10 planten die je willen doden

Natuurlijke, mooie en vaak heilzame planten maken deel uit van onze dagelijkse omgeving. Van de schaduw die ons wordt gegeven door de grote eiken tot de aangename geur van de roos, planten zorgen voor een gevoel van plezier voor de meeste mensen. Maar niet alle planten zijn erop uit om mensen gelukkig te maken of ons schaduw te geven tegen de zon. Deze vredige wezens hebben soms een donkere kant. Gifsappen, giftige bladeren en een richtlijn om te schaden. Sommige planten zijn erop uit om je te doden.

10Manchineel

De manchineel (Hippomane mancinella) is een vruchtboom gevonden in de kustgebieden van het Caribisch gebied, waaronder West-Indië en Midden-Amerika. De lokale bevolking van Spaans sprekende landen verwijst naar deze boom als "Arbol de la muerteOf de boom des doods. Deze onheilspellende naam komt niet licht op deze eenvoudige boom.

De manchineel is extreem giftig. De boom produceert een sap dat kan afscheiden van de schors, bladeren, fruit en zelfs twijgjes die uit de boom zijn gesprongen. Het sap veroorzaakt brandende blaren op de huid; als het sap in contact komt met een open wond, kan het in de bloedbaan terechtkomen en de dood veroorzaken.

Het verbranden van de manchineelboom kan ervoor zorgen dat gifstoffen in de lucht vrijkomen; contact met de ogen kan extreme irritatie en in sommige gevallen blindheid veroorzaken. De vrucht van de machineel is van bijzonder belang vanwege de kleine vorm en het smakelijke uiterlijk.

Het ziet eruit als een kleine appel en lijkt behoorlijk eetbaar. Het eten van het fruit, zal een consument worden begroet met een aangename, zoete smaak. Deze smaak wordt dan gevolgd door de zwelling en sluiting van de keel en mogelijk de dood. Vanwege de extreme toxiciteit hebben inboorlingen in het rijk van de manchineel het sap van de boom gebruikt om hun pijlen te bedekken tijdens het jagen. Het machineel is het bewijs dat soms de zoetste dingen de meest zure gevolgen kunnen hebben.

9The Rosary Pea

De rozenkranserwt (Abrus precatorious) is een Indonesische plant die vaak wordt aangeduid als het 'kraboog'. Vanwege de prachtige rode en zwarte kleur wordt de rozenkranserwt vaak gebruikt bij het maken van sieraden, met name het maken van versierde rozenkransen. Hoewel de Rozenkranserwt inheems in Indonesië was, werd hij in de Verenigde Staten geïntroduceerd als sierplant, waar hij is genaturaliseerd en snel groeit in de zuidelijke Verenigde Staten, Hawaï en Puerto Rico.

Hoewel de wijnstok prachtige roze bloemen en delicate rode en zwarte erwten produceert, verbergt de schoonheid van deze plant een sinister geheim. De erwten van deze plant zijn buitengewoon giftig. Wanneer de huid van de rozenkranserwt is gebroken, kost het minder dan 0,00015% van het toxine om een ​​mens te doden. Als de huid van de erwt echter niet gebroken is, is de erwt niet schadelijk, omdat deze eenvoudigweg door het spijsverteringskanaal van de consument gaat.

Abrin, het toxine van de rozenkranserwt, valt cellen van het menselijk lichaam aan die de eiwitsynthese remmen, wat noodzakelijk is voor de gezondheid van de cellen. De rozenkranser heeft twee manieren om het menselijk lichaam aan te vallen: inademing en inslikken. Als er inademing van de rozenkranserijtoxine optreedt, zal het slachtoffer misselijkheid, koorts en longoedeem ervaren. Inslikken van het toxine blijkt nog schadelijker voor de mens. Inslikken van een lekke erwt veroorzaakt extreme misselijkheid en braken, wat leidt tot uitdroging, gevolgd door het uitschakelen van de nieren, lever en milt, met als gevolg een pijnlijke dood.

Momenteel is er geen tegengif voor de toxines van de rozenkranserwt; medische aandacht wordt gegeven aan placate en verlichten de pijn van de symptomen, maar er is geen manier om te voorkomen dat de gifstoffen het lichaam verwoesten.

8White Snakeroot

De witte snakeroot (Ageratina altissima) is een Noord-Amerikaans kruid dat vooral voorkomt in bosrijke gebieden van het Midwesten. Witte snakeroot is een kleine plant, die 91 cm lang is en bedekt met trosjes witte bloemetjes. Hoewel deze plant er klein en onschuldig uitziet, verbergt deze kleine schoonheid een dodelijk geheim.

Witte snakeroot bevat een krachtige onverzadigde alcohol, bekend als tremetol, en wordt meestal door een ziekte die bekend staat als melkziekte, in het menselijk lichaam geïntroduceerd. Melkziekte begint zijn reis naar de mens door eerst het lichaam van koeien binnen te gaan; de grazende koeien nemen de witte snakeroot op en zijn zich niet bewust van de schade die deze zal veroorzaken. De tremetol zorgt ervoor dat de koeien een syndroom ontwikkelen dat trembles wordt genoemd, toepasselijk genoemd omdat het ervoor zorgt dat de koeien hevig trillen en trillen. De melk van de koeien wordt vervolgens door de mens geconsumeerd, waardoor het tremetol in het menselijke systeem terechtkomt en de slopende melkziekte veroorzaakt.

Melkziekte vertoont een groot aantal symptomen, waaronder verlies van eetlust, zwakte van het lichaam, stijfheid van spieren, gastro-intestinale klachten, braken en constipatie. Nadat de tremetol het lichaam heeft verwoest, is zijn laatste daad van wraak het veroorzaken van een coma, uiteindelijk leidend tot de dood.

De beste hoop op verlichting voor mensen die lijden aan melkziekte is om te proberen het toxine uit het lichaam te ontsmetten door natriumlactaat en glucose te gebruiken. Meestal wordt de patiënt echter zo comfortabel mogelijk gehouden totdat hij bezwijkt voor de toorn van de witte snakeroot.

7Oleander

De gewone oleander (Nerium oleander) is een sierstruik die wordt gewaardeerd om zijn prachtige bloemen en zijn robuuste karakter. Oorspronkelijk afkomstig uit Noord-Afrika en de Middellandse Zee, bloeit de oleander nu op warme locaties op verschillende locaties over de hele wereld, waaronder de droge en zuidelijkste delen van de Verenigde Staten. Deze sierstruik wordt gewaardeerd door tuinmannen en huiseigenaars; maar weinigen realiseren zich hoe dodelijk deze bloeiende schoonheid is.

De oleander bevat meerdere toxines die dodelijk kunnen zijn voor mensen, waaronder hartglycosiden, oleandrin, oleondroside, neroside en een overvloed aan onbekende toxines.Dit krachtige chemische brouwsel is zo giftig dat slechts één blad nodig is om een ​​volwassen mens te doden. De gifstoffen in de oleander zijn overvloedig en veroorzaken bij de mens een gevarieerd scala van potentieel dodelijke symptomen: wazig zien, slopende gastro-intestinale klachten, vertraagde of onregelmatige hartslagen, evenals een veelvoud van arbeidsvermogenveranderende kwesties met betrekking tot de hersenen. Bijna alle belangrijke orgaansystemen van het lichaam worden direct beïnvloed.

Als na het inslikken van de oleander snel medische hulp wordt ingeroepen, kunnen veel mensen recupereren en de vergiftiging overleven op basis van de ingenomen hoeveelheid oleander. Ziekenhuizen pompen en brengen houtskool aan de maag van patiënten, in een poging de dodelijke toxines te zuiveren. Velen, niet wetende dat ze vergiftigd zijn door een schijnbaar gewone plant, zullen een pijnlijke dood sterven.

6Jimson Weed

Jimson wiet (Datura stramonium) staat bekend onder de naam duivelsnar. Velen herinneren zich deze naam toen Harry, Hermione en Ron oog in oog kwamen te staan ​​bij het zoeken naar de steen van de tovenaar. De strik van de echte duivel is echter duivelser dan die op Hogwarts. Echte duivelssnaar is een lange, bloeiende plant die trechtervormige bloemen en stekelige zaaddozen produceert. De giftige plant komt oorspronkelijk uit Azië en heeft zijn weg gevonden naar West-Indië, Canada en de Verenigde Staten.

Hoewel de val van de duivel eenvoudig en bescheiden lijkt, zit deze plant vol met een krachtige stoot. De val van de duivel bevat een mengsel van tropane-alkaloïden die bijna elk aspect van het menselijk lichaam kunnen beïnvloeden, maar die vooral de hersenen beschadigen. Vaak gebruikt als een psychedelisch medicijn, kan de val van de duivel leiden tot verwijde pupillen, wazig zien, angstaanjagende hallucinaties, verwarring, euforie, delier, strijdbaar gedrag, evenals tachycardie en een droge mond.

Devil's strik komt meestal rechtstreeks in het lichaam; een persoon zuigt de sappen uit de stengel of bloemen van de plant, of neemt gewoon een van de zaden van de stekelige pod in. En hoewel de dood niet altijd zeker is, neemt de val van de duivel je mee op een reis die niet plezierig zal zijn.

5 beste bonen

Castor bonen komen van de castor bean plant (Ricinus communis), en hoewel de bonen zelf er misschien onschadelijk uitzien, bevatten ze een van de meest krachtige natuurlijke gifstoffen op aarde, ricine. De castorplant is een kruidachtige plant met gemiddelde hoogte, afkomstig uit Ethiopië. De plant is vrij algemeen geworden in gematigde en tropische klimaten; In het zuidwesten van de Verenigde Staten is de populatie van ricinusplanten toegenomen.

Veel grootmoeders hebben de voordelen van ricinusolie die afkomstig is van de ricinusplant beëdigd, dus waarom is het zo dodelijk? Wel, het geheim is de gevlekte, bruine beverbonen. De bonen zijn de vaten die de ricine bevatten. De ricine zit in het vruchtvlees van de boon nadat het is gebroken of gekauwd. De pulp kan worden gebruikt om een ​​gedroogd poeder te maken dat kan worden ingeademd of gemengd met vloeistoffen om een ​​injecteerbaar gif te creëren. Eng, toch? Afhankelijk van hoe de ricine in het menselijk lichaam terechtkomt, creëert elke vergiftigingsmethode een andere reeks levensbedreigende symptomen.

Bij inslikken veroorzaakt ricine extreme gastro-intestinale ontsteking, buikpijn, braken en bloederige diarree wat resulteert in extreme uitdroging, verlaagde bloeddruk en verminderde urineproductie. Inhalatie van ricine resulteert in een bloederige hoest die snel wordt gevolgd door longoedeem. Als ricine wordt geïnjecteerd, treden braken, griepachtige symptomen en zwelling op de injectieplaats op, snel gevolgd door orgaanfalen. Scarily, deze symptomen verschijnen slechts enkele dagen na worden blootgesteld aan ricine. Het kost minder dan twee milligram om een ​​volwassen mens te doden, en er is geen remedie. Je zult twee keer nadenken als oma je de volgende olie aanbiedt voor wat jou scheelt.

4 Dodelijke nachtschade

Dodelijke nachtschade (Atropa belladonna) is wereldwijd bekend als belladonna, vaak simpelweg vertaald als "mooie dame." Deze dame, hoewel ze mooi is, is buitengewoon gevaarlijk. Inheems in Europa, Noord-Afrika en West-Azië, is belladonna een gewoonte geworden in de Verenigde Staten. Belladonna is een grote plant met donkergroene bladeren, prachtige paarse, klokvormige bloemen en zwartrode bessen.

Over het algemeen maakt de belladonna haar naam eer aan als een mooie dame. In de plant zitten echter gifstoffen die gemakkelijk doden. De belladonna bevat drie tropane-alkaloïden en andere toxische componenten die een overvloed aan symptomen veroorzaken bij het vergiftigen van een mens: extreme dorst, moeilijk slikken en ademen, wazig zien, braken, snelle hartslag, onduidelijke spraak, hallucinaties en delirium; stuiptrekkingen en coma volgen snel, uiteindelijk leidend tot de dood.

Belladonna bevat gifstoffen in het hele lichaam van de plant, waarbij de wortels de meest krachtige zijn. Het zijn echter de bessen die de meeste problemen veroorzaken. De glanzende, donkere, zwartrode bessen lijken op rijpe kersen. Mensen plukken de bessen, onbewust van hun giftigheid, en ontdekken bij het proeven dat ze vrij zoet zijn. De na-effecten van deze zoen van zoetheid zijn echter alles behalve aangenaam. Dit is een verboden vrucht die verboden moet blijven.

3De zelfmoordboom

De zelfmoordboom (Cerbera odollam) is een prachtige sierplant afkomstig uit de moerassen van India en Zuid-Azië. Hoewel de boom door de inboorlingen als "pong-pong" wordt beschouwd, heeft deze boom een ​​slinkse tactiek om je naar binnen te lokken en je voor de gek te houden tot een vroege dood. De zelfmoordboom heeft prachtige witte bloemen en produceert ook een kleine vrucht die lijkt op een kleine mango. Klinkt smakelijk, ja? Wat nietsvermoedende munchers zich niet realiseren is dat het zaadje van de kleine groene vrucht zeer giftig is.

Het zaad van de zelfmoordboom bevat glycoside cerberine.Het cerberine werkt als een steroïde die de calciumionenkanalen bij mensen blokkeert. De symptomen van opname door cerberine zijn onder meer ernstige maagklachten, diarree, onregelmatige hartritmes, hartklachten en braken. Deze symptomen doen zich binnen enkele uren na het innemen van het zaad voor, en slechts één bevat genoeg gif om een ​​volwassen mens te doden.

De zelfmoordboom komt eerlijk uit zijn naam; het zaad in de vrucht van de zelfmoordboom wordt jaarlijks door duizenden mensen gebruikt als een snelle en niet zo aangename methode van zelfmoord.

2Water Hemlock

Water hemlock (Cicuta douglasii) is een onkruid afkomstig uit de wetlands van het Amerikaanse Westen. Deze schijnbaar gewone plant staat een meter hoog en heeft clusters van kleine witte bloemen aan het uiteinde van zijn vele takken. Wanneer gebroken, produceert de water hemlock een dik sap dat vrijelijk uit het inwendige van de plant stroomt. Een lid van de wortelfamilie, dit is een plant die je niet aan een lunchsalade wilt toevoegen.

De water hemlock is verzadigd met een toxine bekend als cicutoxin-een vorm van onverzadigde alcohol die opmerkelijk ruikt als een wortel. Cicutoxine is te vinden in het hele plantenlichaam. Meestal wordt de water hemlock direct ingenomen door een persoon, meestal na verkeerde identificatie van de giftige plant.

Na inname van de water hemlock, beginnen allerlei symptomen hun tol te eisen op het lichaam. Deze omvatten nervositeit, spiertrekkingen, verwijding van de pupillen, snelle pols en ademhaling, tremoren, convulsie, grand mal-aanvallen, coma en vervolgens een zeer snelle dood.

Slechts een hap van de water hemlock heeft genoeg gif om een ​​volwassen mens te doden. Vergiftiging door de water hemlock gebeurt zo snel; deze familie schurk zal je geen tijd geven om een ​​ziekenhuis te bereiken en de kans krijgen om te vragen "wat is er aan de hand, Doc?"

1Monkshood

Monkshood (Aconitum napellus) is een bloeiende plant met veel aliassen, waaronder de vloek van de tijger, de vloek van de hond, de helm van de soldaat en de kap van de oude vrouw. Inheems in West- en Midden-Europa, is monnikskap een perineale, sierbloeiende plant die het gemakkelijkst te herkennen is aan zijn diep violette bloemen, die bijna dezelfde vorm hebben als de kap van een monnik.

Hoewel genoemd naar priesterlijke kleding, is deze plant geen heilige; in feite is deze violette schoonheid de ultieme zondaar. Monkshood bevat een alkaloïde bekend als aconitine. Aconitine veroorzaakt schade aan de natriumkanalen die direct gerelateerd zijn aan de hartfunctie. Symptomen van monnikshoofdvergiftiging zijn onder meer tintelingen, gevoelloosheid van de mond en tong, misselijkheid, braken, moeizame ademhaling, zwakke en onregelmatige hartslag, pijn, stuiptrekkingen en verlamming die uiteindelijk tot de dood leiden.

Vergiftiging als gevolg van monnikskap is meestal door inslikken; de smaak van de plant is echter behoorlijk onaangenaam. Slechts één hap is voldoende om een ​​golf van pijn en dood te veroorzaken.