Delen:
10 Hilarische eerste beschrijvingen van dingen die we voor lief nemen
Onze wereld is een vreemde plaats vol ongelooflijke dingen. We nemen veel van dat als vanzelfsprekend. We hebben al die rare dingen van onze wereld zo lang gezien dat we niet langer dat gevoel van verbazing hebben dat het verdient.
Er was echter een tijd dat de dingen die we nu als normaal beschouwen totaal onbekend zijn. De mensen die deze dingen voor de eerste keer te beleven kregen, hadden geen idee wat ze zouden gaan zien - of hoe ze het aan iedereen thuis kunnen uitleggen.
10 Een ontdekkingsreiziger dacht dat gorilla's gewoon heel harige mensen waren
Ongeveer 2500 jaar geleden werd Hanno de Navigator een van de eerste Europeanen die een groep gorilla's zag. Hij was uitgezonden om Afrika te verkennen en was gewend geraakt aan het botsen tegen vreemde en exotische stammen.
Dus toen hij een eiland vol met gorilla's vond, dacht hij dat ze nog maar de grappigste groep van mensen waren. Hanno schreef dat hij 'wilde mensen had gevonden, waarvan het merendeel vrouwen waren, wiens lichamen behaard waren en door onze tolken Gorillae werden genoemd'.
Hij en zijn mannen probeerden zichzelf aan de gorilla's voor te stellen, maar de gorilla's waren niet al te communicatief. In plaats daarvan gooiden de apen stenen naar de mensen en renden weg. Hanno's mannen ving drie van de gorilla's op en probeerde hen te vertellen om met de mannen terug te gaan naar Carthago. Jammer genoeg, zei Hanno, konden de gorilla's niet de overhand krijgen om ons te vergezellen. "
Toen de gorilla's gewelddadig werden, vermoordden Hanno en zijn mannen hen. Toen werd Hanno een beetje gek. "We hebben ze weggevaagd", schreef hij terwijl hij sprak over wat hij dacht dat menselijke wezens waren, "en bracht hun huiden mee naar Carthago."
9 Het eerste dinosaurusbeen werd verondersteld het been van Goliath te zijn
Toen Robert Plot het eerste dinosaurusbot vond, was het, zoals je je kunt voorstellen, een behoorlijk verbijsterende ervaring. Hij had geen idee waar hij naar keek, alleen was het enorm, angstaanjagend en anders dan wat hij ooit had gezien.
Plot was vastbesloten om naar de bodem ervan te gaan, dus nam hij het bot in 1676 naar een olifant om te kijken of het overeenkwam. "Ik vergeleek die van ons," schreef hij, "en vond die van de olifant niet alleen van een andere vorm, maar ook onvergelijkbaar anders dan de onze."
Plot was er zeker van dat er maar één verklaring was. "Ze moeten de botten van mannen of vrouwen zijn geweest", schreef hij. Hij geloofde altijd in reuzen en voerde aan dat "er mannen en vrouwen zijn met een evenredige status in alle eeuwen van de wereld."
Dit bot, zo geloofde Plot, was het bewijs dat elk gigantisch verhaal dat hij ooit had gehoord waar was. 'Goliath was zeker [297 centimeter (9'9 ")] lang,' schreef hij voordat hij pagina's vulde met lijsten van elk gigantisch verhaal dat hij ooit had gehoord.
"Deze botten van Cornwell zijn misschien de botten van een man of vrouw," concludeerde hij. "Het is duidelijk."
8 Galileo zei Saturnus had oren
Galileo was de eerste persoon die de ringen van Saturnus zag. Dit gebeurde echter in 1610 en de telescooptechnologie had nog een lange weg te gaan. Toen hij naar Saturnus keek, keek Galileo niet naar een van die kristalheldere beelden die we van de NASA zien. Hij keek naar een wazig licht en bedacht wat hij kon. En dus is het begrijpelijk dat hij dacht dat hij naar een ster met oren keek.
Het kostte hem drie jaar analyse om te besluiten dat Saturnus oren had. Aanvankelijk dacht hij dat hij naar drie sterren keek die heel dicht bij elkaar stonden. "De ster van Saturnus is geen enkele ster, maar is een samenstelling van drie," schreef Galileo, "die elkaar bijna aanraken, nooit veranderen of ten opzichte van elkaar bewegen."
Twee jaar later kreeg hij een slechte hoek en kon hij de ringen niet meer onderscheiden. Niet beseffend dat hij gewoon een probleem had met zijn telescoop, wist Galileo zeker dat de andere twee sterren op magische wijze waren verdwenen. "Ik weet niet wat ik moet zeggen in een zaak die zo verrassend, zo onverwacht en zo nieuw is", schreef hij. "Heeft Saturnus zijn kinderen ingeslikt?"
Toen ze het volgende jaar weer opdoken, veranderde Galileo van mening. Na drie jaar observatie wist hij nu dat Saturnus niet drie verdwijnende sterren was. Het was een enkel hemellichaam - en Galileo verklaarde dat het "oren" had.
7 Het bekendste beeld van een neushoorn toonde het in metalen harnassen
Toen hij in 1515 een neushoorn tekende, had Albrecht Durer er nog nooit een gezien. Een neushoorn maakte een rondreis door Europa, maar Durer kreeg niet de kans om het zelf te zien. In plaats daarvan las Durer enkele beschrijvingen en dacht dat hij er genoeg van had om het te tekenen.
Hij schetste de foto die je hierboven ziet en schreef er met trots over: "Dit is een juiste weergave." Een neushoorn, verklaarde Durer, "is de kleur van een gespikkelde schildpad en is bijna volledig bedekt met dikke schubben. Het is de grootte van een olifant maar heeft kortere poten en is bijna onkwetsbaar. "
Zijn foto liet de neushoorn eigenlijk een metalen borstplaat dragen als een middeleeuwse ridder. Hij had een extra hoorn op zijn rug gegooid en schubben op de poten aangebracht. Natuurlijk, het was niet 100 procent nauwkeurig. Maar eeuwenlang verscheen zijn beeld in boeken en scholen, aanvaard als de definitieve anatomische tekening van een neushoorn.
6 De eerste beschrijving van een tornado is verrassend harteloos
Tornado's zijn getroffen buiten Noord-Amerika, maar nooit met de wreedheid en frequentie waarmee ze de Verenigde Staten verwoesten. Dus de oudste beschrijving die we van een tornado hebben, komt van John Winthrop, de gouverneur van de Massachusetts Bay Colony, in 1643.En het is nogal een puinhoop.
"Er ontstond een plotselinge windvlaag", begint de beschrijving van Winthrop. "Het heeft massa's bomen opgeblazen. Het verhief hun ontmoetingshuis in Newbury, de mensen die erin zaten. Het verdonkerde de lucht met stof. "
Wanneer hij echter bij het schadeoverzicht komt, krijgen we een duidelijk beeld van hoe Winthrop het menselijk leven heeft bekeken. "Door Gods grote genade, deed het geen pijn," viert hij, voor het onopvallend toevoegt, "maar slechts één Indiaan gedood."
De inheemse Amerikaan werd verpletterd door een vallende boom - die volgens Winthrop bijna een ramp was afgewend. Per slot van rekening had die boom bijna een blanke geraakt. Opgelucht liet Winthrop zich het ergste voorstellen. God dankte God dat het alleen een Indiaanse Amerikaan had gedood. Winthrop merkte op dat de boom 'rechtstreeks tussen [de kolonisten] Lynn en Hampton was'.
5 De eerste ontdekkingsreiziger naar Australië noemde het 'niet goed'
Lang voordat James Cook werd geboren, kwamen de Nederlanders in Australië. Onder leiding van Willem Janszoon voer een team van ontdekkingsreizigers naar het zuiden en bereikte het naar Australië. Janszoon dacht dat hij Nieuw-Guinea aan het verkennen was. Hij had geen idee dat hij een heel nieuw continent had ontdekt - en hij gaf er niet echt om.
"Uitgestrekte gebieden waren grotendeels onbewerkt," schreef Janszoon, "en bepaalde delen bewoond door woeste, wrede, zwarte barbaren." Het is een beschrijving die vandaag verschrikkelijk lijkt. Maar om eerlijk te zijn tegen Janszoon waren negen van zijn mannen vermoord en gekannibaliseerd in de korte tijd dat hij in Australië was geweest.
Ze gaven Australië op en keerden terug, terwijl ze een heel continent afschreven door te zeggen dat er 'geen goeds te doen was'. Mensen namen zijn advies.
Een paar jaar later werd een officiële aanbeveling gestuurd om weg te blijven van de plaats waar Janszoon was geland. "Een dergelijke ontdekking werd ooit geprobeerd in het jaar 1606," aldus het rapport. Het heeft niet aanbevolen het opnieuw te proberen.
4 De eerste beschrijving van een Kangaroo kwam uit het verkeerde land
"Een buitengewoon dier woont in deze bomen," begint de eerste beschrijving ooit gemaakt van een kangoeroe. "De snuit is die van de vos, terwijl de staart lijkt op die van een zijdeaap en de oren die van een vleermuis. Zijn handen zijn als die van de mens en zijn voeten als die van een aap. Dit beest draagt zijn jongen overal mee naar toe in een soort buitenzak of grote tas. "
Het is een normale beschrijving van een kangoeroe, behalve één ding. Het werd geschreven in 1511 - bijna 100 jaar voordat de eerste Europeaan in Australië landde.
De schrijver, Peter Martyr, beschreef een wezen dat hij van de eerste hand had gezien. Het was hem gebracht door de bemanning van Vicente Yanez Pinzon, een man die Christopher Columbus had vergezeld en die - naar alle archieven - nog nooit naar Australië was gegaan.
Martelaar schreef dit in een brief aan kardinaal Ludovico d'Aragon. Martelaar verklaarde ook dat de kardinaal het schepsel had geanalyseerd. Ze geven het dier nooit een naam, maar de beschrijving van Martyr past zeker bij de kangoeroe: "Dit dier haalt zijn jongen nooit uit deze buidel, behalve wanneer ze spelen of borstvoeding geven, totdat de tijd komt dat ze in staat zijn om voor zichzelf te zorgen. ”
Betekent dit dat Pinzon Australië heeft bereikt? Of betekent het dat er in Midden-Amerika kangoeroes waren? Het is niet 100 procent duidelijk, maar er is nog meer bewijs dat een kangoeroe Europa bereikte voor de reis van Janszoon. Op een stuk papier, ergens rond 1580, schetste een Portugese schrijver een kangoeroe in de letter "D."
3 De eerste beschrijving van surfen noemt het 'het allergrootste genot'
Toen James Cook in 1778 naar Hawaï kwam, werden hij en zijn bemanning de eerste Europeanen in de geschiedenis die iemand zagen surfen. Ze keken inheemse mannen op surfplanken en met kano's over de golven - en ze dachten dat dit het grootste was wat ze ooit hadden gezien.
William J. Anderson, de chirurg van het schip, strompelde erover. Hij had een man zien peddelen in een kano in plaats van op een surfplank te rijden, maar de man reed zeker op golven.
"Hij ging uit van de kust, totdat hij in de buurt was van de plaats waar de deining begon op te stijgen," schreef Anderson, "en zijn eerste beweging zeer aandachtig gadesloeg, peddelde ervoor, met grote snelheid, tot hij merkte dat hij voorbijging hem, en had voldoende kracht verkregen om zijn kano ervoor te dragen, zonder er onderdoor te gaan. "
Anderson vond het geweldig. 'Terwijl hij zo snel en zo soepel door de zee werd voortgestuwd,' schreef hij, 'kon ik niet anders concluderen dat deze man het grootste genoegen voelde.'
2 Columbus Beschreef de Indianen als Pushovers
Na de landing in Amerika, schreef Christopher Columbus een brief aan koning Ferdinand van Spanje, en liet de koning weten wat Columbus had ontdekt. In het geval je nog steeds twijfelt over Columbus, de brief maakt het vrij duidelijk dat hij een vreselijk mens was.
"Ik heb heel veel eilanden gevonden, vol met ontelbare mensen, en ik heb ze in bezit genomen," verklaarde Columbus. "Geen tegenstand werd mij aangeboden."
De inboorlingen die hij ontmoette, werden over het algemeen beschreven als gulle mensen die niet eens probeerden te stoppen met het nemen van alles wat ze hadden. "Ze weigeren niets dat ze bezitten, als er van hen wordt gevraagd," schreef Columbus. "Ze zijn tevreden met alle kleine dingen van welke soort dan ook die aan hen kunnen worden gegeven, ongeacht of het van waarde of waardeloos is."
Hij beëindigt zijn brief door te beloven dat hij in staat zal zijn om het koninkrijk "zoveel goud te geven als ze nodig hebben" en "slaven, zoveel als ze zullen bestellen".
1 George Shaw dacht dat de vogelbekdier een hoax was
De eerste geschreven beschrijving van een vogelbekdier komt van George Shaw in 1799. Iemand had hem een exemplaar uit Australië gestuurd om te onderzoeken. Toen hij voor de eerste keer naar een vogelbekdier keek, was Shaw er vrij zeker van dat deze mensen hem gewoon in de maling namen.
"Het prikkelt op natuurlijke wijze het idee van een misleidende voorbereiding met kunstmatige middelen," schreef Shaw over het dier, dat hij beschreef als een "otter in het klein" met een eendbek "geënt op het hoofd".
Shaw geloofde niet dat het echt was totdat hij het 'het meest minutieuze en rigoureuze onderzoek' had gegeven. Hij schreef een volledig rapport over het vogelbekdier en concludeerde dat het waarschijnlijk waterplanten heeft gegraven, gezwommen en opgegeten. Toen gaf Shaw helemaal op met het uitzoeken van iets anders over het rare wezen dat voor hem lag.
"Dat," een verwarde Shaw schreef, "is alles dat op dit moment redelijkerwijs geraden kan worden."
Mark Oliver levert regelmatig bijdragen aan Listverse. Zijn schrijven verschijnt ook op een aantal andere sites, waaronder StarWipe van The Onion en Cracked.com. Zijn website wordt regelmatig bijgewerkt met alles wat hij schrijft.