Delen:
10 Crazy Explanations Behind Earthly Phenomena
Onze aarde heeft veel verborgen krachten. De meeste blijven (minstens gedeeltelijk) mysterieus voor ons, maar elke dag wordt er iets meer onthuld. Op sommige dagen ontdekken we de werking van grote evenementen. In dit tempo zou het ons slechts 100 miljoen jaar moeten kosten om het boek op aarde te sluiten.
10Wat heeft de Siberische krater veroorzaakt?
https://www.youtube.com/watch?v=tDAVtjSadGg
In augustus 2014 verscheen er een gapende krater op het Yamal-schiereiland in Siberië. Dit was een interessant fenomeen, want anders dan sinkholes in Florida verschijnen gigantische gaten meestal niet willekeurig. Geologen ruilden theorieën over de oorsprong van de krater, terwijl paranoïde sceptici waanzinnige verklaringen voorstelden zoals meteoren en buitenaardse invloeden.
Om het mysterie op te lossen, vergisten wetenschappers aan de zijde van gevoeligheid en sprongen in de bodemloze krop. De kraters (meervoud, zoals vele anderen worden ontdekt) waren niet het resultaat van geavanceerde buitenaardse wapens. Er kwam een veel meer aardse en veel minder glorieuze verklaring boven - methaan. Uit metingen bleek dat de methaanconcentraties in de ingewanden van de krater 10% benaderden. Lucht is normaal ongeveer 0,000179 procent methaan.
Het aanstootgevende gas sijpelt omhoog uit de ontdooiende permafrost. En naarmate de temperatuur stijgt, borrelen de klieren methaan sneller en sneller naar de oppervlakte. Zodra de hete methaanblobs een kritieke drempel bereiken, blazen de gassen door de Siberische korst. Dit wordt ondersteund door de gelijkenis van de mysterieuze Siberische put met explosiekraters, in plaats van verzonken gangen of holtes gevormd door implosie. Puin uitgestrooid rond de site zijn het veelbetekenende teken van machtige knallen.
9Wat veroorzaakt aardbevingslichten?
Aardbevingslichten zouden ontzagwekkende gebeurtenissen zijn, als ze niet voor de aardbeving deel uitmaken van de vergelijking. Deze mysterieuze flitsen zijn waargenomen in verschillende vormen, zoals lichtbollen en pilaren. En vele verklaringen zijn vrijwillig aangeboden, waaronder, je raadt het aliens. Wetenschappers hebben echter getheoretiseerd dat de oorzaak een perfecte storm was van piëzo-elektrische krachten en geologisch trauma.
De echte oorzaak lijkt anders te zijn. In plaats van eerder geïmpliceerde kwartsrijke rotsen, lijken aardbevingslichten te worden veroorzaakt door vonkend vulkanisch gesteente omdat stollingsmaterialen zoals basalt en gabbros vol zitten met poriën en kleine defecten. Stel je de aarde voor als een halve liter ijs. De basalt en hun soort zijn de wervelingen van zachte toffee, verticale linten van gekoeld magma die zijn gestold in aders van poreus gesteente. Deze constructies reiken vele kilometers omlaag en fungeren als leidingen voor het ontsnappen van elektrische krachten.
Wanneer seismische golven doorploegen, vonken ze de rotsen tot leven en transformeren ze in geïmproviseerde batterijcellen. De elektrische opbouw wordt vervolgens psychedelisch vrijgegeven, in levendige regenboogbanden die vanaf de grond schieten. De vulkanische rotsen die nodig zijn om deze trippy-effecten te produceren, worden echter zelden in voldoende hoeveelheid gevonden. Daarom worden aardbevingslichten niet vaak waargenomen.
8Can Hurricanes helpen invasieve soorten?
Onderzoekers van de Nova Southeastern University hebben een onwaarschijnlijke oorzaak gevonden voor de proliferatie van invasieve mariene soorten - orkanen. Lionfish heeft zich de afgelopen jaren als een gek vermenigvuldigd en de inheemse ecosystemen verwoest door vraatzuchtig middelen op te slokken en veel lelijke baby's te produceren. Over het algemeen hebben orkanen de migraties van leeuwvissen met 45 procent verhoogd en hun aantal met 15 procent versterkt. De situatie is zo nijpend dat landrotten en zeelieden worden gesmeekt om meer koraalduivels te eten.
De Floridaanse zeestraten dienden als lionfish ground zero, maar sinds 1992 zijn de indringers druk bezig en zijn ze nu ook in verontrustende aantallen te vinden in de Bahama's. Wetenschappers waren stumped. Hoe konden deze normaal sedentaire wezens zo vrij reizen? Het antwoord is door geen enkele inspanning van henzelf - de vissen werden zich niet bewust meegesleept door verschuivende zeestromingen. De oceanische transporteurs die verantwoordelijk waren voor de exodus van de koraalduivels waren orkanen, die zeestromingen ombuigen terwijl ze door de tropen en subtropen donderen. Onderzoeker Matthew Johnston vergelijkt deze routes om rijstroken op een snelweg uit te drukken.
Sterke oceaanstromingen vormen normaal gesproken een barrière en houden de koraalduivel gevangen in de oceaan. Maar wanneer een grote storm doorrollen, wordt de barrière uitgeschakeld als sterke noordelijke stromingen worden omgeleid naar het oosten. Lionfish baby's en eieren worden weggevaagd door deze intense stromingen en de invasie gaat door.
7Waarom was de Tohoku-aardbeving Tsunami zo groot?
De magnitude Tohoku-aardbeving met een kracht van 9.0 die Japan in maart 2011 verwoestte, was een absoluut monster - de op vier na grootste in de geschiedenis. Maar de daaropvolgende tsunami was ongebruikelijk groot en had een wetenschappelijk effect op het eiland op een vreemde plek.
Het mysterie hield aan tot NASA zich herinnerde dat het twee serendipitously uitgelijnde satellieten had die de tsunami in real-time vastlegden. De kans dat een dergelijke satelliet de goede kant opgaat, was één op de tien miljoen. De ESA had ook een aantal ogen gericht op het evenement. De gegevens, oceanografische metingen nauwkeurig tot op de centimeter, toonden aan dat de verwoesting niet door één, maar door twee tsunami's was veroorzaakt.
De brute aardbeving bracht twee massieve golffronten op gang bij het eiland, en deze twee systemen combineerden in wat de wetenschap welsprekend een "dubbele tsunami" heeft genoemd. De catastrofe bood onderzoekers hun eerste definitieve glimp van dit destructieve fenomeen. Tweeling tsunami's waren betrokken bij eerdere rampen. In 1960 bijvoorbeeld kruiste een Chileense tsunami grote delen van de Stille Oceaan om 200 levens te nemen in Hawaii en Japan. Maar nu onderzoekers een bonafide fusie hebben gezien, kunnen ze toekomstige gebeurtenissen voorspellen, gevarenkaarten verbeteren en betere evacuatieroutes bedenken.
6 Wat is de terrestrische versie van een zwart gat?
Zwarte gaten zijn de meest exotische, ondenkbare objecten in het universum. Onderzoekers hebben een analoog van de aarde gevonden in wervelstormen in de Zuid-Atlantische Oceaan, die aquatische gebeurtenissen in zich verenigen waaruit niets ontsnapt - tenminste tot de ontbinding van de vortex.
De individuele draaikolken zijn louter baby's in vergelijking met hun voorganger, de machtige Agulhas Current, die de Indische Oceaan doorkruist voordat ze zichzelf weer verdubbelt. Wanneer de natuurkunde precies goed is, zorgt de looping-stroom voor kleine wervelingen die over de oceaan uitstromen.
Deze draaikolken hebben een levensduur van vele maanden en zijn verrassend vergelijkbaar met hun gevreesde kosmische tegenhangers. Ten eerste worden ze omringd door onneembare muren van kolkende water, zoals zwarte gaten worden omhuld door een omhulling van om de aarde draaiende fotonen en andere hemelse materie. Alles wat zich waagt in dit niemandsland wordt geassimileerd tot een singulariteit en is nooit meer van gehoord. De oceanische draaikolken hebben ook centrale singulariteiten waaruit materialen niet kunnen ontsnappen. Op deze manier vormen de draaikolken hun eigen onafhankelijke micro-omgevingen.
Onderzoekers willen graag onderzoeken hoe deze wervelbaden bijdragen aan de circulatie van scheepsafval, kleine organismen en wateren met verschillende temperaturen en zoutgehalten. Onderzoekers zijn optimistisch over het vinden van vergelijkbare turbulente vortices geproduceerd door andere terrestrische processen, zoals eolische zwarte gaten opgeworpen door orkanen.
5Worden bosbranden altijd veroorzaakt door opwarming van de aarde?
Het is slechts drie maanden in het jaar, maar we hebben misschien wel een winnaar voor de meest ironische geopyrologische ontdekking van 2015: bosbranden kunnen regionale koeling veroorzaken. Dit lijkt nogal contra-intuïtief omdat vuur heet is. En conventionele wijsheid vertelt ons dat branden bomen en aanverwant gebladerte transmuteren in vervuiling, in de vorm van broeikasgassen zoals koolstofdioxide.
Maar het uiteenvallen van grote stukken organisch materiaal kan ook nuttig zijn. Het struikgewas opruimen vergroot lokaal albedo of reflecterende waarde. De hoeveelheid zonlicht stuiterde terug in de ruimte. Deze koeling wordt waargenomen in boreale biomen.
De onmiddellijke stijging van de verbrandingsvervuiling die gepaard gaat met een grote brand, draagt echter wel bij tot de opwarming. En als de zwarte as terugvalt naar de aarde, bedekt deze de regio, waardoor de absorptie van zonnestraling toeneemt. Maar nadat de as vrij is, is het soepel zeilen.
Eerst wordt een besneeuwd en sterk reflecterend oppervlak aan de zon onthuld en zonnestralen worden weerkaatst in de kosmos. Vervolgens vervangen nieuwe bladverliezende soorten de prefab-coniferen. En hun jonge, glanzende bladeren bieden extra reflecterende oppervlakken om de zon te dwarsbomen. In de winter laten de nieuwkomers hun bladeren vallen, in tegenstelling tot hun pijnlijke voorgangers, en een spiegelachtig terrein openbaart zich opnieuw.
Dus ja, het eerste vuur is een soort van milieurisico. Maar wetenschappers voorspellen dat in slechts acht decennia de effecten omkeren. Op dit punt zijn de schadelijke effecten van de brand ongedaan gemaakt, maar de lokale koeling blijft bestaan.
4Wat veroorzaakt de wereldwijd opwarmende pauze?
Globale temperaturen stegen in de 20e eeuw met hoge snelheden, maar sinds 1998 is er een onverwachte stilte geweest. Dit heeft het optimisme in de verspilling en gerechtigheid in ontkenners van klimaatverandering geïnspireerd. Voor wetenschappers zijn de lagere cijfers voor de opwarming van de aarde achterdochtig.
Het blijkt dat we in het oog van de milieustornado zijn. De Grote Oceaan doet ons een grote gunst door grote stukken zonnestraling in zijn waterige boezem af te scheiden, onderdeel van een natuurlijke cyclus die wordt afgespeeld over kleine geologische tijdschema's.
De hiatus van het broeikaseffect - nu meer als een 'valse pauze' beschouwd - begon eind jaren '90. Deze datum wordt gesynchroniseerd met de achterkant van het El Nino-opwarmingsevenement van 1997-1998. De Stille Oceaan fietst door de warme en koude fasen gedurende 16-20 jaar, wat suggereert dat het nu elke dag weer warmer wordt. Helaas zullen de periodes van kalmte niet veel doen om langetermijntrends te doorbreken. Maar nu weten we tenminste wat er gebeurt.
3Wat doen de tektonische platen verschuiven?
De theorie van platentektoniek is al een tijdje algemeen geaccepteerd, maar het is nooit duidelijk geweest waar de continentale platen op glijden. Om dit te achterhalen, gebruikten onderzoekers in Nieuw-Zeeland een van de oudste wetenschappelijke methoden die de mensheid kent: explosies.
Seismische metingen worden meestal onthuld door aardbevingen. Maar onderzoekers van Kiwi hadden geen tijd om te wachten op natuurlijke tremoren, dus maakten ze hun eigen bewegingen. Het team waagde zich aan de zuidelijke punt van het Noordereiland in Nieuw-Zeeland en goot explosieve slurry in een reeks van 50 meter diepe (160 voet), staalgeïsoleerde boorgaten. De gaten werden geboord over een grote subductiezone, waar de Pacifische plaat de Australische plaat verbindt. De ontploffing veroorzaakte een aardbeving die naar beneden reed en plaagde een paar overdreven schommelingen uit de korst.
Ze ontdekten dat de lithosfeer (de korst) langs een 5 kilometer dikke (3 mijl) transporteur glijdt gevormd uit een smeerbaar, geleiachtig gesteentemengsel. Officieel de lithosfeer asthenosfeer grens (LAB), verrijkt dit veredelde aardesmeermiddel de korst van de mantel en biedt een aangenaam platform voor continentale verschuivingen. Men denkt dat de squash van het LAB het gevolg is van een verhoogd water- of magma-gehalte. Verrassend genoeg is een kleine toename van 1-2 procent ten opzichte van de korst voldoende om de gelatineuze grens te vormen.
Onderzoekers weten echter nog steeds niet of de platen langs de stroperige uitstroom worden geduwd of getrokken en of dit materiaal onder alle platen aanwezig is. Of een race met malefische molmensen betrokken is, blijft ook een raadsel.
2 Wat gebeurt er met de kern van de aarde?
Als het vinden van een smerende riem van tektonisch slib niet opwindend genoeg was, hebben medewerkers van de University of Illinois en Nanjing University de tweede kern van de aarde ontdekt. Dit brekende seismische onderzoek toont aan dat de diepste kern van de aarde in feite de op een na meest innerlijke kern van de aarde is. En de kleinere bol die erin zweeft zit mysterieus op zijn kant, met zijn samenstellende ijzerkristallen die van oost naar west zijn uitgelijnd (in tegenstelling tot noord tot zuid).
Het is duidelijk dat een ontdekking van deze omvang de goede champagne verdient. De extra kern onthult de aarde als een gecompliceerde, planetaire ui vol innerlijk tumult. De nieuw waargenomen kern buigt tegen een buitenste schil van gesmolten ijzerlegeringen als deze gestaag groter wordt, met minder dan 1 millimeter per jaar.
De nieuwe kern is ook geologisch verwant aan een tijdcapsule. Onderzoekers schatten dat het 500 miljoen - 1,5 miljard jaar geleden gestold is. Dat is niet zo lang geleden, op een wereldwijde tijdschaal van 4,5 miljard jaar. Sommige belangrijke ongeregeldheden of catastrofes moeten kort na de geboorte de kern zijn overkomen, wat de zijwaartse oriëntatie zou verklaren.
1 Wat zijn de oorzaken van de Theta Aurora?
De theta aurora, genoemd naar zijn gelijkenis met de gelijknamige Griekse letter, is een ovaalvormig gebied van elektromagnetische activiteit aan de rand van de aarde en de ruimte. Het kan niet vanaf de grond worden gezien en het bestaan ervan was onbepaald totdat waarnemingen van de ruimtetijd ons de aarde vanuit een extern gezichtspunt konden laten zien.
In tegenstelling tot de reguliere aurora's gepopulariseerd op ansichtkaarten en dergelijke, waren de kosmische mechanismen die theta aurora-uitbarstingen veroorzaakten, slecht begrepen. Een mogelijke verklaring is dat er ongewoon hete bolletjes plasma breken tegen onze magnetosfeer. Vervolgens combineerden satellietgegevens een andere boosdoener: gesluisde zonnewinden en magnetische spiegels (wanneer ionen stuiteren van velden met hoge dichtheid naar lage densiteiten).
Het lijkt erop dat de theta aurora wordt veroorzaakt door plasma opgesloten in ingesloten velden. De geladen deeltjes worden verwarmd en stuiteren tegen gesloten lijnen alsof ze gevangen zitten in een gigantisch magnetisch springkussen. Deze verklaring verschilt van de oorspronkelijke veronderstelling dat de thèta rechtstreeks werd veroorzaakt door het vegen van zonnewinden tegen de magnetische manen van onze planeet.