10 Archeologische opgravingen van de Germaanse wereld

10 Archeologische opgravingen van de Germaanse wereld (Onze wereld)

Sinds haar ontstaan ​​als wetenschap heeft archeologie ons veel geleerd over onszelf, onze voorouders en hoe de wereld was in het verre verleden. Het biedt ons een blik in de geschiedenissen van verschillende culturen en levert een verhaal over hun collectieve leven. De Germaanse stammen waren samenlevingen uit het oude Europa, verschillende volkeren die dateren uit de Bronstijd en samenvielen met het machtige oude Rome. Veel Europese wortels gaan terug op Germaanse afkomst en veel van deze vergeten volkeren hebben sterk beïnvloed wat zou uitgroeien tot de westerse culturen van vandaag, zelfs als zij en hun bijdragen aan onze wereld overschaduwd werden door de ontzagwekkende kracht van Rome.

De Romeinen en de oude Duitsers botsten op elkaar en begonnen aan gevechten in en rond de Rijn. Julius Caesar onderscheidde hen van de Kelten, een andere stam die op dat moment in het gebied aanwezig was. De Romeinen en de oude Duitsers ruilden goederen in als ze geen gevecht voerden, en de twee eindigden vaak vaak in elkaar. Vondsten in wat Germania was hebben ons geholpen om de culturen van het oude Germanië en het oude Rome duidelijker te zien. En veel opgravingen hebben licht geworpen op oude veldslagen, die ons precies laten zien hoe mensen de kunst van het oorlogvoeren dirigeerden. Hier zijn tien Germaanse opgravingen en hun vondsten.

10 De bibliotheek van Keulen

Foto credit: Hi-flyFoto / Romeins-Germaans Museum van Keulen

Recente archeologische opgravingen hebben veel ontdekt dat ons helpt om de wereld van het oude Germanië te verkennen. In 2017 werden vier muren blootgelegd tijdens een opgraving in Keulen. Ze worden verondersteld te dateren uit de tweede eeuw na Christus, in een stad die oorspronkelijk Romeins was en Colonia heette. Terwijl de muren werden blootgelegd, kreeg een beeld van een oud gebouw vorm. Bij onderzoek bleek dit gebouw een bibliotheek te zijn - en niet zomaar een bibliotheek, maar een absoluut enorme bibliotheek voor die tijd. Er wordt aangenomen dat het tot 20.000 rollen heeft gehuisvest, wat veel leesmateriaal is voor de Ouden ... en dit was een openbare bibliotheek, behorende tot een oude Romeinse cultuur in een belangrijk handels- en reiscentrum.

Dit laat ons zien hoe ver de oude Romeinen werkelijk waren en hoeveel ze onderwijs, geletterdheid en kennis waardeerden. Misschien is de toegang tot onderwijs en literatuur de reden waarom Rome veel van de grootste denkers ooit heeft voortgebracht.

9 Kalkriese

Fotocredit: onbekend

De Slag om het Teutoburgerwoud, een van de meest beslissende en fundamentele veldslagen van de lange geschiedenis van Duitsland, vond plaats in AD 9 tegen niemand minder dan hun eeuwige tegenstanders, het oude Rome. In deze botsing van twee epische naties versloeg het Germaanse volk drie Romeinse legioenen, een hele prestatie gezien de ontzagwekkende macht van het oude Romeinse leger, in slechts drie dagen. Op de Kalkriese-heuvel, vermoedelijk de plaats van de veldslag, hebben ze enorme putten gevonden, een masker van een Romeinse soldaat en tal van andere bewijzen van de grote veldslag die in de literatuur wordt beschreven.

De putten van het lichaam waren eigenlijk waarschijnlijke valkuilen opgezet om de Romeinse troepen te vangen; de strijd was zeer strategisch en een Germaanse chef, Arminius genaamd, was opgeleid door Romeinse troepen en wist precies hoe hij ze moest overvallen ... en dat is precies wat hij deed. Hij verenigde de Germaanse strijdkrachten, in die tijd verschillende stammen, tegen de almachtige macht van Rome en kwam als overwinnaar uit de strijd. Deze beslissende strijd wordt eigenlijk aangeduid als "de strijd die Rome stopte", omdat het de unilaterale Romeinse expansie tot in Noord-Europa stopte en, tweeduizend jaar later, de duizenden artefacten die in Kalkriese zijn hersteld, hebben geholpen het verhaal van wat gebeurde er toen precies?


8 Tollense Valley

Foto: Landesamt für Kultur und Denkmalpflege Mecklenburg-Vorpommern / Landesarchaologie / C. Harte-Reiter

Een andere ontdekking van een veel, veel ouder wordende strijd in Germania werd gedaan in de Tollense-vallei in 1996, toen een amateurarcheoloog een armbeen uit een rivieroever stak. De Tollense-vallei ligt ongeveer 120 kilometer (75 mijl) ten noorden van Berlijn, en hier vond zo'n 3.200 jaar geleden een hevige strijd plaats tussen naburige Germaanse stammen. Speren, bogen, pijlen, paarden en natuurlijk alle lichamen botsten allemaal om welke reden dan ook, en aangezien het plaatsvond voordat het schrijven was uitgevonden door of geleerd aan de Germaanse stammen, hebben we geen literaire documentatie te gaan in om te proberen erachter te komen wat er precies is gebeurd in de Tollense Valley in 1250 voor Christus, maar we weten dat het bruut was.

Mannen werden gedood, afgeslacht en overgelaten om op en neer te dobberen in ondiepe vijvers van water. Deze bevinding heeft veel licht geworpen op de oude mensen die hier leefden - en stierven - vaak met louter houten gereedschap voor een gebrek aan veel metaal. Het heeft ons veel geleerd over de gebruikte landschaps- en handelsroutes, en het is waarschijnlijk dat hier een brug was voordat het het bloedbad werd dat we nu kennen.

7 Alken Enge

Foto: Ejvind Hertz / Skanderborg Museum

Een andere site die ons veel geleerd heeft over hoe deze mysterieuze oude stammen het hebben uitgevochten, is het Alken Enge-wetland in het moderne Denemarken. Alken Enge bevat de lichamen van minstens 82 verschillende mensen, misschien meer, allen die stierven in een enkele gebeurtenis van hoofdtrauma's en andere gevechtswonden. Er vond hier zeker een gevecht plaats, een brutale, en er werden veel levens genomen. In totaal werden 2.095 menselijke botten of fragmenten uit het toneel onthuld, samen met wapens uit de ijzertijd, en men gelooft dat de strijd hier ergens in de eerste eeuw na Christus heeft plaatsgevonden.

Waarschijnlijk het meest interessante deel van de vondst is dat de lichamen niet alleen bezaaid waren zoals je zou verwachten voor mensen die in de strijd waren gestorven; ze werden geplaatst in decoratieve formaties, op specifieke manieren aangelegd met stenen en andere voorwerpen, en sommige van de botten waren aan bomen gebonden. Bij nadere inspectie lijkt het erop dat Alken Enge misschien niet het exacte toneel van de strijd was. In plaats daarvan is het moeras mogelijk gebruikt voor de rituele begrafenis van de Germaanse soldaten die daar hebben gevochten. Deze groepen Germaanse stammen hielden de moerassen als een zeer heilige plaats en regelden de lijken van hun doden ceremonieel om hun respect te betuigen.

De scène van 185 hectare is zo enorm dat archeologen en onderzoekers denken dat ze nooit alles zullen kunnen vinden; ze graven kleine stukjes tegelijk. Maar wat een rijke blik op een van de meest menselijke momenten, de begrafenis van de doden, deze site geeft ons als we terugkijken op een van de meest mysterieuze bands om na de eerste eeuw te leven.

6 Osice


Een minder extreme vondst werd ontdekt in de Osice regio van Oost-Bosnië, opgegraven in 2005 en 2006. Dit geeft ons opnieuw een blik in het leven in de regio tijdens de Romeinse tijd, maar ver verwijderd van veenlichamen en oude veldslagen onthulde deze site vondsten van een meer alledaagse aard.

Het opgraven van een verzonken hut deed aardewerk uit de ouden oprijzen, samen met een wiel om het te maken. Gereedschapshendels werden gevonden voor tientallen verschillende huishoudelijke hulpmiddelen, waaruit bleek dat de regio destijds een redelijk inventief volk huisvestte, gedurende de midden- en de late Romeinse periode. En in tegenstelling tot de ruwe barbaren die vaak door Romeinse literatuur worden geschilderd, zien we hier mensen die bronzen aardewerk en gereedschap hadden gegoten, en ook bewijs dat ze zelfs zwaar leenden van de oude Romeinse methode om dingen uit brons te maken, voornamelijk hun dag herschikken -to-dag objecten op de manier van de Romeinen.

De opgravingen hebben ook verschillende begrafenismethoden van het oude Germaanse volk blootgelegd, met begrafenisrituelen toen deze stammen niet in de strijd waren, de begrafenis van het gewone volk in plaats van de krijger. Het lijkt erop dat veel van de ingewikkelde voorwerpen werden toegevoegd aan de graven van de mensen hier om ceremonieel de doden te respecteren.

5 Niederstotzingen

Photo credit: Landesamt fur Denkmalpflege im RP Stuttgart

De Germaanse stammen kwamen voort uit de prehistorie en duurden helemaal in de brons- en ijzertijd, in de Romeinse tijd en in de middeleeuwen, waar de Anglo-Saksen en veel andere volkeren van het historische en moderne Europa voortkwamen. De volgende site is een begraafplaats in het zuiden van Duitsland, een plaats genaamd Niederstotzingen, en betreft de Germaanse stam die daar leefde in de zesde en zevende eeuw. Hoewel er weinig bekend is over de stam, weten we dat ze een militair verlies hebben geleden voor een andere Germaanse stam, de Franken, van wie ze ingewikkelde en extravagante begrafenispraktijken hebben moeten leren.

Wat meer is, de graven gevonden op Niederstotzingen zijn van twee genetisch verschillende groepen mensen die samen woonden. De twee groepen zijn verdeeld in Niederstotzingen north en Niederstotzingen south, waarvan DNA heeft onthuld dat ze niet genetisch vergelijkbaar zijn. Dit toont twee interessante dingen: dat de stammen die daar woonden cultureel divers waren en dat ze misschien zelfs de adoptie van kinderen hebben toegepast. Dit maakt het idee van middeleeuwse barbaren op zijn kop en toont een samenleving die zowel adaptief als progressief is voor vandaag.

4 Gelduba

Fotocredit: DPA

Een andere opgraving komt van wat eens de frontlinies van een veldslag waren. Deze vond plaats in een gebied dat in de oudheid bekend stond als Gelduba en was nog een andere grote strijd tussen de Romeinse legioenen en Germaanse stammen. Hoe belangrijk was de strijd? Ongeveer 20.000 van de meest woeste krijgers uit de antieke wereld botsten hier in het moderne Krefeld, Duitsland, een plaats ten noordwesten van Düsseldorf, gelegen aan de Rijn, die vaak diende als een de facto barrière tijdens hun eeuwenlange strijd.

De strijd vond plaats in 69 n.Chr. En het gebied zou in handen handelen en een al lang bestaande Romeinse militaire buitenpost blijven. Voor het gevecht was Gelduba een belangrijke Germaanse stad langs handelsroutes en was het de thuisbasis van een Germaanse stam die de Bataven heette, maar deze werd tijdens de Batavische Opstand tussen 69 en 70 door de Romeinen in beslag genomen en bleef een paar honderd jaar onder Romeinse bezetting. Romeinse helmen en munten werden gevonden daterend uit verschillende eeuwen, evenals begraafplaatsen en, nog weer, heel veel lichamen.

3 Rijnsburg

Foto credit: Zuid-Holland

In een plaats in West-Nederland, Rijnsburg geheten, zou een andere opgraving iets heel verbazingwekkender zijn dat verder zou licht werpen op de rituele begraafpraktijken van het oude Germaanse volk. Ze vonden niet alleen oude kammen, waarvan men denkt dat ze er zijn gebracht door handel uit het huidige Noord-Duitsland, en een bronzen gietijzeren wastafel die doet denken aan handel met Romeinse strijdkrachten, maar ze vonden de gecremeerde resten van drie personen.

De site dateert uit de vierde eeuw na Christus, wat betekent dat deze specifieke Germaanse stam hun doden tegen die tijd heeft gecremeerd. Het lijkt erop dat het bassin afkomstig was van een hooggeplaatste Romeinse militaire generaal, die wordt verondersteld het te hebben ingeruild voor gunsten van de stammen die er op dat moment woonden. Dit toonde ook aan dat de Romeinen aanzienlijk later in Nederland aanwezig waren dan eerder werd gedacht.

2 Mainz

Fotocredit: Matthias Suszen

De moderne Duitse stad Mainz was ooit onder Romeinse bezetting onder de Latijnse naam Mogotiacum en werd beschouwd als de belangrijkste stad van Rome in heel het oude Germanië. Daar opgegraven in 1990 was een amfitheater van 42 meter breed (138 voet), niet te veel anders dan het grote en uitgestrekte Colosseum.Dit theater, ter grootte van ongeveer 1,5 voetbalvelden, leek ooit eens tot 10.000 mensen te hebben. Dit was een bewijs van zowel de Romeinse macht als het genie, en bracht hun liefde voor architectuur, kunst en hun rijke cultuur over, die over het algemeen de mensheden liefhad.

Sinds het opgegraven is, is het theater niet alleen een toeristische attractie geworden, maar het is gerestaureerd en wordt zelfs gebruikt voor live-uitvoeringen door artiesten van tegenwoordig. Mogotiacum was een extreem grote stad, en de extravagantie van dit theater, het grootste noorden van de Alpen, laat het zeker zien. Het Germaanse volk was zeker divers en cultureel rijk, maar er is een reden dat zoveel van wat we vandaag kennen en liefhebben is geleend van hun aartsrivalen, Rome, het wonder van de antieke wereld.

1 Sutton Hoo

Fotocrediet: Ullstein Bild, Cordon Press

Sutton Hoo is zowat de moederrol van alle Germaanse opgravingen. Deze voormalige Angelsaksische locatie in Engeland ligt in de buurt van Woodbridge in Suffolk. Het werd ontdekt in 1939 en de inhoud heeft ons veel geleerd over deze specifieke groep Germaanse mensen. Het meest indrukwekkende aan deze site is dat het een begraafplaats is, met alle markeringen van royalty's. Een cenotaaf, of monument voor een graf, werd ontdekt in de vorm van niemand minder dan een scheepsgraf, wat uiterst ongebruikelijk is voor het Germaanse volk dat in Engeland woonde. Deze boot was meer dan 27 meter lang en er werden verschillende zilveren en gouden voorwerpen in de buurt gevonden. Er waren ook buitenlandse geïmporteerde items die uit zoverre kwamen als Griekenland en het Midden-Oosten, met inscripties in verschillende talen. Welke koning ook begraven lag in Sutton Hoo (de identiteit is nog onbekend) was iemand van groot belang, en ze werden overeenkomstig begraven met veel dure goederen.

Kort na de ontdekking van Sutton Hoo, ging Engeland de Tweede Wereldoorlog binnen en de vondsten bleven een tijd rusten tot de oorlog ingepakt was, maar eenmaal opgegraven, toonden de artefacten ons het grootste deel van wat we weten over de mensen die we de Anglo-Saksen noemen , van wie zelfs de Engelse taal heeft voortgebracht. Dit waren de echte artefacten van de echte mensen waarover werd verteld in het werk Beowulf. Kommen, vorken, bekers, noem maar op; als het een Angelsaksische schat was, werd het gevonden in Sutton Hoo. Door dergelijke opgravingen hebben we nu een lange lijn te traceren terwijl we de punten van ons begrip van het Germaanse volk verbinden met de prehistorie tot op de dag van vandaag.