Delen:
10 geweldige ontdekkingen van onder de zee
Vanuit de diepten van de oceanen zijn ontdekkingen door de tijd bewaard die we vandaag de dag kunnen terugvinden. Vanwege de unieke omstandigheden van de zee worden dingen bewaard die anders verslechterd zouden zijn als ze aan land zouden zijn. Hier zijn slechts een paar voorbeelden van ongelooflijke ontdekkingen van onder water.
10Het Sea Monster-boegbeeld
In 2015 was het angstaanjagende boegbeeld van het 15e-eeuwse Deense oorlogsschip Gribshunden werd teruggebracht naar de oppervlakte. De Gribshunden, of 'Grip Dog', was sinds 1495 op de bodem van de Oostzee, en het boegbeeld dat het versierde, vertoonde een beeld dat ongetwijfeld vreesde in de harten van andere zeilers. Het lijkt een zeemonster te zijn met een drakengezicht en leeuwenoren met een persoon die wordt opgegeten in zijn krokodilachtige mond.
Het is onduidelijk wat 'Grip Dog' betekent, maar 'Gribshunden' was zowel het Deense woord voor een hond of hond als de mythische Griekse griffon. De Gribshunden diende als het vlaggenschip van de koninklijke vloot van koning Hans van Denemarken totdat het vlam vatte voor de kust van Zweden, terwijl koning Hans probeerde een politieke unie te sluiten tussen andere Scandinavische landen. Sindsdien is het wrak onder de oceaan gebleven, maar het boegbeeld is teruggebracht nadat duikers erin geslaagd waren om het massieve artefact uit de diepte op te heffen.
9De Monoliet van Pantelleria Vecchia Bank
Bij het in kaart brengen van de zeebodem in de buurt van Sicilië, ontdekten onderzoekers een enorme monoliet die bijna 12 meter lang was. Volgens archeologen suggereren de kwaliteiten van de monoliet dat het een door de mens gemaakte structuur was in plaats van van nature geproduceerd en dat het hoogstwaarschijnlijk ongeveer 10.000 jaar geleden werd gebouwd. Ontdekt in de Pantelleria Vecchio Bank, dient de monoliet als bewijs dat er een archipel in het gebied bestond dat niet langer bestaat.
Wat betreft het doel van het vreemde object, wordt aangenomen dat het diende als een vuurtoren omdat er een gat in was gesneden dat mogelijk een licht had vastgehouden. Voor het laatste glaciale maximum, dat ongeveer 19.000 jaar geleden begon, was Europa ongeveer 40 procent groter, dus de monoliet was in één keer op het land voordat het in de zee zonk.
8America's vroegste inwoners
Toen in de afgelopen paar jaar een zinkgat in de buurt van de Aucilla-rivier in Florida werd onderzocht, maakten de duikers buitengewone ontdekkingen: bewijzen van menselijke bewoning ruim 1000 jaar eerder dan eerder werd gedacht. Hetzelfde sinkhole was van 1983 tot 1997 nog een paar keer onderzocht, maar de bevindingen - vooral een mastodonslagtand die mogelijk door de mens veroorzaakte knipsporen had - waren te dubbelzinnig om echte conclusies te kunnen trekken.
Van 2012 tot 2014 werden echter opmerkelijke artefacten gevonden die onmiskenbaar menselijk waren: stenen werktuigen, botten en een biface, een soort primitief menselijk mes. Het lijkt erop dat de oude mensen misschien geprobeerd hebben om een mastodont te vangen op de plek, die op dat moment slechts een kleine vijver was. Al deze bevindingen dateren uit ongeveer 14.550 jaar, een goede 1.000 jaar ouder dan de Clovis-mensen, de vroegst bewoonbare inwoners van Noord-Amerika.
7USS conestoga
In 1921, een marine sleepboot, de USS conestoga, verdwenen zonder een spoor na het uitvaren van San Francisco. Na een uitgebreide zoektocht naar de boot met behulp van lucht- en zeebronnen, was er alleen een omgedraaide reddingsboot met de aanduiding 'C' te zien die honderden kilometers van de koers was afgedreven. In 2016 werd het 95-jarige mysterie eindelijk opgelost.
In 2009 heeft de N.O.A.A. Office of Coastal Survey ontdekte een ongeïdentificeerd scheepswrak in de scherpe rotsen van de Farallon-eilanden, maar het was pas in 2015 dat onderwater op afstand bediende camera's een goed beeld van het wrak kregen. De kenmerkende schroef en het op het dek gemonteerde pistool kwamen slechts overeen met één ander schip: de USS conestoga. Het lijkt erop dat de sleepboot ruige wateren tegenkwam en zonk terwijl de bemanning probeerde om het naar een baai in de Farallons te sturen.
6Thisis-Heracleion en Canopus
In de achtste eeuw na Christus werden de steden Thonis-Heracleion en Canopus onder water gezet na een reeks natuurrampen zoals overstromingen en aardbevingen. Sindsdien hebben ze een bijna legendarische status en werden ze als verloren beschouwd tot 2000, toen ze werden herontdekt in Aboukir Bay nabij Alexandria. De site heeft sindsdien bijna perfect bewaard gebleven kolossale structuren, munten en sieraden opgeleverd. De site produceert nog steeds opmerkelijke artefacten en het lijkt erop dat er nog meer zou kunnen komen, inclusief een mogelijke derde stad.
Volgens Franck Goddio, de Franse mariner die de steden ontdekte: "We hebben waarschijnlijk slechts 1% of 2% van de site opgegraven - mogelijk minder." Historisch gezien was Thonis-Heracleion belangrijk genoeg om een vermelding te rechtvaardigen van de historicus Herodotus in de vijfde eeuw, die de prachtige tempel van de stad beschreef en zei dat Helen de stad bezocht vóór de Trojaanse oorlog om haar geliefde Parijs te bezoeken.
5De schepen van de Fourni-archipel
De Fourni-archipel is tegenwoordig een kleine en relatief onbeduidende verzameling Griekse eilanden, maar in de oudheid diende het als een van de belangrijkste plaatsen voor maritieme handel. Er zijn zoveel historische scheepswrakken in de Fourni-archipel dat het de 'oude scheepswrakkenhoofdstad van de wereld' wordt genoemd.
Sinds 2015 zijn 22 scheepswrakken uit de Griekse oudheid ontdekt in de Fourni-archipel. De wrakken variëren van omstreeks 480-700 v.Chr. Tot zo laat als de 16e eeuw. Deze wrakken hebben vele artefacten opgeleverd en werpen honderden jaren geleden licht op het leven van een zeeman.Teruggaand in de tijd waren er echter geen belangrijke nederzettingen in het gebied, wat betekent dat de archipel hoogstwaarschijnlijk diende als een soort scheepvaartknooppunt tussen Griekenland en andere landen. Omdat er zoveel schepen door het gebied zijn gegaan, moeten er veel scheepswrakken zijn geweest, maar naar schatting vond elke 100 jaar slechts één schipbreuk plaats.
4The Bald Cypress Forest
Nadat de orkaan Katrina de Golfregio van Noord-Amerika verwoestte, werd een verrassende vondst gedaan op de bodem van de oceaan. Ongedekt door de orkaan was een 50.000 jaar oud, perfect bewaard gebleven bos dat bekend staat als het kale cipresbos. Het was bedekt met oceaansedimenten in een zuurstofvrije omgeving, waardoor het bos intact kon blijven.
De oerbomen waren zo goed bewaard dat ze bij het snijden nog steeds naar verse cipres rook. Het bos, gelegen langs de kust van Alabama, werd oorspronkelijk ontdekt door een duiker kort na de orkaan, maar de locatie werd niet bekendgemaakt door de vinder tot 2012. Tegen die tijd was het bos nog steeds ongerept maar was het een bloeiend kunstmatig rif geworden voor verschillende aquatische soorten. Het bos was het laatst boven water tijdens de Wisconsin Glacial periode, toen de zeespiegel veel lager was dan nu.
Giantbones van 3Madagascar
In Madagaskar werden prehistorische onderwatergraven gevonden met de fossielen van de gigantische dieren die ooit het eiland domineerden. Onder deze fossielen bevonden zich de overblijfselen van een uitgestorven soort van maki die maar liefst 15 keer zijn hedendaagse familieleden, olifantsvogels ter grootte van basketbalspelers en enorme schildpadden weegt.
Drie verzonken grotten in Tsimanampetsotsa National Park leverden een enorme hoeveelheid botten op die duizenden jaren Madagascar's geschiedenis vertegenwoordigden. Een van de grotten was zo gevuld met fossielen dat telkens wanneer duikers de vloer van de grot voelden, ze nieuwe botten vonden - de belangrijkste vondst was de Archaeoindris, een soort lemuur ter grootte van gorilla's. De meest voor de hand liggende theorie over waarom Madagascar's megafauna werden gevonden in de grotten is dat ze daar werden achtervolgd door de komst van mensen. Veel soorten zouden zich hebben verborgen om te voorkomen dat er op gejaagd wordt, maar in de afgelopen millennia werd de meerderheid gedood.
2Engels aristocratische kleding
Texel en Eyerland, die later samensmolten tot het eiland Texel, waren belangrijke uitvalswegen voor handelaren die van en naar Nederland gingen. Maar de Waddenzee rond de eilanden is een gevaarlijke plaats, en veel schepen zijn daar door de jaren heen gezonken. Vanuit dit verraderlijke gebied werd een fantastische ontdekking gedaan: de 400 jaar oude bezittingen van een Engelse edelvrouw.
De ontdekking vond plaats in een 17de-eeuwse kist met een bewaard gebleven zijden jurk, onderkleding, een luizenkam en een in leer gebonden boek waarop het koninklijke zegel van koning Karel I was gestempeld, wat duidde op een lid van de adel. De zijden jurk was de belangrijkste ontdekking, en hoewel het waarschijnlijk meer een alledaags kledingstuk was vanwege het gebrek aan decoratieve kralen en complexe ontwerpen, onthult het ook een schat aan informatie over hoe kleding op dat moment werd gemaakt.
1Britain's Pompeii
Drieduizend jaar geleden brandden de huizen uit de bronstijd in de buurt van de Peterborough-groeve in Groot-Brittannië plat, maar ze werden bijna perfect bewaard door het siltige moeras. De bijna ongerepte staat waarin de woningen werden aangetroffen, werd vergeleken met de omstandigheden in Pompeii, en de bevindingen bij de aanblik van Peterborough zijn net zo indrukwekkend.
De huizen blijven de best bewaarde bronstijdwoningen in Groot-Brittannië. Het zijn grote houten woningen gebouwd op palen in een wateroverlastgebied bij de rivier de Nene. Binnen zijn artefacten, variërend van delicate drinkbekers tot de laatste maaltijd die de eigenaren hadden. Het lijkt erop dat iedereen die in de huizen woonde vluchtte en de maaltijd verliet, die in de kookpot verkalkt was. De huizen waren waarschijnlijk het eigendom van rijke mensen vanwege de hoeveelheid gevonden materiële goederen. De oorzaak van het vuur dat de huizen heeft verbrand is onduidelijk. Het kan een ongeluk zijn geweest, een opzettelijke aanval of zelfs een militaire aanval.