10 slachtoffers gelokt door mysterieuze bijeenkomsten

Tegenwoordig hoor je vaak waarschuwende horrorverhalen over Craigslist, waar onschuldige slachtoffers een advertentie op de website plaatsen of beantwoorden en kruisende paden kruisen met een psychopaat die de advertentie gebruikte om hen naar een vergadering te lokken en hen schade te berokkenen. Dit soort dingen gebeurde echter lang voordat Craigslist zelfs bestond. Er zijn talloze angstaanjagende verhalen geweest over nietsvermoedende slachtoffers die naar een ontmoeting met een onbekend individu werden gelokt en uiteindelijk werden vermoord of zonder spoor verdwenen. In veel van deze onopgeloste zaken is de identiteit en het motief van de persoon die de noodlottige vergadering heeft georganiseerd onbekend en het is mogelijk dat het slachtoffer zich op het verkeerde moment op de verkeerde plaats bevond.

10 De verdwijning van Leonard Dirickson

Leonard Dirickson was een 39-jarige gescheiden vrouw die bij zijn tienerzoon Jared woonde op hun melkveebedrijf in Strong City, Oklahoma. In de ochtend van 14 maart 1998 aten Leonard en Jared ontbijt toen een onbekende man in een pick-up truck op hun boerderij verscheen. Leonard ging enkele minuten met de man praten en toen hij terugkwam, vertelde hij Jared dat de vreemdeling geïnteresseerd was in het kopen van een van zijn paarden. Merkwaardig genoeg had Leonard nooit geadverteerd met paarden te koop. Desondanks vertrok Leonard met de mysterieuze vreemdeling in zijn pick-up truck om hem het paard te laten zien. Dit zou de laatste keer zijn dat Jared zijn vader ooit zag.

Er was geen enkele aanwijzing dat Leonard ooit de schuur bezocht waar hij zijn paard bewaarde, maar een serveerster meldde wel dat hij Leonard en de vreemdeling twee uur nadat hij de boerderij verliet in een nabijgelegen koffiewinkel zag. De zaak kreeg een bizarre wending zes maanden later, toen de politie een anoniem telefoontje kreeg van een man die aangaf Leonard te zien in een bar in Amarillo, Texas. Toen de politie aan de bar arriveerde, was de beller weg en er was geen teken van Leonard.

Voor zijn verdwijning had Leonard ernstige financiële moeilijkheden door zijn scheiding en de recente opvouwing van zijn zuivelbedrijf, dus er werd gespeculeerd dat hij vrijwillig zou zijn verdwenen. De mensen in de buurt van Leonard geloven echter niet dat hij zijn zoon ooit heeft verlaten. Leonard Dirickson is sinds zijn verdwijning niet meer gezien en niemand kent de identiteit van de man die hem die ochtend bezocht.

9 De moord op Dorothy Miller

In 1969 woonde de 48-jarige Dorothy Miller in Burlington, Iowa, en was op dat moment de enige vrouwelijke makelaar in het gebied. Op de avond van 15 augustus ontving Dorothy een telefoontje van een man die zichzelf 'Robert Clark' noemde, die een lokaal huis wilde zien dat te koop stond. Omdat Dorothy 's avonds laat niet graag alleen huizen liet zien, bracht ze haar man Fred mee. Het echtpaar ontmoette Clark, die beweerde dat hij van plan was zijn familie uit Des Moines te verhuizen. De volgende morgen belde Clark Dorothy opnieuw op en vroeg of hij foto's van het onroerend goed voor zijn vrouw mocht maken. Dorothy was die dag niet beschikbaar, maar ze plantte nog een afspraak voor 18 augustus. De twee ontmoetten elkaar die avond en werden gezien door de buren samen binnen te gaan.

Toen Fred Miller de volgende ochtend wakker werd, besefte hij dat zijn vrouw niet naar huis was gekomen en contact met de politie had opgenomen. Ze reisden naar het huis en vonden Dorothy's lichaam in een kast op de bovenverdieping. Ze was knock-out geslagen met een bot voorwerp en vastgebonden voordat ze 22 keer seksueel werd aangerand en gestoken.

Robert Clark was de voor de hand liggende verdachte, maar de politie kon geen spoor van hem vinden in de stad. Het leek zeer waarschijnlijk dat "Robert Clark" een alias was en dat hij Dorothy had benaderd omdat zij de enige vrouwelijke makelaar in de buurt was. Clark was waarschijnlijk van plan haar tijdens hun eerste ontmoeting in het huis op 15 augustus te vermoorden, maar moest zijn plan veranderen toen Dorothy haar man meenam. Gezien de koude, berekende manier waarop hij zijn misdaad beging, vermoedden de autoriteiten dat de mysterieuze Robert Clark een seriemoordenaar zou kunnen zijn, maar hij is nooit geïdentificeerd.

8 De moord op Penny Bell

In 1991 leidde de 43-jarige Penny Bell een succesvol uitzendbureau en woonde met haar man en twee kinderen in het dorp Denham, Engeland. In de ochtend van 6 juni renoveerden de bouwers de Bell thuis toen ze Penny om ongeveer 09.40 uur zagen vertrekken. Ze vertelde de bouwers dat ze te laat was voor een afspraak. Twee uur later zou Penny's auto op de parkeerplaats van het Gurnell Leisure Centre in Greenford, een buitenwijk van Londen, te vinden zijn. Penny's lichaam zat voorin. Ze was in totaal 50 keer gestoken en bezeerd.

Penny heeft die ochtend nooit details over haar afspraak gedeeld en er stond niets van in haar dagboek. Drie dagen eerder had Penny £ 8.500 teruggetrokken van de gezamenlijke bankrekening die ze met haar man had gedeeld, maar het geld werd nooit gevonden en niemand weet waarvoor ze het wilde gebruiken. De enige aanwijzing was een reeks ontwerpmonsters op de achterbank van Penny's auto, die leek aan te geven dat ze ze aan iemand liet zien voordat ze werd gedood.

Voordat ze werd gevonden, meldden twee getuigen dat Penny met haar auto door Greenford zou rijden met een niet-geïdentificeerde mannelijke passagier. Ze leken het moeilijk te hebben en Penny kon uit het raam worden gezien en de woorden "help me" naar de mond snoeren. Er wordt getheoretiseerd dat Penny haar moordenaar op een andere locatie ontmoette en hij dwong haar vervolgens naar het recreatiecentrum te rijden, waar ze vervolgens vermoord. Tot op de dag van vandaag kent niemand de identiteit van de moordenaar van Penny Bell of zijn motief.

7 De verdwijning van Carmen Hallock

Op 18 december 1969 luncht Carmen Hallock, een 22-jarige serveerster en junior student uit Fort Lauderdale, Florida, met haar voormalige schoonzus Nancy Bauer.Carmen vertelde haar dat ze die avond een vergadering had over een baan. Blijkbaar had een leerkracht van haar lagere school contact met haar opgenomen, beweerde dat hij undercover met de overheid werkte en haar een even goedbetaalde baan kon bieden. Nancy zag Carmen nooit meer na die dag en werd bezorgd toen ze haar niet hoorde met Kerstmis. Toen Nancy het appartement van Carmen bezocht, ontdekte ze dat haar hond in geen dagen was gevoed. Carmen's auto werd al snel verlaten gevonden op een nabijgelegen parkeerplaats en ze werd officieel als vermist opgegeven.

In 1973 kreeg een man uit Florida met de naam Gerard John Schaefer Jr. twee levenszinnen voor de moorden op twee jonge vrouwen, maar er is altijd een vermoeden geweest dat hij nog veel meer slachtoffers had. Twee met goud gevulde tanden en een speld met klavertjes werden ontdekt na de arrestatie van de bezittingen van Schaefer en beide artikelen zouden van Carmen Hallock zijn geweest. Schaefer was in 1969 ook aangenomen als stageleraar in Fort Lauderdale. Er werd ook ontdekt dat hij een bizar fantasieverhaal had geschreven over een vrouw met een zwarte jurk en zwarte hoge hakken. Op de dag dat ze verdween, kocht Carmen een paar zwarte hoge hakken en vertelde Nancy dat ze ze ging dragen met een zwarte cocktailjurk voor haar ontmoeting die avond. Schaefer werd echter in 1995 in de gevangenis vermoord, dus als hij enige betrokkenheid had bij de verdwijning van Carmen Hallock, nam hij dat geheim mee naar zijn graf.

6 De moord op Lindsay Buziak

Op 2 februari 2008 ontving de 24-jarige vastgoedmakelaar Lindsay Buziak een telefoontje van een vrouw die haar vroeg of ze haar een duur huis kon laten zien in de wijk Saanich in Vancouver. Lindsay stemde ermee in om de vrouw om 17.30 uur te ontmoeten, maar ze ontving al snel een nieuwe oproep van een man die zei dat hij haar zou ontmoeten. Dit maakte Lindsay ongemakkelijk, dus vroeg ze haar vriend, Jason Zailo, om haar in te checken terwijl ze het huis liet zien. Jason en een van zijn vrienden kwamen om 17:45 uur aan en beweerden dat ze twee figuren zagen bewegen. Toen Lindsay niet op een sms reageerde, besloten Jason en zijn vriend om het huis binnen te gaan. Ze zouden het lichaam van Lindsay in de slaapkamer boven ontdekken. Ze was meer dan 40 keer gestoken.

Om 17:41 uur was er een telefoontje geweest van Lindsay's Blackberry, die waarschijnlijk per ongeluk is gebeurd terwijl ze werd aangevallen. Getuigen meldden dat Lindsay kort daarvoor het huis binnenkwam met een man en een vrouw. Het echtpaar had Lindsay gebeld op een mobiele telefoon, die exclusief voor het misdrijf werd gebruikt en werd gekocht onder de naam 'Paulo Rodriguez'.

In december 2007 had Lindsay een oude vriendin ontmoet tijdens een bezoek aan haar vader in Calgary, Alberta. Een maand later werd deze vriend gearresteerd als onderdeel van de grootste cocaïnebeslag in de geschiedenis van Alberta. Sinds Lindsay kort na de buste werd vermoord, wordt er gespeculeerd dat de twee gebeurtenissen op de een of andere manier met elkaar verband hielden.

In februari 2016 beweerde Lindsay's vader dat hij werd bedreigd door een van de mensen die betrokken waren bij de moord op zijn dochter, die zei dat Lindsay het doelwit was van drugsdealers om een ​​bericht te sturen naar iedereen die hen belde. Op dit moment is er echter geen bewijs om iemand te beschuldigen.

5 De verdwijning van Revelle Balmain

In 1994 woonde de 22-jarige Revelle Balmain in Sydney en had aspiraties om model en danser te zijn. Ze ving een grote pauze toen ze werd aangenomen voor een zes maanden durende tournee door Japan. Op de avond van 5 november belde Revelle een vriend om te zeggen dat ze klaar was met een afspraak en dat ze voor een borrel zouden komen, maar ze kwam nooit opdagen. Revelle was van plan om haar ouders de volgende dag te bezoeken, maar ze kwam ook niet opdagen. Kort daarna werden verschillende items van Revelle, inclusief haar tas en sleutels, gevonden verspreid over een aantal straten in de voorstad van Kingsford. Nadat Revelle als vermist was opgegeven, was haar familie geschokt om te vernemen dat Reveille, om wat extra geld te verdienen, besloten had om een ​​bijbaan te nemen als escort.

Het bleek dat de "afspraak" van Revelle op 5 november bij een klant was geweest die haar via haar escortbureau had ingehuurd. Dit moest het laatste escort-optreden van Reveille zijn voordat ze naar Japan vertrok. De cliënt was een inwoner van Kingsford genaamd Gavin Owen Samer, die beweerde dat hij Revelle had laten vallen in een nabijgelegen café voordat hij naar huis terugkeerde. Samer had echter merkbare verwondingen en krassen op hem in de dagen na de verdwijning van Revelle, waarvan hij beweerde dat deze het resultaat was van een surfongeval.

In 2008 kondigden onderzoekers aan dat ze forensisch bewijs hadden ontdekt dat leek te suggereren dat Revelle in het huis van Samer was vermoord in de nacht dat ze vermist werd. Het bewijsmateriaal was echter niet sterk genoeg om aangifte te doen tegen Samer, die nog steeds zijn onschuld bewaart. Revelle Balmain is nooit gevonden en haar zaak blijft open.

4 De moord op David Merrifield

In 1995 was de 42-jarige vastgoedadvocaat David Merrifield een partner bij het advocatenkantoor van Smith, Merrifield en Richards in Dallas. Op de ochtend van 2 februari om half tien 's ochtends kwamen twee vrouwelijke werknemers het kantoorgebouw van de firma binnen en haalden de lift binnen. Toen het aankwam, waren ze geschokt toen ze Davids lichaam binnenin ontdekten. Hij was in zijn achterhoofd geschoten, executiestijl. Omdat de portefeuille van David ontbrak, leek diefstal het motief, maar de portefeuille werd een paar kilometer verderop ontdekt met nog steeds geld en creditcards. Bij nader inzien leek er een meer mysterieus aspect aan David's verbijsterende moord.

Een cheque van een notitieblok op Davids bureau onthulde dat hij die ochtend om 6:30 uur een afspraak had met iemand die "Sam Jones" heette. De dag voor de moord had het bedrijf vier telefoontjes ontvangen van een man die die naam gebruikte. Niemand bij het bedrijf wist wie de beller was, maar David sprak uiteindelijk met hem en beweerde dat Jones iets voor hem wilde doen. David had de gewoonte om rond 9.00 uur op kantoor op kantoor aan te komen, dus vonden zijn collega's het erg ongebruikelijk dat hij zou afspreken om een ​​afspraak te maken met Jones om 6.30 uur. Er is getheoretiseerd dat de moordenaar om de vroege ontmoetingstijd vroeg, zodat David de enige persoon in het gebouw zou zijn wanneer hij de misdaad beging. Het is zeer waarschijnlijk dat "Sam Jones" een alias was, maar niemand kent zijn ware identiteit of zijn motief voor het vermoorden van David Merrifield.

3 De verdwijning van Mary Shinn

In 1978 bezat de 25-jarige Mary Shinn een kunststudio in Magnolia, Arkansas, maar ook in onroerend goed aan de zijkant. Ze besloot een advertentie in een krant te plaatsen om een ​​huis te verkopen dat ze bezat. Op 19 juli liet Mary het huis zien aan een ongeïdentificeerde man, die blijkbaar een deal wilde sluiten waarbij haar eigendom zou worden verhandeld voor een stuk land dat hij buiten de stad bezat. De volgende dag ontving Mary nog een telefoontje van deze man. Hij beweerde dat zijn auto werd gerepareerd, dus hij vroeg Mary of ze elkaar konden ontmoeten op de EZ Mart aan de overkant van de straat van haar atelier, zodat ze hem een ​​lift kon geven om het huis opnieuw te bekijken. Mary stemde in met het arrangement en ze verdween al snel zonder een spoor na te laten.

Later die middag werd Mary's ontgrendeld voertuig gevonden op de parkeerplaats van een supermarkt. Verschillende items van Mary, waaronder haar sleutels, portemonnee, sneakers en een portemonnee vol geld, zijn binnenin gevonden. Er waren ook sporen van zaden en gras in de auto, wat erop leek te wijzen dat het door een weide was gedreven voordat het werd verlaten.

Eerder die ochtend had een getuige op de EZ Mart een jongeman de winkel zien binnenkomen en een kwart vragen om de telefooncel te gebruiken. Het is zeer waarschijnlijk dat dit dezelfde man was die Mary riep. Men heeft getheoretiseerd dat hij de vergadering gebruikte om Mary naar een andere locatie te lokken om haar te vermoorden. Haar lichaam is echter nooit gevonden en de identiteit van de mysterieuze beller blijft onbekend.

2 De moord op Joanna Parrish

In 1990 was Joanna Parrish een 20-jarige student aan de universiteit van Leeds. Ze kwam oorspronkelijk uit het dorp Newnham op Severn in Gloucestershire, Engeland. Dat jaar reisde ze naar Auxerre, Frankrijk, op een stage om Engels te leren op een plaatselijke school. Tijdens haar verblijf daar besloot ze wat extra geld te verdienen door een advertentie in een krant te plaatsen om Engelse lessen aan te bieden.

Op de avond van 16 mei ontving Joanna een telefoontje van een ongeïdentificeerde man, die zei dat hij haar wilde inhuren om Engels aan zijn zoon te leren. Joanna regelde de man in het centrum van de stad, maar dit zou de laatste keer zijn dat ze levend werd gezien. De volgende dag werd het naakte lichaam van Joanna gevonden in de rivier de Yonne. Ze was seksueel mishandeld, geslagen en gewurgd.

De zaak bleef jarenlang koud, maar het onderzoek leidde al snel tot Michel Fourniret, een seriemoordenaar die was veroordeeld voor het verkrachten en vermoorden van zeven jonge vrouwelijke slachtoffers en in 2008 een levenslange gevangenisstraf kreeg. Er werd altijd vermoed dat Fourniret bijkomende slachtoffers had, een van wie zou Joanna Parrish kunnen zijn. De vrouw van Fourniret, Monique Olivier, kreeg ook een levenslange gevangenisstraf voor haar medeplichtigheid bij het lokken van slachtoffers voor haar echtgenoot. Ze had details verstrekt aan de autoriteiten die suggereerden dat ze betrokken waren bij de moord op een jonge vrouw in Auxerre, maar later herriep ze dit verhaal. Tot overmaat van ramp, toen het DNA-bewijsmateriaal van Joanna's moord werd meegenomen om te analyseren, was het op de een of andere manier verloren. Als gevolg hiervan was het voor de autoriteiten moeilijk om een ​​sterke zaak tegen Fourniret op te bouwen en hem formeel aan te vallen met de moord op Joanna Parrish, zodat het misdrijf officieel nog steeds onopgelost blijft.

1 De verdwijningen van Nick en Lisa Masee

In 1994 was de 55-jarige Nick Masee een onlangs gepensioneerde bankier die in Vancouver woonde met zijn 39-jarige vrouw Lisa. Op 10 augustus, de Masees afgewezen een uitnodiging om de avond door te brengen met vrienden, beweren dat ze hadden een afspraak gepland met een onbekende man, die Nick's hulp nodig had met het investeren van $ 10 miljoen. Nick maakte die avond een reservering voor vier in zijn favoriete restaurant, maar niemand kwam opdagen en Nick riep niet eens om de reservering te annuleren. Vreemd genoeg werden er die nachten waarnemingen van de Masees gemeld in een andere vestiging in het nabijgelegen Westin Bayshore-hotel. De volgende dag gebruikte Lisa Nick's mobiele telefoon om haar baas en Nick's zakenpartner te bellen om te zeggen dat ze allebei weg zouden zijn voor de komende paar dagen omdat ze werden weggeroepen naar een rechtszaak. Dit was de laatste keer dat iemand ooit van hen hoorde.

Niemand kan bevestigen of de Masees ooit thuiskwamen, maar een week nadat ze vermist waren, werd hun huis ontgrendeld gevonden met hun auto op de oprit geparkeerd. Er werden echter twee plastic ritsbinders gevonden op de grond bij de voordeur. Hun paspoorten bleven ook achter en het geld op hun bankrekeningen is nooit aangeraakt. In april 1994 hadden de Masees een onverklaarbare reis gemaakt naar de Kaaimaneilanden, waar ze een bankrekening openden die $ 50.000 aan aandelen bevatte en ook nieuwe testamenten opstelden.

Tijdens zijn lange bankcarrière had Nick een aantal paden met veel controversiële figuren in de financiële sector doorkruist, wat leidde tot geruchten dat hij op een of andere manier betrokken was geraakt bij iets illegaals dat zijn verdwijning veroorzaakte. Echter, geen van deze geruchten is ooit onderbouwd.Nick en Lisa Masee worden nog steeds vermist en de context van hun ontmoeting met de mysterieuze belegger is nog onbekend.