Delen:
10 onopgeloste mysteriën met storende telefoonmeldingen
In de hedendaagse samenleving zijn telefoonberichten en voicemails vervelender dan nuttig. Omdat mobiele telefoons met oproepweergaven de overhand kregen, worden berichten meestal alleen achtergelaten in noodgevallen of wanneer uw ouders bellen. Toch zijn er gevallen waarin berichten integrale aanwijzingen worden in sommige echt verontrustende onopgeloste mysteries.
10 De moord op John Masegian
In februari 1983 bezocht John Masegian, een miljonair hypotheekuitvoerder uit Reno, het Fontainebleau Hilton in Miami Beach met zijn vierde vrouw, 38-jarige Carol. Het was een werkvakantie voor John, die een week op een congres had gezeten.
Op 11 februari om ongeveer 10.30 uur ging Carol naar het zwembad. Toen John niet op de middag naar haar beloofde, belde ze hun kamer twee keer op. Om 14:00 uur kreeg Carol de receptie om haar naar hun kamer te laten gaan. Ze had haar sleutel niet omdat ze verwachtte dat John zich bij haar zou voegen.
Maar John was niet in de kamer. Hij had ook geen briefje achtergelaten. Rond 18.20 uur ontdekte het hotel het lijk van John dat de deur van het trappenhuis op de vijfde verdieping blokkeerde, ongeveer 2 meter (6 voet) van de Masegians 'kamer.
Hij was gehavend met een stuk nylon van 80 centimeter (32 in) met houten knoppen aan de uiteinden. Volgens de politie was de moord gepleegd in de kamer van het paar door een expert tussen 10:45 uur en 13:15 uur. Toen werd John met zijn laarzen omlaag naar het trappenhuis getrokken.
De politie denkt dat de moordenaar het lijk heeft verplaatst om de afvalpers vijf verdiepingen lager te gebruiken of om ervoor te zorgen dat Carol het lichaam niet vindt. Diefstal leek niet het motief te zijn.
Toen Carol werd verteld over de moord op haar man, werd ze in shock naar het ziekenhuis gebracht. Maar hoewel Carol de moord niet had kunnen plegen, vermoedde de politie haar betrokkenheid omdat ze de vorige dag om 10.45 uur een verdacht telefoonbericht had ontvangen.
Een hotelexploitant had de boodschap aangenomen: "Dick en Jeanie zullen morgen om 12:30 uur in Miami aankomen." De politie interviewde Carol en gaf haar een polygraaftest.
Carol, die eerder was gearresteerd voor winkeldiefstal en prostitutie, gaf tijdens het logeren toegang tot drugsgebruik en het stelen van een portemonnee. Maar ze ontkende enige betrokkenheid bij de moord. De polygraaf test suggereerde dat ze de waarheid vertelde.
Carol en vijf van John's kinderen hebben het hotel aangeklaagd voor $ 1 miljoen. Ze beweerden dat John niet zou zijn vermoord als de beveiliging van het hotel beter was geweest. Maar de jury koos kant van het hotel.
Carol ontving $ 857 per maand van John's compensatie voor arbeiders en $ 140.000 van de afwikkeling van zijn nalatenschap. We konden niemand vinden die beschuldigd werd van de moord op John Masegian.
9 De moorden op Albert Alain Chalem en Maier Lehmann
De hele dag op 25 oktober 1999 hadden twee vrienden contact gehad met de 41-jarige Albert Alain Chalem. Maar tegen 20:30 uur was hij gestopt met het beantwoorden van zijn telefoon.
Om half één gingen de vrienden naar het $ 1,1 miljoen herenhuis in Colts Neck Township, New Jersey, waar Chalem woonde. Binnen vonden ze de lijken van Chalem en zijn collega-effectenmakelaar, de 37-jarige Maier Lehmann.
De slachtoffers lagen met hun gezicht naar beneden op de keukenvloer in een plas bloed. Chalem was eenmaal in de borst geraakt en vijf keer in nek en hoofd. Lehmann was eenmaal in het been en drie keer in het hoofd geraakt.
Zowel Chalem als Lehmann hadden een lange geschiedenis van duistere zakelijke deals. Op het moment dat ze stierven, runden ze een website die risicovolle, laaggeprijsde aandelen aanbood die bekend staan als stuiverstaten. Penny-aandelen handelen minder dan $ 5 per aandeel.
Penny Stock-beleggers zijn vaak het slachtoffer van pump-and-dump-regelingen. In deze frauduleuze activiteit bevelen aandelenpromotors aan dat potentiële beleggers aandelen kopen van een laaggeprijsde penny stock, waardoor de prijs wordt "opgepompt". Vervolgens "dumpen" de promotors hun aandelen tegen de te hoge prijs, vlak voordat de aandelenwaarde voor de nieuwe investeerders verliest.
Ten tijde van de moorden waren de autoriteiten op zoek naar mob-connecties met penny-aandelen. De dubbele moord had alle kenmerken van een maffia-hit. Het is echter onduidelijk of de Amerikaanse of Russische maffia de slag uitvoerde of dat ze überhaupt betrokken waren.
Een mogelijke aanwijzing is een voicemail op het antwoordapparaat van Chalem. De oproep werd gedaan rond de tijd van de moorden en de boodschap zei eenvoudig: "Bel me terug. Noodgeval. 'De politie vermoedde dat de beller wist dat de moordenaars op weg waren om Chalem en Lehmann te executeren.
Joe Logan, een medewerker van de twee slachtoffers, heeft mogelijk de identiteit van de beller bekend. Logan was een van de twee vrienden in contact met Chalem op de dag van zijn moord. Logan was ook een van de mensen die de lichamen vond.
Weken eerder hadden Russische gangsters Boris en Michael Vax Logan op zijn kantoor bezocht om over Chalem te praten. Na de ontmoeting sloeg Chalem Logan in het gezicht. De politie denkt dat Logan mogelijk het geld van de Russen heeft verloren en Chalem de schuld heeft gegeven, en dat Chalem erachter kwam.
Logan werd voor een grand jury gebracht maar weigerde te getuigen. Tot op heden blijven de twee moorden onopgelost.
8 De dood van Luie Fields
Op Valentijnsdag 2014 kreeg Kristina Fields uit Colorado Springs het meest hartverscheurende nieuws dat iedereen kon ontvangen. Haar 13-jarige zoon, Luie, had zich net na de lunch met zijn riem in de wasruimte van zijn school opgehangen.
Onmiddellijk dacht iedereen dat het zelfmoord was en dat Luie gepest was. Kristina was duidelijk verwoest door het nieuws. Maar hoe meer ze erover nadacht, hoe minder het logisch werd. De vorige nacht bijvoorbeeld, was Luie geaard en had hij gezegd niet te gaan staan terwijl hij aan de eettafel zat.
Zijn familie heeft hem zelfs opgenomen met een camera. Zodra niemand toekeek, gedroeg hij zich dom.Het was geen gedrag dat consistent was met iemand die minder dan 24 uur later zelfmoord zou plegen.
Na zijn dood ging Kristina door haar voicemail en zag een bericht van Luie op 14 januari, een maand voor zijn vroegtijdige dood. Op de voicemail, die een butt dial was, was Luie aan het praten met een vriend. Luie noemt "hem opnieuw stikken", en later hoorde Kristina de woorden "flauwgevallen".
Dit leidde ertoe dat Kristina geloofde dat Luie stierf door het verstikkende spel te spelen, een populaire en ongelooflijk gevaarlijke activiteit bij kinderen en tieners, waarbij ze zichzelf of hun vrienden opzettelijk stikken om een korte high te krijgen.
Schoolambtenaren beweren dat het verstikkende spel niet op de school wordt gespeeld. Maar Kristina gelooft dat ze in ontkenning zijn en dat haar zoon is overleden als gevolg van de wedstrijd.
7 De verlating van Jezus Perez Florez
Op 18 mei 2003 werd een mannelijke peuter aangetroffen in een bescheiden buurt in Bakersfield, Californië. Niemand in de buurt herkende het kind, dus de politie werd gebeld. Ze realiseerden zich snel dat de jongen in de steek was gelaten.
Hij sprak alleen Spaans en de politie dacht dat de jongen zichzelf Mateo noemde. In tegenstelling tot veel kinderen die verlaten zijn, droeg Mateo nieuwe, schone kleren en zijn haar was vers gesneden. Hij was gezond en goed gevoed. Maar Mateo wist niet waar hij woonde. Hij zei dat hij twee jaar oud was, dat hij twee broers en een hond had en dat de naam van zijn moeder Xochitl was.
Het nieuws dat de jongen was gevonden bereikte een internationaal publiek in de hoop dat iemand kennis zou maken met het kind. Op 23 mei, vijf dagen nadat Mateo werd gevonden, werd een voicemail overgelaten aan de hoofdrechercheur van de zaak.
De vrouw beweerde de moeder van de jongen te zijn, maar ze zei dat hij Jezus Perez Florez heette. De verwarring over de naam van de jongen deed zich voor omdat de man die Jezus vond, Mateo heette. De beller zei dat ze stervende was aan kanker en dat haar man beledigend was.
Ze wilde dat iemand Jezus zou adopteren zodat niemand hem zou kwetsen als er iets met haar zou gebeuren. De politie was ervan overtuigd dat de beller de moeder was omdat ze wat informatie gaf over de jongen die niet openbaar was gemaakt.
Bijna een maand nadat Jezus werd gevonden, gaf de politie de audio van de boodschap vrij. Er zijn echter geen meldingen dat er familieleden naar voren komen om Jezus te claimen.
6 Deborah Wolfe
Op 26 december 1985 belde de 28-jarige Deborah Wolfe haar moeder om te zeggen dat ze het Veterans Administration Medical Center in Cumberland County, North Carolina verliet. Deborah werkte daar 18 maanden als een geregistreerde verpleegster. Toen ze de volgende dag niet opdaagde voor werk, gingen haar vrienden en familie op zoek naar haar.
Nadat ze geen spoor van haar hadden gevonden, belden ze de politie. Twee dagen nadat ze op de hoogte waren gebracht, wat vijf dagen geleden was sinds iemand iets van Wolfe had gehoord, keek de politie naar haar verdwijning.
Tegelijkertijd doorzochten Wolfe's vrienden, die ervaren duikers waren, de vijver bij haar huis. In 1,5 meter water vonden ze het lichaam van Wolfe in een ton gestopt.
Een autopsie werd uitgevoerd en er werd vastgesteld dat Wolfe was verdronken. Ondanks dat haar lichaam in een vat in een waterlichaam werd gevonden, waren er geen tekenen van vals spel en werd de dood als een ongeluk beschouwd.
Autoriteiten geloven dat Wolfe met haar honden liep en simpelweg in de vijver viel. De politie ontkende dat er een ton was, hoewel de persoon die het lichaam vond zweert dat hij het lichaam in een ton zag.
Wolfes moeder zei dat er een vat op het bezit van Wolfe was dat ontbrak. Er was zelfs een inkeping in de grond waar de loop was geweest. Vreemd genoeg droeg Wolfe kleren die haar moeder en stiefvader niet herkenden, en de kleding had de verkeerde maten.
Een andere mogelijke aanwijzing was een telefoonbericht op het antwoordapparaat van Wolfe. Het bericht, opgenomen de eerste ochtend dat Wolfe miste, was van een man in het medisch centrum waar Wolfe werkte. Hij zei dat hij naar Wolfe wilde bellen omdat ze een paar dagen werk had gemist.
Maar Wolfe had alleen werk gemist nadat ze vermist was. Wolfes moeder gelooft dat de beller, een vrijwilliger in het ziekenhuis, de moordenaar was. De ongeïdentificeerde man wilde romantisch betrokken raken bij Wolfe, maar ze had hem afgewezen.
De politie onderzocht de man. Hij zorgde voor een alibi maar weigerde een polygraaf te nemen. Een paar dagen nadat de dood van Wolfe bekend werd gemaakt, verliet de man de staat. De politie vond het niet nodig om hem te volgen.
Vanwege een gebrek aan bewijsmateriaal is de politie onzeker of Wolfe's dood een zelfmoord, een ongeluk of een moord was.
5 Segun Farquharson
In de notulen voorafgaand aan middernacht op 18 mei 2001 stond de 24-jarige Segun Farquharson op de achterbank van een auto met drie andere mannen erin. De auto stond geparkeerd in een wooncomplex in de buurt van zijn huis in Toronto.
Ofwel per ongeluk of expres, Farquharson belde zijn eigen voicemail. In de volgende twee minuten registreerde het het gesprek tussen Farquharson en de drie mannen.
De man op de voorpassagiersstoel was zijn vriend. Maar de andere twee mannen geloofden dat Farquharson veel geld bij zich had en zij wilden het hebben.
Blijkbaar zwaaide de man op de achterbank met Farquharson een pistool. Farquharson zei dat hij geen geld voor hem had, maar hij kon geld krijgen als ze het wilden. Terwijl de man op de achterbank hem bedreigde, pleitte Farquharson voor zijn leven. Vervolgens werd de voicemail afgesloten toen deze zijn waarschuwing van twee minuten bereikte.
Om 12:01 uur, minuten nadat de voicemail was opgenomen, kwam er een oproep binnen in 911 om geweerschoten te melden. Politie en hulpverleners reageerden op het toneel en vonden Farquharson dood, een keer in de rug geschoten.Hoopend op leads, gaf de politie de voicemail vrij. Maar de misdaad blijft onopgelost.
4 Nara Pech
Begin 2015 reisde de 28-jarige Nara Pech uit Edmonton met vrienden door Zuidoost-Azië. Ten eerste kwamen ze aan in Cambodja, het geboorteland van de ouders van Pech. Jaren daarvoor waren zijn ouders gevlucht uit de Rode Khmer. In 1986 belandden ze in Edmonton, waar Pech werd geboren.
Na een bezoek aan Cambodja gingen Pech en zijn vrienden naar Thailand en vervolgens naar Laos. Op dit moment had Pech heimwee en besloot hij naar huis te gaan. Hij bracht de nacht door met zijn vrienden in Vientiane, de hoofdstad van Laos. Toen gingen zijn vrienden met hem naar het vliegveld en zagen hem de gewoonten aflezen.
Daarna voerde Pech drie telefoontjes: één naar zijn ouders, één naar de ouders van zijn verloofde en één naar een vriend. Maar hij kreeg de voicemail van elke persoon. In elk bericht zei Pech dat hij problemen had met het instappen en dat ze zijn instapkaart hadden weggehaald.
Hij zei dat ze hem ervan beschuldigd hadden iets slechts te zeggen over de Cambodjaanse premier Hun Sen en dat de situatie slecht werd. Helaas waren die verontruste berichten de laatste keer dat een van Pech's vrienden en familie van hem hoorde.
Volgens de Laotiaanse overheid pleegde Pech zelfmoord op de luchthaven. Een privé-autopsie werd uitgevoerd in Thailand. Het toonde aan dat Pech veel wonden had, waaronder een steekwond aan de rechterkant van zijn borst die zijn long had opengescheurd. Zijn nek was ook meerdere keren gestoken en zijn rechterarm was eenmaal gestoken. Ten slotte waren er meerdere snijwonden aan zijn linkerhand en arm en kneuzingen aan beide handen en aan zijn rechterknie.
Vanwege het gruwelijke karakter van zijn overlijden, de verontrustende voicemails en het feit dat Pech geen geschiedenis van psychische aandoeningen had, gelooft zijn familie dat hij in het communistische land met vals spel te maken heeft gehad.
3 Bryan Dos Santos
Op de middag van 1 december 2006 wachtte Maria de Fatima Ramos Dos Santos op een bus in Fort Myers, Florida, met haar vriend en haar drie weken oude zoon, Bryan. Terwijl ze aan het wachten waren, trok een Spaanse vrouw in een zwarte tweedeurs Ford Explorer SUV langszij en vroeg om een routebeschrijving naar Pine Manor.
Maria en haar vriend praatten met de vrouw tot de bus kwam. Toen gingen Maria en haar vriend aan boord van de bus. De vrouw in de SUV volgde hen. Toen ze eenmaal uit de bus stapten, stopte de vrouw weer naast hen. De vrouw zei dat ze helemaal verloren was.
Ze bood aan om Maria en haar vriend geld te geven als ze in de auto zouden stappen en haar zouden helpen te vinden waar ze naartoe ging. Ze stemden in en stapten in de SUV. Eenmaal in de SUV merkte Maria dat het was uitgerust met een autostoel en dat de vrouw een luiertas had.
Na een paar minuten rijden nam de vrouw een mes en beval Maria en haar vriend uit de auto. Gehoorzaam aan de gewapende vrouw, kwamen ze eruit. De auto vertrok met de baby Bryan nog steeds binnen, om nooit meer gezien te worden.
Voordat het mes werd getrokken, gebruikte de ontvoerder de mobiele telefoon van Maria om een lokaal bedrijf te bellen. Ze liet een bericht achter en zei dat iemand haar naar Pine Manor leidde en ongeveer 30 seconden sprak. De FBI volgde de oproep en kreeg een kopie van de voicemail van het bedrijf.
De politie en de FBI zijn van mening dat Bryan ofwel werd ingenomen door een vrouw die haar eigen baby wilde of door mensensmokkelaars. Maria en haar man hadden geld schuldig aan mensensmokkelaars om ze onlangs van Brazilië naar de VS te transporteren. Maar ze denken niet dat smokkelaars een baby zullen kidnappen over zo'n kleine schuld.
2 De dood van Henry McCabe
In de vroege ochtenduren van 6 september 2015 was de 32-jarige Henry McCabe in een club in Spring Lake Park, Minnesota. Zijn vriend William Kennedy zei dat hij McCabe naar zijn huis in Mounds View zou rijden. Maar McCabe wilde rond 02:00 uur worden afgezet bij een benzinestation in de nabijgelegen stad Fridley, in de tegenovergestelde richting van Mounds View.
Toen McCabe niet opdaagde voor werk, werd contact opgenomen met de politie en speurt het team door het gebied. De politie keek in het verhaal van Kennedy, maar ze konden geen bewakingsbeelden van Kennedy bij het tankstation vinden.
Kennedy zei dat het misschien een ander tankstation was, dus controleerde de politie bewakingsvideo's van nabijgelegen tankstations. Geen van hen had beelden van Kennedy's auto of McCabe.
Een aanwijzing voor de verdwijning was de mobiele telefoon van McCabe. Hij maakte drie telefoontjes nadat hij was afgezet. Eén telefoontje piste vanaf een toren in Fridley. Maar zijn laatste roep pleegde een toren in New Brighton, een stad die 10 kilometer (7 mijl) verwijderd was van Fridley, waar hij vermoedelijk was afgezet.
Die laatste oproep ging om 2.28 uur naar de voicemail van de vrouw van McCabe. De voicemail van twee minuten is meestal bizar, met grommende geluiden, kreunen en gegil. Dan is er stilte. Vlak voordat de voicemail eindigt, zegt iemand: "Stop ermee!"
Op 2 november 2015 vond een kayaker het lichaam van McCabe in Rush Lake in New Brighton. Er werd een autopsie uitgevoerd en het leek erop dat McCabe was verdronken in zoet water. De politie zegt dat de dood nog steeds een open onderzoek is. Ze weten niet zeker of McCabe zelfmoord heeft gepleegd of dat hij het slachtoffer was van vals spel.
1 Original Night Stalker
Een van de meest angstaanjagende, ongeïdentificeerde seriemoordenaars in de Amerikaanse geschiedenis is de Original Night Stalker (ook bekend als de Golden State Killer), die niet moet worden verward met de Night Stalker, Richard Ramirez. De Original Night Stalker, die tussen 1979 en 1986 in Zuid-Californië actief was, werd beschreven als een atletische blanke man van in de twintig die minstens tien mensen doodde.
Zijn modus operandi was om in te breken in een huis waar een vrouw of een paar woonde en ze met touw vast te binden.Hoewel hij een koppel neerschoot, sloeg hij de rest dood. Alle vrouwen werden seksueel mishandeld. Daarna, zonder aanwijsbare reden, stopte hij met doden na mei 1986.
In 2001 toonden DNA-testen aan dat de Original Night Stalker en een angstaanjagende serieverkrachter, de East Area Rapist, dezelfde persoon waren. De East Area Rapist was verantwoordelijk voor minstens 40 verkrachtingen tussen juni 1976 en juli 1979, net voordat de Original Night Stalker aan zijn felle gang begon.
Nadat hij in een huis had ingebroken, bond hij beide slachtoffers met een ongewone diamanten knoop. Dan zou hij de vrouw seksueel aanvallen terwijl de echtgenoot toekeek. Hij speelde zelfs sadistische spelletjes, zoals balancerende platen op de rug van de man en dreigde het paar te vermoorden als een van de platen brak.
Hij had ook de gewoonte om zijn slachtoffers voor en na de misdaden te bellen. Veel overlevenden zeiden dat ze vóór de aanslagen telefoontjes van een verkeerd nummer hadden ontvangen. Volgens de politie was dit de manier waarop de Original Night Stalker bepaalde of de slachtoffers thuis waren.
Dus de politie heeft een telefoontap opgezet. Ze namen een mannelijke beller op en vroegen: "Is Ray daar?" Andere keren belde hij na de aanval om zijn slachtoffers van verkrachting te bedreigen. Een van deze oproepen ging naar het antwoordapparaat van een slachtoffer. In het bericht ademt de beller zwaar voordat hij herhaaldelijk fluistert: "Gonna kill you."
De politie gelooft dat de Original Night Stalker misschien dood of in de gevangenis is. In 2001 zei een rechercheur in de zaak echter dat een van de slachtoffers in 1990 of 1991 een telefoontje had ontvangen van een man die beweerde de Original Night Stalker te zijn. Ze sprak een minuutje met hem. Op de achtergrond hoorde ze een vrouw en kinderen praten, wat suggereert dat hij nog steeds in leven en vrij rondloopt.