Delen:
10 echt vreemde mysteries van de burgeroorlog
De Amerikaanse Burgeroorlog (1861-1865) is een van de belangrijkste gebeurtenissen in de geschiedenis van de Verenigde Staten. De vier jaar van gevechten en chaos hebben 750.000 soldaten gedood, de slavernij afgeschaft en het lot van de hele natie gevormd.
Het gaf de wereld ook een aantal vreemde geheimen en intrigerende mysteries. Laten we een paar van hen eens bekijken:
10 De dood van Stonewall Jackson
De meeste mensen die bekend zijn met de geschiedenis van de Amerikaanse burgeroorlog, weten dat Thomas J. 'Stonewall' Jackson, de beroemde Zuidelijke luitenant-generaal, een zeer eigenaardige dood stierf. Zijn eigen mannen schoten hem per ongeluk in de Slag bij Chancellorsville op 2 mei 1863.
Maar wat gebeurde er echt op die noodlottige avond? Hoewel historici over het algemeen stellen dat Jackson werd neergeschoten vanwege de duisternis en verwarring op het slagveld, zijn de wateren van de geschiedenis behoorlijk modderig geweest over dit specifieke onderwerp. Jackson's bekendheid leidde ertoe dat veel mensen - van beide kanten van het conflict - beweerden dat ze betrokken waren bij zijn dood en dat samenzweringstheorieën over moord en vals spel af en toe naar boven kwamen.
De vraag werd uiteindelijk beantwoord in 2013, nabij de 150ste verjaardag van de dood van de grote generaal (die al dan niet een gelukkig toeval was). Twee astronomen berekenden nauwgezet de fasen van de maan tijdens die noodlottige nacht. Toen Jackson terugkeerde naar zijn troepen, was de maan zo zwak dat hij alleen zijn silhouet zou hebben onthuld. Toen de vermoeide, angstige soldaten werden opgeschrikt door deze mysterieuze, soldaat-vormige schaduw, opende ze instinctief het vuur ... alleen om tot hun schrik te vinden dat ze hun eigen commandant hadden geveld.
9 Verloren Zuidelijk Goud
Toen het Zuiden uiteindelijk de oorlog verloor In april 1865 was een groot mysterie een schaduw van de grote overwinning van de Unie. Het land werd verscheurd door het conflict en ze hadden wanhopig al het geld nodig dat ze konden krijgen om opnieuw op te bouwen. Dit is de reden waarom het Noorden meer dan graag wilde dat ze de Geconfedereerde oorlogskas konden bemachtigen. Maar de "verdomde Yankees" stonden voor een verrassing: het goud was nergens te vinden.
Tot op de dag van vandaag weet niemand echt wat er met het Zuidelijke goud is gebeurd. Velen denken dat het was opgedeeld en begraven door veel plantage-eigenaren, om te wachten op de dag dat het zuiden weer zou opstaan. Anderen zeggen dat het werd beroofd door een team van ontaarde confederatie en desnoods uit de Unie, om nooit meer te worden gezien. Anderen beweren nog steeds dat het gewoon ... verdwenen is.
Er zijn veel legendes over de locatie van deze grote schat. Een stash is naar verluidt in Savannah, Georgia, begraven op een kerkhof onder de naam van een nep-generaal. Een andere is vermoedelijk in West Central Broward County, begraven door een overvallende generaal die probeerde het naar Cuba te brengen.
Maar de meeste van die stashs zijn waarschijnlijk niets meer dan legendes. Hoewel niemand echt weet waar het goud verborgen is, was de werkelijke waarde van de schatkist waarschijnlijk ergens rond de $ 500.000 - vele malen minder dan veel gerapporteerde generaals van de Unie. Dit betekent dat als er inderdaad opslagplaatsen zijn, er veel minder zijn dan de meeste mensen denken, of dat ze veel kleiner zijn. Maar dat weerhoudt mensen er niet van om te theoretiseren.
Een bijzonder sappig gerucht gaat over een stad genaamd Danville, Virginia. Redelijk betrouwbaar historisch bewijs suggereert dat een voormalig medewerker van de Zuidelijke Marine, James A. Semple, een groot deel van de Mexicaanse zilveren dollars verstopte - waarvan men dacht dat ze deel uitmaakten van de Geconfedereerde schat - in het gebied. Sommigen zeggen dat ze zelfs sommige van deze munten hebben gevonden.
8 The Mystery Of General Grant's foto
De afbeelding hierboven is een zeer beroemde foto die bekend staat als 'General Grant at City Point'. Hierop toont Ulysses S. Grant, algemeen en toekomstig president van de Verenigde Staten, zijn troepen te paard aan op hun stations in City Point, Virginia. Maar een nadere blik op de foto zal enkele vreemde afwijkingen onthullen: Grant, een beroemde ruiter, zit heel ongemakkelijk op zijn ros. Zijn hoofd lijkt in een pijnlijke hoek te zitten, alsof hij iets wil zien. Het lijkt erop dat hij op mysterieuze wijze behoorlijk zwaar wordt belast, en zelfs zijn kleren lijken uit een geheel andere tijdsperiode te komen. Wat is er mis met de beroemde generaal?
Detectief werk van de Library of Congress onthulde dat fotomanipulatie ook in de oude tijden erg populair was. Als je goed kijkt, onthullen kleine krasvlekken dat deze majestueuze foto eigenlijk een bekwame verzinsel is: het paard en het lichaam behoren tot majoor generaal Alexander McCook en het hoofd is overgenomen van een ander, minder majestueus portret van Grant. Zelfs de plaats op de foto is niet wat hij beweert te zijn: in plaats van City Point is de foto eigenlijk ingesteld op de achtergrond van sommige Zuidelijke gevangenen die zijn gevangen op Fisher's Hill.
Hoewel het onduidelijk is waarom de foto in die mate werd gemanipuleerd, was deze waarschijnlijk voor publicitaire doeleinden. Het originele portret waaruit het gezicht van de machtige generaal was geknipt, liet hem als een gewone soldaat voor zijn tent staan, nonchalant leunend op een stuk hout. Hoewel dat waarschijnlijk een veel nauwkeuriger beeld was van de nuchtere generaal, is het veilig om aan te nemen dat het origineel niet zo majestueus was als velen hadden gewild.
7 Mystery-foto's
Toen soldaat Thomas W. Timberlake van de 2nd Virginia Infantry door het met corpsen bezaaide slagveld van Port Royal wandelde, vond hij toevallig een foto van een jong meisje. Het probleem was dat die foto toevallig precies tussen twee dode soldaten lag, een van de Confederatie en de andere. Timberlake nam de foto met hem mee en uiteindelijk vond hij zijn weg naar het Museum of Confederacy in Richmond, Virginia.
Het museum heeft een redelijk goede verzameling vergelijkbare mysteriefoto's die militairen van beide kanten van de oorlog hadden gegeven voor bewaring en nooit teruggewonnen, waarschijnlijk omdat ze stierven in de strijd. Ze beelden mensen af die al lang dood zijn en hoewel het museum af en toe een paar van de mensen op de foto's weet te vinden, worden sommige ervan - zoals het niet-geïdentificeerde jonge meisje dat tussen de dode soldaten wordt gevonden - nooit geïdentificeerd. Hun foto's blijven triest, oude mysteries van een tijd voorbij, nooit teruggevorderd of herkend door iemand.
6 The Ghosts Of Kolb's Farm
Misschien vanwege zijn aard als een conflict waar broer tegen broer gevochten heeft, heeft de Burgeroorlog nogal wat spookverhalen achtergelaten. Van Gettysburg tot Chickamauga zijn de meeste grote slagvelden in de burgeroorlog notoir vergeven van geesten (tenminste als je de legendes gelooft). Maar een veldslag hoeft niet altijd groot en beroemd te zijn omdat zijn site spookachtig wordt.
Kolb Ridge Court was een kleine woonwijk op Kolb's Farm, in de buurt van Marietta, Georgia. Op 22 juni 1864 zag het gebied een vrij klein gevecht dat bekend werd als The Battle of Kolb's Farm. Volgens velen was het minder een grootschalige strijd en meer een schermutseling. Toch was het meer dan genoeg om het gebied met vreemde fenomenen te verlaten.
Het gebied heeft de oorlog overleefd, er zijn nieuwe huizen gebouwd en uiteindelijk zijn er nieuwe bewoners ingetrokken. Vooral de bewoners van een nieuw huis hebben extreem zenuwslopende gebeurtenissen meegemaakt, zoals een mysterieuze (maar ogenschijnlijk solide) man in kleding uit de burgeroorlog die binnenloopt. het huis, onzichtbare handen die hun kleding uittrekken, koude plekken, en, meest angstaanjagende, onzichtbare wezens die met hun elektrische gereedschappen spelen als niemand kijkt.
Vreemd genoeg sloten de bewoners uiteindelijk vrede met hun spook in de burgeroorlog. Ze realiseerden zich dat de geest eigenlijk nogal verlegen was en alleen begon te sleutelen als niemand er aandacht aan schonk. Nu laten ze gewoon hun spirituele huisgenoot zijn gang gaan en hun leven leiden in een vriendelijke coëxistentie.
5 De "Army Itch"
Wanneer je een oorlog vecht, raak je gewend aan veel ongemakken. Slecht voedsel, constante handarbeid, natte laarzen en, natuurlijk, andere mensen moeten doden - allemaal grote nadelen van het leven van een soldaat in oorlogstijd. De Burgeroorlog had echter nog een extra gruwel om de mix binnen te gooien.
De 'Army Itch' was een dermatologische terreur die zich verspreidde door de regimenten en die tijdens het conflict met de maand verslechterde. Het was een mysterieuze toestand die ervoor zorgde dat de mannenhuid opzwol en blaasde, tot het punt waarop ze een zwelling en pijnlijke, uitscheurende snijwonden werden. Wat meer is, je hele huid jeukte voortdurend en oncontroleerbaar. Sommige mannenhanden zwollen zo hard dat hun vingers elkaar niet konden raken.
De ware oorzaak van de jeuk bleef een mysterie tot 2006, toen onderzoekers in staat waren om de ware oorzaak ervan te bepalen als epidemische schurft, een bijzonder vijandige mijtinfectie die door de legers trok in de minder-dan-hygiënische omstandigheden van de barakken en slagvelden.
4 Fort Monroe
Van alle sites in de Burgeroorlog die naar verluidt achtervolgd worden, is het moeilijk om er een te noemen met classy spoken dan Fort Monroe.
Fort Monroe heeft een bijzonder legendarische geschiedenis, zelfs voor een militaire compound uit de burgeroorlog. Het was een van de weinige zuidelijke forten die op geen enkel moment in de oorlog werden veroverd. Met zijn kasteelachtige structuur - compleet met gracht en stevige muren - werd het beschouwd als een van de machtigste forten van het land. Misschien is dit de reden waarom Fort Monroe bijna door elke belangrijke persoon die het ooit bezocht heeft, achtervolgd wordt. Het spookbeeld van Abraham Lincoln, een man waarvan bekend is dat hij op een paar plaatsen rondwaart, is in de logeerkamer gezien, niet verrassend bekend als de 'Lincoln Room'. Hij draagt altijd een ochtendjas en overweegt de zaken van de staat.
Als een enorme, halfgeklede geest van een lang overleden president niet angstaanjagend genoeg is, is er altijd het fantoom van de geduchte generaal Ulysses S. Grant, soms gespot in nummer één van het kwartier van het fort. Een andere beroemde ghost van Fort Monroe is Varina Davis, de vrouw van de Zuidelijke leider Jefferson Davis, die gevangen werd gehouden in het fort nadat het zuiden was gevallen. Uiteraard wordt ook Jefferson zelf achtervolgd door het pand, samen met Edgar Allan Poe, van alle mensen.
De beroemdste geesten van het gebied zijn echter helemaal geen beroemd persoon. Een deel van het fort, treffend bekend als Ghost Alley, wordt gezegd dat het wordt achtervolgd door de Light Lady. Ze is een klassieke White Lady-geest die door de gebieden bij Fort Monroe dwaalt op zoek naar haar verloren liefde, omringd door een mist die van binnenuit lijkt te gloeien.
Hoewel veel van deze geesten klassieke kampvuurverhalen lijken, is het de moeite waard om op te merken dat waarnemingen al lang zijn gemeld, vaak door militairen met een gezonde geest en statuur. Of we deze verhalen nu geloven of niet, de lokale bevolking is blij om de vreemde, spectrale geschiedenis van Fort Monroe te omarmen, tot het punt waarop het plaatselijke geschiedenismuseum graag spooktochten door de plaats organiseert.
3 De verdwijning van de USS Keystone State
Op 9 november 1861 werd een stoomboot genoemd USS Keystone State verdwenen. Wat dit raar maakte, waren de omstandigheden: het oorlogsschip uit de oorlog was nergens in de buurt van de gevechtsfronties - het schip had onopvallend passagiers en ijzeren goederen vervoerd van Detroit naar Milwaukee aan de Grote Meren van Michigan. Wat meer is, de USS Keystone State was een van de grootste, stevigste stoomboten in het bestaan, dus de complete verdwijning (en veronderstelde zinken) was een verrassing.
Al meer dan 150 jaar bleef het uiteindelijke lot van het schip een raadsel.Uiteindelijk vond in 2013 een ervaren scheepswrakjager het machtige schip op de bodem van het Huronmeer, waar het al die jaren had gelegen. Er werd vastgesteld dat de USS Keystone State was gezonken in een bijzonder gemene storm.
Maar waarom probeerde het zijn reis te maken tijdens zo'n vreselijke storm? De vinder heeft een mogelijke verklaring: het kan zijn dat het schip tenslotte betrokken was bij de oorlog en in feite een grote hoeveelheid militair materieel droeg voor een speciale militie in Wisconsin.
2 De Geconfedereerde Vliegende Machine
Je hebt waarschijnlijk nog nooit gehoord van Dr. Finley Hunt, maar als zijn uitvinding had gewerkt, zou hij waarschijnlijk net zo beroemd zijn als alle grote uitvinders uit de geschiedenis. Halverwege de oorlog schreef dr. Hunt een brief aan de Zuidelijke president Jefferson Davis. Hij had een heel speciale suggestie: hij zou het tij van de oorlog kunnen keren met een door stoom aangedreven militaire vliegmachine die de vijand van bovenaf zou kunnen bombarderen - een echt baanbrekend idee in een tijd waarin het hoogtepunt van de luchttechnologie de luchtballon was. Hunt was een tandarts van beroep, en de eerste succesvolle vlucht van de Wright Brothers was nog een tijdje weg, maar Davis werd enthousiast over het idee en introduceerde Hunt bij generaal Robert E. Lee, die hem in contact bracht met de chef van het bureau voor ingenieurs. voor de Confederatie. Ze begonnen meteen met het onderzoeken van het idee.
Op zijn minst op papier was het idee van Hunt redelijk goed. Helaas bleek zijn gebrek aan technische achtergrond een belemmering te zijn voor het project en het Ingenieursbureau meldde al snel dat de machine niet kon worden gebouwd. Het hele concept is mogelijk verloren gegaan in de annalen van de geschiedenis als de blauwdrukken in 2011 niet per ongeluk in een boekhandel waren gevonden.
Maar wat als iemand toch Hunt's vliegende machine heeft gebouwd? UFO-waarnemingen waren gebruikelijk in de latere delen van de 19e eeuw, en sommigen hebben gespeculeerd dat op zijn minst sommige van deze waarnemingen kunnen komen doordat een andere aeronautisch ingestelde uitvinder - misschien een met meer technisch talent dan Hunt - de problemen in zijn plannen gladstrijkte en maakte hun eigen functionele vliegmachine.
Ook is er dit: hoewel het Bureau Hunts uitvinding als onmogelijk had afgewezen, hielden ze absoluut van zijn idee om stoommachines te gebruiken voor militaire doeleinden, en beloofden ze om het idee 'in grote mate' te bespreken. De geschiedenis vertelt ons dat ze er nooit in zijn geslaagd om daadwerkelijk te bouwen een van deze stoomwapens, maar wie weet welke oorlogsmonsters ze in het geheim aan het werk waren? Als de oorlog nog een paar jaar had geduurd, is het niet te zeggen wat voor soort steampunkmachines het zuiden zou hebben ontketend voor hun nietsvermoedende tegenstanders.
1 De gloeiende soldaten
De Slag bij Shiloh was een van de bloedigste in de hele burgeroorlog. Het was een constante strijd van twee dagen die de medici weinig tijd gaf om de gewonden te verzorgen, en de enorme hoeveelheid gewonde soldaten betekende dat velen van hen nog dagenlang alleen maar op het slagveld zouden blijven liggen. Terwijl de gewonde mannen in doodsangst lagen, gebeurde er iets vreemds: sommige van hun wonden begonnen te gloeien. De griezelige glans was duidelijk zichtbaar in het donker, en niemand kon begrijpen wat er gebeurde. Het vreemdste gebeurde echter toen de medici de gewonden daadwerkelijk gingen behandelen: de soldaten met gloeiende wonden genazen veel beter dan degenen met normale, niet-gloeiende verwondingen.
Het fenomeen werd al snel bekend als Angel's Glow. De aard ervan bleef een mysterie, en velen vermoedden dat de helende glans eigenlijk goddelijk van oorsprong was.
Het vreemde geheim van Angel's Glow werd uiteindelijk in 2001 opgelost door twee middelbare scholieren die het fenomeen voor een project voor een wetenschappelijke beurs aan het onderzoeken waren. Ze kwamen erachter dat de glans op de gewonde soldaten hoogstwaarschijnlijk was Panellus stipticus, een "goede" bacterie met bioluminescente eigenschappen die door de vele insecten die hen teisterden werd getransporteerd naar de wonden. Hoewel P. stipticus zou meestal niet overleven in menselijke lichaamstemperatuur, het was in staat om te overleven in de onderkoelde gewonde soldaten, waardoor het de slechte bacteriën kon bestrijden die hun wonden probeerden te infecteren.