10 Truly Weird Food Tales

Er is een reden dat de meeste restaurants je niet laten zien hoe ze je eten koken; en het gaat in de trant van "wat je niet weet, zal je geen pijn doen". We eten allerlei vreemde dingen; van degenen die door andere culturen worden gedenigeerd tot alledaagse snacks met additieven voor het verhogen van het haar. Hieronder staan ​​tien vreemde verhalen over het voedsel dat we eten, van onze favoriete desserts tot rottende olifanten tot het vlees van onze buren.

10

Canadese esdoorn siroop Heist

Ahornsiroop is een van de duurste dingen die je op je pannenkoeken kunt doen. Een fles verkoopt over het algemeen voor meer dan $ 20. Een deel van de kosten van de siroop is de grote inefficiëntie bij het produceren ervan. Het vereist overal 5 tot 13 gallons esdoornsap om maar één liter siroop te maken. Om ervoor te zorgen dat het genoeg heeft om aan de internationale vraag te voldoen, onderhoudt de Canadese provincie Quebec een Global Strategic Maple Syrup Reserve. In 2012, tijdens een audit, werd ontdekt dat 6 miljoen pond van de siroop (ter waarde van ongeveer 18 miljoen dollar in het groot) was gestolen in een gewaagde overval. Dit was niet echt een pak slaag en heb diefstal gepakt; het zou tientallen vrachtwagens hebben gekost om zoveel vaten te verplaatsen. In de daaropvolgende maanden werden verschillende arrestaties verricht en ongeveer tweederde van de ontbrekende siroop werd teruggevonden.

9

Meest gestolen voedsel

Gevraagd om het meest gestolen voedsel op de planeet te raden, raden sommigen snoep of alcohol of zelfs biefstuk. Maar volgens meerdere studies belandt tot 4% van de te koop aangeboden kaas. De volgende keer dat u op de markt bent, let dan op de manier waarop de winkel kaas toont, vooral de waardevolle geïmporteerde soorten. Over het algemeen is het centraal gelegen en goed verlicht om te voorkomen dat dieven wegrennen. Het fenomeen is niet volledig begrepen, hoewel onderzoekers aangeven dat kaas relatief duur is, gemakkelijk te verbergen en kan worden doorverkocht naar andere winkels of restaurants. Zwarte kaas is big business.

8

eieren

Amerikaanse en Canadese toeristen die buiten hun respectievelijke landen reizen, zijn vaak verbaasd om eieren op kamertemperatuur te zien zitten. Ze zouden waarschijnlijk nog meer geschokt zijn om te ontdekken dat in de landen van de Europese Unie, de eieren die ze krijgen recht uit de kip komen - ze zijn op geen enkele manier ontsmet of gewassen. Een kip geeft eigenlijk een vloeibare coating rond zijn ei, een cuticula, die beschermt tegen besmetting. De laag wordt meestal verwijderd door te reinigen, waarbij het ei wordt gewassen met water van minstens 90 graden en een geurloos reinigingsmiddel. Het wasgoed maakt het ei eigenlijk poreuzer en vatbaarder voor besmetting, dus moet het in de koelkast worden bewaard. De tegenproductiviteit en de kosten van dit proces zijn verbazingwekkend, maar Amerikaanse shoppers lijken niet snel over te geven.

7

Ijsje

Met tientallen en tientallen ijsjes op de markt, onderscheidt een onderscheidende smaak een bedrijf buiten zijn concurrenten. De grootste producent van ijs in de Verenigde Staten is Dreyer's (waaronder de Edy's en Häagen-Dazs), niet in de laatste plaats vanwege hun officiële smaaktestmachine, John Harrison. Harrison reist door het hele land naar verschillende Dreyer-fabrieken om zijn expertise te delen. Hij gebruikt een gouden lepel, die het ijs geen enkele smaak geeft. Zijn smaakpapillen zijn verzekerd voor $ 1 miljoen. Hij hielp bij het maken van verschillende populaire smaken ijs, waaronder de op Oreo gebaseerde koekjes en room.

Andere ijsmakers gebruiken verschillende filosofieën. Met behulp van verse, lokale ingrediënten is Ben & Jerry's van Vermont een publiekslieveling. Hun ijs staat bekend om grote hoeveelheden dingen zoals brownies en fruit, toegevoegd als reactie op de anosmie van mede-oprichter Ben Cohen (hij kan niet ruiken en kan amper iets proeven). Omdat Cohen niets kon proeven dat hij aan het eten was, had hij de neiging om meer dingen toe te voegen om te voldoen aan een behoefte aan textuur.

6

champignons

Mensen zijn zelden ambivalent over paddenstoelen; ze zijn over het algemeen een voedsel dat geliefd of veracht is. Ongeacht iemands mening over hun smaak; het zijn wonderlijk interessante organismen. Sommige, zoals de ontzagwekkend genoemde "Western North American Destroying Angel", kunnen dodelijk zijn, en anderen, zoals de psilocybes "magic mushrooms", resulteren in diepgaande psychedelische ervaringen. Er zijn 71 soorten champignons bekend die in het donker gloeien en er is zelfs een soort, de Laetiporus, waarvan wordt gezegd dat het naar kip smaakt. Onlangs hebben wetenschappers ontdekt dat het opwekken van elektriciteit door paddestoelen hun productie meer dan kan verdubbelen, een feit dat generaties lang bekend was bij Japanse boeren. Bliksem dat velden van shitake-paddestoelen treft, veroorzaakt een zoemend voltage door de grond, waardoor de opbrengst van de boer toeneemt. De wetenschappers weten niet helemaal zeker waardoor dit fenomeen veroorzaakt wordt, maar het is hoogstwaarschijnlijk een soort afweermechanisme dat de reproductieve vermogens tegengaat bij een gevaar.

5

gatorade

Gatorade werd in 1965 uitgevonden door professor Robert Nade aan de Universiteit van Florida, nefroloog (nierspecialist) Robert Cade en medewerkers om gehalveerde voetbalspelers te helpen. Terwijl de huidige productlijn een ware regenboog van smaken vertoont, was het vroege spul vrij veel water, suiker, zout en wat citroensap naar smaak. Toen Cade zijn drank aan het Gators-team onthulde, probeerde Larry Gagner iets aan, kondigde aan: "Dit spul smaakt naar pis.", En gooide de rest van de kop op zijn hoofd. Het personeel was geïntrigeerd door de vergelijking. Volgens Cade: "Niemand van ons had urine geproefd ... We wee-weed in een kopje en depte een vinger. Weet je wat? Er is een aanzienlijk verschil in smaak. "

4

Sushi

Voorafgaand aan de explosie in populariteit van sushi, waren veel vissen zoals de blauwvintonijn zo overvloedig dat ze werden gebruikt als kattenvoer. Tegenwoordig is de Bluefin een van de meest gewaardeerde wezens ter wereld, met uitzonderlijke exemplaren die honderdduizenden dollars ophalen. Met de kosten stijgen en de bevolking van de oceaan vallen, profiteren veel sushi restaurants van het onvermogen van de meeste mensen om onderscheid te maken tussen soorten vis, vaak vervangen door goedkopere soorten. In de Verenigde Staten zijn veel bedrijven die "tonijn" verkopen, escolar aan het duwen, ook wel bekend als de olie- of slangmakreel. Escolar heeft een onthutsend oliegehalte waarvan bekend is dat het bij veel mensen een laxerend effect heeft. Veel landen over de hele wereld beschouwen escolar giftig; het is verkoop is verboden in Japan sinds 1977, maar veel Amerikaanse diners consumeren het nog steeds (onbewust) elke dag. En betaal het in de badkamer.

3

Oude snack

Wolharige mammoeten leefden naast de vroege mens, maar de overgrote meerderheid stierf ongeveer 10.000 jaar geleden uit. De laatste geïsoleerde bevolkingsgroepen stierven uit rond de tijd dat de Grote Piramide van Gizeh werd gebouwd. We weten zoveel over deze prachtige wezens omdat velen van hen rondzwierven in gebieden zoals de Siberische toendra, waar ze bevroren waren en vrij goed bewaard na de dood. Zo goed bewaard gebleven dat moderne mensen ontdooid mammoetvlees hebben gegeten. Er zijn veel verhalen over feesten van deze oude olifantenvoorouders, en hoewel velen twijfelachtig zijn, zijn sommige behoorlijk goed geverifieerd. Het is niet verrassend dat beschrijvingen van het vlees variëren van "vreselijk" tot "rot". Zoölogie professor Dale Guthrie biedt een opmerkelijk royale uitleg van de smaak; hij en zijn team kookten een mammoet van een 36.000 jaar oud karkas in de buurt van Fairbanks, Alaska in een stoofpot. Hij schreef: "het vlees was goed oud maar nog steeds een beetje taai, en het gaf de stoofpot een sterk Pleistoceen aroma." Wat dat ook betekent.

2

Kannibalisme

Ondanks dat het door de meeste moderne mensen als 'het ultieme taboe' wordt gezien, is kannibalisme in alle delen van de wereld toegepast en komt nog steeds vaker voor dan de meesten van ons graag zouden willen geloven. Veel van de burgerconflicten in Centraal-Afrika, met name in Congo, hebben geleid tot kannibalisme, en oorspronkelijke stammen zoals de Korowai van Nieuw-Guinea genieten soms van de consumptie van mensenvlees. Dat gezegd hebbende, de natuurlijke, hoewel enigszins macabere vraag die de meeste mensen zichzelf zouden stellen, zou zijn: "Hoe smaakt het?"

De rekeningen verschillen enigszins, maar een vrij beknopte verklaring komt van William Buehler Seabrook, een verslaggever die een stuk vlees ontving van een stagiaire in een ziekenhuis aan de Sorbonne in Parijs. Seabrook kookte het en schreef later: "Het was als goed, volledig ontwikkeld kalfsvlees, niet jong, maar nog geen rundvlees. Het was heel zeker zo, en het was niet zoals elk ander vlees dat ik ooit had geproefd. Het was zo goed als goed, volledig ontwikkeld kalfsvlees waarvan ik denk dat niemand met een gehemelte van gewone, normale gevoeligheid het kan onderscheiden van kalfsvlees. "

1

Perfect eten

Je zou moeilijk worden ingedrukt om iemand te vinden die niet van de smaak van ketchup houdt, en met een goede reden. In tegenstelling tot bijna elk voedsel op de planeet, voldoet ketchup, met name de Heinz-variëteit, aan het gehele gehemelte. Gelijktijdig zout, zoet, zuur, bitter en umami (hartig, het smaakprofiel gecreëerd door toevoeging van MSG), is Heinz zeer zorgvuldig gemengd, zodat geen enkel deel van zijn recept de smaakpapillen overstijgt. Kleine ketchups zijn niet zo netjes uitgebalanceerd en hebben de neiging een noot te hebben waarop je je kunt concentreren, zoals die van azijn of de zoetheid van de tomaten. Daarom is Heinz, meer dan honderd jaar nadat het voor het eerst in de schappen lag, nog steeds zo populair en verkoopt het jaarlijks zo'n 650 miljoen flessen. In tegenstelling tot veel andere voedingsmiddelen kom je zelden "nieuwe en verbeterde" ketchup tegen. Het is al perfect.