10 vreemde mysteries die onopgelost blijven

We zullen nooit alle mysteries oplossen die er zijn. Niet alleen zullen veel historische raadsels onopgelost blijven, maar er zullen er nog veel meer in de toekomst ontstaan. Het MH370 Maleisische vliegtuig is een goed voorbeeld. Als er na weken zoeken nog niets concreets is, zullen we ooit zijn lot ontdekken? Op deze lijst staan ​​enkele van de minder bekende mysteries ter wereld, die desalniettemin onmogelijk te verhelpen zijn.

10 Shanyna Isom

https://www.youtube.com/watch?v=3adQTva8iu4

In 2009 werd de 28-jarige Shanyna Isom met spoed naar een spoedafdeling in Memphis, Tennessee gebracht na het ervaren van een astma-aanval. De dienstdoende artsen behandelden haar met een dosis steroïden en stuurden haar naar huis.

Kort daarna begon Shanyna een jeukende sensatie te ervaren die verslechterde ondanks medische behandeling. Toen merkte ze alarmerend dat haar benen zwart werden. Artsen raakten ervan overtuigd dat ze een stafylokok infectie of een soort van eczeem-achtige huidaandoening had. Er werd meer behandeld, maar het ging gewoon van kwaad tot erger. Er vormden korsten over haar hele lichaam en ze begon snel gewicht te verliezen.

De artsen in Memphis waren met stomheid geslagen en vertelden Shanyna en haar familie dat ze waarschijnlijk de rest van haar leven met deze vreemde ziekte zou moeten leven. Twee jaar later, nog steeds op zoek naar antwoorden en een remedie, bezocht Shanyna het Johns Hopkins-ziekenhuis in Baltimore. Specialisten daar bepaalden dat ze leed aan een onbekende aandoening waardoor ze 12 keer zoveel normale huidcellen in haar haarzakjes produceerde. Dit zorgde er in essentie voor dat ze vingernagels liet groeien in plaats van haar.

De artsen van Johns Hopkins proberen nog steeds de oorzaak van deze vreemde ziekte te achterhalen. Isom gebruikt momenteel 25 verschillende soorten geneesmiddelen, maar is nog steeds niet dichter bij genezing.

Ontdek meer huiveringwekkende mysteries die de experts blijven verbijsteren wanneer je onverklaarde mysteries van de 20e eeuw bij Amazon.com koopt!

9De Patomskiy-krater

In 1949 reisde geoloog Vadim Kolpakov op expeditie naar Siberië, zich niet realiserend dat hij op het punt stond een van de vreemdste onopgeloste mysteries ter wereld te ontdekken: de Patomskiy-krater. Terwijl Kolpakov diep in bijna onbekend terrein reisde, waarschuwde het lokale Yakut-volk hem om niet verder te gaan en legde uit dat er een slechte plek diep in het bos was die zelfs de dieren vermeden hadden. Ze noemden het 'het Vuur Arend Nest' en beweerden dat mensen zich er onwel mee zouden voelen - en sommigen zouden eenvoudig verdwijnen zonder een spoor na te laten.

Een man van de wetenschap, Kolpakov, liet zich niet afschrikken door deze verhalen. Maar zelfs hij kon niet uitleggen wat hij diep in de bossen van Siberië vond. Een gigantische krater, zo groot als 'een gebouw met 25 verdiepingen', kwam uit de bomen omhoog. Van dichtbij leek het op een vulkaanmonding, maar Kolpakov wist dat er al minstens een paar miljoen jaar geen vulkanen in het gebied waren geweest. Deze krater zag er relatief nieuw uit - Kolpakov schatte het op ongeveer 250 jaar oud, een cijfer dat werd ondersteund door latere studies van de nabijgelegen boomgroei. Interessant genoeg leken de bomen ook een periode van versnelde groei te hebben doorgemaakt, vergelijkbaar met die in de bossen rondom Tsjernobyl.

Sinds de ontdekking van de krater, zijn er veel theorieën geweest over wat (of wie) het zou kunnen hebben gecreëerd. Sommige mensen, waaronder Kolpakov, hebben gespeculeerd dat het misschien door een meteoriet is gevormd, hoewel de krater niet lijkt op een andere bekende meteorietsite. Anderen zijn ervan overtuigd dat het inderdaad een vulkaan was. Velen denken zelfs dat er een UFO verborgen is onder de krater. In 2005 werd een expeditie gelanceerd in de hoop een aantal antwoorden te vinden - maar toen sloeg de tragedie toe. De leider van de expeditie stierf aan een hartaanval op slechts een paar kilometer afstand van de locatie. De lokale bevolking was ervan overtuigd dat het de "kwade" krater was die leidde tot zijn dood.

Lees meer vreemd geloofwaardige verhalen over UFO's wanneer je Close Encounters of the Fatal Kind koopt: Suspicious Deaths, Mysterious Murders en Bizarre Disappearances in UFO History op Amazon.com!

8De Taulas van Menorca

De taulas zijn oude megalieten die op het Spaanse eiland Menorca staan, vrij gelijkaardig aan de meer beroemde Stonehenge. Hoewel men denkt dat de taulas na 2000 v.Chr. Door de oude bewoners van het eiland zijn gebouwd, is er geen concreet bewijs voor de bouw van de gebouwen of waarom ze alleen op Menorca en niet op naburige eilanden worden gevonden.

Natuurlijk zijn er theorieën in overvloed. Sommigen geloven dat de stenen een soort tempel symboliseerden. Waldemar Fenn, een Duitse archeoloog, heeft erop gewezen dat de taulas allemaal naar het zuiden gericht waren, wat hem ertoe bracht te speculeren dat ze werden opgericht als een religieus monument om de beweging van de maan te meten. Zijn theorie werd bekend als de Taula-maantheorie.

Helaas kon de theorie van Fenn alleen worden toegepast op 12 van de 13 intacte taulas. Het kwam niet overeen met de megaliet gevonden aan de noordkant van het eiland. De echte reden voor de constructie van de taulas is onbekend.

7The Melungons

In 1690 kwamen Franse handelaren onverwachts een mysterieuze nederzetting tegen in de zuidelijke Appalachen. Ze meldden dat de mensen daar in blokhutten leefden en ongewone olijfhuid en gelaatstrekken hadden die doen denken aan Europeanen. Omdat ze op de Noord-Afrikaanse kooplieden leken waar de Fransen zaken mee hadden gedaan in Europa, gingen ze ervan uit dat ze een kolonie Mooren hadden gevonden.

Van de vreemde kolonisten was niets meer vernomen tot 1784, toen de grensman John Sevier een bezoek bracht aan wat later bekend zou worden als Hancock County, Tennessee. Sevier ontdekte een kolonie mensen die volgens hem Europese kenmerken en een donkere huid hadden. Hoewel de kolonisten zelf beweerden Portugezen te zijn, geloofde Sevier ze kennelijk niet, en concludeerde ook dat ze Moors waren.

Tegen de jaren 1800 hadden de mysterieuze kolonisten zich verspreid vanuit Tennessee in afgelegen gebieden van Virginia en Kentucky. Buurzame gemeenschappen noemden hen de Melungons en grepen elke gelegenheid aan om ze te degraderen en te discrimineren. Appalachische moeders zouden hun kinderen bang maken met verhalen over de donkere mensen in de bergen.

De oorsprong van de Melungeons blijft onbekend. De meest voorkomende theorie is dat ze een mengsel zijn van witte, zwarte en Indiaanse voorouders. Anderen hebben gesuggereerd dat zij de afstammelingen zijn van de Verloren Kolonie van Roanoke, schipbreukelingen van Portugese zeelieden, oude Fenicische kolonisten, of zelfs een van de Verloren Stammen van Israël. De officiële volkstellingen zijn wild veranderd, de Melungons zijn als wit, Portugees, Indiaans of "mulat" op verschillende momenten in de geschiedenis gemarkeerd.

In 1999 kwam er nieuw bewijs dat de Melungeons mogelijk een van de vroegste kolonisten van de Oude Wereld in Noord-Amerika waren. Volgens Dr. Brent Kennedy, van Virginia's Wise College, kunnen de Melungons de afstammelingen van de Ottomaanse Turken zijn, naar de nieuwe wereld gebracht als dienaren en verlaten in het gebied door Sir Francis Drake nadat hij hen van de Spanjaarden heeft gevangengenomen. De term "Melungeon" kan afkomstig zijn van "Melunn-Jinn," Arabisch voor een vervloekte ziel die door God is verlaten. Omdat dit nog maar een theorie is, blijven de oorsprong van de melungische mensen een mysterie.

6De reddingsboot van Bouvet Island

Kalf ligt diep in de Zuid-Atlantische Oceaan en wordt beschreven als een van de meest geïsoleerde plaatsen op aarde. De dichtstbijzijnde landmassa is Antarctica, meer dan 1700 kilometer (1.100 mijl) verder naar het zuiden. Niemand heeft ooit het eiland bewoond en aangezien het plantenleven daar niet duurzaam is, is het waarschijnlijk dat niemand het ooit zal doen. Maar toen een Britse expeditie in 1964 uit Zuid-Afrika arriveerde, ontdekten ze een verlaten reddingsboot in een lagune op het eiland. Niet ver van de boot waren roeiriemen, hout, een trommel en een koperen ketel. De boot was in een goede staat, maar de expeditiepartij kon geen spoor van passagiers vinden. De boot had geen herkenbare markeringen en kon daarom niet worden herleid tot een land of rederij.

Nog vreemder, toen een tweede expeditie twee jaar later naar Bouvet Island werd gestuurd, was de reddingsboot verdwenen. Alle andere voorwerpen in de buurt ervan waren ook verdwenen. Tot op heden weet niemand hoe de boot daar aankwam - of wat er gebeurde met de mensen die erin zaten.

5 De Hessdalen-lichten

In 1997 kampeerde Harald Dale met zijn gezin in de vallei van Hessdalen, Noorwegen. Op een avond, net na halfeen, ging Harald naar buiten om zijn tanden te poetsen toen hij iets vreemds zag - drie lichten in een driehoeksformatie flikkerden in de donkere hemel. De lichten zweefden daar gewoon, de intensiteit van hun gloed veranderde bij elke flikkering. Harald rende naar binnen om zijn kinderen te bellen om te komen kijken. Een paar minuten later verdwenen de lichten. Harald was een van de vele mensen geworden die getuige was geweest van het mysterieuze fenomeen dat bekend staat als de Hessdalen-lichten.

Verslagen van de lichten dateren uit de 19e eeuw. Er is gerapporteerd dat ze in veel verschillende kleuren gloeien, waaronder blauw, rood en geel, en waargenomen zijn zwevend op slechts een korte afstand boven de grond of met grote snelheden door de lucht. De lichten waren bijzonder actief in de jaren tachtig, met tot 20 ooggetuigenverslagen die binnenkwamen per week.

Wetenschappers hebben de lichten jarenlang bestudeerd, maar moeten nog een algemeen aanvaarde verklaring verzinnen. Theorieën omvatten geïoniseerd stof, brandbare deeltjes in de lucht, en - natuurlijk - UFO's.

4Het incident met Mayerling

In januari 1889 schudde de wereld de ontdekking van twee lichamen in een landelijk jachthuis buiten Wenen. De aartshertog van Oostenrijk-Hongarije, Prins Rudolf, en zijn geliefde, barones Marie Vetsera, lagen zij aan zij in een hut in het dorp Mayerling. Ze waren doodgeschoten.

Het mysterie rond hun dood begon toen de vader van prins Rudolf, keizer Franz Josef, een bevel uitvaardigde dat de tragedie bedekt was. Dit kwam waarschijnlijk omdat Rudolf een affaire had met Vetsera ondanks het feit dat hij getrouwd was met een Belgische prinses. Om de affaire onder de duim te houden, zelfs nadat de twee geliefden stierven, werd het lichaam van Marie Vetsera weggejaagd en in het geheim begraven.

Aangezien de kerk geen goede begrafenis zou toestaan ​​voor een zelfmoordslachtoffer, noemde niemand zelfs dat dit een mogelijkheid was. In plaats daarvan raasde er een gerucht dat Rudolf vergiftigd was door zijn vijanden. Echter, de keizer vertelde later de paus dat hij vermoedde dat Rudolf zichzelf en Vetsera tijdens een aanval van tijdelijke waanzin had moeten vermoorden. De paus stond een katholieke begrafenis toe.

Pas nadat de keizer in 1916 stierf, kwamen de ware details van de dood van het paar aan het licht. Tegen die tijd deden veel bizarre geruchten over het incident de ronde. Meer dan 100 jaar later is de speculatie niet gestopt. Theorieën omvatten moord-zelfmoord, een politiek gemotiveerde moord, of een doofpot nadat Vetsera's familieleden Rudolf ter dood hadden geschoten tijdens een dronken vechtpartij. Waarschijnlijk stierven de enige twee mensen die de waarheid kenden in die lodge.

3Het Redpath-herenhuis

Een andere eeuwoude koude zaak betreft de moord op Ada Maria Mills Redpath in 1901 en haar zoon Clifford in hun luxueuze herenhuis in Montreal. Ada was een buitengewoon rijke weduwe die leed aan reumatoïde artritis. Haar zoon was daarentegen net zo gezond als een paard en bereidde zich voor op het Canadese bar-examen. Een krant speculeerde dat Clifford de stress van het examen niet aankon en zijn moeder vermoordde voordat hij zichzelf neerschoot. Een ander document beweerde dat de weduwe Redpath leed aan dergelijke ernstige slapeloosheid dat ze probeerde haar eigen leven te nemen. Toen haar zoon tussenbeide kwam, werd hij per ongeluk doodgeschoten door zijn eigen moeder.

Vreemd genoeg schreef de lijkschouwer zijn rapport over de zaak uit gegevens van een arts die niet eens in de moordscène was. Op basis van dit bewijs concludeerde zijn rapport dat Clifford een epilepticus was en een episode van tijdelijke waanzin had op de dag dat hij en zijn moeder stierven. Nog vreemder is het feit dat de politie nooit naar het landhuis werd geroepen. De tragedie vond plaats op een donderdagavond en minder dan 48 uur later werden de begrafenissen gedaan en bestrooid. Binnen enkele weken ging het leven in de buurt gewoon door. Niemand noemde de moorden opnieuw.

De moorden op het Redpath Mansion blijven een van de meest fascinerende mysteries in de Canadese geschiedenis.

2Foo Fighters

De term "foo-jagers" werd toegepast op verschillende UFO-waarnemingen die plaatsvonden tijdens de Tweede Wereldoorlog. Tijdens de oorlog merkten gevechtspiloten en bemanningen op oorlogsschepen vreemde lichten aan de hemel en zilveren voorwerpen die eruitzagen als schijven die boven hun hoofd zaten.

Eind 1942 vloog een piloot van de Royal Air Force een Hurricane gevechtsvliegtuig over Frankrijk toen hij merkte dat er twee vreemd uitziende lichten naar zijn vliegtuig vlogen. Hij nam aan dat ze vuur van vuur sprongen, totdat hij zich realiseerde dat de lichten hem volgden en alle bewegingen herhaalde die hij in de lucht maakte. Hoe hard hij ook probeerde, de piloot kon de lichten niet ontwijken. Hij merkte ook op dat ze een gelijkmatige ruimte tussen hen bewaarden terwijl ze hem achtervolgden. Pas na enkele mijlen verdwenen ze uiteindelijk uit het zicht.

Dit vreemde incident kwam slechts vier maanden nadat mariniers op de Salomonseilanden rapporteerden dat ze een formatie van meer dan 150 zilverkleurige voorwerpen zagen racen door de lucht. De mariniers merkten op dat de objecten een vreemd geluid maakten en dat ze geen staarten of vleugels hadden zoals vliegtuigen dat doen.

Alle vermelding van de waarnemingen werd onderdrukt totdat de oorlog zijn einde naderde. De eerste meldingen van "foos" troffen de kranten pas in december 1944.

1Het Eilean Mor Lighthouse Mystery

In 1900 waren de enige levende zielen op het Schotse eiland Eilean Mor drie vuurtorenwachters, alleen in de uitgestrekte oceaan.

De dag na Kerstmis arriveerde een bevoorradingsschip op het eiland. Tot verrassing van de bemanning wachtten de vuurtorenwachters niet op hen op het kleine dok van het eiland. Na het blazen van de scheepshoorn en het uitzenden van een lichtflits, was er nog steeds geen activiteit op het eiland. Een vervangende vuurtorenwachter genaamd Joseph Moore werd uiteindelijk gestuurd om te onderzoeken.

Terwijl hij de smalle, rotsachtige trap naar de vuurtoren beklom, herinnerde Moore zich dat hij was getroffen door een gevoel van naamloze angst. Toen hij de deur naderde, zag hij dat hij ontgrendeld was. Hij ging voorzichtig naar binnen en merkte ook dat twee van de drie waterdichte jassen die meestal in de gang werden gehouden, ontbraken. Toen hij de keuken bereikte, vond hij de overblijfselen van een maaltijd en een stoel op de grond. De klok in de keuken was gestopt met werken. De vuurtorenwachters waren nergens te bekennen.

Een verder onderzoek onthulde de verontrustende laatste inzendingen in het vuurtorenlogboek. De inzending voor 12 december is geschreven door een keeper genaamd Thomas Marshall. Daarin beweerde Marshall dat het eiland was getroffen door hevige winden, erger dan alles wat hij in zijn carrière had meegemaakt. Hoewel de vuurtoren solide genoeg was om elke storm te overleven, schreef Marshall dat de hoofdverzamelaar, James Ducat, erg stil was. De derde keeper, William McArthur, was een ervaren zeiler en een beroemde taverne vechter. De invoer van het logboek eindigde met de opmerking dat hij had gehuild.

Verdere vermeldingen vermeldden dat de storm nog enkele dagen woedde. Veilig in hun vuurtoren, waren de drie mannen toch begonnen met bidden. De laatste vermelding luidde: "Storm eindigde, zee rustig. God is over alles. "

Hoewel de vuurtoren zichtbaar was vanaf het nabijgelegen eiland Lewis, werden er geen stormen gerapporteerd in het gebied van Eilean Mor tijdens de dagen die werden genoteerd in de logboekinvoer.