Delen:
10 vreemde en mysterieuze eilanden
De meeste eilanden op de wereld zijn goed onderzocht, hun geheimen al lang geleden geleerd, maar een paar blijven mysterieus. Eilanden die eeuwenlang op kaarten zijn weergegeven, lijken plotseling te verdwijnen. Gevaarlijke, uiterst geheime faciliteiten op afgelegen eilanden worden verlaten of vernietigd. Soms gedragen eilanden zich op manieren die schijnbaar onverklaarbaar zijn voor degenen die ze ontdekken of bestuderen. Een eiland lijkt als bij toverslag te verschijnen, waardoor experts zich afvragen wat het heeft gecreëerd en hoe.
Eilanden die bijna compleet van de rest van de wereld zijn afgesneden, produceren flora die niet alleen uniek is, maar er ook uitziet alsof ze alleen op een buitenaardse wereld kunnen groeien. Andere eilanden zijn mysterieus vanwege de oorsprong of het lot van hun inwoners. Al deze tien vreemde en mysterieuze eilanden zijn echt verbazingwekkend om deze redenen en meer.
10 Isla Bermeja, The Lost Island
Op kaarten die dateren uit de jaren 1700, werd Isla Bermeja voor de kust van het schiereiland Yucatan vertoond, op grotere afstand dan enig ander door Mexico beweerd eiland. Het eiland was precies wat het land nodig had om zijn claim op offshore olie uit te breiden en de aantasting door de Verenigde Staten van de Mexicaanse belangen in die afdeling te stoppen. Er was slechts één probleem: een studie van de National Autonomous University of Mexico 2009 concludeerde dat het eiland niet bestaat - althans niet waar het zou moeten zijn. Het zoekteam, met behulp van onder water detecterende apparaten en luchtverkenningsactiva, kon het eiland nergens vinden in het gebied waarin de kaarten aangeven dat het zou moeten zijn.
Het eiland zou 55 nautische mijlen verder liggen dan de territoriale limiet van 200 zeemijl. Door het te claimen, zou Mexico zijn olievorderingen in het midden van de Golf uitbreiden. Hoewel het verloren eiland niet werd gevonden, was Elias Cardenas, hoofd van het maritieme comité van het Congres in het Congres, van plan om de zoektocht van zijn land naar dit land voort te zetten, in de hoop dat het elders zou opduiken. Misschien was het eiland verzonken of ondergedompeld, zei hij.
Mexicaanse complotdenkers hadden hun eigen ideeën over wat er met Isla Bermeja was gebeurd. Misschien heeft de VS het gebombardeerd of had het een slachtoffer kunnen zijn van het broeikaseffect of een aardbeving. Cardenas is er zeker van dat bombardementen geen verklaring inhielden voor de verdwijning van het mysterieuze eiland. "Dat zou [...] heel merkbaar zijn geweest," zei hij.
Het ongrijpbare eiland werd voor het eerst gemeld als vermist in 1997, toen een mariene visserijexpeditie het niet kon vinden. Totdat het verdwenen was, was Isla Bermeja, dat vermoedelijk 80 vierkante kilometer (31 mijl) gemeten had, het punt geweest van waaruit de grens van 200 zeemijlen van Mexico begon. Momenteel hebben de Alacranes-eilanden het einde van de territoriale grenzen van het land bepaald. Als gevolg hiervan is Mexico's "economische zone" "sterk verminderd".
9 Vozrozhdeniya Island
Tijdens de jaren 1920, Sovjet-Unie ambtenaren waren op zoek naar een locatie met specifieke kenmerken. Het moest geïsoleerd worden, het moest omringd zijn door woestijn en het moest binnen de grenzen van het Sovjet-rijk liggen. Twee eilanden passen bij de rekening. De Sovjets kozen voor Vozrozhdeniya, gelegen in de Aralzee. Daar werd een uiterst geheim biologisch wapenlaboratorium gebouwd, waar de pest, miltvuur, pokken, brucellose, tularemie, botulinum en Venezolaanse paardenencefalitis pathogenen genetisch werden gemodificeerd om medische behandeling te weerstaan.
Gennadi Lepyoshkin, arts, microbioloog en kolonel van het Sovjetleger, bracht achttien jaar van zijn carrière door op het eiland, waar hij in een jaar tijd zei dat maar liefst driehonderd apen op een range werden gekooid, naast instrumenten die de concentraties bepaalden van pathogenen in de lucht. Na de blootstelling van de apen aan de kiemen, werden ze naar laboratoria gebracht, waar hun bloed werd getest en de progressie van de ziekten in hun lichaam zou worden gevolgd. "Ze zouden binnen enkele weken sterven en we zouden autopsies uitvoeren," zei Lepyoshkin. De 1.500 mensen die bij het project betrokken waren, werkten niet alleen op het eiland, maar woonden daar ook in de enige stad, Kantubek, die "een sociale club, een stadion, een paar scholen en winkels" leverde, zei Lepyoshkin. Het was een "mooie" plek, waar arbeiders konden zwemmen in de Aralzee of zonnebaden op de kust.
Toen de Aralzee opdroogde, werd het eiland eenvoudig een deel van de omringende woestijn, en vandaag ligt Kantubek in puin, geplunderd nadat het werd verlaten door de Sovjet-Unie. Wetenschappers geloven niet dat het laboratorium voor biologische wapens meer een bedreiging vormt. Alle ziekteverwekkers behalve miltvuur, die eeuwenlang kunnen overleven, zijn vernietigd door de hoge temperaturen en zware omstandigheden in het gebied.
Toen ze vertrokken, begroeven de Sovjets de miltvuursporen van het laboratorium om de schending door het project van het verdrag van 1972 tegen biologische wapens te verbergen. In de 21ste eeuw bezochten Amerikaanse en Oezbeekse functionarissen de site, brandende pakhuizen met "overblijfselen van de vorige experimenten." Functionarissen van het Amerikaanse ministerie van Defensie geloven dat de miltvuursporen zijn vernietigd, hoewel niemand zeker kan weten dat dit het geval is.
8 Bannerman Island
Bannerman Island, in de Hudson River, ligt op een half uur varen van New York City. Er is geen andere manier om daar te komen. Bezoekers van het mysterieuze eiland zullen zich waarschijnlijk afvragen waarom er een kasteel op staat. Het gebouw is gebouwd door Frank Bannerman VI, die een fortuin verdiende door overtollige militaire uitrusting te verkopen die hij op overheidsveilingen had gekocht aan het einde van de Amerikaanse burgeroorlog.
Hij had behoefte aan een plek om de enorme hoeveelheden zwart poeder die hij had gekocht op te slaan, samen met andere overtollige items, toen zijn zoon, David, Pollopel Island noemde.Bannerman kocht het in 1900, bouwde daar de volgende lente een groot arsenaal en bouwde een klein kasteel bovenop het eiland, naast het arsenaal, als zijn huis, en noemde het eiland naar zichzelf.
Toen Bannerman in 1918 stierf, stopte de bouw. De veerboot werd in 1950 verwoest door een storm en het eiland werd verlaten. Op 8 augustus 1969 brak een vuur het arsenaal uit en de staat New York, die Bannerman Island en zijn gebouwen in 1967 had gekocht, verklaarde het eiland verboden terrein. Het is in 2017 heropend en gidsen vertellen nu de mysterieuze geschiedenis van het eiland aan nieuwsgierige bezoekers.
7 Aardbevingeneiland
De krachtige aardbeving die in september 2013 39 mensen doodde en huizen in Pakistan omver wierp, creëerde ook een eiland. Volgens de hoofd meteoroloog van Pakistan, Mohammed Riaz, was het magnitude 7.7, terwijl de US Geological Survey in Colorado beweerde dat het magnitude 7.8 was.
Het eiland bestond niet vóór de aardbeving, maar na de gebeurtenis zei de directeur-generaal van de Pakistaanse Meteorologische Afdeling, Arif Mahmood, dat de plaatselijke bewoners verslag deden van de oprichting van het kleine eiland van 100 meter lang en 9 meter lang (30 ft) hoog, in de buurt van de haven van Gwadar. Pakistaanse functionarissen zeiden dat het mogelijk was dat de aardbeving het land onder de zee afsloot, waardoor het eiland ontstond, maar nader onderzoek zou worden uitgevoerd om de oorzaak vast te stellen.
6 Magic Island
Astronomen bespioneerden een mysterieuze anomalie tijdens het analyseren van gegevens van de Cassini-sonde van NASA die Saturnus en zijn manen fotografeerde. Door oudere foto's te vergelijken met de meest recente foto's om te kijken of er veranderingen waren, ontdekten Jason Hofgartner, een planetaire wetenschapper aan de Cornell University, en zijn collega's wat ze een 'magisch eiland' noemden in een van de zeeën van Titan. Het eiland was ongeveer 20 kilometer (12 mijl) op 10 kilometer (6 mijl).
Hoewel het mogelijk is dat het 'eiland' niets anders is dan golven veroorzaakt door winden die voldoende versterkt zijn om dergelijke effecten of luchtbellen te produceren van gassen die uit de zeebodem opstijgen, is het ook mogelijk dat de schijnbare massa eigenlijk een soort eiland is: het zou kunnen zijn "Vaste stoffen worden drijvend met het begin van warmere temperaturen en drijvend op het oppervlak, of vaste stoffen die noch verzonken noch drijvend zijn, maar eerder gesuspendeerd in de zee als slib in een delta op aarde", aldus Hofgartner. Om vast te stellen wat er aan de hand is, is de NASA van plan "een boot of vlot op de zeeën van Titan te leggen" om de maan en zijn zeeën beter te bestuderen.
5 Drijvend oogeiland
Gelegen in de Paranadelta, tussen de steden Campana en Zarate in de provincie Buenos Aires in Argentinië, is een eiland in de vorm van een bijna perfecte cirkel met een diameter van 120 meter (390 voet). Het is omgeven door een kanaal dat ook een bijna perfecte cirkel vormt. Dankzij de aanwezigheid van de ronde landmassa daarbinnen, lijkt het kanaal veel op een halve maan. Samen lijken het eiland en het kanaal op een oog, een verschijning die de bijnaam van het eiland suggereerde. "The Eye" zweeft; het draait ook op zijn eigen as, zei regisseur-regisseur Sergio Neuspiller. De filmmaker ontdekte de Eye in 2016, terwijl hij locaties scoorde voor een science fiction-film.
Na de verbluffende ontdekking van het mysterieuze eiland Neuspiller en zijn bemanning, waaronder Richard Petroni, een waterbouwkundige en civiel-ingenieur uit New York die bij het project betrokken was, besloten om een door crowdfunding gefinancierde documentaire over het oog te maken in plaats van de film te filmen sciencefictionfilm die Neuspiller oorspronkelijk had willen maken.
4 Eiland Socotra
Socotra Island, voor de kust van Jemen, ziet de hele wereld als een buitenaardse planeet. De bedreigde flora is uniek vanwege de isolatie van de afgelegen locatie, extreme temperaturen en droge omstandigheden. Een derde van het plantenleven is nergens anders op aarde te vinden. Gelukkig is 70 procent van het eiland gereserveerd als nationaal park.
Sommige van de planten zien eruit als rapen ondersteboven geplant. De takken van een ander, waarvan het crimson sap het de naam Dragon's Blood Tree heeft opgeleverd, zijn zonder bladeren, behalve aan hun uiteinden, waardoor het lijkt alsof de takken de wortels van de boom zijn en de boom ondersteboven groeit. De vreemde boom wordt gebruikt voor zijn vermeende medicinale waarde, om textielverf te produceren, om wierook te maken en om hout te kleuren. De flessenboom van het eiland, aangepast om water op te slaan in een droog klimaat, heeft een dikke stam en de weinige ledematen, dik in de buurt van de stam, geven aanleiding tot trossen van veel dunnere takken die eindigen in dikke bosjes groene bladeren.
Het eiland wordt omgeven door turkoois water en heeft enorme kalksteengrotten, huizen tot vleermuizen, het enige zoogdier dat inheems is in Socotra. Berichten in verschillende talen zijn in de muren van de grot gegraveerd. Onderzoekers schrijven deze toe aan zeilers die tussen 1 en 6 op het eiland verbleven. De bewoners van het mysterieuze eiland zijn ook uniek: ze hebben allemaal een DNA-haplogroep die door geen andere mensen op aarde wordt bezeten, en sommigen beweren dat de tuin van Eden oorspronkelijk was gelegen op Socotra. In 2008 heeft de UNESCO Socotra uitgeroepen tot werelderfgoed.
3 Diego Garcia
Het vaag U-vormige, 44 vierkante kilometer (17 mijl) atol in de Indische Oceaan bekend als Diego Garcia heeft dikke, tropische oerwouden en witte zandstranden. Het was de thuisbasis van 2000 autochtone Chagossians, totdat de Britse regering hen tussen 1968 en 1973 met geweld had verplaatst, zodat de VS daar een marinebasis konden bouwen in ruil voor de Britse overeenkomst om het eiland te leasen, wat van strategisch belang is omdat het zich tussen Oost-Afrika bevindt ,het Midden-Oosten en Zuidoost-Azië, waardoor de VS locaties kunnen treffen in zowel Azië als het Midden-Oosten.
Diego Garcia was gewend luchtsteunoperaties te organiseren tijdens de Golfoorlog van 1991, de oorlog in 2001 in Afghanistan en de oorlog in 2003 in Irak. Het afgelegen, beperkte eiland, volgens sommigen, is ook de locatie van een geheim Amerikaans gevangeniskamp, hoewel de Amerikaanse autoriteiten de waarheid van dergelijke speculaties ontkennen.
2 Partridge Island
Het Canadese Partridge-eiland, gelegen voor de kust van Saint John Harbour, New Brunswick, werd in 1830 een quarantainestation. Immigranten bleven daar, bij hun aankomst in Canada, om te zorgen dat zij geen ziektes aan boord aan Canadese burgers verspreidden. Duizenden immigranten kwamen naar Canada in de Grote Hongersnood van 1847, en 2.500 Ierse immigranten werden in quarantaine geplaatst op Partridge Island.
De ziekten waartegen de bewaakte quarantaine zich uitspreidde, waren cholera, tyfus, pokken, roodvonk, gele koorts en mazelen. Pas aangekomen immigranten werden onderworpen aan kerosinedouches gevolgd door douches in heet water. Velen waren ziek en Partridge Island kon de enorme aantallen mensen die naar Canada kwamen tijdens de piek van de Ierse aardappelnood niet aan. De toestroom van duizenden Ieren verdiende het eiland de bijnaam "Canada's Emerald Isle."
In quarantaine geplaatste immigranten die aan een ziekte stierven, werden op het eiland begraven, bij een gelegenheid in een massagraf, waarvan het gerucht dat het een intenser groen had dan het omringende gazon, omdat de botten van de doden het hadden gevoed. Partridge Island werd in 1941 gesloten en werd een mysterieuze plaats die alleen door foto's werd 'bezocht'.
1 Paaseiland
In de hoop dat Paaseiland zijn antwoord zou opgeven op hun vraag hoe eilandbewoners daar ooit hadden gewoond, duizenden kilometers van elk continent bewerkend, gebruikte een team van onderzoekers van de universiteit van Californië in Santa Cruz paleogenomisch onderzoek om de genetische geschiedenis van de aarde te bepalen. Rapa Nui, omdat de verloren mensen van Paaseiland bekend zijn.
Men geloofde dat de Rapa Nui in 1772 samenvloeiden met Zuid-Amerikanen voordat Europeanen op Paaseiland aankwamen, maar tot verbazing van het UC Santa Cruz-team gaven de materialen uit musea die ze testten geen aanwijzing tussen de Rapa Nui en Zuid-Amerikanen vóór de aankomst van Europeanen, die eerdere studies hadden, waardoor de bevinding van het team enigszins controversieel was. Als de resultaten van hun onderzoek juist blijken te zijn, is het duidelijk dat de Rapa Nui geen hulp hebben gehad van Zuid-Amerikanen bij het creëren en verplaatsen van de zware moai van het eiland. Zonder hulp sneed en sneed de Rapa Nui ze zelf.
Raiders die Rapa Nui kidnapten om te verkopen als slaven verminderden hun bevolking van duizenden tot nauwelijks meer dan 100, en onderlinge strijd en ziekte vernietigden de rest, verlatend hun oorsprong en, tot voor kort, de creatie van hun standbeelden, geheimen zo mysterieus als het eiland zelf .