Delen:
10 recente evoluties van klassieke mysteries
Ze zeggen dat niets voor altijd verborgen blijft. Inderdaad, we vinden de antwoorden op langlopende vragen op een schijnbaar regelmatige basis. Zelfs de waarheid achter 's werelds meest duurzame geheimen kan op een dag het daglicht zien.
Het is onmogelijk om te voorspellen wanneer zich in oude mysteries nieuwe ontwikkelingen zullen voordoen. Een toevallige ontdekking hier, een sterfbedbelijdenis daar, en je hebt een hete nieuwe aanwijzing in een zaak die decennialang sluimert. Andere keren heb je alleen een nieuw paar ogen nodig die dingen kunnen zien die anderen allemaal hebben gemist.
10 De Claremont-seriemoorden
Al meer dan twee decennia bleven de seriemoorden op Claremont een van de meest schrijnende mysteries van Australië. Echter, de arrestatie van een verdachte en daaropvolgende aanklacht tegen alle drie de moorden kan dit in de komende maanden uiteindelijk tot een einde brengen.
In 1996 en 1997 verdwenen drie jonge vrouwen in de buitenwijk Perth van Claremont nadat ze met vrienden naar de club gingen. De overblijfselen van twee van de slachtoffers werden weken later hersteld, terwijl de derde nog steeds vermist werd en verondersteld werd dood te zijn. De politie was ervan overtuigd dat ze te maken hadden met een seriemoordenaar en richtte een taskforce op om hem te vinden. Hun grootste voorsprong was CCTV-beeldmateriaal van een man die een van de vrouwen, 23-jarige Jane Rimmer, naderde in de nacht van haar verdwijning. Die man blijft echter niet geïdentificeerd.
Autoriteiten onderzochten meerdere verdachten zonder succes, en ongeveer 20 jaar lang leek het erop dat dit mysterie bestemd was voor de "Unsolved" -stapel. In 2016 bestormde de politie echter het huis van de 48-jarige Bradley Robert Edwards, een man zonder eerdere (bekendgemaakte) connectie met de zaak. Een dag later belastten ze hem met de moorden op de twee vrouwen van wie de lichamen werden teruggevonden en twee ongehoorde seksuele aanvallen. In februari 2018 heeft de politie hem ook de derde moord aangerekend, die van vermiste Sarah Spires. Zijn proces zal snel beginnen.
9 De vermiste zeeman van de USS Indianapolis
Hoewel het in 1945 zonk, de USS Indianapolis heeft de laatste tijd een paar krantenkoppen gemaakt. Ten eerste werd vorig jaar aangekondigd dat een expeditie onder leiding van Microsoft-medestichter Paul Allen de schipbreuk ontdekte nadat deze tijdens de Tweede Wereldoorlog op zee was verloren. En vorige maand gaf de Amerikaanse marine toe dat het een fout was die voor meer dan 70 jaar leidde tot verwarring over het aantal overlevenden.
De USS Indianapolis werd getorpedeerd door een Japanse onderzeeër op weg naar de Filippijnen. Het zonk in 12 minuten, en veel zeilers die het zinken overleefden, bezweken later aan uitdroging of aanvallen van haaien. Van de 1.196 mannen aan boord van het schip stierven er 880. Dat zou 316 overlevenden achterlaten, waaronder beroemde Captain Quint bek. Echter, andere bronnen begonnen al snel te zeggen dat 317 mensen het zinken van de USS overleefden Indianapolis. Er was ergens een discrepantie, en deze werd pas kort geleden blootgelegd.
Die discrepantie was radiomonteur Clarence Donnor. Hoewel hij aan boord van de USS was Indianapolis, kreeg hij bericht om onmiddellijk te rapporteren aan Fort Schuyler voor het trainen van de officier kort voordat het schip zijn missie verliet. Door een soort van schrijffout werd zijn vertrek niet officieel vastgelegd. Daarom heeft de definitieve bemanningslijst 1.196 zeilers genoemd in plaats van 1.195.
Toen bekend werd dat Donnor nog leefde, begon zijn naam opduiken op lijsten van overlevenden die zeiden dat 317 mensen het afmaakten Indianapolis. De marine stond echter standvastig op 316 hoewel om de een of andere reden de lijst van matrozen aan boord van het schip nooit werd gewijzigd tot maart 2018.
8 De Brabantse moordenaarscobessie
De Brabantse Moordenaars vertegenwoordigen een van de meest gewelddadige en schokkende hoofdstukken in de geschiedenis van België. Tussen 1982 en 1985 pleegde een bende een reeks meedogenloze aanvallen en overvallen, voornamelijk in de provincie Brabant, waarbij 28 mensen werden vermoord en meer dan 40 mensen gewond raakten. De moordenaars werden nooit opgepakt, en in de loop van drie decennia, vele hypothesen en complottheorieën werden geformuleerd met betrekking tot hun mogelijke motieven. Een van de meest doordringende ideeën stelde dat de bendeleden afkomstig waren uit wetshandhaving of het leger vanwege hun vaardigheid met wapens.
In 2017 kwam er een man naar voren die zei dat zijn broer in 2015 op zijn sterfbed bekende dat hij de leider van de bende was, een man die eerder de "Reus" werd genoemd. Deze nieuwe verdachte was Christiaan Bonkoffsky, en hij was vroeger een deel van een eenheid van het politiecommando. Bonkoffsky verloor zijn positie in 1981 nadat hij per ongeluk zijn wapen had gelost en werd volgens zijn broer erg bitter en begon zwaar te drinken.
In het licht van deze recente ontwikkeling zijn de Belgische autoriteiten begonnen met het onderzoeken van de voormalige gendarme, in de hoop dat dit zou kunnen leiden tot de identificatie van de andere leden van de bende. Bonkoffsky verscheen voor het eerst op hun radar in 2000. Zijn DNA-monster en vingerafdrukken kwamen echter niet overeen met die van de plaats delict.
7 The Murder Of Valerie Percy
In 1966 werd de 21-jarige Valerie Percy vermoord in haar huis in Kenilworth, een rijk dorp ten noorden van Chicago. Haar vader was Charles Percy, een toekomstige senator die midden in zijn campagne zat. Haar moord werd nooit opgelost en het werd een van de meest mysterieuze feiten van Chicagoland.
Hoewel de moordenaar nog niet is geïdentificeerd, is er nieuwe informatie beschikbaar gesteld voor het publiek vanwege de pogingen van één advocaat in New York om de dossiers uit hoofde van de Freedom of Information Act in 2016 te openen. Zijn verzoek werd afgewezen nadat een rechter oordeelde dat het onderzoek was nog steeds aan de gang op basis van een verklaring en documenten van de Kenilworth-politie.Het beperkte bewijsmateriaal dat de status van de zaak bevestigt, omvatte verschillende valse bekentenissen die werden weerlegd met behulp van vertrouwelijke informatie en die van plan waren om moderne forensische methoden zoals DNA-testen te gebruiken.
Eén verdachte werd publiekelijk bekend gemaakt in 2014, nadat een station in Chicago TV toegang tot FBI-records had verkregen. Hij was William Thoresen III, de zoon van een zakenman die in Kenilworth woonde. Hij werd beschreven als gevaarlijk en mentaal instabiel. Zijn familie woonde in de buurt van het Percy-huishouden en hij ging vaak naar huis om hen te bezoeken. De politie geloofde dat een bajonet werd gebruikt om Valerie te doden, en Thoresen verzamelde wapens. De verdachte weigerde mee te werken aan het onderzoek en stierf een paar jaar later. Hij werd gedood door zijn vrouw, die de rap versloeg door zelfverdediging op te eisen.
6 De dood van de premier
Piotr Jaroszewicz diende als premier van Polen tussen 1970 en 1980. Na het verlies van zijn functie werd Jaroszewicz verbannen uit de Poolse Verenigde Arbeiderspartij (PUWP) en gaf de politiek helemaal op, en ging met zijn vrouw, Alicja Solska, met pensioen in een buitenwijk van Warschau . Op 3 september 1992 vond hun zoon Jan het paar vermoord in hun huis. Alicja was in haar hoofd geschoten, terwijl haar man was geslagen en gewurgd.
Poolse politie speculeerde dat de moorden wraak konden zijn van slachtoffers van het communistische regime, iemand die op zoek was naar waardevolle documenten, of gewoon een ouderwetse overval. Ondanks de grote nationale aandacht die de moorden oogstten, konden ze geen solide aanknopingspunten vinden.
In 2018 kwam de verrassende aankondiging dat drie mannen met de moord waren beschuldigd. Niet alleen dat, maar volgens de Poolse minister van justitie, Zbigniew Ziobro, hadden twee van hen al hun deel in de slachting bekend. De doorbraak in de zaak kwam toen een van de moordenaars zijn betrokkenheid liet zien tijdens een onderzoek voor een aparte ontvoering. Hij en de andere twee maakten deel uit van een inbraakring gericht op huizen met een hoog inkomen, dus het lijkt erop dat de moord op Jaroszewicz niets met politiek te maken had.
5 De oude poorten van de hel
Archeologen ontdekten het Plutonium (ook wel Ploutonion genoemd) meer dan 50 jaar geleden in de ruïnes van Hierapolis, in het hedendaagse Turkije. Niet zomaar een heiligdom gewijd aan Pluto, deze site werd gebouwd bovenop een grot die werd beschouwd als een echte doorgang naar de onderwereld.
Oude historici beschreven het wonderlijke proces waarin mensen gezonde dieren als offer zouden aanbieden. Volgens Strabo viel elk schepsel dat in de grot was gestuurd al snel dood neer na het inademen van een dodelijke mist die uit de hel zelf kwam. Op wonderbaarlijke wijze schenen de priesters er echter niet door beïnvloed.
Een team van vulkanologen was in staat om een wetenschappelijke verklaring te geven voor de mysterieuze poort van de hel. Zoals je zou verwachten, was er ergens een dodelijk gas dat uitkwam - in het bijzonder, enorme concentraties koolstofdioxide die uit een spleet onder de site kwamen. Wetenschappers maten CO2 niveaus tussen vier en 53 procent aan de monding van de grot en tot 91 procent binnen.
Wat de schijnbaar immuunpriesters betreft, meende de Griekse filosoof, zelfs in Strabo's tijd, dat het mogelijk was dat de heilige dienaren eenvoudig hun adem inhielden. Moderne wetenschappers geloven echter dat de hoogte van de priesters waarschijnlijk een rol speelde. Als CO2 is zwaarder dan lucht, het bezinkt op de bodem en vormt een toxisch gasmeer. Terwijl dieren de koolstofdioxide inademden, waren de langere mensen relatief veilig boven de schadelijke wolk.
4 Heeft DeSalvo het gedaan?
Voor veel mensen was Albert DeSalvo zonder twijfel de Boston Strangler. Anderen hebben echter serieuze bedenkingen en beschouwen de zaak tot op de dag van vandaag onopgelost. DeSalvo bekende 11 moorden gepleegd tussen 1962 en 1964 maar werd veroordeeld voor een reeks niet-verwante verkrachtingen en veroordeeld tot levenslang in de gevangenis. Uiteindelijk recidiveerde hij voor zijn eigen moord in 1973.
Sindsdien hebben mensen zijn schuld in twijfel getrokken. Een populaire hypothese, ondersteund door baanbrekende profilers Robert Ressler en John Douglas, beweerde dat er meer dan één moordenaar was vanwege de verschillende patronen tussen moorden. Sommige groepen, waaronder de familie van DeSalvo, beschouwden de voormalige militair volkomen onschuldig.
Het moderne forensisch onderzoek kan die laatste gedachte op zijn minst weerleggen. DNA-tests uitgevoerd in 2013 verbonden DeSalvo aan Mary Sullivan, het laatst bekende slachtoffer van de Strangler. Na het verkrijgen van een monster van een van de neven van de verdachte moordenaar, konden de autoriteiten een "familiematch" verkrijgen door het te vergelijken met sperma dat achterbleef op de Sullivan-plaats delict. Op basis van dit bewijsmateriaal hebben functionarissen een opgravingsopdracht gekregen en de resten van DeSalvo getest. De kans dat het DNA toebehoorde aan een andere man was één op 220 miljard. De procureur-generaal van Massachusetts, Martha Coakley, zei dat "er geen twijfel over bestond" dat DeSalvo Mary Sullivan vermoordde en "waarschijnlijk" de Boston Strangler was.
3 The Black Dahlia Revisited
Is de beruchte moord op de Zwarte Dahlia eindelijk opgelost? Waarschijnlijk niet, maar een recent boek beweert de waarheid te hebben blootgelegd door nogmaals de 70-jarige moord op Elizabeth Short in de schijnwerpers te zetten.
De Britse auteur Piu Eatwell identificeerde Leslie Dillon als de schuldige. Dillon was een voormalig assistent-assistent-in-opleiding, die hem de kennis kon hebben gegeven om het lichaam af te voeren en te verminken. Hij werkte als een piccolo en heeft de moord gepleegd op aandringen van Mark Hansen, een zakenman uit Hollywood die geobsedeerd was door Short.
Dillon verscheen op de radar van de LAPD toen hij probeerde informatie over de moord te verkrijgen van de psychiater van de afdeling, Dr. Joseph Paul De River.Met een pseudoniem beweerde hij dat hij een boek over psychopaten schreef. Na een paar interviews dacht De River dat er iets mis was met Dillon, die ervan overtuigd was dat een bekende van zijn naam, Jeff Connors, de moordenaar was. De psychiater geloofde dat Connors denkbeeldig was en een verlengstuk van Dillon's persoonlijkheid, hoewel hij later bleek te zijn.
Eatwell vond een supporter in Buz Williams, een gepensioneerde politieagent wiens vader (ook een agent) diende in de Gangster Squad, het oorspronkelijke team dat de moord op Black Dahlia onderzocht. Volgens Williams geloofden zowel zijn vader als zijn partner dat Elizabeth Short werd vermoord door het trio Dillon-Connors-Hansen, hoewel ze verschilden van wie de daad feitelijk deed.
Documenten van de officier van justitie geven aan dat Leslie Dillon tijdens de moord in San Francisco was. De auteur beweert echter dat corruptie binnen de LAPD de reden was waarom Dillon nooit werd gearresteerd, wijzend op een doofpot.
2 The Legend Of The Dents Run Gold
Er liggen nog veel verborgen schatten te wachten om gevonden te worden. In de Verenigde Staten heeft met name de burgeroorlog vele verhalen over begraven goud voortgebracht en de FBI heeft misschien een van deze caches ontdekt.
Volgens de legende, kort voor de slag om Gettysburg in 1863, stuurde het Unionleger een wagen vol goud om zijn soldaten te betalen. Het begon bij Wheeling, West Virginia, maar verdween ergens bij Dents Run in Elk County, Pennsylvania. Sindsdien hebben talloze schattenjagers, historici en privé-detectives deze bossen afgezocht in de hoop het verloren goud te vinden, alles zonder resultaat.
In maart 2018 richtte de FBI een winkel in de buurt op in Benezette Township en begon te graven. Ze kregen toestemming van de rechtbank om het te doen, wat leidde tot speculatie dat ze overtuigend bewijs moesten hebben dat het goud er misschien was.
De FBI gaf maar weinig details over hun intenties. Woordvoerster Carrie Adamowski zei eenvoudigweg dat ze een opgraving uitvoerden en concludeerde dat "er niets werd gevonden". De lokale media meldden echter dat Dennis en Kem Parada bij de opgraving aanwezig waren. De twee runnen een schatterugwinningsdienst genaamd Finders Keepers en zoeken al tientallen jaren naar de buit van de Burgeroorlog. Andere lokale historici zijn veel sceptischer over het bestaan van het goud, maar zelfs zij erkennen dat de betrokkenheid van de FBI een nieuwe laag aan het mysterie toevoegt.
1 Toronto's Gay Village-moorden
Een van de meest schokkende verhalen die dit jaar uit Canada kwamen, was de arrestatie van Bruce McArthur en de daaropvolgende beschuldigingen dat hij een seriemoordenaar was. Hij werd aanvankelijk beschuldigd van twee moorden in januari, maar anderen volgden. Nog maar een paar dagen geleden ontving McArthur zijn zevende eerstelijns moordaanslag.
Alle vermeende slachtoffers kwamen tussen 2010 en 2017 om het leven, maar de autoriteiten zijn tamelijk zeker dat McArthur zijn misdaad vroeger begon. De 66-jarige werkt als een tuinarchitect en heeft begraven in grote bloembakken die hij in en rond Toronto heeft geïnstalleerd. Canadese autoriteiten zijn van plan meer dan 75 extra woningen te doorzoeken, op zoek naar meer slachtoffers. Hoofdonderzoeker Detective Sergeant Hank Idsinga zei dat ze momenteel 15 koude gevallen onderzoeken tussen 1975 en 1997.
Een van die gevallen zou een van Toronto's meest beruchte moordpartijen kunnen zijn: de Gay Village-moorden uit de jaren zeventig. Tussen 1975 en 1978 werden 14 mannen uit de homogemeenschap van de stad gedood. Veel van deze slachtpartijen vonden plaats in de kerk en Wellesley Village en vertoonden tekenen van 'overkill'. Eén discobeheerder werd in zijn appartement gevonden nadat hij 100 keer was neergestoken. Zeven van die moorden blijven vandaag onopgelost.
Het zou niet zo vergezocht zijn om McArthur als de schuldige te beschouwen. Hij was toen halverwege de twintig en werkte in Toronto. Sommige van de slachtoffers werden voor het laatst gezien door bars te verlaten, wat de moderne modus operandi van McArthur zou weerspiegelen. Hij zou mannen ophalen in bars of met behulp van dating-apps. Idsinga benadrukte dat de tuinarchitect nog niet is verbonden met een van die moorden, maar hij zou niet verbaasd zijn als ze links naar een of meer van de moorden langs de lijn vonden.