Delen:
10 fascinerende mysteries waarin spinnen betrokken zijn
Spinnen zijn misschien een van de meest fascinerende wezens in het dierenrijk. Helaas zijn ze ook het meest verkeerd begrepen en gevreesd. Met behulp van de wetenschap zijn veel mysteries met deze spinachtigen opgelost. Een paar mysteries blijven echter nog steeds onbeantwoord.
10 blauwe tarantula's
Er zijn meer dan 850 gedocumenteerde tarantulasoorten in de wereld. Sommige zijn zo groot als het menselijke gezicht terwijl anderen in staat zijn om uitwerpselen te schieten als afweermechanisme. Dan zijn er degenen die om een onbekende reden felblauw van kleur zijn.
Deskundigen vermoeden dat de blauwe kleur een belangrijk doel dient. "Ze weten echter niet wat die [specifieke] functie is." De meest plausibele hypothese heeft te maken met seksuele selectie.
Wetenschappers vermoeden dat de opvallende kleur helpt tarantula's potentiële partners aan te trekken. Bor-Kai Hsiung van de Universiteit van Akron wijst er echter op dat het onwaarschijnlijk is dat deze hypothese klopt, want ondanks het feit dat tarantula's acht ogen hebben, hebben ze een zeer slecht gezichtsvermogen.
9 Bizarre webformaties in de Amazone
In 2013 ontdekte Troy Alexander verschillende mysterieuze webben in het Tambopata Research Center in Peru. Elk web had een kleine bol in het midden, omringd door een cirkelvormig hek. Hij vroeg verschillende experts wat de formaties waren, maar ze wisten het niet.
Vastbesloten om het mysterie te ontrafelen, ging hij een paar maanden later terug naar Peru. Zijn vastberadenheid leverde uiteindelijk zijn vruchten af toen hij ontdekte dat de bol binnen het hek een eiercocon was met een spinneweb.
Wetenschappers weten echter nog steeds niet welke soort de bizarre webben creëert. Noch hebben ze het specifieke doel van het hek ontdekt. Ze hebben echter twee hypotheses. Een daarvan is dat het hek werkt als een soort verdediging, het beschermen van de eierzakken tegen mieren. De andere is dat het termieten vastlegt, waar de spiderlings zich van kunnen smullen zodra ze uitkomen.
8 De gigantische grootte van de zeespinnen van Antarctica
Antarctica is de thuisbasis van verschillende bizarre, enge wezens, waaronder de gigantische zeespin die 100 keer groter is dan zijn tegenhangers. Deze spinsoort heeft last van polair gigantisme, het fenomeen dat ervoor zorgt dat soorten groter worden (vanwege de extreme koude temperaturen) dan hun tegenhangers in warmere delen van de aarde.
In Europa en Amerika is de gemiddelde grootte van zeespinnen 2-3 millimeter (0,08-0,12 inch) in diameter. In het zuidpoolgebied kunnen ze echter zo groot worden als 30-35 centimeter (12-14 inch) in diameter.
Deskundigen hebben nog niet ontdekt hoe en waarom de zeespinnen van Antarctica zijn geëvolueerd tot zo'n gigantische omvang, maar ze testen een sterke hypothese. Bret Tobalske van de Universiteit van Montana is van mening dat de vrieskou van Antarctica de zeespinnen in staat stelde hun metabolisme te vertragen tot het punt waarop ze amper zuurstof nodig hebben, waardoor ze massaal gingen groeien.
7 Mogelijkheid om niet opgesloten te raken in hun eigen webs
Wetenschappers hebben veel ideeën over waarom spinnen niet verstrikt raken in hun eigen webben. Het enige probleem is dat er niet veel gegevens voor bewijs zijn.
Een sterke hypothese die het mysterie gedeeltelijk lijkt te ontrafelen, werd gepostuleerd door de Franse natuuronderzoeker Jean-Henri Fabre in 1905. Hij merkte dat spinnen 'vaak hun benen over hun monddelen liepen', wat hem tot de conclusie bracht dat ze een olieachtige laag afscheiden die hen beschermt van hun eigen plakkerige webben. Deze theorie werd in 2011 correct bevonden toen een team van Zwitserse onderzoekers het experiment van Fabre nabootsten.
Een onderzoek uit 2012 van onderzoekers uit Costa Rica ontdekte echter dat spiders ook andere middelen gebruiken, zoals de hoek van hun benen en de kleine weerhaken in hun voeten, om te voorkomen dat ze vast komen te zitten in de kleverige massa van hun webben. Dit suggereert dat verschillende mechanismen betrokken zijn bij het beschermen van spinnen tegen hun eigen dodelijke vallen.
6 Origins Of Spider Venom
De oorsprong van spinnengif is een wetenschappelijk mysterie dat wetenschappers nog steeds verbijstert. In tegenstelling tot het gif van hagedissen en slangen die evolutionair kunnen worden getraceerd tot een soort, evolueerde het gif van spinnen uit verschillende bronnen.
Het bepalen van de oorsprong van spinnenvergif en zijn ingewikkelde mechanismen is niet alleen belangrijk voor academische doeleinden, maar ook om medische redenen. Spingif kan worden gebruikt om nieuwe soorten pesticiden en revolutionaire medicijnen te maken. Onderzoekers bestuderen het zelfs als een mogelijke remedie voor borstkanker.
Veel deskundigen geloven dat spinnengif is begonnen als niet-toxische hormonen met een bepaald doel. In de loop van de tijd werden die hormonen "steeds meer bewapend" totdat ze zich ontwikkelden tot het schadelijke spinnenvergif dat we tegenwoordig kennen. Wetenschappers hebben echter toegegeven dat het uiterst moeilijk is om te bepalen hoe die hormonen zijn overgegaan van onschadelijk naar giftig.
5 orb spinnen van Madagaskar
De lichtbolspinnen van Madagascar staan bekend om hun unieke vermogen om gigantische webben te maken. Hun webben zijn zo enorm dat ze rond een Volkswagen Kever kunnen wikkelen. Ondanks dit, orb spinnen zijn kleiner dan de duim van een gemiddelde volwassene.
Er zijn twee redenen waarom de lichtbolspinnen van Madagaskar buitengewoon zijn. Ten eerste is hun zijde sterker dan die van andere soorten. Ten tweede bouwen ze hun webten over stromend water zoals beken en rivieren, iets dat wetenschappers verbijstert. Er zijn verschillende theorieën, maar geen sluitende gegevens over hoe ze dit kunnen doen.
Bovendien zijn wetenschappers verbijsterd over de vraag waarom orb-spinnen zulke massieve webben bouwen. Betekent dit dat hun prooi ook gigantisch groot is?
4 Overal kunnen kruipen
Gelukkig voor ons is dit een mysterie dat wetenschappers al hebben ontrafeld. Spinnen kunnen op bijna elk type oppervlak kruipen dankzij de kleine haartjes aan het uiteinde van hun benen. Deze haren, die in de duizenden tellen, zijn flexibel en kneedbaar. Ze "creëren meerdere contactpunten tussen de spin en het oppervlak die het vermogen van de spin vergroten om vast te houden."
In tegenstelling tot zeepokken die zich permanent aan objecten hechten, hechten spinnen zich slechts tijdelijk aan een oppervlak. Deze dynamische vaardigheid wordt ook dynamische bijlage genoemd en kan worden vergeleken met Post-it-notities. Simpel gezegd, spinnen zijn als Post-it-aantekeningen terwijl zeepokken net superglues zijn.
Hoewel wetenschappers eindelijk de wetenschap hebben ontdekt achter het unieke vermogen van spinnen om vrijwel overal te kruipen, zullen we Spider-Man-pakjes niet snel dragen. Wij "zijn gewoon te zwaar voor [hen] om te werken."
3 Spider Rain In Goulburn, Australië
In 2015 ervoeren de inwoners van Goulburn, Australië, een mysterieus fenomeen waarbij ze zich afvroegen of ze door spinnen werden binnengevallen. Het regende spinnen. 'S Nachts werden veel delen van de stad bedekt met webben en miljoenen babyspinnen. Gelukkig waren de spinnen onschadelijk.
Het mysterie duurde echter niet lang. Martyn Robinson, een naturalist van het Australian Museum, gaf meteen een wetenschappelijke verklaring. Volgens hem hadden de inwoners van Goulburn ballonvaarten meegemaakt, een dispersietechniek die spinnen gebruiken om te migreren.
Dit speciale vermogen om wind en een straaltje zijde te gebruiken, is de reden waarom alle continenten, zelfs Antarctica, spinnen hebben. Echter, vanwege de extreme temperaturen van het Frozen Continent, sterven de spinnen die daar uiteindelijk terechtkomen.
2 Hoe spinnen zijde creëren
Spinzijde is sterk maar opvallend rekbaar en lichtgewicht tegelijkertijd. Spinnen maken het van zijde-eiwitten, spidroïden genaamd, die in gespecialiseerde klieren zijn opgeslagen. Jarenlang was het antwoord op de vraag hoe spinnen de gelachtige spidroïnen in stevige zijde transformeerden wetenschappers ontgaan. Maar onlangs heeft een groep Zweedse onderzoekers eindelijk het mysterie ontrafeld.
De wetenschappers ontdekten dat de verandering van een gelachtige naar een vaste toestand wordt veroorzaakt door een verandering in zuurgraad. De omzetting in pH van de neutrale 7.6 naar een zure 5.7 gebeurt langzaam en wordt veroorzaakt door een enzym genaamd koolzuuranhydrase. Het komt voor wanneer de spidroïnen door de spinkoppen reizen.
1 Schieten tarantulas zijde van hun benen?
In 2006 publiceerde bioloog Stanislav Gorb een studie die suggereert dat zebra-vogelspinnen in staat zijn om zijden vezels van hun voeten te schieten om ze te helpen een glazen wand op te kruipen. In 2009 heeft entomoloog Fernando Perez-Miles echter de claim van Gorb in diskrediet gebracht. Hij herschiep Gorb's experiment, maar deze keer verzegelde hij de spindoppen (de klieren die zijde spuiten) in de buik van de tarantula's. Na het experiment te hebben uitgevoerd, vond hij geen zijdenresten op de glazen wand.
Intrigerend ontdekte hij dat de vogelspinnen hun achterpoten zouden "borstelen tegen de niet-gesloten spindoppen" terwijl ze de muur opklimmen. Dit suggereerde dat de zijde die Gorb ontdekte, werd gemaakt door de spindoppen in plaats van de poten van de tarantulas.
Het verhaal eindigde daar echter niet. In 2011 voerde Claire Rind van Newcastle University een experiment uit waaruit blijkt dat tarantula's zijde vanaf hun voet zouden schieten "als een reddingslijn om zichzelf te redden."
Dus schieten vogelspinnen zijde uit hun benen of niet? Verdere studie moet worden uitgevoerd voordat dit mysterie volledig kan worden ontrafeld.
Paul Jongko is een freelance schrijver die graag schrijft over geschiedenis, wetenschap, mysteries en de samenleving. Wanneer hij niet schrijft, besteedt hij zijn tijd aan het beheren van MeBook.com en het verbeteren van zijn vaardigheden als piano, gymnastiek en capoeira.