Delen:
10 donkere feiten rond de dood van Alexander Litvinenko
Met de recente vermoedelijke vergiftiging van de voormalige Russische spion Sergei Skripal samen met zijn dochter, Yulia, is de dood van de voormalige Russische inlichtingenagent Alexander Litvinenko terug in de schijnwerpers gekomen. De huidige gebeurtenissen lijken zich immers op een vergelijkbare manier te ontvouwen als de uiteindelijke dood van Litvinenko meer dan een decennium geleden in 2006.
Het is nog te vroeg om te weten of deze recente zaak inderdaad een moordaanslag door de Russische autoriteiten is. Of misschien was het een poging om ze te 'kaderen' door andere partijen voor andere films. Hoe dan ook, de details rond de dood van Litvinenko zijn niet alleen duister interessant, maar ze kunnen slechts één blijken te zijn in een lijst van soortgelijke, en misschien nog te verschijnen, vroegtijdige sterfgevallen.
10 Fatale ontmoeting met voormalige KGB-agenten
Op de dag dat hij voor het eerst ziek werd, op 1 november 2006, woonde Alexander Litvinenko een vooraf afgesproken vergadering bij met twee voormalige leden van de KGB, Andrei Lugovoy en Dmitry Kovtun. Dit zou plaatsvinden in de Pine Bar in het Millennium Hotel in Mayfair, Londen. Kort daarna, tijdens het eten met een vriend, Mario Scaramella, begon Litvinenko intense misselijkheid te ervaren en zelfs het verlies van het gebruik van zijn benen. Wetend dat er iets mis was, zou hij een ziekenhuis in Londen binnengaan, waar ernstige brandwonden in zijn keel een indicatie waren van een of andere vergiftiging.
Hoewel we het later in meer detail zullen bekijken, zou het bewijsmateriaal op de plaats van de ontmoeting met Lugovoy en Kovtun suggereren dat er in de Pine Bar een gif werd toegediend. Hoewel het niet helemaal duidelijk is waarom de bijeenkomst plaatsvond, had Lugovoy Litvinenko al sinds de jaren negentig gekend en had zij Russische beleggers die geïnteresseerd waren in het Verenigd Koninkrijk "geadviseerd". Bovendien was de uiteindelijk succesvolle poging op het leven van Litvinenko door de agenten niet de eerste. Onderzoek zou onthullen dat ze eerder hadden geprobeerd hem te vermoorden tijdens een vergadering in een casino-bestuurskamer door een glas water met polonium te rijgen. Bij die gelegenheid heeft Litvinenko de drank afgewezen.
9 Boris Berezovsky
Een persoon die banden had met zowel Litvinenko als Lugovoy was Boris Berezovsky, een Russische oligarch die ook een toevluchtsoord in het Verenigd Koninkrijk had gevonden en Lugovoy zelfs bij zijn aankomst had gesponsord. Litvinenko was tijdens zijn werk bij de FSB (Russische inlichtingendienst naar aanleiding van de 'ondergang' van de KGB) overstag gegaan met Berezovsky en beweerde dat hij orders van zijn Russische superieuren ontving om de miljardair te vermoorden. Toen hij weigerde en zelfs vertelde over de duistere bevelen aan de pers in de wereld, werd hij ontslagen en zou uiteindelijk heiligdom zoeken in het Verenigd Koninkrijk.
Berezovsky was het doelwit van verschillende moordpogingen, waarvan er één werd ontdekt en gedocumenteerd door de BBC's Newsnight programma in 2008. Hij zou, althans volgens het officiële rapport, zijn eigen leven nemen in maart 2013, hoewel velen geloofden dat de omstandigheden rond zijn dood op zijn best verdacht waren en kritiek hadden op de pure snelheid waarmee het vonnis van zelfmoord werd bereikt.
8 valse vlaggenclaims
Na zijn hervestiging in het VK lanceerde Litvinenko verschillende blitse aanvallen op het Russische regime en Vladimir Poetin, waaronder beschuldigingen van het organiseren van verschillende valse vlaggebeurtenissen voor politiek gewin. Hij deed dit in gewone artikelen en internetblogs, evenals in zijn boek, Blowing Up Russia: Terror from Within.
In het bijzonder wees Litvinenko op verschillende bomaanslagen in flatgebouwen in 1999. Hij werd bij verstek tot drie en een half jaar gevangenisstraf veroordeeld na de beweringen, officieel voor 'corruptie'.
Hij zou ook de gijzeling in 2002 in een theater in Moskou claimen, dat eindigde in bloedvergieten toen autoriteiten het gebouw bestormden, een valse vlag was, en hij legde het bloedbad op de school in Beslan in 2004 aan de voeten van de Russische autoriteiten. Hij beweerde zelfs dat Poetin en andere hoge Russische functionarissen betrokken waren bij de handel in en het smokkelen van drugs. Volgens Litvinenko werden al deze dodelijke situaties en activiteiten gepland, georganiseerd en uitgevoerd door mensen die loyaal zijn aan Vladimir Poetin.
7 Aerosol-apparaat
Veel informatie over de bijeenkomst die door Litvinenko werd bijgewoond, zou die noodlottige novemberdag zijn van de manager van Pine Bar, die we binnenkort in meer detail zullen bekijken. Misschien was het meest in het oog springende detail, en zeker een dat de intelligentie in de toekomst zou helpen, de detectie van een vloeibaar residu op de muur achter waar Litvinenko zat.
Dit zou polonium blijken te zijn (wat we later zullen bekijken) en suggereerde dat het gif althans gedeeltelijk was toegediend via een soort aërosol, mogelijk onder het mom van iets anders.
Dergelijke "radioactieve aërosolapparaten" zijn in inlichtingenkringen gebruikt en resulteren in een "grote collectieve dosis." Ervan uitgaande dat het gif in de theepot is gespoten, zou deze collectieve dosis erin zijn vervat. Op het moment dat hij stierf, had Litvinenko bijna 100 keer de dodelijke dosis polonium in zijn systeem.
6 De huiveringwekkende woorden van Sergey Abeltsev
Het is misschien gemakkelijk in te zien waarom mensen automatisch zouden denken dat Rusland betrokken was geweest bij de dood van Litvinenko, zelfs al moesten ze verder gaan met de woorden van de Russische vertegenwoordiger Sergey Abeltsev. Na de aankondiging van de dood van Litvinenko, zou Abeltsev in duidelijke bewoordingen verklaren: "De verdiende straf bereikte de verrader." Verder zou hij verklaren dat het zijn oprechte hoop was dat "deze vreselijke dood een serieuze waarschuwing zal zijn voor verraders van alle kleuren."
Misschien het meest chillen waren Abeltsev's opmerkingen voor Boris Berezovsky, vooral gezien het feit dat hij zeven jaar later zou sterven in wat sommigen als verdachte omstandigheden beschouwen. Abeltsev zei: "In Rusland vergeven we geen verraad. Ik zou burger Berezovsky aanbevelen om eten te vermijden bij de herdenking van zijn medeplichtige Litvinenko. "Of Abeltsev alleen maar zijn eigen persoonlijke mening gaf of dat de woorden een echte waarschuwing waren, staat open voor interpretatie.
5 Paul Joyal
De woorden van Abeltsev zouden nog duisterder worden wanneer de Amerikaanse analist Paul Joyal op televisie verklaarde dat hij dacht dat de dood van Litvinenko te danken was aan de Russische inlichtingendienst, die volgens hem een "professionele moord" had gepleegd om "zijn critici de mond te snoeren". Joyal zou ook zijn publiek eraan herinneren dat Litvinenko de dood onderzocht van journaliste Anna Politkovskaja, die zeer kritisch was over Vladimir Poetin. We zullen haar later wat beter bekijken.
Joyal verklaarde dat, naar zijn mening en expertise, "een boodschap is doorgegeven aan iedereen die zich wil uitspreken tegen het Kremlin:" Als je dat doet, ongeacht wie je bent, waar je bent, zullen we je vinden, en we zullen zwijgzaam - op de meest vreselijke manier mogelijk. ' "Kort na het uiten van deze mening, of het puur toeval was of niet, werd hij buiten zijn huis in Maryland geschoten en zwaar gewond.
4 Noberto Andrade
Het was Noberto Andrade, de manager van de Pine Bar, waar Litvinenko en de twee voormalige KGB-agenten elkaar ontmoetten, die voor het eerst merkwaardige dingen zagen gebeuren. Hij beweerde een "kleverige, gele" substantie te hebben gevonden op de bodem van de theepot die de mannen hadden gebruikt. Omdat hij op dat moment niets onwaarschijnlijks vermoedde, schepte hij de substantie eruit en gooide hem door de gootsteen. Alleen puur geluk verhinderde Andrade om per ongeluk zijn vingers in de buurt van zijn mond te houden. Hij was echter behoorlijk ziek gedurende enkele weken daarna met een ernstige keelinfectie en temperatuur. Heel onheilspellend zouden artsen hem ook laten weten dat zijn kans op kanker later in het leven is toegenomen.
Nadat de Pine Bar een interessante plaats was, bood Andrade onbewust onderzoekers een klein inzicht in hoe het bovengenoemde aërosolapparaat mogelijk is gebruikt. De manager herinnerde zich een beetje commotie kort nadat de drankjes aan hun tafel arriveerden. Er wordt getheoretiseerd dat dit waarschijnlijk een gefaseerde afleiding was om de aandacht van Litvinenko weg te trekken van de tafel, gedurende welke tijd de aerosol werd gebruikt om het gif in de theepot te plaatsen.
Overigens werd de stof ook aangetroffen in de leidingen, de afwasmachine en de gootstenen van de Pine Bar.
3 Polonium
Het gif in kwestie bleek uiteindelijk polonium-210 te zijn. Onderzoekers zouden de dodelijke stof opsporen bij beide agenten die Litvinenko in november 2006 hadden ontmoet. Verdere onderzoeken zouden onthullen dat het afkomstig was van een kerncentrale in Ozersk in Rusland.
Na het openbaar aanbieden van hun bewijs, zou de Britse regering Lugovoy verzoeken om uit Rusland te worden uitgeleverd om terecht te staan voor de moord op Alexander Litvinenko, die de Russen botweg hebben geweigerd. De tweede agent, Dmitry Kovtun, bevond zich op dit moment in Duitsland en werd door de Duitse autoriteiten onderzocht wegens verdenking van het smokkelen van plutonium. De autoriteiten in het Verenigd Koninkrijk wachten op het einde van het Duitse onderzoek alvorens zijn uitlevering te vragen. In 2009 waren de mogelijke beschuldigingen echter op mysterieuze wijze verdwenen en Kovtun was veilig terug in Rusland.
Overigens zou Lugovoy in 2007 openlijk vanuit Rusland spreken, verklarend dat hij Litvinenko niet heeft vermoord, maar ook zonder spijt eraan heeft toegevoegd dat hij een Britse spion was.
2 De moord op Anna Politkovskaya
Slechts een maand voor de vergiftiging van Litvinenko werd de gerespecteerde Russische journaliste en Poetin-criticus Anna Politkovskaja doodgeschoten toen ze een lift achterliet in de receptie van het flatgebouw waar ze woonde. Haar dood had alle kenmerken van een contractmoord en haar familie en collega's waren ervan overtuigd dat dat was wat er gebeurde.
Ze had talloze doodsbedreigingen ontvangen na haar vele artikelen die zeer kritisch waren over Vladimir Poetin en de Tsjetsjeense oorlogen, een onderwerp waarover ze verschillende boeken schreef. Misschien was het haar boek Rusland van Poetin dat was misschien de laatste druppel, waarin ze veel van dezelfde uitspraken deed die Litvinenko eerder had gedaan.
Overigens zouden uiteindelijk drie Tsjetsjenen worden gearresteerd voor de moord en niet schuldig bevonden. De Russische autoriteiten bestelden echter een nieuw proces en sloten uiteindelijk een akkoord af met voormalig politieagent Dmitry Pavliutchenkov, die veroordeeld was tot 11 jaar gevangenisstraf voor de moord in ruil voor "geruild bewijs" voor een mildere straf. Vijf andere mannen werden ook veroordeeld voor hun betrokkenheid bij de moord in 2014. Velen blijven wantrouwig tegenover de vonnissen, omdat ze geloven dat het een handige 'tekening van de lijn' is onder de betrokkenheid van Politkovskaya's dood door de autoriteit.
1 Alexander Perepilichnyy
Hoewel er geen directe en specifieke connectie is met de Litvinenko-zaak, deelt de dood van een Russische zakenman, Alexander Perepilichnyy, enkele overeenkomsten, niet het minst het feit dat Perepilichnyy in het Verenigd Koninkrijk was beland na het bekendmaken van vermeende geheime documenten die veel Russische functionarissen rangschikken in het centrum van een grootschalige fraude-samenzwering. Hij zou instorten en sterven tijdens het joggen in 2012, en vanwege zijn achtergrond zouden veel mensen er bij de Britse regering op aandringen zijn dood te onderzoeken, ondanks dat het een ongelukkige en plotselinge hartaanval was.
Begin 2017 groeide de roep om een tweede en volledig transparant onderzoek uit te voeren, waarbij bewijsmateriaal werd aangeboden aan de rechtbank dat suggereerde dat Perepilichnyy mogelijk vergiftigd was. Het kwam ook aan het licht dat hij in de maanden voorafgaand aan zijn overlijden, en naar aanleiding van zijn aanspraken waarbij Russische functionarissen aan fraude werden gekoppeld, een particuliere beleggingsonderneming assisteerde bij hun onderzoeken naar witwasactiviteiten waarbij Russische verdachten betrokken waren voor een bedrag van meer dan $ 230 miljoen.
Marcus Lowth is een schrijver met een passie voor iets interessants, of het nu UFO's, de Ancient Astronaut Theory, het paranormale of complotten zijn. Hij heeft ook een voorliefde voor de NFL, film en muziek.