Delen:
10 dierlijke mysteries die uiteindelijk kunnen worden opgelost
Bekende mysteries zijn in het verleden ontkracht en nog veel meer moeten nog worden ontdekt. Hoewel het lang kan duren voordat Bigfoot of Nessie hun gezichten onthullen of voor alle fossielen van de wereld om uiteindelijk te worden opgegraven, zijn dit slechts enkele vragen over de natuurlijke wereld die onderzoekers hebben weten te beantwoorden.
10 Chupacabras
De kans is groot dat je waarschijnlijk al hebt gehoord van deze gruwelijke vampieren. Elke nacht sluipen ze door het dorre landschap om hun slagtanden vast te maken en de lichamen droog te maken. Volgens de meesten bezitten ze lange klauwen, angstaanjagende rode ogen en een rij spijkers die langs hun ruggengraat lopen ... of toch?
Er zijn geen echte beelden van hun bestaan, maar er zijn een handvol foto's met afbeeldingen van de vermeende wezens. Dood, tenminste. Met uitpuilende grijze ogen en droge, haarloze lichamen, is het gemakkelijk om te zien hoe iemand hen voor monsters kan verwarren.
De legende van de chupacabra begon te circuleren in Puerto Rico en Mexico na berichten dat dode schapen droog werden gevonden met prikwonden. Toen kwamen waarnemingen van de geitenzuigers, die beschreven werden als honden, knaagdieren of reptielen.
Volgens de wetenschap kunnen de echte chupacabras echter niets meer zijn dan wilde honden die lijden aan ernstige schurft. Schurft is een ziekte die extreem haarverlies veroorzaakt. Omdat mijten zich onder de huid nestelen, verstijft de ontsteking de huid, snijdt de bloedtoevoer naar de haarzakjes af en laat het dier haarloos en leerachtig achter.
En aangezien schurft dieren sterk verzwakt, zou het voor hen gemakkelijker zijn om vee aan te vallen dan om een snellere prooi, zoals konijnen, op te sporen. Kortom, de legendarische geitenzuigers zijn niets meer dan een pakket van mijt-geteisterde coyotes.
9 Verminking van vee
In een wijdverspreid fenomeen dat zich over heel Amerika uitstrekt, worden de runderen dood opgestaan met hun tongen en missen de voortplantingsorganen. Hoewel meer verstandige mensen het de schuld hebben gegeven van uw dagelijkse roofdieren, zijn er enkele details in de lijken die niet logisch zijn.
Volgens een dierenarts die een van de lichamen had onderzocht, is er gewoon geen enkele manier dat een roofdier de schuldige zou kunnen zijn. De sneden waren schoon, bijna chirurgisch, zonder bloed of andere lichaamsvloeistoffen rondom het gebied.
Bovendien ontbraken voetafdrukken rond de lijken volledig, bijna alsof de koe uit de lucht was gevallen. Deze verminkingen zijn ook niet nieuw. Ze gebeuren al sinds 1972. Kunnen buitenaardse wezens of mysterieuze sekten de schuldige zijn?
Misschien is er een logischer antwoord. Spechten zoals vossen kunnen een beetje van het vlees van het karkas maken en beantwoorden zo de vraag van ontbrekende organen. Vliegen en hun larven smullen dan van de zachtere lichaamsdelen, zoals de voortplantingsorganen en tongen, waardoor de wonden nauwkeurig en chirurgisch lijken.
Bovendien zal een lichaam dat in de zon ligt uiteindelijk openbarsten, wat leidt tot meer chirurgisch ogende tranen. Het bloed dat zich verzamelt op de bodem zal worden geconsumeerd door maden. Als klap op de vuurpijl bewees een sheriff uit Arkansas, genaamd Herb Marshall, dit door een koe te ontbinden die in de zon ontbindt, met het eindresultaat vergelijkbaar met de verminkingen.
8 Zebra Riddles
Je kunt vaak getuige zijn van deze zwart-witte dieren galopperen over de Afrikaanse savanne met hun unieke jassen verblindend in de zon. Maar waar hebben ze die strepen voor nodig? Voor de langste tijd hebben wetenschappers de hypothese dat ze worden gebruikt als camouflage of misschien om roofdieren te verwarren.
Aan de Universiteit van Calgary en UC Davis hebben wetenschappers experimenten uitgevoerd om de afstanden te meten waarop roofdieren en de zebra's zelf de strepen op verschillende tijdstippen van de dag kunnen onderscheiden. Hun ontdekkingen waren anders dan wat veel wetenschappers hadden verwacht.
Zebrastrepen kunnen bijvoorbeeld onmogelijk worden gebruikt als een effectieve vorm van camouflage. Zelfs als leeuwen ze niet kunnen zien, zouden ze in plaats daarvan kunnen ruiken. Het experiment toonde aan dat bij meer dan 50 meter (165 ft) bij daglicht of 30 meter (100 ft) bij schemering, wanneer roofdieren actief zijn, de strepen moeilijk te onderscheiden zijn.
Op maanloze nachten hebben alle dieren moeite met het zien van de strepen van meer dan 9 meter (30 ft), wat bewijst dat ze vrijwel nutteloos zijn om zich te vermengen met bomen of hoog gras. Bovendien, in boomloze gebieden, konden leeuwen de contouren van zebra's net zo gemakkelijk detecteren als andere grazende prooien, zoals buffels of herten. Dus waar worden de strepen echt voor gebruikt?
In plaats van jaguars of leeuwen af te weren, zijn de strepen eigenlijk effectief in het beschermen tegen een andere tegenstander: bloedzuigende vliegen. Het patroon van smalle strepen maakt ze onaantrekkelijk voor de insecten als gevolg van de lichtgolven die weerkaatsen van de vacht van de zebra.
In een ander onderzoek werd aangetoond dat vliegen meer aangetrokken werden door paarden met een donkere kleur in plaats van witte vanwege het type lichtgolven dat er tegenop stuiterde. Het blijkt dat de reeks zigzaggende strepen van de zebra een verbazingwekkende manier is om hun bloedzuigende vijanden te bestrijden.
7 dolfijnen gedecodeerd
Wie weet wat deze zeezoogdieren proberen te zeggen met hun sluwe glimlach en hoge kliks? Eigenlijk zijn hun fluitjes voor de eerste keer gedecodeerd door een computer. Dolfijnen zijn complexe sociale wezens die hun gevoelens uiten door bewegingen en geluiden.
Dr. Denise Herzing bouwde een vertaler - het Cetacean hoor- en telemetrie-apparaat - die in staat was een fluitje te decoderen in een menselijk woord dat we kennen. Dus wat probeerde deze specifieke dolfijn te zeggen?
De machine vertaalde het fluitje als Sargassum, een soort zeewier, hoewel het onzeker is of de dolfijn het zeewier daadwerkelijk zag of alleen communiceerde met een ander familielid.Herzing hoopt dat de machine het team zal blijven helpen meer van de exclusieve taal van de dolfijnen te begrijpen.
6 Haaien Navigatie
De oceaan is enorm en mysterieus en beslaat een groot deel van de oppervlakte van de wereld. Dus hoe kunnen haaien zich een weg banen door de onbuigzame zeeën? Wetenschappers geloofden ooit dat het door hun reukvermogen of magnetische velden zou kunnen gaan, maar niemand wist het zeker.
Om het antwoord te vinden, verzamelden onderzoekers enkele wilde luipaardhaaien en leidden ze ongeveer 10 kilometer (6 mijl) van hun huizen af. Sommige haaien hadden hun neusgaten gevuld met wattenbollen en andere niet. Toen werden alle haaien losgelaten om te zien hoe goed ze hun weg terug vonden.
Nadat ze 30 minuten de verkeerde kant op waren gegaan, konden de ongeschonden haaien uiteindelijk terug zwemmen naar hun kusten. Waarschijnlijk hadden ze de steeds hogere doses chemische moleculen in de buurt van het land ontdekt. De haaien met de verstopte neusgaten bewogen zich echter langzaam en doelloos.
Maar hoe weten we het zeker? Hoe weten we dat de langzamere haaien niet alleen werden afgeleid door de katoenen ballen die hun snuit opduwden? Meer studies vonden het onwaarschijnlijk dat de haaien een geur volgden die sterker werd in de buurt van het land. In plaats daarvan hebben ze misschien watertemperatuur of lichtniveaus gebruikt om hen te begeleiden. Hoewel het mysterie niet volledig is opgelost, kan dit een stap zijn in het vinden van het antwoord.
5 Deep Sea Monster
https://www.youtube.com/watch?v=VwlrMI04KjM
Het Tully-monster is op zijn minst vreemd. Fossielen laten zien dat het tanden had aan het einde van een staafvormig aanhangsel bovenop zijn hoofd, ogen aan weerszijden van een stijve staaf en een verstijfde notochord om zijn lichaam te ondersteunen.
Wetenschappers zijn er eindelijk in geslaagd om het vreemde exemplaar na meer dan 50 jaar te identificeren. De 300 miljoen jaar oude fossielen zijn gevonden in enorme hoeveelheden hard gesteente en zijn slechts 0,3 meter lang. Met meer geavanceerde apparatuur konden onderzoekers de fysieke kenmerken van het wezen zien door de chemische samenstelling in kaart te brengen.
Hoewel veel van zijn levensstijl een mysterie blijft, kunnen we concluderen dat het een roofdier was vanwege zijn vele tanden. Toch hebben we geen flauw idee wanneer het Tully-monster voor het eerst op het oppervlak van de aarde verscheen of toen het uitstierf.
4 Desert Fairies
Feeëncirkels - ronde cirkels van kaal zand omgeven door gras - worden in woestijnen geboren en verdwijnen in een eeuwige levenscyclus. De Himba-bosjesmannen die in de buurt wonen, geloven dat ze de voetsporen van goden zijn, of misschien zijn ze indicatoren voor het ondergrondse hol van een draak, het gras vergiftigd door zijn rokerige adem.
Misschien zijn deze onmogelijk perfecte cirkels het werk van aliens of gravende beestjes. Maar het antwoord zou veel eenvoudiger kunnen zijn. De oorzaak is noch draken, noch goden, maar misschien wel de planten zelf.
Met weinig water in een woestijn, is het onmogelijk om gras te laten groeien en het hele gebied te bekleden. In plaats daarvan organiseren de planten in bosjes. Deze bosjes kunnen zelfs maanden na de laatste regenwater water uit de grond opnemen. Dit verklaart ook hoe de vegetatie kan bloeien rond de cirkels, zelfs als het land eromheen droog en droog is.
Regenwater wordt uit alle richtingen greedily getrokken door de dorstige planten van de woestijn. Bepaalde plekken worden droger dan andere en deze gebieden worden kaal en ondoordringbaar. Wanneer het weer regent, scheert het water over de gebieden met gedroogde klei naar de plaatsen waar planten groeien.
De planten overleven en vergroten hun wortels, waardoor meer van de regen wegtrekt van hun zwakkere buren. De kleinere planten verdorren en sterven, wat resulteert in een kale plek die in de loop van de tijd groter wordt.
Omdat individuele planten willekeurig strijden om water, herhaalt zich een patroon in een uitgestrekt landschap. Dit proces staat bekend als de zelforganiserende theorie omdat de planten de cirkels op zichzelf vormden zonder hulp van buitenaf.
3 Pad naar onsterfelijkheid
Er zijn veel dieren die meer dan een eeuw hebben geleefd. Dit omvat Ming, een tweekleppig schelpdier dat stierf op de leeftijd van 507 en zag de val van de Ming-dynastie, evenals Charles Darwin's huisdier schildpad, Harriet, die leefde tot de leeftijd van 176. Sommige schildpadden zijn bekend om te leven zelfs langer. Dus wat is het geheim van hun gezonde, schijnbaar eindeloze leven?
Het antwoord kan liggen in het enzym telomerase, dat voorkomt dat chromosomen slijten. Maar dit leidt tot meer vragen dan antwoorden omdat we niet eens weten hoe we onszelf meer dan een eeuw in leven moeten houden. Het is onzeker hoe de toenemende telomerase-activiteit zich kan verhouden tot veroudering en ziekte. Hoewel er correlaties zijn tussen de grootte van telomeren en de levensduur in schelpdieren, groeien veel soorten kankercellen omdat ze de lengte van hun telomeren vergroten.
Helaas kan het lange leven van deze dieren drastisch worden ingekort. Haaienleverolie is een echt product dat wordt verkocht omdat haaien zijn geloofde immuun zijn voor kanker (dat zijn ze niet). Er zijn echter geen studies die aantonen dat het kanker bij mensen voorkomt. Bovendien kunnen landschildpadden meer dan 200 jaar oud zijn, terwijl ze kankervrij blijven. Toch is het niet mogelijk om hun krachten te absorberen door ze te consumeren.
2 Dodo-hersens
De schilderijen van deze lang geleden gestorven vogels hebben waarschijnlijk een onnauwkeurig beeld in je geest getrokken. Volgens velen zijn dodo's te dik en te dik en hebben ze niet de slimste hersenen van de kudde. Wat we van hen weten, kan echter verkeerd zijn.
Een CT-scan van een zeldzame dodo-schedel suggereert dat ze eigenlijk het lichaamstype en de grootte van onze typische moderne duif hadden. Dodos had waarschijnlijk ook de intelligentie van een duif, waardoor dodo's een stuk slimmer zijn dan we ooit dachten.
Duiven zijn in staat om menselijke gezichten te onthouden en hebben wiskundige vaardigheden die vergelijkbaar zijn met resusapen.De mollige dodo die je op schilderijen ziet, is waarschijnlijk het resultaat van je te beperken tot een kooi en het eten van mensenvoeding. Wilde dodo's zijn een stuk dunner.
Volgens de CT-scan suggereert de bulbus olfactorius dat dodo's een groter reukvermogen hadden dan duiven. Het lijkt erop dat deze uitgestorven vogels veel meer krediet verdienen.
1 De 3.200-Kilometer (2.000 Mi) reis
Elk jaar zweven monarchvlinders in de richting van de Rio Grande en reizen een duizelingwekkende afstand naar centraal Mexico. Hoewel de bevolking is gevallen als gevolg van het verdwijnen van de soort plant, hun enige bron van voedsel, gaat hun reis van generatie op generatie gewoon door. Hoe slagen ze erin zo ver te reizen zonder te verdwalen?
Wetenschappers hebben een kompas in hun hoofd gevonden. Het vertelt hen twee stukjes informatie: het tijdstip van de dag en de positie van de zon. De vlinders combineren die informatie om de juiste richting te vinden. Hun gecompliceerde ogen volgen de zon, en dan wordt die informatie gecombineerd met details opgepikt van hun antennes om signalen naar de hersenen te sturen.
De vlinders gebruiken een interne klok opgebouwd uit de ritmische expressie van sleutelgenen. Volgens wetenschappelijke modellen heeft de klok een scheidingspunt om de richting van de monarchen te sturen - of ze nu rechts of links vliegen om naar het zuiden te gaan.
"In experimenten met monarchen op verschillende tijdstippen van de dag, zie je wel eens dat hun bochten in koerscorrecties ongewoon lang, langzaam of meanderend zijn", legt dr. Eli Schlizerman van de universiteit van Michigan uit. "Dit kunnen gevallen zijn waarbij ze een kortere bocht niet kunnen doen omdat ze het scheidingspunt moeten overschrijden. En wanneer dat gebeurt, wijst hun kompas naar het noordoosten in plaats van naar het zuidwesten. Het is een eenvoudig, robuust systeem om uit te leggen hoe deze vlinders-generatie na generatie-deze opmerkelijke migratie maken. "