10 Ancient Songs and Their Modern Mysteries

Miljoenen mensen probeerden de magische magie van muziek vast te leggen. Vóór het opnemen maakten musici complexe systemen om liedjes te behouden. Sommige liedjes zijn nodig voor rituelen. Anderen bieden luisteraars praktische kennis: kaarten die worden gebruikt voor navigatie of magazijnen voor kennis. Sommigen herinneren ons eraan dat het leven kort is en bedoeld om genoten te worden.

Oude liederen laten ons toe om door geluid te reizen. Ze onthullen diepe mysteries over muziek, de wereld en onszelf.

10Hurrian Hymn No. 6

In 1955, in het paleis van het oude Ugairt, in Syrië, groeven archeologen een kleitablet op met daarin een muziekfragment dat 3.400 jaar oud was en millennia ouder dan de eerder oudste bekende compositie.

De tablet bevatte een spijkerschriftinschrijving in Hurrian, een oude Mesopotamische taal. Het bevatte ook een systeem voor het reproduceren van de melodie. De hymne is opgedragen aan Nikkal, de godin van de boomgaarden, en moest worden vergezeld door de negensnarige lier.

Het werk is niet ondertekend en de componist blijft anoniem. De tekst van het lied is geschreven in een obscure vorm van Hurrian, die ondoordringbaar blijft voor linguïsten. De Hurriaanse hymne gebruikt een diatonische (do-re-mi) schaal.

9Aboriginal Songlines

De Australische aboriginalcultuur gaat 50.000 jaar terug, waardoor het de oudste van de planeet is. Een centraal element in deze prehistorische cultuur zijn de songlines - of Dreamings. Deze mythes van muzikale schepping werken niet alleen als kaarten om door het onherbergzame Australische landschap te navigeren, maar dienen ook als morele systemen die de relaties tussen mens, dier en landschap duidelijk definiëren.

Songlines bieden beschrijvingen van duizenden kilometers en waren verbonden met ongelijksoortige mensen uit niet-verwante taalgroepen. Deze nummers veranderen wanneer ze het nieuwe territorium binnengaan, met elementen uit de nieuwe taal en tribale geschiedenissen. Sommige songlines bevatten ook zeer nauwkeurige kaarten van de sterren. Deze werden gebruikt voor reizen 's nachts en dienden ook als voorspellers voor wanneer en waar bepaalde middelen beschikbaar zouden komen.

8The Harper's Song Of Inherjhawy

In de buurt van de Koninklijke Tombe van Thebe ontdekten archeologen een reeks liefdesgedichten en muziek, waaronder The Harper's Song of Inherkhawy. De melodie dateert uit 1160 voor Christus en biedt een blik op het gevoelsleven van het oude Egypte. Het vraagt ​​de luisteraar om het moment te grijpen en het hiernamaals met een gezonde dosis scepsis te bekijken.

Duidelijke afbeeldingen van de instrumenten verschijnen, maar het nauwkeurig reproduceren van de melodie vormt een uitdaging. De heersende theorie is dat de oude Egyptenaren geen systeem van muzikale notatie ontwikkelden tot de verovering van Alexander de Grote in 332 voor Christus.

Anderen zijn het daar niet mee eens. Musicoloog Hans Hickman stelde voor dat de figuren in de scène handgebaren gebruiken om toonhoogte en ritme te communiceren. Deze techniek staat bekend als cheironomy, dat tot op de dag van vandaag bestaat in de liturgische muziek van de Egyptische Koptische kerk.

7Beth Gazo

De Beth Gazo - of Schatkamer van Chants - werd zo'n 1800 jaar geleden samengesteld. Dit is de oudste nog bestaande muziek in het christendom. De Beth Gazo is de Syrische taal geschreven - het oude dialect van het Aramees dat Jezus sprak. Door de tekst en melodie te reproduceren, kan een moderne Syrisch-orthodoxe priester de vroegste dagen van de christelijke kerk tot leven brengen.

De Beth Gazo bevatte oorspronkelijk duizenden liedjes. Ongeveer 700 overleven - samen met slechts vier van de acht modi of schalen. Zullen de resterende delen van de Beth Gazo doorzetten door het huidige Syrische conflict?

6Chant naar St. Boniface

Een toevallige ontdekking in de British Library onthulde het vroegst bekende werk van polyfone muziek: een lied geschreven voor meer dan één deel, het soort muziek dat de westerse wereld de volgende 1000 jaar zou domineren. Het is een chant gewijd aan Saint Boniface, de patroonheilige van Duitsland. Het werk werd ingevoegd in het einde van een biografie van bisschop Maternianus van Reims. De auteur blijft anoniem. Experts geloven dat het nummer uit het noordwesten van Duitsland kwam rond het jaar 900.

Het stuk is een organum met twee vocale delen: een voor een hoofdzanger, en een voor een begeleider om harmonie te bieden voor de hoofdrol. Dit is 100 jaar ouder dan het eerder oudste bekende polyfone werk, "The Winchester Troper."

5Het boek der psalmen

Terwijl velen denken aan het Psalmboek van het Oude Testament als een verzameling gedichten, waren ze bedoeld om te worden gezongen. "Psalm" is afgeleid van het Griekse woord psalmos, een lied vergezeld van een snaarinstrument. Bovendien zijn er noten aan muzikanten geweven door. Sommige geven aan welk octaaf gezongen moet worden. Anderen verwijzen specifiek naar de oude oosterse modes die zouden moeten worden gebruikt.

In de Dode Zeerollen, de oudste versie van het Boek van Psalmen, zijn er melodienotaties bekend als te'amim of cantillatie markeringen, maar we hebben het vermogen verloren om deze notaties te interpreteren. Geen moderne exemplaren van de Psalmen bevatten de originele muziek, en velen geloven dat de code voor altijd verloren is.

4Delphi Apollo Hymns

In 1893 ontdekten Franse archeologen twee hymnes in Delphi, het spirituele centrum van het oude Griekenland. De liederen zijn gericht aan Apollo, de god van muziek, licht en profetie, en zijn gedateerd tot 128 voor Christus.

Muzikaal gezien zijn de hymnes duidelijk. De eerste bevat vocale muziek; de andere, instrumentaal. Wat de Delphic Hymns uniek maakt, is dat ze de vroegste muziek zijn waarvan de componist bekend is. De eerste was geschreven door Athenios, zoon van Athenios; de tweede, door Limenios, zoon van Thoinos. Limenios was een virtuoze speler van de kithara - de viersnarige harp van Apollo.

De woorden van Homer, Sophocles, Euripides waren allemaal oorspronkelijk uitgevoerd met muziek, die nu voor ons verloren is. De Delphic-hymnes wijzen op de schatten van het oude Griekse die nog moeten worden ontdekt.

3Kerala Mantras

In de zuidwestelijke Indiase deelstaat Kerala aan de Malabar-kust, is er een traditie van orale overdracht, zo oud dat deze misschien van voor de mens is. Hier, passeren Brahmaanse priesterfamilies traditionele mantra's, of meditatieve gezangen, van vader op zoon met veeleisend detail zodat elke lettergreep en uiting teruggeroepen wordt. Dit proces is al millennia aan de gang.

Deze mantra's zijn in geen enkele taal bekend. Sommigen geloven dat ze een vergeten bronzen tong behouden. Andere beschouwen ze als "boven taal", onvertaalbare geluidspatronen waarin alles troef is. De syntaxis van vele mantra's lijkt op vogelzang-kleine fragmenten, oneindig herhaald of tot niets teruggebracht. Het belang van deze mantra's ligt in het ritueel., Herhalen door de eeuwen heen hetzelfde als zo nauwkeurig mogelijk.

2Sama-Veda

De Sama Veda is de muzikale component van de hindoestaanse veda's en wordt beschouwd als 's werelds oudste muziekverzameling. Deze zang werd bijna 4.000 jaar geleden gecomponeerd en werd met nauwgezette nauwkeurigheid tussen goeroe en student doorgegeven totdat ze tussen 1200 en 1000 voor Christus werden opgeschreven. Ze zijn in de oude Arsha-taal, een voorloper van het Sanskriet.

De Sama-Veda bevat een compleet wereldbeeld, zelfs wetenschappelijk denken. Er wordt aangenomen dat ze zijn geschreven over reeds bestaande deuntjes, wat een aanwijzing is voor zelfs eerdere muziek. Ragas, de schalen die dienen als basis voor Hindoestaanse muziek, kunnen hun oorsprong vinden in de Sama-Veda.

De Sama-Veda bevatte aanvankelijk 13 shakhas of takken. Nu zijn er nog maar vier over. Moderne wetenschappers onderzoeken nu de wetenschap in de Samaveda.

1Song Van Seikilos

In 1883, in de buurt van Aydin, Turkije, ontdekten archeologen een marmeren stele met een lied. De datum van herkomst is onbekend. De meeste experts plaatsen het rond de eerste eeuw na Christus. Terwijl eerdere muzikale fragmenten bestaan, is het lied van Seikilos het vroegste complete deuntje.

De inscriptie is eenvoudig en laat geen twijfel bestaan ​​over de functie van het monument: "Ik ben een grafsteen, een beeld. Seikilos plaatste me hier als een eeuwigdurend teken van onsterfelijke herdenking. "De kortheid van het lied droeg bij tot zijn overleving. Het kan gemakkelijk op één monument worden gesneden. De teksten zijn eenvoudig en menselijk, snijden in tijd en cultuur

Terwijl je leeft, schitter
Heb helemaal geen verdriet
Het leven bestaat slechts voor een korte tijd
En de tijd eist zijn tol

Wat een modern publiek opvalt, is hoe het Midden-Oosten klinkt. De intervallen zijn bekend bij de 21e eeuw. Oude Griekse stemmingen en instrumenten verschillen echter van de onze. De muziek doet vermoeden dat de oosterse en westerse werelden dichterbij zijn dan we denken.