Delen:
10 Amazing Lost Treasures Niemand kan vinden
Enkele van de meest onbetaalbare artefacten van de wereld zijn verloren gegaan in oorlog, begraven en vervolgens vergeten of eenvoudigweg misplaatst zonder uitleg. Velen zijn al zo lang vermist dat ze zijn getransformeerd van schat naar legende naar gerucht. Sommigen hebben het gehaald op de zwarte markt. Sommige zijn opgeborgen in privécollecties. Sommigen worden verondersteld volledig te zijn vernietigd.
10Het patent van de gebroeders Wright
Het Nationaal Archief bewaart enkele van de meest gewaardeerde en zeldzaamste documenten van de geschiedenis. De beveiliging is krap in de belangrijkste antropologische magazijnen ter wereld, maar dit heeft de dieven er niet van weerhouden om met enkele van hun kostbare stukken op pad te gaan.
De patent papers die in detail beschrijven Wilbur en Orville Wright's concept voor een vliegende machine werden opgeheven door een onbekende boef zonder dat iemand het merkte. Pas in 2003 ontdekte iemand dat het ontbrak, en sindsdien is niemand in staat geweest de dader te arresteren.
Diefstallen bij de archieven zijn zo gewoon geworden dat een gewapende taakgroep is aangewezen om de ontbrekende stukken op te sporen. De foto's gemaakt door astronauten tijdens de maanlanding zijn hersteld, net als de audiobanden van de Hindenburg crash. Maar totdat iemand probeert om handgetekende vliegtuigschetsen uit de vroege jaren 1900 te veilen, weten we misschien nooit waar de patentpapieren naartoe zijn gegaan.
9Tanto Mei-Kunimitsu
Gestolen nationale schatten zijn geen puur Amerikaans probleem. Volgens het Agentschap voor Culturele Zaken in Japan zijn 109 items gemarkeerd als nationale schatten of belangrijke artefacten verdwenen uit hun verzameling. De stukken werden bewaard door particuliere eigenaren, wat het voor het bureau onmogelijk maakt om hun verblijfplaats bij te houden.
Van de vermelde items kunnen 52 zwaarden, 17 sculpturen en 10 schilderijen niet worden gevonden. In het rapport staat dat ze zijn gestolen, dat de eigenaren zijn verhuisd of dat niemand de items heeft bijgehouden nadat een eigenaar is overleden.
In de ontbrekende verzameling bevindt zich een 13e-eeuws tanto zwaard ondertekend "Kunimitsu." De eigenaar stierf en het bureau werd niet op de hoogte gebracht toen het item een zeer gewaardeerde nalatenschap werd. Zoals met zoveel verschillende artikelen in zijn soort, gelooft het bureau dat de eigenaren zich niet bewust zijn van het beleid dat wordt gehanteerd om de locatie te beheren. Ze zijn van plan om de resterende eigenaren regelmatig te bezoeken om hun verblijfplaats in de gaten te houden.
8City Of Paititi
Veel legendes omringen de verloren stad Paititi. Er wordt gezegd dat het de locatie is waar de oude Inca's, wanhopig om hun schat te verbergen voor plunderende Europeanen, al hun goud hebben opgeslagen. Vanwege de locatie en relatieve onbekendheid werd de stad geleidelijk synoniem met de legendarische El Dorado. De twee werden uiteindelijk een mythische locatie waar een gelukkige ontdekkingsreiziger eindeloze rijkdom kon vinden.
Ontdekkingsreizigers hebben de jungle van Peru doorzocht, gebiologeerd door het potentieel van de verloren schat. Er zijn veel nederzettingen in de regio die afgelegen zijn, waar ontdekkingsreizigers aanwijzingen hebben gevonden waarvan zij denken dat ze hen naar hun prijs zullen leiden.
Of Paititi gewoon een andere versie van El Dorado is of een echte stad op zichzelf - of als een van de twee echt echt is - valt nog te bezien.
7Patiala ketting
De Patiala-halsketting was een zeldzame schoonheid, ontworpen door het huis van Cartier in 1928. Dit geschenk aan de Maharadja Sir Bhupinder Singh had vijf rijen platinakettingen versierd met 2.930 diamanten. Het was ingelegd met Birmaanse robijnen tussen andere juwelen. Het middelpunt was de zevende grootste diamant ter wereld, de beroemde DeBeers Diamond, een gele diamant van 234,6 karaat, ongeveer zo groot als een golfbal. De ketting was het prijsstuk tot het in 1948 verdween. De laatste persoon die bekend was om het te dragen was zijn zoon Maharaja Yadavindra Singh.
De ketting zelf werd 50 jaar later teruggevonden door een vertegenwoordiger van Cartier in Londen, maar hij miste de meest indrukwekkende juwelen. Onder hen waren de Birmaanse robijnen en de diamant DeBeers. Cartier herstelde de ketting zo goed mogelijk, met behulp van kubieke zirkonium en andere minder dure edelstenen. Het origineel, waarvan wordt aangenomen dat het is ontmanteld en verkocht door de familieleden van de Maharaja's, zou vandaag $ 20-30 miljoen waard zijn.
6Het mahonie schip
Wanneer een schip mijlenver van de kust zinkt met vrijwel geen mogelijkheid voor zoekers om de bodem van de oceaan te bereiken, kan het tientallen of zelfs eeuwen duren om het wrak te vinden, als het überhaupt wordt gevonden. Het mahoniehouten schip is echter een heel ander verhaal. Het is geen mijl in zee, het is niet op de bodem van de oceaan, en het is niet tussen een reeks dubieuze coördinaten die nauwkeurige metingen doen om te berekenen. Het is in feite in de haven, onder de zandduinen in het zuidwesten van Victoria, Australië.
Het legendarische schip was gemaakt van donker hout, gespeculeerd als mahonie (maar waarschijnlijk een ander materiaal helemaal). Het zou zijn gezonken als onderdeel van een geheime Portugese missie om Australië in 1522 te verkennen. Het wrak zou bijna 350 jaar later zijn gespot, in 1847, voordat mensen het helemaal uit het oog waren verloren.
Alle details zijn vermoeden gebaseerd op rekeningen van walvisjagers en de lokale bevolking meer dan 150 jaar geleden. Hoewel niemand zijn bestaan heeft kunnen bewijzen, kan niemand het weerleggen, dus het mysterie blijft bestaan tot op de dag van vandaag. Gelovigen in het verhaal zeggen dat het HMS van Captain Cook Streven, vermoedelijk het eerste Europese schip dat Australië bereikte, was niet het eerste schip in zijn soort dat aan land kwam op het afgelegen eiland.
5Victoria's parlementaire foelie
De Parliamentary Mace was een symbool van het kantoor van de spreker en de grondwettelijke rechten van het volk van Victoria. Op 9 oktober 1891 was het verdwenen.
De parlementaire ingenieur Thomas Jeffrey zag die middag vanuit het gebouw een pakket lopen dat overeenkwam met de beschrijving van het artefact. De politie vond ook gereedschap in zijn huis dat overeenkwam met markeringen op de vitrine die tijdens de overval gedwongen waren geopend. En toch kon Thomas gevangenschap vermijden door gebrek aan bewijs.
Sommigen beweerden dat de knots door leden van het huis was genomen en als een grapje in een bordeel was achtergelaten. Een commissie vond geen echt bewijs, maar kon zonder twijfel zeggen dat de knots nooit op een willekeurig moment in een bordeel was.
Hoewel de foelie weinig intrinsieke waarde had, staat de beloning voor zijn terugkeer op $ 50.000. Dus schatzoekers die het parlement erg blij willen maken en wat gemakkelijk geld willen verdienen, kunnen hun zoektocht ergens nabij de Maribyrnong-rivier in de buitenwijken van Melbourne beginnen.
4The Crown Jewels of King John
De kroonjuwelen van Engeland worden door velen beschouwd als de meest opzichtige en indrukwekkende set van kostbare juwelen die er bestaan. Gebruikt in kroningsceremonies, worden de juwelen zwaar beveiligd in de Tower of London. Ze worden bewaakt door speciaal opgeleide aangestelden die bekend staan als Yeoman of the Guard. Deze Beefeaters zijn de meest populaire attractie voor toeristen naar de Tower of London buiten de juwelen zelf. De set bestaat uit een kroon, een scepter en verschillende andere ornamenten van koninklijk kaliber.
De kroonjuwelen zijn bij verschillende gelegenheden vervangen, gestolen en vernietigd. Een van die incidenten was King John, die in 1216 probeerde de Wash over te steken, een baai in Lincolnshire. Hij schatte de vloed in en verloor zijn bagage, die in de zee was weggevaagd. In zijn bagage? De kroonjuwelen. Hij kreeg dysenterie en stierf een paar dagen later.
Het gebied is uitzonderlijk gevaarlijk vanwege de snel instromende getijden en het modderige water, maar schatzoekers komen nog steeds jaarlijks massaal naar de Wash, in de hoop de buit van hun leven te vinden.
3Dutch Schultz's Stash
New York-gangster Arthur "Dutch" Flegenheimer stal zijn bijnaam, samen met vrijwel al het andere dat niet was vastgespijkerd, en vergaarde een imperium ter waarde van $ 20 miljoen per jaar. Honderden consequent voor belastingontduiking, het Nederlands deed wat Capone nooit had gedacht te doen. Hij pakte zijn fortuin in een metalen kist en begroef het in de Catskills.
Met het voornemen om het fortuin te herwinnen toen het eenmaal was afgekoeld, en wetend dat de gangsters die naar de gevangenis gingen de neiging hadden om hun rijk te verliezen terwijl ze weg waren, bleef de locatie van zijn fortuin geheim. Hij werd uiteindelijk vrijgesproken van zijn misdaden en begon zijn imago te veranderen. Maar hij werd snel neergeschoten tijdens een vergadering in een lokaal eetcafe.
Door gebrek aan bewijs en de kosten die gepaard gaan met het vinden van een dergelijke schat in een uitgestrekte wildernis, is de aandacht de afgelopen jaren weggevallen van deze legendarische uitbetaling. Miljoenen onterecht verkregen winsten wachten nog steeds in het noorden van New York om iemand te ontmaskeren.
2 De verloren Nederlander
Het verhaal van de verloren Nederlander en zijn mijn wordt door velen beschouwd als niets meer dan een sprookje, maar anderen hebben er zoveel in geloofd dat ze hun leven hebben gewaagd en zelfs hebben verloren op zoek naar de beruchte schat.
De geruchten goudmijn werd ontdekt in de jaren 1840 in de toepasselijk genaamde Superstition Mountains in centraal Arizona. Een familie werkte de mijn en stuurde het goud terug naar Mexico totdat een groep Apachen hen afslachtte.
Slechts één of twee overlevenden bleven achter, en zij ontsnapten naar Mexico. Het gebied waar de aanval plaatsvond, staat nog steeds bekend als het slachtterrein. De legende groeide en veel mensen beweerden kaarten te hebben of de locatie van de mijn te kennen, maar de tragedie overkwam ze allemaal voordat ze aanspraak konden maken op het goud.
In de jaren 1870, zou een Duitse immigrant genaamd Jacob "The Dutchman" Waltz de mijn herontdekt hebben met de hulp van een afstammeling van de oorspronkelijke familie. Hij had ook het vermoeden dat hij gedurende de Superstitions caches had opgeslagen. Zijn partner werd snel gedood, door Apaches of door Waltz zelf.
Omdat zijn gezondheid faalt, zou de Nederlander de locatie van de mijn hebben beschreven aan Julia Thomas, een buurman uit Phoenix die voor hem zorgde in 1891. Ze kon de mijn zelf niet vinden met de informatie die hij had verstrekt, en hoewel velen geprobeerd, niemand heeft zijn bestaan kunnen verifiëren of het ontbrekende goud sindsdien kunnen vinden.
De meeste accounts plaatsen de mijn in de buurt van Weavers Needle, een grote en bekende formatie buiten Phoenix. Groepen bezoeken vaak het gebied, maar de National Park Service waarschuwt dat het terrein verraderlijk is voor onvoorbereiden.
Kaarten van 1Atomic Bomb
Vaak zijn onbetaalbare schatten verloren door het bloedbad en de vernietiging van oorlog. Maar af en toe zijn de items zelf het resultaat van de gevechten.
Een reeks zeer belangrijke kaarten ontbreken in het Nationaal Archief. De twee stukjes papier, gedateerd in juni 1945, zijn gemaakt door het Army Air Corps om een gecoördineerde bomaanslag op Hiroshima en Nagasaki te plannen. Met luchtfoto's van de regio met strategische punten in kaart gebracht, deze ontbrekende artefacten zijn een herinnering aan een donkere tijd in de geschiedenis van de wereld.
Niemand weet zeker wanneer de items zijn verdwenen en de taakgroep die is aangewezen om te onderzoeken heeft nog geen antwoord gegeven. Het is niet bekend hoe de dief de documenten heeft verkregen of weggegooid. Wat wel bekend is, is dat audio-opnamen uit de archieven ook werden gestolen door een voormalige medewerker die van plan was om ze op eBay te verkopen.