10 liedjes die in het echte leven zijn omgekomen
Muziek is een van de weinige dingen in het leven die universeel worden gewaardeerd. De eerste paar noten van onze favoriete liedjes zijn voldoende om onze dag meteen op te fleuren. Maar ondanks de goede vibes, is de muziekindustrie zelf een beetje een horrorshow. Tussen liedjes gezegd om de luisteraar gek te maken, moordenaars die songteksten citeren als inspiratie, en zogenaamd vervloekte muziekstukken, het is genoeg om de glimlach van iemand's gezicht af te vegen. Bekijk deze angstaanjagende verhalen over muzikale chaos.
10 'Suicide Solution'
Ozzy Osbourne
Op 26 oktober 1984 luisterde John Daniel McCollum naar een plaat van zijn idool Ozzy Osbourne. De negentienjarige lag op zijn bed, zijn koptelefoon draaide de sporen uit. Tijdens het laatste nummer, "Suicide Solution", greep de schijnbaar opgewekte tiener een pistool en eindigde zijn eigen leven.
De ouders van McCollum beschuldigden Osbourne er snel van om hun zoon aan te moedigen zelfmoord te plegen, en beweerde dat de tekst 'Suicide is de enige uitweg' hem had gehersenspoeld. Ze brachten de kunstenaar voor het gerecht in 1986, waar Osbourne beweerde dat de tragedie een eenvoudig misverstand was geweest. "'Oplossing' als in vloeistof, geen uitweg, 'legde hij uit. "Het lied gaat over de gevaren van alcoholisme."
De zaak werd in 1988 afgewezen, maar het zogenaamd slechte deuntje was nog niet klaar. In hetzelfde jaar dienden de McCollums hun rechtszaak aan, een andere tiener nam zijn eigen leven na het luisteren naar het beruchte nummer. Het resultaat was opnieuw een rechtszaak en een bizar en verontrustend patroon.
9 'Exit'
U2
U2's "Exit" vertelt het duistere verhaal van een religieuze fanatiek gedraaide moordenaar. Geïnspireerd door het verhaal van de geëxecuteerde veroordeelde moordenaar Gary Gilmore, is het begrijpelijkerwijs een beetje zwaar. Maar het werd des te meer na de gebeurtenissen van 18 juli 1989, toen een waanzinnige besloot dat het lied hem had bevolen een mensenleven te leiden.
De in Arizona geboren Robert John Bardo, geobsedeerd door actrice Rebecca Schaeffer, heeft haar drie jaar lang gevolgd voordat ze haar buiten haar flatgebouw vermoordde. Later in de rechtbank, beweerde Bardo dat de tekst van "Exit" hem had geïnspireerd om de wilde point-blank shooting te plegen, met name lijnen als "pistool zwaar wegen." Tijdens de proef, de normaal emotieloze Bardo verontrustend verlicht, dobberende aan de muziek en de teksten in de mond.
Gelukkig was de zinloze tragedie niet op de band gespeld en werd Bardo veroordeeld voor moord op de eerste graad. Hij blijft tot op de dag van vandaag gevangen en vermoedelijk volkomen gek.
8 De negende symfonie
Iedereen
Al bijna 200 jaar lang heeft een vloek componisten over de hele wereld geteisterd: kort na het voltooien van zijn negende symfonie is een muzikant gedoemd te sterven. Ondanks alle logica en rationaliteit, blijft een tiende symfonie tragisch net buiten bereik voor een verbluffend groot aantal componisten.
Beginnend met de vroegtijdige dood van Beethoven terwijl hij zijn tiende plaatste in 1827, heeft de vloek sindsdien tientallen klassieke musici opgeëist, zoals Anton Bruckner, Vaughan Williams en Antonin Dvorak. Natuurlijk kan worden gesteld dat de sterfgevallen eenvoudig een product van ouderdom zijn. Het kan immers tientallen jaren duren om negen symfonieën te schrijven. Maar er zijn ook de belachelijk vroege sterfgevallen van Gustav Mahler op 50 van hartfalen en Franz Schubert van tyfus op een deprimerende 31, beide na het schrijven van hun negende symfonieën.
Maar wees niet bang, would-be muziek makers, omdat de Amerikaanse componist Philip Glass onlangs de gevreesde vloek heeft geslagen. Hij schreef zijn tiende voordat hij zijn negende vrijliet, alleen maar om veilig te zijn. Het lijkt te hebben gewerkt, hoewel een publiekslid instortte bij de première van nummer negen.
7 'Beter door jou, beter dan ik'
Judas Priest
Op een decemberavond in 1985 strompelden de 20-jarige James Vance en de 18-jarige Raymond Belknap in een verlaten speeltuin. De twee hadden de dag doorgebracht met zichzelf drogeren in de vergetelheid en besloten om het af te sluiten met een beetje zelfmoord. Belknap schoot zichzelf neer en stierf onmiddellijk, maar Vance wist alleen zichzelf te verwonden. (Uiteindelijk vermoordde hij zichzelf drie jaar later.)
Na het incident besloten de ouders van het duo dat de overduidelijke boosdoener een lied was dat ze die dag hadden gehoord: "Beter door jou, beter dan ik", door Judas Priest. Ze beweerden dat subliminale berichten die verborgen waren in het nummer aan de luisteraars vertelden: "Laten we dood zijn" en "het doen." Dit leidde tot een bizarre zes weken durende proef die eindigde met zanger Rob Halford die het lied in de rechtszaal zong. De rechter besloot uiteindelijk dat de band inderdaad verborgen zelfmoordboodschappen had geplant (ze hadden dit niet) maar dat de gewone luisteraar ze niet zou horen. Dus de zaak werd afgewezen, maar het was een ernstige nederlaag voor gezond verstand.
6 'Cross Road Blues'
Robert Johnson
Blues-muzikant Robert Johnson had een korte maar enorm invloedrijke carrière in de jaren dertig. Er zijn echter geruchten dat zijn populariteit te danken was aan een deal die hij met de duivel zelf maakte op een kruispunt in Mississippi, hem muzikaal succes gaf maar hem vervloekte met een anders tragisch leven. En na zijn dood om 27 uur besloot die vloek rond te hangen.
Johnson's "Cross Road Blues" lijkt een spoor van tragedie achter zich te laten. Nadat Eric Clapton het deuntje bedekt had, brak zijn band uit en viel zijn jonge zoon ter dood door een raam op de 53ste verdieping. Leden van de Allman Brothers Band stierven bij motorongevallen op het kruispunt na hun dekking. De beruchte dodelijke vliegtuigcrash van Lynyrd Skynyrd en de dood van de zoon van Led Zeppelin-frontman Robert Plant volgden ook kort na optredens van het muzikale monster van Johnson. De dood van Kurt Cobain - ook op 27 - gaat volgens hem zelfs gepaard met zijn plan voor een cover van een toekomstig album.
5 'Insha Ji Utho'
Amanat Ali Khan
Begin jaren zeventig schreef de Pakistaanse dichter Ibne Insha wat zijn beroemdste gedicht zou worden, "Insha ji Utho." Het vertelt het treurige verhaal van een man die verdwaald is in een koud, zinloos bestaan. Ondanks het donkere onderwerp werd zanger Amanat Ali Khan verliefd op het stuk en veranderde het, met Insha's toestemming, in een lied.
Khan speelde het op televisie in januari 1974, en het werd meteen zijn grootste hit. Hij genoot meer bekendheid dan hij ooit had geweten, althans tot zijn plotselinge, vroegtijdige dood een paar maanden later. Toen, vier jaar na de oorspronkelijke uitzending, stierf Insha zelf om 50 na een gevecht met kanker.
Jaren later was Khan's zoon, Asad Amanat Ali, ook een succesvolle zanger. Tijdens een concert in 2006 beëindigde hij de avond met zijn vertolking van "Insha ji Utho." Het was het laatste nummer dat hij ooit zou uitvoeren. Hij stierf maanden later net zo plotseling als zijn vader. Khan's andere zingende zoon, Shafqat Amanat Ali, heeft sindsdien gezworen nooit de kwaadaardige melodie uit te voeren.
4 'Night Prowler'
AC / DC
Dit nummer heeft, net als het aanbod van Ozzy en Judas Priest, waarschijnlijk geen enkele moord gepleegd, maar dat heeft de hele wereld er niet van weerhouden om dit in de jaren tachtig te denken. Tijdens de angstaanjagende tweejarige regeerperiode van seriemoordenaar Richard Ramirez werden inwoners van Los Angeles op de meest gruwelijke manieren vermoord nadat hij 's nachts door de ramen was geglipt. Op een gruwelijke plaats delict ontdekten autoriteiten een AC / DC-hoed die Ramirez had achtergelaten.
Het is toevallig het album Snelweg naar de hel bevat een sinister klinkend liedje dat rondkruipt in het donker en door ramen klimt, "Night Prowler." Dat was alle benodigde media om te weten. Vanzelfsprekend was Ramirez tot gruwelijke moord gedreven door de tekst van dit slechte rocknummer. Ramirez was voor altijd bekend als de 'Night Stalker', waarbij het werk van de band op oneerlijke wijze werd gekoppeld aan het nachtmerrieachtige geweld van een psychopaat.
3 'My Way'
Frank Sinatra
Mensen die moord plegen zijn duidelijk een beetje losgeslagen. Proberen om logica toe te kennen aan hun acties is vanaf het begin gedoemd. Je moet gewoon accepteren dat je de mindset nooit zult begrijpen. En je kunt maar beter snel accepteren, want hier komen de Filippijnen.
Karaokebars in het eiland natie hebben slechts één taboe: zing in geen geval Frank Sinatra's "My Way". Moorden veroorzaakt door amateur-uitvoeringen van het lied zijn zo bizar gebruikelijk dat de nieuwsmedia een speciale categorie speciaal voor hen heeft. Ten minste zes moorden en talloze gevechten zijn alleen al de afgelopen jaren gemeld.
Geen enkele andere vergelijkbare muziek roept zoveel geweld op, en niemand weet precies wat dit fenomeen veroorzaakt. Sommigen denken dat het de arrogante aard van de teksten is, terwijl anderen denken dat het gewoon slecht zingen is. De Filippijnse cultuur neemt het zingen - met name karaoke - zeer serieus, dus vermoedelijk kan elke afwijking van karaoke "etiquette" de schuld zijn.
2 'Helter Skelter'
De Beatles
The Beatles 'nummer "Helter Skelter" uit 1968 is een leuk deuntje over een gelijknamige pretparkrit. Maar op 9 augustus 1969 zouden een man en zijn gehersenspoelde volgelingen de dwaze kleine uitdrukking synoniem maken aan verachtelijke terreur. Zijn naam was Charles Manson.
Manson was ervan overtuigd geraakt dat de Britse muzikanten eigenlijk engelen waren en dat ze in het geheim met hem communiceerden via hun muziek. Hij en zijn sekte stonden in de waan dat 'Helter Skelter' een voorspelling was van een apocalyptische rassenoorlog die ze voorbestemd waren om te beginnen. Het geloven van een high-profile massamoord zou een goed signaal zijn voor de aarde om zijn oorlog te krijgen, ze laadden in hun busje en liepen de Hollywood Hills in.
In de loop van twee avonden werden zeven mensen op brute wijze afgeslacht. Manson en zijn 'familie' belandden in de gevangenis en een perfect goed lied was geruïneerd. Manson zit tot op de dag van vandaag in de gevangenis, wachtend op zijn oorlog.
1 'Gloomy Sunday'
Rezso Seress
In de vroege jaren 1930 werd de worstelende Hongaarse songwriter Rezso Seress depressief op een bewolkte zondagmiddag. Zijn werk werd grotendeels genegeerd door de muziekindustrie, zijn carrière stierf en de vrouw van wie hij hield was op hem uitgelopen. En dus zat hij alleen aan zijn piano. Toen, verdwaald in wanhoop en nutteloos naar de toetsen tuimelde, struikelde hij over de melodie die zijn ongewenst meesterwerk zou worden.
"Szomoru Vasarnap" of "Gloomy Sunday" werd een doorslaap succes. Het werd non-stop over de hele wereld gespeeld en Seress had eindelijk de roem waar hij al jaren achteraan zat. Maar toen begonnen de zelfmoorden. Er werden lijken gevonden die de bladmuziek van het lied vasthielden. Suicide-aantekeningen met teksten waren achtergelaten. Eén lichaam werd gevonden met de melodie eindeloos overslaand op een platenspeler. Een man schoot zelfs zichzelf neer nadat hij klaagde dat hij het liedje niet uit zijn hoofd kon krijgen.
Er wordt aangenomen dat het aantal zelfmoorden dat verband houdt met 'Gloomy Sunday' meet in de honderden. Het werd bekend als het 'Hongaarse zelfmoordlied' en het werd zelfs verbannen op de Engelse radio. En alsof het lied losse eindjes aan elkaar zou knopen, belandden zowel Seress als zijn vriendin, de muze van het lied, dood door hun eigen handen.