Delen:
10 rocknummers over 10 minuten lang
Ik heb deze lijst geschreven omdat het als schrijver en kunstenaar niets beters is dan de muziek te starten en de creatie te bekijken die tot stand komt. Ik merkte dat ik de langere liedjes, of epics (en alleen het luisteren naar het hele album) wel leuk vind, omdat ze me in de groove laten komen dat ik gewoon niet kan krijgen van een productie van drie minuten van hedendaagse muziek. Een nummer langer dan tien minuten behouden is een uitdaging die toewijding, creativiteit en een herontdekking vereist binnen het nummer zelf, zodat het uniek is telkens wanneer ernaar wordt geluisterd. Optimaal is dat Jazz het beste genre is om tien minuten durven te vinden, maar de weinige die in rockmuziek voorkomen, zijn moeilijker te vinden en hebben een geheel eigen sfeer. Hopelijk duurt het ongeveer twee en een half uur om deze lijst te doorlopen (uiteraard zijn opmerkingen met suggesties welkom). In willekeurige volgorde, hier zijn de tien beste voorbeelden van rockliedjes van meer dan tien minuten goed gedaan.
102112 Rush, 20:33
2112 is de titeltrack van het gelijknamige album van de Canadese progressieve rockband Rush, uitgebracht in 1976. De ouverture en de eerste sectie, Temples of Syrinx, zijn als single uitgebracht en zijn nog steeds populair onder de setlists van Rush.
Het lied vertelt over een man die de magie van muziek ontdekt door middel van een gitaar (zoals blijkt uit het liedje waarop hij de gitaar stemde). In deze wereld, of liever het sterrenstelsel, is alles onder controle van de Priesters van de Tempels van Syrinx.
9 Machinegeweer Jimi Hendrix, 12:36http://www.youtube.com/watch?v=8NTh07MYqMA
Geschreven als een protest uit 1970 van de Vietnam-oorlog en uitgebracht op zijn live-album: Band of Gypsys, weerspiegelen de hectische uitbarstingen van Jimi in dit nummer het sentiment dat hij probeerde over te brengen. De sfeer die gecreëerd wordt door het gitaararrangement is ronduit spectaculair, met drums en een snelle aanslag die tijdens het lied barsten van machinegeweervuur creëert.
Octavarium Dream Theater,
http://www.youtube.com/watch?v=2BPm1wc7FQY
Octavarium is een nummer van de progressieve metalband Dream Theater. Het lied draait om een centraal thema van alles eindigt waar het begint. Voor degenen die muziek kennen, wordt dit in de titel herhaald omdat een octaaf het interval is tussen de ene muzikale toonhoogte en de andere met de helft of de dubbele frequentie.
Het nummer is verdeeld in vijf delen. Elk deel heeft zijn eigen toespelingen en verwijzingen naar verschillende andere artiesten zoals Pink Floyd (een deel begint en eindigt met een verwijzing naar Pink Floyd).
Het nummer benadrukt vervolgens de cyclische aard van alle dingen, evenals het album, aangezien het begint waar het eindigt, met dezelfde melodie als het einde van de eerste track.
Ergens was de lijn gegrift in asfalt tussen punk- en jamsbands, en Television stak moedig over. In de voorhoede hiervan is hun titelnummer Marquee Moon van het album met dezelfde naam. Met de dubbele aanval van Tom Verlaine en Richard Lloyd op gitaar komt een ritmische aanval van punk, maar dit wordt allemaal op zijn kop gezet bij de epische climax van dit nummer. In concert heeft de band het nummer soms verlengd tot wel vijftien minuten.
6Starless King Crimson, 12:16
http://www.youtube.com/watch?v=8SPIZGmn5lM&feature=related
Starless neemt een incentive van het vorige album van de band en leent enkele van zijn regels uit hun vijfde album, 'Starless and Bible Black', om zijn refrein te maken. De tweede helft van het nummer wordt een jamsessie die zich vergelijkt met andere liederen van King Crimson. De saxofoonsolo is vergelijkbaar met die van Schizoid Man uit de 21e eeuw, de grootste hit van de band, die ook op Guitar Hero 5 was opgenomen.
Geschreven door de band in 1969, wordt door de bandleden zelf gezegd dat ze zijn geïnspireerd door een riff in een nummer van de psychedelische band It's a Beautiful Day, genaamd "Bombay Calling." Zoals Ian Gillan zei: Jon Lord at de praktijk zei net 'Oh, heb je dat nieuwe album van It's A Beautiful Day al gehoord?' Hij begon alleen maar langzamer te likken. Het lied zou in 10 minuten zijn geschreven.
Child in Time is een zeer eenvoudige compositie. Verdeeld in twee secties, bouwt elke sectie sectie op tot de volgende sectie of het einde van de song. Zanger Ian Gillian maakt gebruik van zijn volledige vocale bereik en gaat van je rustige zangpartijen tot een luid, hoog, banshee-achtig geschreeuw.
4Maggot Brain Funkadelic, 10:20
Het is puur toeval dat dit nummer twee seconden langer is dan het vorige nummer op deze lijst, maar dit nummer is eerlijk gezegd een geweldige weergave van het gitaarspel dat in één take is opgenomen.
Met een openingsmonoloog die de toon zet in deze funk psychedelia, Eddie Hazel, vermoedelijk verteld door George Clinton, die, onder de invloed van LSD, Hazel opdroeg het lied te spelen alsof zijn moeder net was overleden en de tweede helft te spelen alsof hij was erachter gekomen dat ze nog leefde.
3 Echoes Pink Floyd, 23:31http://www.youtube.com/watch?v=uLJ_QVfT_wM
Hoewel dit nummer voorkomt in Top Ten Pink Floyd Songs, heb ik het gevoel dat het terecht zijn plek heeft verdiend (komt binnen bij ons op één na langste nummer). Echoes, het laatste nummer op Pink Floyds 'Meddle', hun laatste album vóór het geroemde succes van Dark Side of the Moon, is een compositie van lange instrumentale passages, geluidseffecten en muzikale improvisatie. Geschreven door alle vier de leden van de groep, is de mate waarin alle inhoud wordt geproduceerd onoverkomelijk voor elk ander nummer hierboven.
2Achilles Last Stand Led Zeppelin, 10:25
http://www.youtube.com/watch?v=rFRFtnTd620
Achilles Last Stand is beroemd om het krachtige drumwerk van John Bonham, de galopperende baslijn van John Paul Jones, die wordt gespeeld op een op maat gemaakte Alembic acht-snarige basgitaar en het overdubde orkestrale gitaararrangement van Jimmy Page. Geschreven in 1975 over de ervaring van Plant in Marokko en een blessure die hij opliep door een auto-ongeluk, waardoor het nummer zijn naam kreeg (en ook werktitel, The Wheelchair Song). De teksten van Plant's werden ook geïnspireerd door een deel van de poëzie die hij aan het lezen was tijd, waaronder William Blake (een bonus voor mij aangezien ik een dichter ben en een deel van zijn werk bezit).
Terzijde, Jimmy Page is geciteerd met de opmerking dat "Achilles Last Stand" zijn favoriete lied is.
1 Voodoo Chili Jimi Hendrix, 14:59http://www.youtube.com/watch?v=bXqxXrjoOf0
En nu voor de verplichte begroeting aan de lichtlegende die Jimi Hendrix was. Voodoo Chile staat voor zijn (bijna) vijftien minuten durend avontuur in het niet-betamende beest dat psychedelische rock is. Het nummer, in principe een kwartier blues jam, evolueerde in een uur naar het eindproduct.
Na veel opname sessies in de late nacht van Electric Ladyland gingen Hendrix en de band naar een van de New York City clubs om te jammen met wie er ook was. Een van die jam in The Scene Club bestond uit Steve Winwood en Jack Casady. Noel Redding was niet aanwezig omdat hij eerder die avond uit de Record Plant-studio was gestormd. Ze brachten de nacht door met het spelen van "Voodoo Chile", en toen de club sloot nodigde Hendrix iedereen terug naar de studio.
Rond 7 uur 's ochtends begonnen ze' Voodoo Chile 'officieel te registreren. Het duurde slechts drie takes en de laatste 15 minuten-versie was Hendrix 'langste studio-opname.
Opmerking: een veelvoorkomende fout gemaakt door luisteraars is dat de naam van het nummer Voodoo Child is. Het woord 'kind' is opzettelijk verkeerd gespeld om Hendrix 'uitspraak van het woord na te bootsen.
BonusDesolation Row Bob Dylan, 11:21
http://www.youtube.com/watch?v=nBC23mJluC4
En in het midden van het doolhof van struiken, hebben we een van de bedenkers van epische rock, Bob Dylan. Geschreven in 1965, is het de laatste track naar het zesde studioalbum van Dylan, Highway 61 Revisited en is er door vele artiesten gedekt, waaronder een versie van My Chemical Romance voor de Watchmen-film.
Suggesties voor de exacte locatie van 'Desolation Row' zijn de reactie van Dylan op een interviewer op een televisiepresentatie op 3 december 1965 dat het 'ergens in Mexico' was en Al Kooper (die orgel en piano op het album speelde) beweerde dat het was Eighth Avenue in New York City.
Eervolle vermeldingen: Honden - Pink Floyd, Pigs (Three Different Ones) - Pink Floyd, Babe, I'm on Fire - Nick Cave and the Bad Seeds, A Change in Seasons - Dream Theater, When the Music's Over - The Doors, Coma - Guns N 'Roses.