10 Echt rare inspiratie voor geliefde populaire liedjes

Inspiratie voor een hit kan overal vandaan komen. Een goed geschreven haak kan een heel eind maken naar het maken van een lied over het bezoeken van familieleden of basisnavigatie voor eersteglassers tot een hit, en stemt zelfs af met onderwerpen die zo herkenbaar zijn als een beroemd persoon en daten en uit elkaar gaan met andere beroemde mensen beheren een snaar raken bij het publiek over de hele wereld.

Dan zijn er liederen zoals deze, waarvan de inspiratie niet afkomstig is van het linker veld, maar van ergens helemaal buiten het honkbalveld.

10 "We zijn nog maar net begonnen"
The Carpenters, 1971

Paul Williams is de ultieme songwriter en een van de weinigen die een Grammy, een Golden Globe en een Academy Award voor zijn songwriting heeft gewonnen. Hij is de man die "The Rainbow Connection" van The Muppet Movie schreef en tientallen artiesten hebben zijn liedjes opgenomen. Maar zijn doorbraak hit, geschreven voor de Carpenters in 1970, had "al het romantische begin van een bank commercial."

Als een relatief onbekende in het bedrijf had Williams een minuut lang jingle geschreven voor Crocker Bank. De plek was een stuk met een huwelijksthema met de slogan: "Je hebt nog een lange weg te gaan. We willen je graag helpen. "De optimistische jingle van Williams was vrijwel de eerste minuut van het nummer dat hij uiteindelijk zou schrijven (met een mannelijke hoofdstem); de jonge broer-zus act Richard en Karen Carpenter zagen de commercial, waren dol op de melodie en verzochten Williams om een ​​volledige versie voor hen op te nemen om op te nemen.

In juli 1970 hadden de Carpenters hun eerste nummer 1 hit met hun signature song, "(They Long To Be) Close To You," en drie maanden later werd Williams 'herwerkte bankjingle hun tweede grote hit, met een piek van # 2 . Het succes van het nummer veranderde de carrière van Williams in een hogere versnelling; Naast de eerder genoemde onderscheidingen werd hij in 2001 opgenomen in de Hall of Fame van de Songwriters en in 2009 werd hij verkozen tot President van ASCAP, de grootste professionele organisatie van songwriters.

9 "Maniac"
Michael Sembello, 1983

Songwriter Michael Sembello heeft precies één hit als artiest bereikt, maar het is waarschijnlijk een nummer dat al een aantal decennia enkele rekeningen voor hem heeft betaald. "Maniac," de leidende single van de soundtrack tot de belachelijk grote hitfilm Flashdance, was een alomtegenwoordige # 1 hit in 1983. Hoewel het een jaar was waarin de Billboard charts vol stonden met nieuw geslagen MTV megastars, kon "Maniac" om een ​​paar redenen opvallen: zijn innovatieve video (het was de allereerste om beelden uit een film te gebruiken) en de rij-, propulsieve, enigszins donkere opstelling ervan. Het is nog steeds een van de best scorende nummers van een filmsoundtrack en werd genomineerd voor een Academy Award.

De inspiratie voor het lied kwam van de beruchte 1980 William Lustig slasher-film met dezelfde naam. Sembello en schrijfpartner Dennis Matkosky waren grote fans van de film en schreven het lied met teksten die heel anders waren dan wat de voltooide versie bereikte. Hoewel we misschien nooit weten hoe verwrongen dit nummer echt was, heeft Sembello in het openbaar onthuld dat het originele refrein was: "Hij is een maniak, een maniak, dat is zeker. Hij zal je kat doden en het aan de deur nagelen." Phil Ramone, producent van de Flashdance soundtrack, hoorde een demo en hield van de melodie, maar hij suggereerde dat een kleine verandering in de tekst in orde was.

Het nummer werd herwerkt om te vertellen over een meisje dat gewoon een maniak is voor flashdansen - wat dat ook is - en de rest is geschiedenis. Dit verhaal vatte het gerucht op nadat Sembello het zelf op Songfacts.com had geplaatst en hij bevestigde het in een featurette op de heruitgave van de Maniac DVD.

8 "Smells Like Teen Spirit"
Nirvana, 1992

Een nummer waarvoor geen introductie nodig is, "Smells Like Teen Spirit," introduceerde Nirvana voor de rest van de wereld en veranderde vrijwel altijd de populaire muziek. Het is een uniek, generatie-definiërend nummer en sinds die generatie is het bekend als Generation X, ook wel bekend als "een wemelend publiek van slackers", zijn de vele inspiraties ongeveer net zo willekeurig en onzinnig als je zou kunnen verwachten.

Om te beginnen is het beroemde refrein, "Hier zijn we nu, ons entertainen", gewoon iets slims dat frontman Kurt Cobain graag zei wanneer hij op een feestje aankwam. Cobain verklaarde ook meer dan eens dat het lied een flagrante poging was om de Pixies, een van zijn favoriete bands, af te zetten. Het is "zacht, zacht, luidruchtig , zacht zacht luidruchtig"De dynamische structuur werd rechtstreeks van hen overgenomen. Maar de titel van het nummer, schijnbaar borderline brabbeltaal (zoals ... nou ja, een groot deel van de rest van het nummer), werd rechtstreeks geïnspireerd door Katherine Hanna, zanger van Bikini Kill, wiens bandlid-Tobi Vail-Kurt aan het daten was op het moment dat hij het schreef .

Nadat het paar na een nacht feesten was gecrasht, krabbelde de uitdrukking 'Kurt ruikt naar tienergeest' aan de muur boven hen. Na het ontwaken ontdekte Kurt het als een compliment voor zijn rebellerende geest en deed het weg. Hij wist niet, en zou het al een tijdje niet weten, dat Teen Spirit gewoon het merk was van de deodorant van Tobi Vail. Ja, Nirvana's wereldveranderende debuutsingle die de harten en geesten zou veroveren van humeurige, broeierige twintigers over de hele wereld verwijst rechtstreeks naar deodorant die exclusief wordt verkocht aan tienermeisjes. In de titel. Die Kurt Cobain kent, zoals we nu doen, klinkt goed.

7 "Kom samen"
The Beatles, 1969

http://www.youtube.com/watch?v=axb2sHpGwHQ

Het is een niet bijzonder goed bewaard geheim dat de grootste rockband aller tijden een stel screwballs was, en met name John Lennon hield ervan zijn bizarre gevoel voor humor te laten bloeden in vrijwel alles wat hij deed. De leadoff-track naar het Beatles-zwanenzang Abbey Road ('Let It Be' werd als laatste uitgebracht, maar het eerst opgenomen), 'Come Together', is een bijzonder unieke compositie met ondoordringbare teksten die begint met een frase die letterlijk van woord wordt gescheurd van een lied van Chuck Berry ("Here come ol 'flat-top"). Terwijl de verzen royaal doorspekt zijn met onconventionele en rechttoe-rechtaan onzin-uitdrukkingen, smeekt het refrein luisteraars gewoon "Kom bij elkaar / Right now / Over me." Het is een opwellende strijdkreet in een liedjestrekker. vol met niet-sequiturs, en met goede reden: een betoverende kreet is wat het lied oorspronkelijk bedoeld was.

"Come together" was de campagneslogan van LSD-goeroe Timothy Leary, die zich verzette tegen Ronald Reagan in de gubernatoriale verkiezing van Californië in 1970. Lennon, ook een fan van LSD, had Leary en zijn vrouw uitgenodigd om naar de beroemde 'bed-in' in Montreal te gaan, en Leary had Lennon vervolgens gevraagd om een ​​themanummer te schrijven voor zijn campagne met die slogan. Lennon's gooide-off eerste versie bereikte een paar Californische radiostations voordat John besloot dat hij er eigenlijk iets mee wilde blijven doen.

Dankzij een verhoogd tempo en een slinkse, funky Paul McCartney baslijn, kreeg het nummer genoeg tractie in de studio om uiteindelijk Abbey Road te leiden en een van de favoriete Beatles-songs van Lennon te worden: "Het is funky, het is bluesy en ik zing het is best goed, "zei hij.

6 "Le Freak"
Chic, 1978

http://www.youtube.com/watch?v=DbzooE7jtiE

Nile Rodgers is een muzikale legende. Na twee dagen trippen met de eerder genoemde Leary, met een gedrogeerde Andy Warhol naar het ziekenhuis te worden gestuurd en een jamsessie met Jimi Hendrix te hebben, werd Rogers de gitarist en voornaamste songwriter voor Chic, een van de grootste bands van de disco tijdperk. Dan. hij werd een invloedrijke producent voor onder andere David Bowie en Madonna. Hij was echter niet altijd een legende, zoals het ontstaan ​​van een van de bekendste nummers van Chic illustreert.

Muzikant, actrice en beroemde gek Grace Jones had Rogers en bandgenoot Bernard Edwards uitgenodigd om naar Studio 54, de beruchte nachtclub in New York van het Grand Central Station voor drugs, te komen. Bij de achterdeur aangekomen volgens de instructies van Jones, werden ze onmiddellijk de toegang ontzegd door de uitsmijter. Later, terwijl ze champagne dronken en zich vermaakten in het appartement van Rogers, improviseerden ze de beroemde "Le Freak" gitaarriff en zongen: "Awwwww, f-k off!" Gericht op Studio 54 in het algemeen - en de uitsmijter in het bijzonder.

Zich realiserend dat ze een geweldig nummer aan het schrijven waren dat geen kans maakte om op de radio te worden gespeeld, leende Rogers een zin uit zijn LSD-dagen: "Freak Out!" Om de godslastering te vervangen en het lied werd geboren. "Le Freak" was een # 1 hit en blijft een funk / disco-klassieker, en dat allemaal dankzij één uitsmijter.

5 "Taxman"
The Beatles, 1966

Ja, the Beatles waren oneerbiedige jongens, en zelfs de meest ogenschijnlijk serieuze van hen, lead gitarist George Harrison, was gevoelig voor haperingen en smartassery wanneer de stemming toesloeg. Beroemd gebleven beperkt tot het schrijven van twee nummers per Beatles-album in de vroege dagen (het creëren van een logjam die resulteerde in het gigantische drievoudige album All Things Must Pass na de breuk van de band), waren de schrijfvaardigheden van Harrison in 1966 ver genoeg gekomen dat, voor het eerst In de tijd leidde een van zijn composities een Beatles-album, Revolver.

Het nummer, 'Taxman', was een spies van een onderwerp dat in de buurt lag van de harten van alle Britse rocksterren uit die tijd: de verbluffende 'supertaxis' die werd geheven op die in rock star-niveau belastingschijven in het VK. Hoge inkomsten genererende activiteiten zoals the Beatles konden worden geslagen met een belasting van maximaal 95 procent van hun inkomen, waardoor tientallen "belastingplichtigen" die in het Verenigd Koninkrijk werkten, maar woonden in landen waar de belastingwetten iets gunstiger waren. De openingstekst van het nummer: "Laat me je vertellen hoe het zal zijn. / Er is er een voor jou, negentien voor mij / Omdat ik de belastingman ben, verspil geen tijd aan het vestigen van het uitgangspunt, terwijl niet-zo-subtiele achtergrondvocals roepen PvdA-fractieleider Harold Wilson en leider van de Conservatieve Partij, Edward Heath, bij naam.

De muzikale genese van het nummer is echter even simpel als gek: Harrison was een grote fan van het tv-programma 'Batman' en het iconische thema was de inspiratie voor de compositie. Dit is het duidelijkst in de geharmoniseerde "Tax-Maaaaan!" Vlak voor de gitaarsolo, wat duidelijk had moeten zijn - en die je nu nooit meer kunt horen.

4 "Walk This Way"
Run-D.M.C., 1986

In 1986 werd rapmuziek nog steeds beschouwd als een rage in het grootste deel van de wereld. Na het uitbrengen van twee historische albums die hielpen bij het instellen van een nieuwe sonische en esthetische sjabloon voor de muziek, Queens trio Run-D.M.C. waren klaar om breakout-artiesten te worden, maar hun derde album -de monumentale Raising Hell-ontbrak aan een duidelijke lead single. De blanke, joodse, ZZ Top-bebaarde producer van de band zou daar verandering in brengen in een beslissing die nooit gestopt is met resoneren via populaire muziek.

Het grootste deel van het vorige decennium was het openingsalbum met twee maten voor de Aerosmith-melodie "Walk This Way" een hoofdbestanddeel van het arsenaal van veel rapdj's. De heldere, reserve-, mid-tempo-beat was perfect voor rappen en Run-D.M.C.speelden met het idee om de break beat te gebruiken voor een nummer op hun nieuwe album; producer Rick Rubin opperde dat ze een cover van het nummer zouden coveren. Tot grote ergernis van de band (die geen idee had wie Aerosmith was, had nog nooit het volledige nummer gehoord, en daarmee het als "hippie-brabbeltaal" afgedaan), nodigde Rubin Aerosmith-zanger Steven Tyler en gitarist Joe Perry uit om samen te werken, en zij stemden ermee in.

Het resultaat katapuleerde Run-D.M.C. naar internationale sterrenstatus, reanimeerde de carrière van Aerosmith's flat-lining en de levensvatbaarheid van de single-handedly rap als een belangrijk muzikaal genre - allemaal vanwege Rick Rubins toen-radicale idee van een rap / rock-samenwerking.

3 "Green River"
Creedence Clearwater Revival, 1969

Hoewel ze waren leveranciers van wat critici in die tijd "bayou rock" of "swamp rock" noemden, was Creedence Clearwater Revival niet van Louisiana of ergens dichtbij: ze kwamen uit Bakersfield, Californië. De vuile, raspende zangbezorging van leadzanger en songwriter John Fogerty hielp liedjes zoals "Born On The Bayou" en "Green River" te verkopen, die, hoewel op dezelfde manier gekruide, ging over een ontmoetingsplaats voor kinderen in de buurt van Winters, Californië, die Fogerty en broer (en Creedence-gitarist) Tom kwam vaak voor.

Er is echter geen Green River in Californië - of zelfs Louisiana. De titel van het nummer kwam niet van een echte rivier, maar van een populair merk frisdrank dat Fogerty ook al van zijn jeugd herinnerde. In een Rolling Stone-interview uit 1993 onthulde Fogerty: "Vroeger was je in staat om een ​​frisdrankfontein in te gaan en hadden ze deze flessen gearomatiseerde siroop. Mijn smaak heette Green River. Het was groen, met limoen gearomatiseerd, en ze zouden iets over een of ander ijs ledigen en er wat van dat sodawater op gieten, en je had zelf een Groene Rivier. '

De frisdrank, ook verkocht in flessen, is ontstaan ​​tijdens de drooglegging en was de tweede enige Coca-Cola die al geruime tijd populair was in de VS. Het wordt nog steeds op sommige markten gemaakt en verkocht, ondanks het feit dat er nooit tv-advertenties worden uitgezonden, wat jammer is; "Kom op naar Green River" zou een geweldige jingle zijn geweest.

2 "Ik zou de wereld willen leren zingen"
The Hillside Singers, 1971 en de New Seekers, 1972

Coca-Cola reclamebureau Bill Backer had een moment van inspiratie tijdens het wachten op een vertraagde vlucht in Ierland in januari 1970. Hij observeerde de burgers van dit vreemde land en lachte verhalen over flessen Cola in een café, hij begon zijn product niet zo te zien een gearomatiseerde drank, maar een soort gemeenschappelijke band tussen de mensen van de wereld.

De creatieve flitser van Backer leidde naar de wereldberoemde 'Hilltop'-plek voor cola, met de jingle' Ik zou graag de wereld een cola willen kopen ', had een songtekst die Backer in een café op een servetje had zitten krabbelen. Zo ongelooflijk populair was de commercial (tegen november 1971, Coca-Cola had ter plekke 100.000 brieven ontvangen) dat mensen radiostations begonnen te vragen om de volledige versie te spelen; aangezien er geen was, werd een team van songwriters gerekruteerd om er een te schrijven.

Twee verschillende versies, één door een groep studiomuzikanten genaamd "The Hillside Singers" en één door folkband New Seekers, bereikten respectievelijk # 13 en # 7 in de Billboard-charts (waarbij verwijzingen naar Coke in de songteksten weggelaten werden). Tientallen jaren later wordt de advertentie consequent gerangschikt onder de populairste en meest invloedrijke aller tijden, en bladmuziek voor de ingenieuze jingle van Backer blijft goed verkopen over de hele wereld.

1 "Geld voor niets"
Dire Straits, 1985

Je hebt misschien gemerkt dat de tekst van Dire Straits's monster-hit "Money For Nothing" lijkt te zijn gezongen vanuit het perspectief van een bezorger van apparaten ("We moeten magnetronovens installeren / Aangepaste keukenleveringen / We moeten deze koelkasten verplaatsen / We moeten deze kleuren-tv's verplaatsen "), wat niet bepaald een traditioneel rijke inspiratiebron is voor rock-songwriting. Gezien het algehele sentiment van de teksten - dat rocksterren rijk, lui zijn en obscene bedragen krijgen voor iets dat een aap zou kunnen doen - is 'Money For Nothing' misschien wel het meest ironisch geschreven nummer in de geschiedenis.

Zanger en songwriter Mark Knopfler begon de teksten in een apparaatwinkel te schrijven, gebaseerd op een gesprek waarbij hij actief tussen twee van zijn medewerkers afluisterde. Veel van de teksten zijn eigenlijk ongewijzigde, woord-voor-woord stukken van dit gesprek; de werknemers keken naar een aantal video's op MTV en Knopfler vond dat hun taal "meer echt" klonk dan al het andere dat hij kon schrijven: "Bekijk ze jojo's, dat is de manier waarop je het doet / je speelt gitaar op de MTV / dat werkt niet, dat is de manier waarop je het doet / Geld voor niets, en kuikens gratis. "

Dankzij de onconventioneel grappige teksten, computeranimatie video (een van de eerste, geanimeerd op een Cray MP-1 supercomputer), en een van de meest laaiende, schetterende gitaarriffs in alle rock, schoot het nummer recht naar # 1 en werd een van de meest populaire liedjes niet alleen van 1985, maar van het hele decennium. Twee onder druk staande medewerkers van de appliance store klagen en klagen over hoe gemakkelijk rijke rocksterren het hebben; een rijke rockster, die toevallig in de buurt staat, hoort het gesprek; vervolgens zet hij het gesprek onmiddellijk om in de tekst van een # 1 hitnummer dat hem zeker een biljoen (exacte cijfers) dollars opleverde en het was een van de grootste hits van een decennium dat Thriller, Purple Rain en verschillende Bruce Springsteen en Madonna neemt op.Het moraal van het verhaal? Praat niet in het openbaar over rocksterren, je weet maar nooit of je onbewust de volgende grote hit schrijft. Ook is het universum een ​​farce.