10 muzikanten die Bizarre instrumenten beheersen

Het beheersen van elk type instrument is geen sinecure. Maar sommige mensen zoeken grotere uitdagingen dan die geboden door moderne muziek. Nadat de volgende muzikanten zich hadden verveeld met conventionele instrumenten, groeven ze oude uit de antieke geschiedenis op of creëerden ze hun eigen muziek.

Uitgelicht beeldmateriaal: FiguresDotCom via YouTube

10Novmichi Tosa
Otamatone

Als u veel tijd op internet hebt doorgebracht, heeft u waarschijnlijk de otamatone aangetroffen. Gemaakt door Novmichi Tosa, de otamatone is een elektronisch, nootvormig instrument met een schattig gezicht. Om het instrument te bespelen, drukt de gebruiker op de nek en drukt in de mond van het instrument om een ​​irritante piep of een dreunende kreun te creëren (afhankelijk van de grootte van het instrument).

Ondanks het creëren van een van de meest irritante instrumenten op de planeet, zijn Novmichi Tosa en zijn kunstcollectief, Maywa Denki, eigenlijk muzikale maestros. Bekijk Novmichi op Mr. Knocky, een van zijn andere instrumenten.

De otamatone en Mr. Knocky zijn slechts enkele van de krankzinnige muzikale gadgets die door Maywa Denki worden gebruikt. Klik hier om hun uitvoering te zien met een symfonie van hun eigen bizarre creaties.

Zelfs met hun onzinnige filosofie injecteert Maywa Denki een verrassende hoeveelheid diepte in hun kunst. Hun uniformen symboliseren de kleine en middelgrote ondernemingen die Japan eens ondersteunden tijdens zijn economische groei. Ze noemen hun shows 'productdemonstraties' in plaats van concerten en hun uitvoeringen bevatten doorgaans een gezonde dosis belachelijkheid met een vleugje muzikaliteit.

9 Alexey Arkhipovsky
Balalaika

De balalaika is een traditioneel Russisch folkinstrument met een absurd leuke naam. Het is in wezen een driehoekige luit met drie snaren, en het komt in verschillende maten, van klein tot komisch groot. Het instrument wordt meestal geplukt met vingers en geeft een gedempte toon af.

Maar Alexey Arkhipovsky is verre van typisch. Hij tokkelt de balalaika alsof hij Eddie Van Halen is om gezichts-smeltende geluiden te produceren. Critici kunnen geen genoeg krijgen van Arkhipovsky's meesterlijke spel en noemden hem de Jimi Hendrix van zijn generatie.

8 Mike Silverman
The Magic Pipe

Mike Silverman (aka That 1 Guy) begon als een gemiddelde freak van de natuur op de contrabas. Maar hij raakte snel verveeld en besloot zijn eigen instrument uit te vinden. De resulterende stapel schroot is iets dat Silverman "de magische pijp" heeft genoemd.

De pijp kan met een boog worden bespeeld zoals een normale bas of door de snaren te plukken of te slaan. Of je kunt erop slaan met een stok. Het is echt de keuze van de gebruiker. De resultaten kunnen klinken als een freaky klap bas uit de toekomst of als een onheilspellende orkestrale drone.

7 Patrick Mathis
Draaiorgel

https://www.youtube.com/watch?v=Y8itCFBIyOw?start=77

Het draaiorgel was het instrument bij uitstek voor oude straatartiesten in het Victoriaanse tijdperk. Het instrument bespelen was relatief eenvoudig: een handslinger duwde lucht door de orgelpijpen, die vervolgens werden geopend en gesloten met behulp van een vastgespiraliseerde loop. Spelers organiseerden de pinnen op het vat om specifieke melodieën te creëren, die meestal grillige uitvoeringen van populaire opera's waren.

Tegen het einde van de levensduur van het instrument werd het vastgezette vat vervangen door vellen papier. Dit maakte het instrument lichter en maakte een eenvoudiger muzikale compositie mogelijk voor aspirant songwriters.

Treed binnen in Patrick Mathis, een moderne Franse orgeldraaier die hetzelfde deed als zijn Victoriaanse voorouders. Maar in plaats van goedkope rip-offs van populaire muziek te maken, componeert hij buitengewoon complexe werken die wedijveren met de intensiteit van de originelen. Klik hier voor zijn vertolking van 'Smooth Criminal'.

6 Steven Wold
Eén-snarige wasbord-schuifgitaar

Hoewel Steven Gene Wold in 1941 werd geboren, ging zijn carrière in de muziek pas echt van start in 2006. Bekend als Seasick Steve vanwege zijn onvermogen om zijn kalmte op het water te houden, voegden Steve's aangepaste snaarinstrumenten een gevoel van norsheid toe aan zijn blues stukken.

Zijn washboard-gitaar gebruikt bijvoorbeeld een banjo-hals en een enkele snaar om een ​​brute metaalachtige toon te produceren. Hij speelt ook een sigarenkistgitaar en een Frankenstein-monsterlijkheid die bestaat uit een wieldop, een blik en een bezemsteel.

5 Martin Krendl
Cajon

https://www.youtube.com/watch?v=UM8eIlqf5GA?start=13

De cajon is een doos met een gat erin. Maar het eenvoudige ontwerp is eigenlijk zinvol omdat de constructie symbool staat voor de strijd tegen culturele repressie.

In de 18e eeuw mochten Afrikaanse slaven in Zuid-Amerika geen percussie-instrumenten hebben. Omdat ze hun erfgoed niet wilden verlaten, grepen de slaven willekeurige dozen en begonnen ze te bonzen. Dit effende de weg voor de oprichting van de cajon.

De cajon wint aan populariteit onder moderne percussiestudio's, hoewel Martin Krendl de kracht heeft om de kracht van het instrument naar voren te brengen door unieke, op zichzelf staande melodieën te creëren.

Krendl heeft een misleidde cajon met een reeks verschillende noisemakers die aan de doos zijn bevestigd. Hij combineert Latijns-Amerikaanse ritmes met zijn eigen vocalen om betoverende pop covers te creëren zoals deze uitvoering van "Rosanna."

4 Hurra Torpedo
Keukenapparatuur

Misschien heb je al gehoord van Hurra Torpedo vanaf het begin van het internet. Maar voor de oningewijde bestaat Hurra Torpedo uit drie Noorse jongens die popmuziek uit de jaren 80 bestrijken met keukenapparatuur. Egil Hegerberg houdt het op de gitaar, Kristopher Schau speelt de vriezer, en Aslag Guttormsgaard loopt rond alles verpletterend dat hij kan vinden.

Hun uitgestrekte levering en slecht passende trainingspakken hebben de band verrassend lang volgehouden. Ze kregen zelfs de kans om de Ford Fusion te promoten in een van de eerste reclamecampagnes van het internet.

3 Jeff Warner
Jig Doll

De jig doll wordt beschouwd als meer een speeltje dan een instrument, hoewel het al sinds de 18e eeuw wordt gebruikt door straatmuzikanten in het Verenigd Koninkrijk. De gebruiker houdt de houten pop boven een trillende stok en creëert een ritmische tapdans helemaal uit eigenzinnigheid.

Treed binnen in Jeff Warner, een Amerikaanse folkzanger wiens specialiteit in ouderwetse instrumenten hem een ​​optreden met het Smithsonian bracht. Hij speelt meestal de banjo en de concertina, hoewel de meest boeiende momenten van zijn show altijd een malpop hebben.

2 Robert DeLong
Video Game Controller

Robert DeLong's "Long Way Down" hit nr. 3 in de Billboard Alternative Songs-hitlijst, die niet te shabby is. DeLong is een live-elektronische artiest die op het podium zijn eigen muziek maakt met joysticks, Wii-afstandsbedieningen, gamepads en andere apparatuur.

Hij schrijft zijn talent voor het sleutelen aan elektronica toe aan zijn vroege pc-gaming-dagen toen rudimentaire computers het gebruik van command-line besturingssystemen vereisten. Het leren installeren van zijn eigen games (en zelfs het bouwen van zijn eigen op tekst gebaseerde avonturen) leidde ertoe dat DeLong de grenzen van digitale creativiteit wilde verleggen via zijn muziek - eerst als een indie-drummer in Seattle en vervolgens als een EDM-superster.

1 Llyn Foulkes
De machine

Er is niemand op aarde zoals Llyn Foulkes. Foulkes, een moderne Renaissance-man, heeft de afgelopen 50 jaar net het mainstream-succes gemist met zijn verscheidenheid aan schilderijen, sculpturen en uitvoerende kunst.

Hij heeft het zelfs gehaald The Tonight Show met Johnny Carson in de hoofdrol als een muzikant, hoewel hij uiteindelijk zijn kans verspeelde nadat hij in gevecht was gekomen met een van zijn bandleden. Niettemin heeft de man een verbazingwekkende hoeveelheid kunst gecreëerd - met de uitvinding van "The Machine" als zijn kroon op het werk.

The Machine is in wezen een monsterlijke drumkit met de standaard strikken en toms die geruild zijn voor meer excentrieke noisemakers. De kit wordt samengehouden door een ouderwetse auto en bevat een verscheidenheid aan rubberen hoorns, drums, koebellen en xylofoons. Het heeft ook een voet-aangedreven elektrische bas.

Ondanks de uitgebreide opzet, lijkt Foulkes op zijn gemak als hij zijn crooner-stijl van muziek zingt. Maar laat zijn ontspannen houding je niet voor de gek houden - Foulkes is een beruchte perfectionist. Zijn zorgvuldige karakter was het onderwerp van een documentaire waarin filmmakers hem zeven jaar volgden terwijl hij worstelde om twee schilderijen te voltooien.

+ Guilhem Desq
Elektrische Hurdy-Gurdy

De draailier (ook bekend als wheel fiddle) dook ongeveer 1.000 jaar geleden op in Europa en had oorspronkelijk twee mensen nodig om het te spelen. Door moderne ontwikkelingen is het instrument echter minder handelbaar geworden.

Terwijl je de handslinger draait aan de zijkant van de draailier, drukt een wiel tegen meerdere snaren, waardoor een drone ontstaat die klinkt als een doedelzak. Vanaf daar duwen je een aantal toetsen in de nek en plotseling heb je een geluid gecreëerd dat doet denken aan middeleeuwse dansmuziek.

Guilhem Desq heeft de coole factor van de draailier verhoogd door zijn met draken gemonteerde kolos in de dichtstbijzijnde versterker te pluggen en op 11 te zetten. De resultaten voegden een heavy metal-element toe aan een geluid dat normaal gereserveerd is voor Renaissance-beurzen.

++ Ben Walsh
Omnichord

Het omnichord, ontwikkeld door Suzuki in de jaren tachtig, werd ontworpen om mensen zonder voorafgaande muzikale kennis te helpen hun eigen nummers samen te stellen. Met knoppen om akkoorden te besturen en een piepkleine tokkelbalk om noten te spelen, heeft het instrument een kleine underground die soms in de popcultuur knabbelt - net als toen werd de omnichord gebruikt voor de treurigste aflevering van Tijd voor avontuur.

Ben Walsh is een van de belangrijkste muzikanten achter Tom Tom Crew, het hiphopcircus van Australië. Hoewel hij waarschijnlijk beter bekend staat om zijn achtzijdige trommelwiel, neemt Walsh nog steeds tijd vrij uit het drukke programma met zoete flips en breakdance om te gaan zitten en te jammen met een omnichord. Veel critici noemen dit een van de beste delen van de show.