Top 10 interessante feiten over Psycho

Het was in 1960 dat Alfred Hitchcock, meester van de spanning, Psycho uitbracht - gebaseerd op de populaire roman van Robert Bloch. Over de hele wereld schrok het de mensen angst aan en werd vervolgens beschouwd als een van de grootste horrorfilms aller tijden. Natuurlijk gaat een film van zo'n kaliber niet door de productie zonder een aantal interessante verhalen te vertellen. Hier zijn enkele van de beste. (Pas op voor spoilers.)

10

William Castle

Weinig mensen weten het, maar het waren vooral de low-budget, gimmick-bereden films van William Castle die Psycho beïnvloedden. De film was trouwens een soort spel voor Hitchcock, waarbij hij zag of een gerespecteerde regisseur zoals hijzelf een goedkope film kon maken die nog steeds goed zou werken aan de kassa, en dat deed hij. Hitchcock deed soms grote moeite om de film goedkoop te houden, zoals het opzettelijk filmen in zwart en wit (hij heeft ook verklaard dat de film te bloederig van kleur zou zijn geweest) en de bemanning uit zijn televisieserie Alfred Hitchcock Presents te gebruiken.

9

Een film om op terug te vallen

Al in 1955 probeerde Hitchcock ongelooflijk hard om de rechten op de Franse roman Celle qui n'était plus te verwerven, voordat hij door een directeur van Henri-Georges Clouzot een paar uur later werd verslagen, die het als Les Diaboliques maakte. Sommigen geloven vaak dat Psycho de niet-officiële versie van Hitchcock is, en de twee lijken erg op elkaar, hoewel er ook staat dat Psycho tot stand kwam toen zijn plannen voor een film met Audrey Hepburn genaamd No Bail for the Judge faalden.

8

De douchescène

Iedereen kan deze scène herkennen zodra ze hem zien, vergezeld van Bernard Herrmann's toepasselijk genaamde nummer "Screaming Violins". Het is een bekend verhaal dat Hitchcock het water ijskoud liet worden zodat Janet Leigh kon gillen, maar dit is onjuist. De scène duurde zeven dagen om te voltooien, dus de productie ging tot het uiterste om het water warm te houden voor haar comfort. Hitchcock wilde ook dat de scène werd vergezeld door een doodse stilte, maar Herrmann ging door en componeerde hoe dan ook. Gelukkig vond Hitchcock het leuk en stopte het erin. Uiteindelijk bevat de scène 70 sneden en duurt deze slechts 45 seconden.

7

Ed Gein

Dank de heer dat alleen sporenelementen van het verhaal van beruchte seriemoordenaar Ed Gein als een schimmel voor Norman Bates werden gebruikt, anders zou Psycho een veel donkerdere film zijn geweest. Bates is een soort van een model van Gein, die een van de beroemdste psychopaten uit de geschiedenis is, en elementen van zijn psychologische gehechtheid aan zijn moeder werden zeker in de film bewaard. Maar vergeet niet wat er is gebleven - dingen zoals het stelen van lijken, het inrichten van zijn huis met lichaamsdelen en het creëren van een pak gemaakt van huid. Gein zou later tot leven komen in een andere seriemoordenaar, Jame Gumb van The Silence of the Lambs.

6

De stad van de doden

Ook bekend als Horror Hotel, staat deze Christopher Lee-film bekend als een toevalstreffer. Behalve dat ze in hetzelfde jaar worden uitgebracht, beginnen ze allebei met de film na een jonge blondine, waarvan we denken dat deze door het hele verhaal heen zal blijven. Halverwege de film kijken ze in bij een afgelegen hotel / motel, voordat ze worden neergestoken. Ondanks de overeenkomsten, hebben mensen gezegd dat vanwege de vrouw in City of the Dead een minder belangrijke ster zou zijn, het nooit een effect op hen zou hebben gehad, zoals dat van de grote starlet Janet Leigh die wreed vermoord werd.

5

Saul Bass

Zoals met veel van de vorige films van Hitchcock, ontwierp Saul Bass de titelreeks. In deze film slaagde Hitchcock erin hem een ​​grotere rol te geven, waardoor hij naar het storyboard Det kon gaan. De sterfscène van Arborgast - waarvoor hij een "picturale consultant" krediet kreeg. Zijn ideeën voor de reeks verliepen echter niet zo goed, en Hitch zei dat het het publiek in staat stelde om een ​​onvermijdelijke moord te verwachten. Jaren later beweerde Bass dat hij ook aan het verhalen was en de beroemde douche-volgorde regisseerde, hoewel veel van de bemanningsleden, waaronder Janet Leigh, zijn beweringen negeren als vals.

4

De cast

Anthony Perkins werd gegooid tegen een golf van protest van Paramount, vanwege zijn jeugd en zijn onherkenbaar te zijn voor het publiek. Janet Leigh was zo gegoten dat de film wat sterkwaliteit zou hebben. Vera Miles werd uitgebracht omdat ze uit de eerdere film van Hitchcock, Vertigo, stopte vanwege zwangerschap. Een van de enige castingkeuzes waar Hitch tegen was, was John Gavin, wiens optreden hij als "stijf" beschouwde. En zoals gewoonlijk gaf hij zijn dochter Patricia ook een kleine rol.

3

Verschillen met de roman

In het boek was Norma Bates dik, gedrongen en vreselijk onaangenaam, maar Hitchcock kwam er altijd van uit dat de beste filmschurken aardig en aantrekkelijk moeten zijn. Een van de andere opvallende verschillen is het feit dat Normans moorddadige gedrag niet het gevolg is van psycho-fysieke schade, maar black-outs veroorzaakt door zwaar drinken. Enkele andere kleine feiten omvatten de naam van Mary Crane veranderd in Marion, de actie genomen van Fort Worth, Texas naar Phoenix, Arizona, en Marion's hoofd werd onderbroken in de douche.

2

Het toilet

In die tijd waren de toeschouwers geschokt toen ze zagen dat een toilet werd doorgespoeld en dit was de eerste film die zo'n handeling liet zien. Het toilet in de film was eigenlijk papier doorspoelen, maar niettemin, het feit dat een toilet werd getoond in close up wordt gespoeld beschouwd als smerig. Er waren echter twee cartoons gemaakt in de jaren 1930 die ook toiletten weergeven die in helder zicht worden doorgespoeld.

1

Hitchcock's eigen gimmicks

Wellicht om de "authenticiteit" van een echte low-budgetfilm te verzekeren, bedacht Hitchcock verschillende beroemde trucs om het bewustzijn van de film te vergroten, waarvan de bekendste is dat niemand zal worden toegelaten nadat de film is begonnen. In een tijd dat het publiek naar films kwam en ging, vereiste Hitchcock elke bioscoop om ervoor te zorgen dat elk publiek de film vanaf het begin goed zag.Velen waren beladen met levensgrote uitsparingen van Hitch wijzend op zijn horloge, zodat het publiek zeker moest zijn dat ze Psycho vanaf het begin moesten zien, anders zouden ze het helemaal niet zien.