10 films gesaboteerd door hun eigen makers

Soms gaat het bij het maken van films niet om kunst en verhalen vertellen. Het gaat zelfs niet over geld en succes. Soms gaat het alleen om ego en waanzin. En dat is wanneer filmmakers hun eigen creaties fakkelen, resulterend in de volgende gekke gevallen.

10Amerikaanse geschiedenis
1998

De Sabotage:
Nadat regisseur Tony Kaye zijn laatste deel van dit misdaaddrama had afgeleverd, ging ster Edward Norton naar verluidt de bewerkingsruimte in om zijn eigen prestaties te benadrukken. Norton speelde neo-nazi Derek Vinyard, die een zwarte man ter dood brengt, doodt, in de gevangenis wordt verkracht en verrassend goed gesproken monologen levert ter verdediging van blanke suprematie.

Kaye worstelde met zijn producers en Norton om zijn originele versie te herstellen. Hij bracht zelfs religieuze vertegenwoordigers, waaronder een priester, naar een ontmoeting met hem. Toen dat niet lukte, bracht hij $ 100.000 uit om berichten af ​​te drukken die de productie aanvielen.

Heeft hij succes gehad?
Nee. Tony Kaye kon zijn deel van de film niet loslaten.

De film werd een enorme culthit (IMDB-gebruikersstemming beoordeelt het op het moment van schrijven als de 31e beste film ooit). Edward Norton ontving een Academy Award-nominatie en zijn prestaties werden geprezen boven al het andere in de film, waardoor Kaye in een slecht daglicht werd gesteld door met hem te vechten tegen de veranderingen.

Kaye's beschadigde reputatie betekende dat hij pas een nieuwe film uitbracht tot de zelfgefinancierde documentaire uit 2006 Meer van vuur acht jaar later.

9De avonturen van Baron Munchausen
1988

De Sabotage:
Deze Terry Gilliam-fantasiefilm, gebaseerd op de verhalen van de 18e-eeuwse edelman Hieronymus Munchhausen, liep miljoenen dollars boven het budget, zelfs voordat de opnames begonnen. De studio, Columbia Tri-Star, werd eind jaren tachtig door Sony gekocht en Sony zag zichzelf verplicht om de film uit te brengen. Toch wilden Sony-managers geen overname van Columbia Tri-Star om hun oorspronkelijke producties te overtreffen.

Sony deed nauwelijks marketing voor de film en maakte slechts 117 prints. Dit was belachelijk klein voor een kaskraker en garandeerde dat maar weinig theaters het konden screenen.

Hebben ze succes gehad?
Ja, Sony is erin geslaagd om weinig geld te verdienen aan de dure film die ze hadden gekocht. Hoewel de film een ​​kritieke lieveling was (94 procent van de critici vond het leuk, volgens Rotten Tomatoes) en had bijna recordbrekende ballen in de paar theaters die het toonden, liet Sony de film bombarderen. Tientallen jaren later doemde dit falen nog steeds op ten opzichte van Gilliam's carrière.

8Idiocracy
2006

De Sabotage:
Afhankelijk van wie je het vraagt, deze dystopische film van Mike Judge (Beavis & Butthead, Kantoor ruimte) bespotten ofwel anti-intellectualisme of bespotten het elitaire idee dat de samenleving dommer wordt. Hoe dan ook, dit verhaal over een toekomst waarin de commercie de mensheid tot idioten heeft teruggebracht, heeft 20e eeuw Fox blijkbaar kwaad gemaakt, die het genadeloos heeft begraven.

Sommigen speculeren dat Fox dacht dat de anti-corporate boodschap van de film gericht was op Fox en Rupert Murdoch. Het is ook mogelijk dat ze bang waren voor rechtszaken van merken als Starbucks en Carl's Jr., die de film nepte.

De studio wachtte twee jaar voordat de film werd uitgebracht. De uiteindelijke release was zo klein dat het belangrijke markten zoals New York City oversloeg. Er waren nul pogingen om het te promoten. Fox heeft de film niet eens op zijn website gezet.

Hebben ze succes gehad?
Idiocracy verdiende slechts $ 400.000, dus het mislukte financieel. Het heeft Mike Judge's carrière echter niet gedood. Hij heeft het veel succesvoller uitgebracht Extract drie jaar later. Als niets anders, is de titel van de film een ​​populair stukje slang geworden, dus dat heeft tenminste enige culturele impact.

7De criticus
1994-1995

De Sabotage:
Deze cartoon van Simpsons hardlopers Al Jean en Mike Reiss liepen een seizoen op ABC voordat ze door Fox werden opgepikt in 1995. Het had slecht gedaan op ABC (tegen de Olympische Winterspelen in) maar het leek een nieuwe belofte in het nieuwe netwerk te hebben. Er was slechts één probleem: de president van Fox had er een hekel aan.

Toen hij en zijn collega's twee afleveringen van te voren hadden bekeken, vroeg hij die daar naar verluidt waarom ze lachten. Toen ze antwoordden dat de show grappig was, riep hij: "NEE HET IS NIET!"

De president verplaatste de De criticustijdvak om het moeilijker te maken voor kijkers om te weten wanneer ze moeten afstemmen. Het netwerk adverteerde het niet. Mike Reiss noemde dit een perfect voorbeeld van een netwerk dat "zijn eigen show actief vermoordde".

Hebben ze succes gehad?
Ja. Een aanvankelijk succesvolle en zeer gewaardeerde show op Fox verloor snel zijn publiek en ontving geen ander seizoen. Toch heeft de show tenminste een decennia later een cultstatus.

6Casino royaal
1967

De Sabotage:
Deze film was gebaseerd op het eerste James Bond-verhaal (dat later de Daniel Craig-film uit 2006 inspireerde) maar veranderde in een parodie van de serie, met Peter Sellers als James Bond-surrogaat Evelyn Tremble. Aanvankelijk was Sellers een perfectionist. Later werd hij zo niet coöperatief dat hij weigerde een enkel schot te delen met coster Orson Welles.

Woody Allen was ook aan het werken aan de film en met zijn haar kamde hij en zijn bril af leek hij op Peter Sellers. Toen Columbia-voorzitter Leo Jaffe zijn hotel bezocht, verwende hij verkopers voor Allen en begon hij hem uit te dagen over hoe vreselijk verkopers waren. Verkopers reageerden door onmiddellijk naar Genève te vliegen in het midden van de productie, terwijl duizenden extra's op de loonlijst stonden voor zijn scènes.

Heeft hij succes gehad?
Nee. Feldman huurde tal van andere acteurs in om andere "James Bond" -personages te spelen, waardoor het karakter van Peter Sellers tot een subplot werd gereduceerd. Dit resulteerde in een zeer verwarrend plot en het dreef de begroting enorm op, maar Casino royaal nog steeds financieel geslaagd.

5De telefoon
1988

De Sabotage:
De telefoon is in wezen een fase show.De hele film speelt zich af in het appartement van het personage van Whoopi Goldberg, die grapjes maakt. Goldberg haatte de voltooide film zozeer dat ze New World Pictures voor $ 5 miljoen aanklaagde om te voorkomen dat ze het zouden vrijgeven.

Ogenschijnlijk was dit omdat haar de creatieve controle was ontzegd die haar contract haar had beloofd. Producerende insiders zoals scenarioschrijver Terry Southern beweren echter onvermurwbaar dat het kwam omdat ze de film haatte.

Heeft ze slagen?
Whoopi Goldberg verloor voor de rechtbank. Ze hoeft zich niet druk te maken over: De telefoon was een complete bom en wordt nu vooral herinnerd voor haar rechtszaak.

Een vreemd soort van omkering van de situatie gebeurde in 1995, toen Goldberg met een rechtszaak werd bedreigd als ze niet in Theodore Rex.

4'A Fish Story '
1979

De Sabotage:
WKRP in Cincinnati was een van de meest geprezen Amerikaanse televisieprogramma's van de jaren 1970 en vroege jaren 1980. Het lanceerde de band Blondie, onder andere prestaties. Het ging ook over zaken als ontwerp-ontduikers en discriminatie op de werkvloer, waardoor CBS de showrunner Hugh Wilson om de toon verloor.

Gedreven door deze feedback besloot Wilson het netwerk te straffen met de meest clichématige, goofy, ondraaglijke episode die hij kon maken. Het bevatte gekunstelde identiteitsblogs, een gekostumeerde mascotte en verf die op mensen werd gegooid.

Heeft hij succes gehad?
Hij faalde op de best mogelijke manier. De aflevering was erg populair bij het publiek en werd zeer gewaardeerd. Wilson bleef het haten en noemde de aflevering een alias in plaats van zichzelf.

De les van het verhaal: het is onmogelijk om stomme komedie te veel naar beneden te halen. Er zal altijd iemand dom genoeg zijn om het leuk te vinden.

3Un Chien Andalou
1929

https://www.youtube.com/watch?v=BIKYF07Y4kA

De Sabotage:
Deze samenwerking tussen de arthouse-absurdistische filmmaker Luis Bunuel en de verdorven legende Salvador Dali was zinloos. Er stonden beelden in die uit de hand gelopen dieperemonen uit de handen liepen, een man vastgebonden aan een piano, priesters die een verkrachting stopten, maar het echte doel van de filmmakers was om een ​​rel uit te lokken.

Het zou niet het enige voorbeeld zijn van linkse avant-garde films die rellen veroorzaken. Bunuel bracht zelfs stenen naar vertoningen om het publiek te bekogelen.

Hebben ze succes gehad?
Un Chien Andalou werd een hit en werd zelfs tientallen jaren in heroplevingshuizen getoond. Vandaag de dag wordt het beschouwd als een meesterwerk en heeft het zijn regisseurs als David Lynch beïnvloed met zijn film Blauw fluweel.

Bunuel bleef bij zijn doel om een ​​publieksrelletje te veroorzaken. Zijn opvolger, 1931's L'Age Dor, bracht uiteindelijk het geweld teweeg in theaters die hij wilde en werd door heel Europa verbannen vanwege zijn schokkende inhoud. Dromen worden werkelijkheid als je bij hen werkt.

2Bonnie en Clyde
1967

De Sabotage:
Het huisdierenproject van Warren Beatty duwde de envelop hard met grafisch geweld. Ongebruikelijk voor de tijd, zijn de hoofdpersonen ook sympathieke schurken. Het was een rare combinatie van toen-modern tegenculturalisme en een eerbetoon aan ouderwetse gangsterfilms uit de jaren dertig.

Jack Warner, een van de oorspronkelijke Warner Brothers, wilde deze film nooit produceren. Om hem te laten financieren, moest Warren Beatty zogenaamd naar handen en knieën gaan.

Wanneer Bonnie en Clyde werd gescreend voor hem, waarschuwde Jack Beatty en zijn collega's dat als hij tijdens de film helemaal naar de wc moest gaan, dat betekende dat het niet goed was. De foto was uiteindelijk, zoals hij het beschouwde, "een drie-pies-foto." Dus de film was gepland voor de slechtst mogelijke tijd en het advertentiebudget was aanzienlijk verlaagd.

Heeft hij succes gehad?
Zeker niet. Beatty persoonlijk sterk bevorderd de film, en het werd de op een na grootste moneymaker van het bedrijf op het moment. Het wordt algemeen aangehaald als startende bioscoop jeugdbeweging (het kwam twee jaar eerder uit Easy Rider). Jack Warner drie keer plassen tijdens een filmpreview moet het keurmerk zijn geworden voor toekomstige Warner Brothers-producties.

1Leonard deel 6
1987

De Sabotage:
Bill Cosby's verachte spionenspoof was gebaseerd op zijn eigen verhaal over een agent die met pensioen ging. Het bevat een scène waarin Cosby een vegetariër met een hotdog bestrijdt om een ​​idee te geven van het niveau van humor.

Cosby zette de campagne van Whoopi Goldberg tegen haar voertuig te schande. Hij ging op talkshows om het publiek te waarschuwen om de film over te slaan. Hij heeft de première geboycot ondanks smeekbeden van sponsor Coca-Cola. Dit was niet alleen een misleidende soort van spoof marketing campagne: Cosby vertelde expliciet aan vrienden en leden van de pers om het niet te zien.

Heeft hij succes gehad?
Hij is spectaculair geslaagd. De film maakte nauwelijks een vijfde van zijn budget terug tijdens zijn theatrale run.

Maar Cosby was niet klaar met zijn pogingen om de film te doden. Vervolgens kocht hij de televisierechten om te voorkomen dat deze naar thuiskijkers worden uitgezonden.