Delen:
Top 10 blijvende mythen over JFK
Kort na de moord op haar man, Jacqueline Kennedy begon de mythe van een sprookjesachtig leven te weven voor haar overleden echtgenoot in een interview met Leven het tijdschrift Theodore White. Maar de realiteit van haar huwelijk en het presidentschap van JFK zelf waren verre van het sprookje dat ze probeerde te draaien. Kennedy's familie, vrienden en bewonderaars weigeren nog steeds om volledig en eerlijk zijn riskant seksueel gedrag, ernstige medische problemen en rol in moordpogingen op buitenlandse leiders aan te pakken. De volgende zijn tien mythen die onze kijk op de JFK-jaren blijven ondersteunen als een soort van Arthuriaanse utopie.
Uitgelichte afbeelding: Matt Rocker10 JFK was extreem vermogend
Zoek op internet naar 'rijkste' of 'rijkste' Amerikaanse presidenten, en je zult John F. Kennedy op de lijst na lijst aantreffen, hoewel sommigen verder gaan met op te merken dat hij stierf voordat hij de erfenis van zijn vader ervoer. Zeker, de kinderen van Joseph Patrick Kennedy (JPK) zijn opgevoed in een zeer rijk thuis, maar JFK had het grootste deel van zijn leven relatief weinig eigen geld. In werkelijkheid was hij afhankelijk van de rijkdom van zijn vader, die in 1960 naar schatting $ 300 - 400 miljoen had.
JPK wilde dat zijn kinderen, met name zijn zonen, vrij zouden zijn van de noodzaak om te werken, zodat ze zich zouden kunnen concentreren op macht en politiek. Hij heeft voor elk kind een vertrouwen van een miljoen dollar ingesteld om dit te waarborgen. Toen ze in het Witte Huis was, trok JFK haar opwachting in de uitgaven van Jackie en protesteerde ze dat ze niet begreep dat ze een beperkt inkomen hadden.
Omdat JFK geen van zijn vaders grote rijkdommen ontving vanwege zijn vroege dood, liet hij een landgoed van $ 10-15 miljoen achter, een grote som, maar niet wat mensen in het algemeen voor ogen hebben. Het meeste geld ging naar zijn kinderen, waardoor Jackie een inkomen had dat niet in de buurt kwam van haar smaak in kleding en kunst.
9 Jackie Kennedy Inherited Wealth
Gebaseerd op de algemene misvatting die nog steeds herhaald wordt in talloze bronnen dat Jackie Kennedy een 'olie-erfgename' was, geloof je hoogstwaarschijnlijk dat Jackie Kennedy al rijk was toen ze met JFK trouwde. Terwijl zij, haar zus Lee en haar moeder Janet de uitstraling van de welstand van de hoogste klasse inschakelden, had Jackie's vader, 'Black Jack' Bouvier, zijn familievererving over vrouwen, drinken en verliezen op de aandelenmarkt eigenlijk verdreven. Janet scheidde Bouvier en trouwde met Hugh Auchincloss, die erg rijk was van familiebedrijven in Standard Oil. Jackie bracht het grootste deel van haar jeugd door bij de rijken, maar ze had heel weinig persoonlijke rijkdom. Auchincloss verliet zijn geld aan zijn kinderen door een eerder huwelijk en de twee die hij had met Janet.
Jackie's zwaardere critici beweren dat ze met JFK in het huwelijk is gegaan, wetende dat zijn seksuele geschiedenis en de waarschijnlijkheid van zijn toekomstige flirten, omdat ze zich aangetrokken voelde tot de grote rijkdom en macht van zijn familie. Er werd beweerd dat Joe Kennedy ermee instemde om de modebehoeften van Jackie te betalen om te voorkomen dat ze van Jack scheidde terwijl hij werd geprepareerd om president te worden. Uiteindelijk kreeg ze relatief weinig nalatenschap van JFK. Zelfs na haar erfenis uit de nalatenschap van haar tweede echtgenoot, de Griekse miljardair Aristotle Onassis, verliet ze een landgoed van "slechts" $ 47 miljoen in 1994.
8 JFK was fysiek fit
De meesten van ons die in het JFK-tijdperk zijn opgegroeid, geloven dat hij vol energie was, terwijl Kennedy in werkelijkheid een extreem ongezonde man was en het grootste deel van zijn leven was geweest. Ironisch genoeg was Kennedy's 'handelsmerkbruin' eigenlijk een verteller van zijn slechte gezondheid, aangezien zijn huidskleur werd geproduceerd door de corticosteroïden die hij in enorme doses innam. Als een jeugd leed JFK aan chronische spijsverteringsproblemen (prikkelbare darm syndroom, colitis, chronische diarree) die werden behandeld met grote doses van de nieuwe en krachtige klasse van geneesmiddelen. Hoewel de drugs hielpen met het probleem, veroorzaakten ze osteoporose, die op zijn beurt zijn wervelkolomwervels degenereerde. In 1947 werd JFK gediagnosticeerd met de ziekte van Addison, toen een levensbedreigende aandoening waarbij de bijnieren niet genoeg steroïde hormonen produceren.
Naast zijn addison- en colon- en rugklachten, leed JFK aan faryngitis, bovenste luchtweginfecties, hoge koortsen, urineweginfecties (mogelijk soa's), prostaatproblemen, uitdroging, slapeloosheid, abcessen en hoog cholesterol terwijl hij in het Witte Huis was . Het meest storende element in de gezondheid van JFK was zijn medicatielijst. Hij kreeg "geïnjecteerde en ingenomen corticosteroïden voor zijn ziekte van Addison; procaine-shots voor zijn rug; Lomotil, laxantia, paregoric, phenobarbital, testosteron en trasentine om zijn diarree, buikklachten en gewichtsverlies te beheersen; antibiotica voor zijn urineweginfecties en een abces; en Tuinal om hem te helpen slapen. '
7 Joseph Kennedy heeft zijn geld buitgemaakt
Een van de meest duurzame mythen die je waarschijnlijk als feit hebt geaccepteerd, is dat JPK zijn fortuin verdiende door bootleg-drank te gebruiken tijdens het verbod. Hoewel Joe een duistere zakenman was en vrijwel zeker in contact stond met maffia-leiders, hield hij zich niet bezig met illegale praktijken. In plaats daarvan verkocht hij legale medicinale alcohol en zorgde hij ervoor dat hij invoervergunningen bezat die de legale import van drank mogelijk zouden maken zodra het verbod zou eindigen.
Eind 1933, net toen het verbod eindigde, ging JPK naar Engeland om een exclusieve licentie van de Distillers Company te krijgen, zodat hij de enige importeur van Dewar's, Haig & Haig en Gordon's Gin zou zijn. JPK gebruikte zijn politieke connecties en nam de oudste zoon van president Franklin Roosevelt mee om afgevaardigden van Distillers te ontmoeten en vervolgens met de premier en Winston Churchill.Hij kreeg de vergunning en de dag na het einde van het verbod werd Somerset Importers opgericht. JPK gebruikte zijn politieke kracht, maar er was niets illegaals aan de deal.
6 JFK En Jackie had een gelukkig huwelijk
De jaren met meer kritische rapportage hebben ons de echte JFK onthuld: een zeer complexe man. Van zijn jeugd verdroeg hij bijna constant lijden en had de verwachting, om zeer begrijpelijke redenen, van een zeer kort leven. Het lijdt geen twijfel dat JFK een seriemoordenaar was en dat hij tijdens het huwelijk en tijdens het Witte Huis zijn roekeloze seksuele uitspattingen voortzette. Zijn onverantwoordelijke gedrag bracht niet alleen zijn presidentiële acties in gevaar, maar het had een enerverende invloed op zijn relatie met Jackie. Als Jackie bij het huwelijk niet wist dat JFK niet van plan was zijn huwelijksgeloften na te komen, wat hoogst twijfelachtig is, moet ze heel snel hebben geleerd dat hij van plan was zich zo veel te gedragen als tijdens zijn bachelorjaren. Volgens JFK-vriend Jim Reed, "Na het eerste jaar dwaalde Jackie rond als de overlevende van een vliegtuigcrash."
Het huwelijk kwam bijna ten einde in 1956, toen JFK, in plaats van bij zijn zeer zwangere vrouw te blijven, een Europese zeilreis maakte met senator George Smathers. Jackie beviel van een doodgeboren meisje, maar toen JFK werd verteld, had hij geen haast om terug te keren naar Jackie's kant. Volgens Smathers was hij het die JFK vertelde dat hij terug moest komen als hij verwachtte in de nationale politiek te stappen. Toen JFK terugkwam, was Jackie niet ontvankelijk, en het paar raakte vervreemd. Joe Kennedy moest een deal sluiten voor Jackie om in het huwelijk te blijven. Jackie bleef, maar JFK veranderde zijn gedrag niet.
5 De moord was onverwacht
De overgrote meerderheid van de Amerikanen was geschokt en verrast door de moord op JFK in Dallas. Diegenen die het dichtst bij de gebeurtenissen van die dag staan, zijn misschien geschrokken van de brutaliteit en het geweld van de act, maar ze waren niet helemaal verrast. Zo gewoon was het gesprek over een mogelijke moord die JFK zijn vrouw vertelde op de ochtend van de moord dat niemand hem kon tegenhouden om te worden vermoord als een huurmoordenaar zou schieten vanaf een hoog gebouw met een krachtig geweer. Veel van zijn adviseurs en zelfs zijn persoonlijke secretaris Evelyn Lincoln uitten hun bezorgdheid over de reis naar Texas. Veel van de zorg was gebaseerd op hoe slecht VN-ambassadeur Adlai Stevenson in de maand ervoor in Texas was behandeld. Stevenson en zijn vrouw waren ruw en geslagen met borden door rechtse demonstranten.
We weten nu dat de Kennedys maffiabeelden hebben gebruikt en vervolgens hebben vervolgd. Dit, samen met de antipathie jegens JFK die door een aantal Castro Cubanen werd gevoeld, het plan van de CIA om Castro te doden, en de woede van extreemrechtse extremistische groepen, voegden een politieke sfeer in de VS toe die insiders ertoe aanzette bezorgd te zijn over het potentieel voor moord. Het spook van de door de CIA gesteunde moord op president Diem van Zuid-Vietnam (een katholiek) op 2 november 1963, achtervolgde JFK. Deze dingen veroorzaakten angst bij degenen in de weten-een angst die uiteindelijk werd gerealiseerd.
4 JFK's Reelection In 1964 was het zeker
Gezien de aardverschuivingsoverwinning van Lyndon Johnson in 1964 ten opzichte van Barry Goldwater, beschouwen we het als een gegeven dat JFK net zo gemakkelijk zou zegevieren. Maar zo zou het niet noodzakelijk zijn gebeurd. Kennedy ging naar Texas om een afdeling te helen in de Democratische partij van de staat, waar liberalen met conservatieven vochten. Burgerrechten waren een verdeeldheidwekkend probleem geworden in 1964, en Johnson was in staat om zijn aanzienlijke ervaring als leider in de Senaat te gebruiken om wetgeving door te voeren die hem een held maakte voor burgerrechtenactivisten. Kennedy zou het veel moeilijker hebben gedaan en was uiterst voorzichtig met alles wat zijn herverkiezing in gevaar kon brengen. Niettegenstaande zijn vrijmoedigheid op het gebied van burgerrechten, slaagde Johnson erin de zuidelijke steun te vergaren omdat hij "een van hen" was, terwijl Kennedy in het zuiden werd gezien als een noordelijke indringer die geen idee had hoe zuiderlingen leefden en dachten.
Een ander probleem dat zijn herverkiezing mogelijk had verhinderd, was de seksuele heldendaad van JFK. Hoewel het ethos van verslaggevers in de vroege jaren zestig hen ertoe bracht persoonlijk gedrag uit hun verhalen te verwijderen, leidde een onderzoek naar corruptie tegen Johnson's beschermeling Bobby Baker tot de blootstelling van een dubieuze vrouw met wie JFK een seksuele relatie had. Het onderzoek werd gestopt toen JFK werd vermoord, omdat Johnson president was geworden en men dacht dat het land genezing nodig had.
3 Jackie probeerde uit de auto te komen
Film en foto's van de moord laten zien dat Jackie Kennedy na het noodlottige schot op de kofferbak van de presidentiële limousine is gekropen. Dit heeft geleid tot speculatie over wat haar motiveerde om dit te doen. In het boek Een vrouw met de naam Jackie, auteur C. David Heymann maakt de verwijtende beschuldiging dat Jackie probeerde te "ontsnappen" van het toneel en door de agent van de geheime dienst, Clint Hill, in de limo werd geduwd. Dit is gebaseerd op de weergave door de auteur van haar als in wezen een verwende narcist. Heymann beweert dat terwijl John Connelly (de toenmalige gouverneur van Texas die met zijn vrouw in de auto zat) door zijn vrouw op haar schoot werd getrokken nadat ze was neergeschoten, mevrouw Kennedy niets anders deed dan kijken en probeerde vervolgens uit de voertuig.
De meer aannemelijke verklaring is dat Jackie in shock was nadat het hoofd van haar man gedeeltelijk was afgeschoten en een deel van zijn schedel op de stam was gevallen. Een goed overzicht van de Zapruder-film toont een stuk schedel dat over de stam schettert en Jackie klimt uit de auto in een poging het te herstellen. Ze pakt duidelijk haar hand alsof ze iets probeert op te scheppen.Dit was de uitleg van Hill na het feit, en het komt overeen met het videobewijs. Hill duwde haar niet terug in de limousine; ze was al terug in de tijd voordat hij haar aanraakte.
2 JFK's katholicisme deed hem pijn in 1960
Degenen onder ons die levend zijn tijdens de verkiezingscampagne van Kennedy, in het bijzonder katholieken, mogen niet vergeten dat de religie van JFK een belangrijke kwestie werd. Het hedendaagse denken was dat geen rooms-katholiek tot president kon worden gekozen, gezien de historische afkeer van de meerderheid van de Amerikanen voor de 'Roomse' religie. Al Smith, de Ierse katholieke gouverneur van New York, verloor de presidentsverkiezingen van 1928, een die de Democraten in een uitstekende positie hadden moeten hebben om te winnen. Postelectie-analyse toonde aan dat Smiths rooms-katholieke geloof, samen met lelijke stereotypen van Ierse Amerikanen, een belangrijke factor was in zijn verlies.
Maar de zaken waren in de VS in 1960 sterk veranderd. De Tweede Wereldoorlog en de Koreaanse oorlog hadden grote gevolgen. Katholieken en protestanten dienden samen in deze conflicten en leefden nu naast elkaar vanwege de opkomst van de buitenwijken. De houdingen waren in de loop van de decennia afgezwakt tot het punt waarop verenigbare politieke overtuigingen belangrijker waren dan religie. JFK en zijn adviseurs wisten dit, maar ze wisten ook dat de katholieke stemming een groter stemblok was geworden en een groot positief effect kon hebben op zijn campagne.
In de primaire Wisconsin sloeg Kennedy Hubert Humphrey, hoewel Humphrey de protestantse gebieden en JFK de katholieke droeg. Hoewel dit een splitsing liet zien over de religieuze kwestie, wees het ook op de kracht van de katholieke stemming. Het ultieme bewijs dat zijn katholicisme geen belemmering was, kwam toen Kennedy de eerste won in het protestantse West Virginia. Met deze overwinning liet Kennedy zien dat protestanten bereid waren een katholiek als president te accepteren.
1 Oswald stond toen hij vuurde
Iedereen die de moordscène heeft gezien in de film gemaakt voor tv Kennedy vermoorden (of las het boek) kreeg niet zozeer een "mythe" te zien als een regelrechte denkfout - die uiteindelijk in de mythe zal veranderen. In de scène staat Lee Harvey Oswald in het venster op de zesde verdieping van het gebouw van de Texas School Book Depository wanneer hij de schoten afvuurt die JFK hebben gedood en gouverneur Connelly heeft verwond. Waarom de schrijvers of producenten zo'n fout zouden toestaan, is onpeilbaar. Niets is zo duidelijk als het feit dat als de dodelijke schoten vanaf de zesde verdieping van de Bewaarplaats kwamen, de schutter zijn armen had moeten ondersteunen op de dozen die hij had opgesteld om zijn geweer te stabiliseren.
Bovendien maakt de stijl van de ramen op de zesde verdieping het onmogelijk om op te staan tijdens het afvuren van een geweer, omdat het venster zich meestal opent tot op heuphoogte. De Dallas-politie en de Warren-commissie maakten de constructie van een "sluipschuttersnest" een elementair bewijs dat Oswald de moord gepland had. Hierover valt weinig meer te zeggen, omdat het bestaande bewijsmateriaal de film zo sterk toont dat het op dit punt een grove fout bevat. Maar in deze fout (of in het beste geval van artistieke licentie) liggen de kiemen van de mythe.