Delen:
10 van de meest iconische dingen van de geschiedenis die nog nooit bestaan
Iedereen houdt van een goed verhaal, maar niet iedereen houdt van geschiedenis. Dus wat is een gefrustreerde historicus of museumconservator om te doen wanneer mensen gewoon niet geïnteresseerd zijn? Ze verzinnen natuurlijk dingen.
Ja, het blijkt dat de geschiedenis barst van de kleine stukjes fictie die iemand op een gegeven moment naar smaak gooide. Natuurlijk speelden misverstanden en ouderwetse onwetendheid hun rol, maar aan het eind van de dag blijven we achter met een 'geschiedenis' vol met landmijnen van totale onzin. Neem bijvoorbeeld ...
10Paul Revere's rit
Voorafgaand aan het epische 19e-eeuwse gedicht van Henry Wadsworth Longfellow was Paul Revere bijna vergeten. De zilversmid van Boston was betrokken bij de Amerikaanse Revolutie, maar slechts als een beetje speler op zijn best. Toch vond Longfellow inspiratie in een kopie van een van Revere's brieven gedrukt in een tijdschrift en maakte hij de man prompt tot een nationale - en overdreven overdreven - held.
Hoewel het zeker waar is dat Revere reed om te waarschuwen voor een Britse invasie, was hij slechts een klein onderdeel van een complex waarschuwingssysteem. Verschillende renners vertrokken die noodlottige nacht om verspreid over Massachusetts te komen en Revere's been van de reis was vrij kort. Bovendien zag hij het gepast om langs een bar langs zijn route te vallen, waar hij werd opgepakt door Britse soldaten. Hij werd vrijgelaten, maar zijn paard werd in beslag genomen. De rest van 'Paul Revere's Ride' was meer een uitgeputte man van middelbare leeftijd naar de volgende stad.
9 Kuisheidsgordels
Toen een man uit de 16e eeuw gedwongen werd om zijn vrouw of dochters voor langere tijd onbewaakt achter te laten, had hij een geheim wapen. De remedie voor verkrachting en ontrouw, de kuisheidsgordel was in wezen een metalen ondergoed. Vrouwen werden - soms krachtig - opgesloten in deze archaïsche constructies om ervoor te zorgen dat ze rein bleven in de afwezigheid van de man.
Het klinkt als een complot van een slechte komedie ... want dat is precies wat het was.
Het blijkt dat de massa's van het Europa van de 16e eeuw net zo enthousiast waren om goedkoop te lachen als moderne doelgroepen. Het apparaat verscheen alleen ooit in humoristische kunst en literatuur, soms als allegorie, soms alleen om te lachen. De paar echte kuisheidsgordels in het bezit van musea zijn bijna zeker vervalsingen; het British Museum zegt over hun eigen gordel: "Het is waarschijnlijk dat de overgrote meerderheid van de nu bestaande voorbeelden in de achttiende en negentiende eeuw werden gemaakt als curiositeiten voor de pruriënt, of als grappen voor de smakelozen." Ouch.
8De hangende tuinen van Babylon
De hangende tuinen van Babylon zijn vervuld van verbazingwekkende oude verworvenheden zoals de Piramides van Gizeh en de Tempel van Artemis en hebben een officiële plek op de lijst met Ancient World Wonders. Gebouwd rond 600 v. Chr. In de zonovergoten woestijnen van wat nu Irak is, waren deze weelderige tuinen een geschenk van koning Nebukadnezar II aan zijn bladverliefde vrouw. Ze waren een gigantische verticale serre, een groene oase in het brandende zand.
Maar er is geen enkel stukje bewijs om hun bestaan te ondersteunen. Ondanks het feit dat ze gedetailleerde gegevens van het tijdperk hebben, hebben historici nooit een verwijzing naar de tuinen gevonden. Ook zou het vereiste technische expertise ver buiten de capaciteiten van de Ouden hebben om voldoende water naar de massieve structuur te laten stromen.
Dus waarom de leugen? Bij thuiskomst vertelden de soldaten van Alexander de Grote verhalen over Babylons grote stenen gebouwen en uitgebreide tuinen. De dichters en historici van het oude Griekenland overdreven toen de verslagen in romantische verhalen over een buitenaardse tuin in de woestijn.
7Iron Maidens
Iedereen met zelfs een voorbijgaande interesse in middeleeuwse geschiedenis of brutale marteling is bekend met het ijzeren meisje. Verdachte criminelen zouden in deze imposante metalen kamer met spijlen worden geduwd en zouden gruwelijk worden gespietst als de deur gesloten was. Om het nog erger te maken, waren de spikes strategisch geplaatst om een langzame, pijnlijke dood te garanderen.
Het is moeilijk te geloven dat zo'n brutaal sadistisch hulpmiddel zou kunnen bestaan, en niet zonder reden. Het is pure fictie. Het idee begon met de Griekse historicus Polybius rond 100 v.Chr., Die schreef over een mechanisch, vrouwelijk gevormd impala-apparaat. Het idee verspreidde zich en enkele eeuwen later dook het op in een christelijk filosofisch boek, en toen in de late 18e eeuw, kwam het op de vorm die we kennen.
De Duitse filosoof Johann Philipp Siebenkees begon met het bedenken van verhalen over zestiende-eeuwse misdadigers die met het vreselijke apparaat werden geëxecuteerd en plotseling waren mensen gefascineerd en ontsteld door de wreedheid van hun voorouders. Rond deze tijd verschenen nep-ijzermeisjes in musea om de rage te verzilveren, maar er is nog nooit iemand vermoord.
6Stock Market Crash Suicides
De Stock Market Crash van 1929 wordt alom gecrediteerd met twee dingen: de Grote Depressie van de jaren 1930 veroorzaken en leiden tot massale zelfmoord van effectenmakelaars. De eerste wordt nog steeds serieus genomen, maar de laatste is een beetje een donkere grap geworden. Elke filmset tijdens de crash bevat gegarandeerd legio radeloze bankiers die uit de ramen van kantoorgebouwen springen.
Maar slechts twee mannen sprongen op die dag op Wall Street dood. Nog een paar mensen vermoordden zichzelf door achteraf te hangen en te schieten, maar over het algemeen waren zelfmoorden vrij zeldzaam. Het zelfmoordcijfer was zelfs aanzienlijk lager dan in de vorige zomer toen, ironisch genoeg, de markt een piek bereikte.
Zoals gewoonlijk is overdrijving de schuld van dit complete niet-verhaal.Kranten bestempelden de weinige daadwerkelijke zelfmoorden als een volwaardige nationale tragedie, bewerend dat voetgangers in New York "zich een weg moesten banen door de lichamen" in de straten. En de rest was (volledig onzinnige) geschiedenis.
5De War Of The Worlds Paniek
In de avond van 30 oktober 1938 voerde Orson Welles zijn beruchte live radio-vertolking uit van de klassieke roman van H.G. Wells. De oorlog van de werelden. De realistische presentatie, respectabele sprekers en het beste optreden waren voldoende om het land ervan te overtuigen dat buitenaardse wezens binnenvielen. De paniek die daarop volgde zag angstige burgers hun wapens grijpen, op weg naar de heuvels of zelfs zelfmoord plegen.
Of zo zouden de media en de geruchtenmolen van de jaren dertig ons doen geloven. Bijna alle verhalen over massahysterie die avond zijn ontmaskerd als anekdotische onzin. In werkelijkheid waren de zelfmoordcijfers precies normaal, vonden er geen relletjes plaats en verliep het leven volkomen normaal. Hoewel een paar mensen bang waren voor de uitzending, waren de meesten sceptisch genoeg om te beseffen dat het een werk van fictie was. De kranten zijn grotendeels verantwoordelijk voor het fabriceren van de massale paniek; niet alleen verkocht de paniek papieren, maar de radio was in opkomst en ze deden alles wat ze konden om hun nieuwe rivaal in twijfel te trekken.
4Toernooien
Iedereen weet hoe de massa's van het oude Europa graag tot rust kwamen: met een fles warme ale en een goede steekspelwedstrijd. Oorlogsspellen zoals steekspel en zwaardgevechten waren allemaal woede in dit brute tijdperk en concurrenten waren de miljoenen atleten van de dag. Hoe bloediger het gevecht, hoe beter.
Maar alleen als je 'bloediger' vervangt door 'meer ontspannen' en 'vecht' met 'picknicken'. De realiteit is dat spellen uit die tijd precies dat waren: games. Populaire bezigheden waren onder meer bowlen, tennis, schaatsen en zelfs hoefijzers. Het idee van oude menigten die zich in arena's begeven en schreeuwen om bloed is grotendeels mythe; in feite was het de autoriteiten van de stad en het dorp bekend om elke gebeurtenis te sluiten die zij als te gevaarlijk beschouwden.
De enige voorbeelden van steekspel- en zwaardvechtspellen waren eenvoudige trainingsoefeningen door aspirant-ridders en zelfs af en toe werden ze afgesloten. Natuurlijk, het vreemde steekspel is misschien voor de lol geregeld, maar het was zeker niet de bepalende sport van het tijdperk.
3Het Woord 'Gij'
Oud Engels was vreemd. U, u, we hebben ze allemaal gehoord van Shakespeare en Chaucer. Degene met wie we het meest vertrouwd zijn, is "jij." Wie heeft "Ye Olde" op een gegeven moment niet voor de naam van een winkel gezien? Dit kleine woord neemt ons onmiddellijk mee naar een meer romantische tijd.
Maar het zou ons nergens heen moeten brengen, omdat het nooit werd gebruikt - althans niet zoals we het uitspreken.
Toen de drukpers in de late 15e eeuw in Engeland aankwam, raakten potentiële printers een beetje een probleem. De letters, ontworpen voor vreemde talen, bevatten niet de obscure Engelse letter "thorn", die het "th" -geluid maakte. Dus printers geïmproviseerd door simpelweg de letter "y" te gebruiken, die, als ze handgeschreven was, veel op doorn leek. Het was op dat moment geen probleem omdat de lezers wisten dat de "ye" waar ze naar staarden echt "de" was, maar moderne lezers, zonder kennis van de letter doorn, doen dat niet. Dus, "Ye Olde Ice Cream Shoppe" is altijd al "The Olde Ice Cream Shoppe" geweest.
2Het 'Wilde' Westen
Hoe erg je ook denkt dat je leven is, je kunt jezelf altijd opfleuren met één feit: je hebt tenminste niet in het Oude Westen gewoond. Het leven was ellendig in die met bloed bevlekte zandbak, en iedereen weet het. Iedereen had een pistool, een opgewekt humeur en hun eigen gewilde affiche. Het was een lawless pit van geweld en dood.
Maar alleen wanneer Clint Eastwood en een cameraploeg hierbij betrokken waren. Echte westerse steden aan het eind van de negentiende eeuw waren verrassend vredige plekken met bewoners die meer geïnteresseerd waren in vee en mijnen dan vuurgevechten. Er is zeker moord gepleegd, maar de beruchte dagelijkse duels om de middag en dodelijke gevechten die uitbreken over pokerspellen zijn grotendeels mythe. In feite had de gemiddelde inwoner van een landelijke westerse stad slechts een kans van 0,1 procent om te worden gedood in een bepaald jaar, lager dan inwoners van sommige moderne Amerikaanse steden. Het opwindende idee van het "Wilde Westen" is, nogmaals, een uitvinding van auteurs en filmmakers die proberen geld te verdienen en geruchten verspreiden door negentiende-eeuwse Amerikanen die er nooit waren geweest.
1De donkere middeleeuwen
Na de val van het Romeinse Rijk, werden de jongens die de wereld-oude maatschappij hadden bestuurd, ondergedompeld in een huiveringwekkende post-apocalyptische periode die we The Dark Ages noemen. Gedurende vijf hele eeuwen, tussen ongeveer 500 en 1000 na Christus, heersten oorlog, armoede en ziekte over Europa en het Midden-Oosten. Historici vertellen ons dat het een grimmig tijdperk was, een donkere vlek op de geschiedenis.
Vreemd dus dat al het feitelijke bewijsmateriaal het niet eens is. Ondanks geschiedenislessen, films, boeken en letterlijk al het andere dat ons anders vertelde, waren de 'donkere' tijdperken een van de meest voorspoedige tijden in de menselijke geschiedenis. Ver weg van de machtszuchtige krijgsheren die we verwachten, werd het land geregeerd door verlichte koningen en koninginnen die officiële grenzen stellen aan koninklijke macht, een ongelooflijk vooruitstrevend idee. Voedsel was overvloedig dankzij de uitvinding van nieuwe landbouwwerktuigen en ongewoon warm weer. Wetenschap, wiskunde, literatuur en kunst zagen allemaal ongekende vooruitgang.Het was een geweldige tijd om te leven, maar dat feit was ongemakkelijk voor de vele door Rome geobsedeerde geleerden die het tijdperk documenteerden. Ze zagen de Romeinse overheersing als perfect en het verlies tragisch. Dus, ze schreven zwaar vertekende verhalen over de gruwelen van de wereld na de val van Rome en lieten een klein ding als de werkelijkheid niet in de weg staan.