10 Schijnbaar nutteloze bijproducten die miljoenen opleverden

Voor de langste tijd, toen de meeste bedrijven een product produceerden, waren ze tevreden met niets doen aan de restanten van het productieproces. De tijden zijn echter veranderd. Door geniale innovatie hebben veel ondernemers ooit eens nutteloos slib genomen en omgezet in enorme winsten.

10

Brewer's gistextract

Na het eindproduct te hebben opgeleverd, bleven de brouwerijen aan het eind van de 19e eeuw achter met duizenden ponden overtollige gist en schuimige vloeistof die overblijft na het productieproces. Het was gebruikelijk om alles in de afvoer te dumpen, waardoor het nutteloos werd, maar de Duitse wetenschapper Justus Liebig wilde wanhopig een manier vinden om het eetbaar te maken. Toen hij de enorme hoeveelheden verspild product zag die hij gratis kon krijgen, ontdekte hij per ongeluk dat de gist geconcentreerd, gebotteld, zwaar gezouten en vervolgens gegeten kon worden. Hij noemde zijn product Marmite. Het werd een enorm succes in landen als Sri Lanka en Groot-Brittannië en het was een steunpilaar in de kostenefficiënte rantsoenen van soldaten in beide wereldoorlogen. Tot op de dag van vandaag produceert het bedrijf nog steeds meer dan 24 miljoen potten per jaar en is het zo populair dat het een concurrerende markt heeft gecreëerd met andere bedrijven, zoals Vegemite.

9

Vislijm

Het menselijk ras heeft een rijke geschiedenis van hopeloos dronken worden, en met de vraag naar gefermenteerde, verbrijzelde druiven komt ook de vraag naar agenten om de stukjes gist, bacteriën en eiwitten te verwijderen die het eindproduct vervuilen. Dit proces wordt verduidelijking genoemd. Duizenden jaren lang gebruikten onze voorouders dingen als oesterschelpen, kalk en aardewerk tijdens dit proces en gingen zelfs zover dat ze de wijn in de gedroogde huid van dode dieren bewaarden. Aan het einde van de 18e eeuw ging commercieel brouwen door een enorme expansie die leidde tot de innovatie en wijdverspreide toepassing van Isinglass, een collageen verkregen uit de gedroogde zwemblazen van vissen. Je zou denken dat we nu een soort machine hebben om het ophelderingproces te stroomlijnen, maar het blijkt dat de blazen van vissen het werk beter doen dan alles wat we kunnen synthetiseren. Ze versnellen het proces van het samenklonteren van de levende gist tot een gelei-achtige substantie door een elektro-statische interactie tussen de positief geladen collageenmoleculen en de negatief geladen gistcellen, waardoor een hechte binding tussen gist en vislijm ontstaat. Het resultaat is een schonere en duidelijkere wijn in een fractie van de tijd.

8

Kool teer

Wanneer kolen worden gecarboniseerd om koolstofrijke brandstof te maken of worden vergast om steenkoolgas te maken, wordt koolteer geproduceerd als een bijproduct. Lange tijd was het gebruik voor koolteer schaars en exclusief industrieel. Het werd meestal in vuur en vlam gezet en verbrand voor zijn hitte, al was het alleen maar omdat het brandbaar was. In 1878 maakte Constantin Fahlberg deel uit van een studie van Johns Hopkins University over koolteer, waar hij de hele dag experimenteerde met een verscheidenheid aan verschillende verbindingen. Op een avond, toen hij tijdens het eten brood at, merkte hij een ongelooflijk zoete smaak op zijn hand en rende meteen terug naar zijn laboratorium en proefde alle bekers waar hij die dag aan werkte. Na enkele uren zoeken, vond hij er een die 300 keer zoeter was dan suiker. Simpel gezegd, de wereld van nul-calorie kunstmatige zoetstoffen was geboren. Hij noemde zijn creatie sacharine - een razend populair alternatief voor suiker in de 20e eeuw en het belangrijkste ingrediënt in Sweet N 'Low.

7

Cow Intestines

De darmen van de koe leidden een behoorlijk deprimerend bestaan ​​vóór de negentiende eeuw. Hun smaak werd overschaduwd door de rest van de heerlijke delen van de koe en hun bruikbaarheid werd overschaduwd door de veelzijdigheid van de varkens- en schapenarmen voor worstomhulsels. Dit alles eindigde in 1875 toen Pierre Babolat het eerste tennisracket van de koeien darm maakte, daarbij verwijzend naar zijn vermogen om pols te absorberen en de bal beter te besturen. Meestal wordt de 120-voet dunne darm geëxtraheerd en gesneden in 40-meter strengen die vervolgens worden behandeld met chemicaliën om het behoud te helpen. De strengen worden strak samengesponnen en gedurende zes weken in een vochtige ruimte gedroogd om scheuren te voorkomen. Het kost bijna vier hele darmen om een ​​tennisracket te maken, maar zelfs vandaag is het een handelsartikel dat wordt gekoesterd door enkele van 's werelds beste professionele tennisspelers. Vroeger betaalden koeienbedrijven afvalverwerkingsbedrijven duizenden dollars per maand om de achtergebleven darmen te verwijderen, maar nu zijn ze een van de meest winstgevende bijproducten van het slachtproces geworden.

6

Pig Heart Valves

Door de geschiedenis heen vonden varkenshouders zelden veel nut voor het hart van het varken. Sommige interne organen hadden zelfs zo weinig waarde, ze zouden ze vermalen tot een slordige, geïmproviseerde grondstof en deze voeden aan varkens die ze in de toekomst zouden fokken. In 1968 leidde het marginale succes van experimenten in het National Heart Hospital in Londen uiteindelijk tot de ontwikkeling van een hartklepoperatie bij varkens. Tegenwoordig is er een hele subcultuur van de varkenshouderijgemeenschap die varkens exclusief voor hun hartkleppen kweekt en deze aan bioprothesebedrijven verkoopt. Nature Farm in Malta, Idaho, fokt meer dan 200 zeugen per week, die allemaal voldoen aan de strikte specificaties die worden voorgeschreven door de varkensklep. Een typische hartklep zal consumenten ongeveer $ 5000 in de huidige markt laten zien, en gelet op het typische Amerikaanse dieet, zijn varkensharten sowieso waarschijnlijk beter geschikt voor ons.

5

Paarden urine

Zolang paarden gefokt en gedomesticeerd zijn, is hun urine in de bovengrond gesijpeld, rook verschrikkelijk en doodde de vegetatie. Dingen veranderden in 1942 toen de FDA Premarin, een hormoonvervangingstherapie die is afgeleid van de urine van zwangere paarden, heeft goedgekeurd. Het bevat meer dan 200 hormonen die samengaan met moderne medische ontwikkelingen om de effecten van verschillende aandoeningen aanzienlijk te verminderen.Het gebruik ervan in hormoonvervangingstherapie vermindert opvliegers. Het oestrogeen wordt gebruikt voor de behandeling van bepaalde vormen van klinische depressie. De verschillende hormonen helpen patiënten die worden geplaagd door hartaandoeningen en osteoporose, en het kan zelfs worden gebruikt als een van de belangrijkste ingrediënten bij vruchtbaarheidsbehandelingen. In iets minder dan zestig jaar is een geel, alfalfa-ruikend afvalproduct veranderd in een industrie van $ 2 miljard die meer dan negen miljoen mensen per jaar helpt symptomen van pijnlijke en irritante omstandigheden te verlichten.

4

Koe hoeven

Tijdens het leven van een koe zijn hoeven een bron van angst voor boeren vanwege hun neiging om gezondheidsproblemen en pijn te veroorzaken. In de dood waren ze duur om te verwijderen en relatief nutteloos, maar dat veranderde halverwege de negentiende eeuw, toen ontdekt werd dat hun belangrijkste ingrediënt, keratine, aan brandblussers kon worden toegevoegd om de hoge hitte, hoge temperaturen te helpen onderdrukken. intensiteitsbranden veroorzaakt door vliegtuigbrandstof. Keratine werkt als een bindmiddel voor de schuimbellen die normaalgesproken breken bij contact met deze opvallend hete branden, en de versterkte structuur vormt een zuurstofbestendige deken die de vlammen verstikt. Bovendien hebben beautybedrijven de afgelopen tien jaar 'Brazilian Keratin Treatments' verkocht die beweren keratine te gebruiken om het haar glad en glanzend te maken en de buitenste laag van de huid te 'revitaliseren'. Hoewel enkele van de grootste spelers in de industrie zijn overgestapt op gesynthetiseerde keratine, halen de meeste bedrijven het nog steeds uit koeienhoeven, veren en schapenwol.

3

Plantaardige hars

Wanneer maïs en aardappelboeren klaar zijn met het oogsten van hun oogst, blijft een verpletterd, gescheurd overblijfsel van de originele stengel overblijven, schijnbaar nutteloos. Toen de biomassabeweging begon aan het einde van de 20e eeuw, begonnen boeren het zetmeel uit de overgebleven planten te verwijderen door ze met water te vernietigen en vervolgens de witte vloeistof een paar dagen in de zon te laten drogen. Vervolgens namen ze het resterende poeder en verwerkten dit tot een pellet die ze hars noemen. Deze hars wordt-vaak in coalitie met verschillende andere afvalproducten-gebruikt om een ​​overvloed aan biologisch afbreekbare biokunstproducten te produceren, waaronder zetmeelhoudende pinda's op basis van zetmeel. In feite is er zoveel zetmeelgehalte in sommige van deze biokunststoffen dat het menselijk lichaam ze daadwerkelijk kan verteren! Een levendige wereldwijde markt bestaat nu en groeit enorm. Slechts één bedrijf uit Californië genaamd Cereplast verdrievoudigde hun winst in één jaar, van $ 1,5 miljoen naar $ 5,4 miljoen.

2

Ureum

Ureum, kort gezegd, is het bestanddeel van urine waardoor de nieren overtollige stikstof uit het lichaam verdrijven. Jarenlang was het (letterlijk) pissig, maar in 1828 vond de Duitse chemicus Friedrich Wohler een manier om ureum uit de urine te isoleren door zilverisocyanaat te behandelen met ammoniumchloride. Ondanks deze doorbraak bleef ureum tot de 21e eeuw van weinig nut. In reactie op de vraag van consumenten naar producten die tanden bleken en die lang houdbaar waren, begonnen bedrijven die whitening-tandpasta en blekende strips voor tanden bleken, ureum gemengd met waterstofperoxide, een stof genaamd carbamideperoxide, te gebruiken. Het ureum wordt gebruikt om de houdbaarheid van het witmiddel te stabiliseren en uit te breiden. Het wordt voornamelijk aangetroffen in bleekmiddelen van klinische kwaliteit die gevonden worden in het kantoor van een tandarts, maar een bijzonder bekend product dat het gebruikt, is Colgate Simply White.

1

Kippenpoten

Twintig jaar geleden waren niet alleen kippenpoten bijna volledig nutteloos, kippenboeren moesten betalen om ze kwijt te raken. Meestal eindigen ze als vuller in hondenvoer. In de jaren negentig werd globalisering een meer haalbare realiteit voor kleinere bedrijven die streefden naar een transnationaal bedrijfsmodel en kippenboeren begonnen te profiteren van de verkoop van kippenpoten aan China. Nu exporteert de VS ongeveer 300.000 metrische ton kippenvoeten per jaar. Slechts één bedrijf, Perdue Farms, produceert meer dan een miljard kippenpoten per jaar en levert meer dan $ 40 miljoen aan inkomsten op. De vraag naar kippenpoten is zo hoog dat de boeren twee keer zoveel kippen kunnen kweken als nu, en ze nog steeds gemakkelijk kunnen verkopen aan China, maar ze zouden geen mogelijkheid hebben om alle andere delen van de kip in de Verenigde Staten te verkopen. Wat ooit een compleet afvalproduct was, is nu het belangrijkste winstcentrum voor elke kippenboer in de Verenigde Staten. Het is de consensus onder de industrie dat zonder de wereldwijde vraag naar kippenpoten, de meeste boerderijen uit het bedrijfsleven zouden worden verdreven.

Stephen West

Stephen is een aspirant-schrijver die probeert een sterke Twitter-gebruikersbasis op te bouwen om zijn blog te promoten.