Delen:
10 pogingen naar Arabisch-Israëlische vrede
Er zijn al eeuwen conflicten in het Midden-Oosten, en de 19e eeuw is geen uitzondering - sommigen zouden zelfs kunnen zeggen dat het de ergste conflicten van allemaal heeft gezien. Dit is een lijst van de verschillende pogingen in de 20e eeuw om vrede te brengen in de regio.
10Faisal-Weizmann-overeenkomst 1919
De Faisal-Weizmann-overeenkomst werd op 3 januari 1919 ondertekend door Emir Faisal (zoon van de koning van Hejaz) en Chaim Weizmann (later president van de Wereld Zionistische Organisatie) als onderdeel van de vredesconferentie van Parijs, waarbij geschillen uit de Tweede Wereldoorlog geregeld werden I. Het was een kortstondige overeenkomst voor Arabisch-Joodse samenwerking bij de ontwikkeling van een Joods thuisland in Palestina en een Arabische natie in een groot deel van het Midden-Oosten.
9 Wapenstilstandsovereenkomsten 1949
De wapenstilstandsovereenkomsten zijn een reeks overeenkomsten tussen Israël en zijn buurlanden Egypte, Libanon, Jordanië en Syrië. De overeenkomsten beëindigden de officiële vijandelijkheden van de Arabisch-Israëlische oorlog van 1948 en vestigden wapenstilstandslijnen tussen Israël en de Westelijke Jordaanoever, ook bekend als de Groene Lijn, tot de Zesdaagse Oorlog van 1967.
Camp David Accords 1978
De Camp David-akkoorden werden ondertekend door de Egyptische president Anwar El Sadat en de Israëlische premier Menachem Begin op 17 september 1978, na twaalf dagen geheime onderhandelingen in Camp David. De twee overeenkomsten werden getekend in het Witte Huis en waren getuige van de Amerikaanse president Jimmy Carter. De akkoorden leidden rechtstreeks tot het Vredesverdrag van Israël en Egypte van 1979.
7 Israel-Egypt Vredesverdrag 1979
Het Egyptisch-Israëlische vredesverdrag werd ondertekend in Washington, DC, Verenigde Staten, op 26 maart 1979, na de Camp David-akkoorden (1978). De belangrijkste kenmerken van het verdrag waren de wederzijdse erkenning van elk land door de andere, het stoppen van de staat van oorlog die bestond sinds de Arabisch-Israëlische oorlog van 1948, en de volledige terugtrekking door Israël van zijn strijdkrachten en burgers van de rest van het Sinaï-schiereiland dat Israël had gevangen tijdens de Zesdaagse Oorlog van 1967. De overeenkomst voorzag ook in de vrije doorgang van Israëlische schepen door het Suezkanaal en de erkenning van de Straat van Tiran en de Golf van Aqaba als internationale waterwegen.
6Madrid Conferentie 1991
De Conferentie van Madrid werd georganiseerd door de regering van Spanje en werd mede gesponsord door de VS en de USSR. Het kwam bijeen op 30 oktober 1991 en duurde drie dagen. Het was een vroege poging van de internationale gemeenschap om een vredesproces op gang te brengen door onderhandelingen tussen Israël en de Arabische landen, waaronder Syrië, Libanon, Jordanië en de Palestijnen. In de nasleep van de Golfoorlog in 1991 heeft de Amerikaanse president George H.W. Bush en zijn staatssecretaris James Baker formuleerden het raamwerk van doelstellingen en hebben samen met de Sovjetunie een uitnodigingsbrief uitgevaardigd, gedateerd op 30 oktober 1991 aan Israël, Syrië, Libanon, Jordanië en de Palestijnen.
De Oslo-akkoorden, officieel de beginselverklaring op interim-zelfreguleringsregelingen of beginselverklaringen (DOP) genoemd, vormden een mijlpaal in het Israëlisch-Palestijnse conflict. Het was de eerste rechtstreekse, rechtstreekse overeenkomst tussen Israël en politieke vertegenwoordigers van de Palestijnen. Het was de eerste keer dat een aantal Palestijnse facties het recht van Israël om te bestaan openbaar erkenden. Het was bedoeld als een kader voor de toekomstige betrekkingen tussen Israël en de verwachte staat Palestina, toen alle uitstaande kwesties in verband met de definitieve status tussen de twee staten zouden worden aangepakt en opgelost in een pakketovereenkomst.
4Israel-Jordan Treaty of Peace 1994
Het Vredesverdrag tussen Israël en Jordanië (volledige naam: vredesverdrag tussen de staat Israël en het Hasjemitische koninkrijk Jordanië) is een vredesverdrag dat in 1994 werd ondertekend. Het verdrag normaliseerde de betrekkingen tussen beide landen en loste territoriale geschillen tussen hen op. Het conflict tussen hen had ongeveer 18,3 miljard dollar gekost. De ondertekening is ook nauw verbonden met de inspanningen om vrede te creëren tussen Israël en de Palestijnse Bevrijdingsorganisatie die de Palestijnse Autoriteit vertegenwoordigt. Het werd ondertekend op de zuidelijke grensovergang van Arabah op 26 oktober 1994 en maakte van Jordanië alleen het tweede Arabische land (na Egypte) om de betrekkingen met Israël te normaliseren.
3 Camp David Summit 2000
De vredesconferentie in het Midden-Oosten in Camp David van juli 2000 vond plaats tussen Bill Clinton, de Israëlische premier Ehud Barak en voorzitter Yasser Arafat van de Palestijnse Autoriteit. Het was een uiteindelijk mislukte poging om te onderhandelen over een "definitieve statusregeling" voor het Israëlisch-Palestijnse conflict.
2Top van Beiroet 2002
De Top van Beiroet vond plaats in maart 2002 en werd gehouden om plannen te presenteren om het Israëlisch-Palestijnse conflict onschadelijk te maken. De minister van Buitenlandse Zaken van Jordanië zei: "Het Arabische initiatief dat op maart tijdens de Top van Beiroet is gepresenteerd, biedt volledige vrede in de regio op basis van de internationaal erkende formulering van 'land voor vrede' - een terugkeer naar 4 juni 1967, grenzen in ruil voor normale relaties en een collectief vredesverdrag. "
1 Routekaart voor vrede 2002
De "routekaart" voor vrede is een plan om het Israëlisch-Palestijnse conflict op te lossen dat wordt voorgesteld door een "kwartet" van internationale entiteiten: de Verenigde Staten, de Europese Unie, Rusland en de Verenigde Naties. De principes van het plan werden voor het eerst uiteengezet door de Amerikaanse president George W. Bush in een toespraak op 24 juni 2002, waarin hij opriep tot een onafhankelijke Palestijnse staat die in vrede naast Israël leeft: "De routekaart vormt een beginpunt voor het bereiken van de visie van twee staten, een veilige staat Israël en een levensvatbaar, vreedzaam, democratisch Palestina. Het is het raamwerk voor vooruitgang naar duurzame vrede en veiligheid in het Midden-Oosten ... "
Inzender: rushfan