Top 10 theorieën over waarom we dromen

Dromen, net zoals binge-watching Netflix, is een van die dingen die we allemaal doen, maar niemand lijkt te begrijpen waarom. We dromen niet elke keer als we slapen, en als we dat doen, is het meestal van een willekeurig scenario dat nergens op slaat. We worden soms wakker met een vage herinnering aan een droom, maar we kunnen typisch niets concreets samenvoegen. Dit is vaak de reden waarom het moeilijk is om dromen te bestuderen, omdat ze inconsistent, willekeurig en gemakkelijk vergeten zijn (behalve die vervelende nachtmerries die je hebt gehad sinds je acht was). Psychologen zijn het er over eens dat dromen geen directe fysieke functie dienen. Sommige onderzoekers geloven echter dat we om een ​​reden dromen en dat het een soort van emotionele of primaire functie dient.

Dit soort psychologen hebben de neiging om niet alleen de oorzaken van dromen te bestuderen, maar ook hun betekenissen. Ze verdiepen zich in wat dromen kunnen doen voor ons lichaam en onze hersenen, bijvoorbeeld als ze kunnen aangeven hoe we naar de wereld kijken of informatie verwerken. Anderen onderzoeken de geschiedenis van dromen en of slechts enkele van onze evolutionaire voorouders konden dromen, waardoor ze een soort van selectief voordeel kregen van degenen die dat niet konden.

Laten we de tien belangrijkste redenen onderzoeken die zouden kunnen verklaren waarom we dromen.

10 Ze consolideren herinneringen

Talloze studies hebben aangetoond dat dromen ons helpen informatie op te slaan. Wanneer we dromen, kunnen onze hersenen informatie verplaatsen naar langetermijngeheugenopslag. Neurowetenschappers hebben ontdekt dat overdag herinneringen worden opgeslagen in de hippocampus, een deel van de hersenen dat is geassocieerd met langetermijngeheugen. Terwijl we slapen, worden herinneringen overgebracht van de hippocampus naar de hersenschors, het deel van de hersenen dat nieuwe informatie verwerkt en bekend staat om cognitie en kennis.

Door slaap kan onze hersentijd herinneringen overbrengen naar verschillende delen van de hersenen, zodat ze kunnen worden vastgelegd en soms zelfs worden hersteld. Studies hebben ook aangetoond dat de hippocampus, voordat herinneringen worden overgedragen aan de hersenschors, onze dag opnieuw lijkt af te spelen, soms in omgekeerde richting!

9 Ze zijn therapeutisch

We hebben allemaal een droom meegemaakt die maar al te bekend lijkt, en we zijn allemaal naar bed gegaan na het kijken naar een enge film en hadden een nachtmerrie met een mysterieuze, donkere figuur die griezelig lijkt op het monster uit de film. Dromen helpen ons om te gaan met sterke emoties, zoals schrik, verdriet en liefde. Psychologen geloven dat dromen handelen om emoties van gebeurtenissen weg te halen. Door deze emoties weg te halen en ze van gebeurtenissen te scheiden, zijn we beter in staat om de emoties te verwerken, omdat ons brein in staat is om verbanden te leggen tussen gevoelens en ervaringen uit het verleden. Onderzoekers hebben ontdekt dat deze verbindingen anders zijn dan degene die ons brein zou hebben gemaakt als het volledig wakker was geweest.

Deze verschillende verbindingen maken het mogelijk nieuwe perspectieven te ontwikkelen door situaties op verschillende manieren te bekijken en mogelijk een moeilijke situatie te verwerken door vanuit een ander gezichtspunt naar de situatie te kijken. Sommige onderzoekers geloven dat dit een manier kan zijn om de wortel van iemands boosheid, verdriet, angst of geluk te bereiken, terwijl anderen geloven dat het een veilige ruimte is waarin mensen hun diepste problemen kunnen oplossen en hun meest angstaanjagende onzekerheden kunnen verkennen.

8 Ze voorkomen angst

Een onderzoek uit 2009 onder depressieve en angstige patiënten vond een interessante correlatie tussen dromen en cognitieve verstoringen. Vijf onderzoekers bestudeerden twee groepen universiteitsstudenten: de eerste groep bestond uit 35 gezonde studenten en de tweede groep van 20 depressieve en angstige studenten. Deze studenten werden tien minuten wakker in een slaaprit van een snelle oogbeweging (REM) en vervolgens tien minuten in een niet-snelle oogbewegingssessie (NREM). Na deze slaapperiodes hebben de studenten geheugenherinneringen, gemoedstoestanden en zelfevaluatietests voltooid.

De onderzoekers ontdekten dat de studenten met depressie en angst vaker dromen hadden met thema's van agressie en zelf-slachtofferschap dan de gezonde patiënten. REM-slaap kan depressieve en angstige patiënten helpen omgaan met en werken aan hun emoties met betrekking tot eigenwaarde, verdriet en woede.

7 Ze leiden naar algemeen welbevinden

Een onderzoek wees uit dat patiënten die niet mochten slapen, ernstige gevolgen hadden. Net als de studenten in de eerder genoemde studie, werden deze patiënten meteen gewekt toen ze REM-slaap ingingen. Onderzoekers ontdekten dat wanneer de deelnemers niet mochten dromen, ze verhoogde spanning, moeite met concentreren, gebrek aan coördinatie en lichte gewichtstoename ervoeren. Ze hadden ook de neiging om te hallucineren.

Toegegeven, sommige van deze bijwerkingen kunnen te wijten zijn aan een algemeen gebrek aan slaap en niet aan een gebrek aan dromen. Talrijke studies hebben echter aangetoond dat de meeste van deze bijwerkingen voortkomen uit een gebrek aan REM-slaap, en we dromen alleen tijdens de REM-slaap.

6 Niet dromen Signalering van psychiatrische stoornissen

Chronische slaapproblemen treffen tussen 50 en 80 procent van de patiënten met diagnosticeerbare psychiatrische aandoeningen, terwijl slechts ongeveer tien procent van de Amerikaanse bevolking lijdt aan een slaapstoornis. Onderzoekers van de Universiteit van Harvard voerden in 2009 een studie uit waarin een verband werd gevonden tussen dromen en veel voorkomende psychiatrische stoornissen, zoals een bipolaire stoornis. Ze vonden dat slaapproblemen voor zowel kinderen als volwassenen het risico op het ontwikkelen van een psychiatrische stoornis kunnen verhogen.

Onderbroken REM-slaap beïnvloedt het niveau van neurotransmitters en stresshormonen. Dit schaadt de emotionele regulatie en beïnvloedt de manier waarop we denken. Aanhoudende hormonale onevenwichtigheden en aangedane neurotransmitters kunnen leiden tot psychiatrische stoornissen. Hoewel deze bevindingen nogal angstaanjagend zijn, heeft dit onderzoek een praktische toepassing, omdat het behandelen van een slaapstoornis een onderliggende of gelijktijdige mentale stoornis kan verlichten of voorkomen dat er een optreedt.

5 Informatie verwerkingstheorie

Eén specifieke studie heeft aangetoond dat we in de REM-slaap nieuwe concepten verwerken en deze koppelen aan reeds bestaande kennis of verre maar gerelateerde concepten. Ze ontdekten dat dromen ontstaan ​​wanneer we ons bewust worden van deze schakels, meestal gefragmenteerde geluiden of beelden in combinatie met motoriek. Ons brein interpreteert deze fragmenten en probeert een verhaal te creëren om ze te verbinden. Deze onderzoekers ontdekten dat dit de reden is waarom onze dromen zo bizar, verwarrend en creatief zijn.

De creativiteit die ontstaat in dromen komt allemaal door informatie die eerder in onze hersenen is opgeslagen. Wanneer we nieuwe informatie proberen te koppelen aan bestaande kennis, interpreteren we deze op nieuwe manieren die ons in staat stellen om te begrijpen hoe de wereld werkt. Ze ontdekten ook dat dromen ons bewuster maakt van hoe we in de wereld handelen.

4 Psychoanalytische Theory Of Dreams

We kunnen geen lijst maken over dromen zonder Freud te noemen, toch? Hoewel vele beweringen van de populaire psychoanalyticus Sigmund Freud in de loop van de jaren zijn weerlegd, blijven ze een interessant onderwerp van discussie en hebben ze hun weg gevonden naar de reguliere literatuur en muziek. Freud specialiseerde zich in de betekenis van dromen, in het afleiden van onbewuste gedachten en verlangens van de soorten dromen die we hebben. Hij geloofde dat we worden gedreven door agressieve en seksuele instincten, die worden onderdrukt door ons bewuste en geopenbaard door ons onbewuste door onze dromen.

Freud geloofde dat onze dromen onaanvaardbare gevoelens tot uitdrukking brengen, zoals seksuele aantrekking tot onze eigen ouders. Hij definieerde dromen als het hebben van manifeste (herinnerde) inhoud en latente (verborgen) inhoud. Het was in deze latente inhoud dat Freud de betekenis van dromen 'vond'.

3 Activatie-synthesemodel

Het activeringssynthesemodel, voor het eerst geïntroduceerd in 1977, onderzoekt hoe ons brein dromen van signalen creëert. In plaats van onze ervaringen en herinneringen als trigger te gebruiken, geldt deze theorie echter dat dromen voortkomen uit biologische reacties op de activering van sommige delen van het limbische systeem, zoals de amygdala.

Wanneer deze gebieden "oplichten" terwijl we slapen, synthetiseren en interpreteert ons brein deze informatie in de vorm van dromen. Aldus zijn dromen slechts een consequentie van biologisch basisfunctioneren. De auteurs van deze theorie geloven echter niet dat dromen zinloos zijn. Ze geloven dat deze interpretatie van biologische signalen (ook wel dromen genoemd) tot iets wezenlijks leidt: nieuwe ideeën.

2 Adaptieve theorie

Deze theorie bestaat uit twee delen: de ene gaat over bedreigingen en de andere over het gebrek aan slaap. Psychologen geloven dat slaap ervoor zorgt dat dieren buiten de buurt blijven van schade. Wanneer een dier bijvoorbeeld slaapt, gaat het gewoonlijk naar een veilige locatie. Wetenschappers geloven dat een periode van rust voorkomt dat dieren gewond raken als gevolg van hun eigen fouten, in wezen het behoud van hun leven. Deze gedragsstrategie, die is bestendigd door natuurlijke selectie, is wat we nu slaap noemen.

Het deel van deze theorie dat handelt over dromen is degene die beschrijft wat er gebeurt met een gebrek aan REM-slaap. Onderzoekers hebben ontdekt dat wanneer een persoon op een nacht het REM-slaapstadium niet mag betreden, ze de volgende nacht meer tijd doorbrengen in die fase. Dit wordt REM-rebound genoemd. Zo'n biologische reactie kan alleen maar aantonen dat REM essentieel is voor een goede werking en dat dieren die er niet aan deelnamen (of dat deden voor een te kort tijdsbestek) langzaam werden vernietigd door evolutie. Natuurlijke selectie heeft ons geprogrammeerd om te slapen en te dromen als een manier om ons aan te passen aan onze omgeving en uit de buurt te blijven van kwaad.

1 Threat Stimulation Theory

De dreigingstimulatietheorie van waarom we dromen stelt dat dromen ons in staat stellen ons voor te bereiden op bedreigingen of gevaar. Finse onderzoekers van de Universiteit van Turku ontdekten dat dreigingssimulaties tijdens dromen een persoon in staat stellen om de vereiste cognitieve mechanismen te oefenen voor een juiste perceptie en vermijding van de dreiging, wat leidt tot een groter reproductiesucces. Ze bestudeerden deze bewering door de dromen van kinderen in zowel bedreigende als niet-bedreigende huishoudens te onderzoeken.

Ze ontdekten dat degenen die in een omgeving leefden waar hun fysieke welzijn constant wordt bedreigd, vaak dromen hadden en een groot simulatiesysteem voor dreigingen, terwijl degenen die in een veilig gezin woonden een zwak geactiveerd systeem hadden en veel rustiger dromen, zonder dreigementen. .

Ze volgden deze studie met een andere gedaan op getraumatiseerde en niet-getraumatiseerde kinderen. Hun resultaten kwamen overeen met die verkregen uit de vorige studie. Ze ontdekten dat getraumatiseerde kinderen vaak een aanzienlijk groter aantal dromen hadden en dat hun dromen werden geplaagd door bedreigingen en geweld. Aan de andere kant hadden de geestelijk gezonde kinderen dromen die minder ernstig van aard waren dan die van de getraumatiseerde kinderen, en ze droomden veel minder vaak.