8 Redenen Het IQ is zinloos

De gemiddelde persoon heeft een intelligentiequotiënt van 100. Een ongeëvenaarde claim geeft het IQ van OJ Simpson als 89. Marilyn vos Savant is aangehaald in het Guinness Book of World Records voor het hoogst gemeten IQ van 228, een getal dat kan worden teruggekregen naar ... Marilyn vos Savant. Maar de geschenken van Savant aan de vooruitgang van de mensheid omvatten een column in de "Dear Abby" -stijl en een paar boeken die meestal uit deze kolom zijn samengesteld. Hier zijn acht redenen waarom je IQ er echt niet zoveel toe doet.

8

Origineel doel

De eerste gestandaardiseerde poging om de mentale capaciteit van de mens te meten was met dank aan Alfred Binet en Theodore Simon, die een test formuleerden voor het meten van verbale vaardigheid. Binet en Simon wilden alleen de test gebruiken om die kinderen te vinden die leden aan mentale retardatie. Dit experiment werd door William Stern in 1912 bevorderd om de mentale leeftijd van een kind te vergelijken met zijn of haar chronologische leeftijd. Stern bedacht de term 'intelligentiequotiënt'. De score wordt berekend door de mentale leeftijd te delen door de chronologische leeftijd en vervolgens het quotiënt te vermenigvuldigen met 100. Als een kind van 10 jaar oud een mentale leeftijd van 5 heeft, is zijn IQ 50. Bepalend zijn mentale leeftijd is het moeilijke deel.

Zodra een gemiddelde persoon de leeftijd van 15 jaar of zo bereikt, is de IQ-test niet langer belangrijk, omdat de mentale leeftijd volwassen is geworden. Maar een doorsnee kind van 5 moet een mentale leeftijd van 5 jaar hebben. Als dat kind een mentale leeftijd van 1 heeft, heeft hij een lager dan gemiddeld IQ. De twee populairste tests die vandaag worden gebruikt, zijn de Weschler en de Standford-Binet. Wat dat laatste betreft, scoorde Albert Einstein (die nogal wat opduikt in deze lijst) een inmiddels beroemde 186 als een kind. Bij de eerstgenoemde registreert dezelfde score als een 160. Het probleem met elk nummer is dat de tests oorspronkelijk niet waren bedacht om deze high te scoren.

Extreem hoge scores zijn routinematig onnauwkeurig. 180 op de Standford-Binet is typisch de bovenkant van de schaal en alles wat daarover wordt gemeten heeft weinig precedenten ter vergelijking en moet met een korrel zout worden ingenomen. Het volstaat om te zeggen dat de kandidaat een hoge mate van aanpassingsvermogen, veelzijdigheid en snelle vastlegging van informatie bezit. Maar is een 186 "slimmer" dan een 176?

Alle verschillende tests kunnen doen is de zeer lage scorers onder kinderen ontdekken, en deze scores zijn vrij nauwkeurig. Het verschil tussen een 79 en een 69 is zeer merkbaar en de test kan bepalen wat de reden is en waarom. Gezien onze huidige kennis van intelligentie, is de enige haalbare methode om extreem hoge IQ's nauwkeurig te scoren, de vragen moeilijker te maken. Ruimtelijke redenaties diagrammen hebben veel meer bewegende delen en gaan langer mee; verwarde woorden zijn langer; rekenkundige sequenties hebben meer hiaten. Maar als je deze mentale prestaties op eenvoudige uitdagingen kunt uitvoeren, is het enige verschil tussen hen en de moeilijkere uitdagingen de tijd die je nodig hebt om ze op te lossen. Als dat het geval is, moet je de tijd negeren die je nodig hebt om de test af te maken. Je hebt hetzelfde soort werk gedaan. Als je een bonus verdient voor de extra moeilijkheid, dan is je score willekeurig geworden.

7

oneerlijk

Heel wat IQ-tests meten "algemene kennis." Hier is een actuele IQ-vraag die deze lister op zijn vijfde tegenkwam: "Welke kleur heeft een appel?" Welnu, de enige appels die deze lister in zijn eerste 5 jaar had gezien, waren groen. Heb die fout. Er zijn nogal wat kleuren appels. Sommige zijn meer dan één kleur. Mensa's test bevat vragen als, "2D is naar mobius strip zoals 3D is naar ______." Google zegt dat het antwoord is "Klein bottle." Nu we weten, zijn we slimmer? Einstein zei ooit dat hij het niet leuk vond om zijn geheugen vol te graven met feiten en cijfers dat hij gewoon in een woordenboek kon opzoeken.

Zoals algemene kennis is, is het de bedoeling om vragen te stellen waaraan iedereen op aarde, op een leeftijd van 5, de antwoorden zou moeten kennen. Er zijn enkele vragen die bij de rekening passen, zoals 'Wat is 2 + 2?' Maar geeft een juist antwoord op deze vraag een hogere mentale capaciteit bij het kind aan? IQ-testen hebben in het verleden geprobeerd om alle oneerlijkheid weg te nemen, en de enige manier om dit te doen is het elimineren van vragen over 'algemene kennis'. Een vraag die de lister op het internet tegenkomt is: "Als je de letters in CIFAIPC decodeert, zou je wat hebben?" De keuzes bevatten het juiste antwoord, "oceaan". Deze vraag meet woordenschat, lezen en visueel redeneren. Maar stel dat de persoon die de test aflegt Engels begrijpt en toch nog nooit van de Stille Oceaan heeft gehoord.

6

Opspringende rechten

IQ-tests zijn uitgevonden met het doel kinderen te scoren. We weten allemaal dat kinderen veel discipline van de ouders nodig hebben om ervoor te zorgen dat ze geen criminelen worden. Het begint altijd onschuldig genoeg met pesten, schelden en elk voordeel dat kan worden gevonden over een verondersteld minderwaardig kind. Terwijl de kinderen met hoge IQ's meestal als de nerds van een groep worden beschouwd en worden opgepakt door de grotere, en meestal dommer, pestkoppen, halen de nerds elkaar vaak ook op. De grootte maakt misschien niet uit, maar de groep die alles van Star Trek weet, zal publiekelijk spotten met de persoon die wil passen, maar dat niet kan.

Kinderen zijn gemeen. Ze vereisen volwassenheid om hier uit te groeien, en hoewel goed ouderschap essentieel is, stopt het pas echt met de leeftijd. Dit is de reden waarom ouders meestal wordt verteld dat het een beter idee is om hun kinderen niet te informeren over hun IQ's. Als het zelfs één punt onder het willekeurige gemiddelde van 100 ligt, voelt het kind zich minderwaardig. Als het ver boven het gemiddelde ligt, zal het kind het waarschijnlijk over zijn leeftijdsgenoten leiden. Als het gemiddeld is, voelt het kind zich waarschijnlijk nog steeds minderwaardig.

Maar dan lijken volwassenen hun IQ's heel serieus te nemen - wanneer het in hun voordeel is. We hebben groepen over de hele wereld zoals Mensa, de Triple Nine Society, de Prometheus Society en de Mega Society. Van de laatste wordt gezegd dat dit de meest exclusieve intellectclub ter wereld is. Kandidaten moeten minimaal 171 scoren op de Standford-Binet-test om te worden geaccepteerd. Mensa vereist "slechts" een 132. Maar wat heb je eraan om lid te zijn? De Mega Society doet heel weinig dat als nuttig kan worden omschreven. Ze hebben af ​​en toe bijeenkomsten over de hele wereld, en tijdens deze bijeenkomsten, schamen de leden elkaar en feliciteren ze elkaar. Meer hierover op # 1.

5

creativiteit

Het internet, en de zogenaamde 'experts' ervoor, hebben in de loop van de geschiedenis al lang een aantal theoretische, beroemde hoge IQ's gepropageerd. Ze zijn natuurlijk volslagen vermoeden, omdat het IQ, als een begrip van gemeten intellect, en de tests ervan pas sinds het begin van de 20e eeuw bestaan. Maar als je 'beroemde high-iqs' googelt, zul je bekende webpagina ('s) vinden die claimen dat op de schaal die een gemiddelde meet als 100, en Einstein's als 160, Leonardo da Vinci 220 scoorde. Dat is een regelrechte leugen voor een aantal redenen: da Vinci scoorde niets op een test die nog moest worden uitgevonden; hij had misschien een 220, maar niet omdat de webpagina dat zegt - niemand weet het; de getallen op deze sites lijken schattingen te zijn op basis van de betekenis van de persoon voor de geschiedenis, evenals de diversiteit van hun exploits.

Iedereen weet dat da Vinci overal zijn hand in had. Maar is dat de reden waarom Einstein op 160 lager scoort? Einstein is minder creatief? Als je denkt dat het moeilijk is om het intellect te meten in termen van de zwart-wit wiskunde en wetenschappen, stel je dan voor het meten van de vaardigheid van een persoon in de vrije kunsten. Jij kiest het enige genre van de kunsten. Laten we zeggen "literatuur." De tests meten meestal de vaardigheid in ruimtelijk redeneren, lezen, woordenschat, arthmetica, geheugen en soms algemene kennis. Dus qua woordenschat, zou Shakespeare een hoger IQ hebben dan Ernest Hemingway, omdat Shakespeare grotere woorden gebruikt in zijn werk? Hemingway had dit te zeggen, "William Faulkner is van mening dat omdat ik de woorden van 10 dollar niet gebruik, ik ze niet ken. Nou, we hebben allebei Nobelprijzen, dus ik verzeker je, dat doe ik. Maar er zijn oudere, eenvoudiger, betere en dat zijn degenen die ik gebruik. "

En hoe meten we het IQ van Ludwig van Beethoven? Hij was goed in muziek, maar niet goed in wiskunde. Zijn wiskundige opleiding stopte met rekenen. Hij kon zelfs geen tussentijdse algebra doen. Als hij de test zou afleggen, zou hij waarschijnlijk laag scoren, maar de afwezigheid van wiskunde en wetenschap van zijn geest deed zijn carrière niet veel pijn. Charles Dickens zou een 180 IQ hebben gehad. Waarom? Omdat Nicholas Nickleby een goed verhaal is? Het is onmogelijk om deze literatuur als beter dan dat te beoordelen (binnen de rede), omdat alle vrije kunsten subjectieve inspanningen zijn. Justin Bieber heeft veel fans, en velen van hen denken waarschijnlijk dat zijn muziek beter is dan die van Mozart.

Is het eerlijk om te zeggen dat geschatte 160 van Stephen Hawking lager moet zijn dan de 190 van Isaac Newton? Ze werkten allebei op dezelfde gebieden. Maar Newton 'creëerde' de calculus. Hawking werkt er gewoon mee. Is dat een daling van 30 punten waard? Andy Warhol was een redelijk goede schilder voor iemand met een 86, hoewel om eerlijk te zijn, hij misschien de vragen expres verkeerd heeft beantwoord, in protest. Wie was er slimmer, Warhol of Jackson Pollock?

4

Snelheid niet relevant

Einstein wordt meestal herinnerd als een arme student toen hij jong was, maar dat is schromelijk oneerlijk. Tegen de tijd dat hij afstudeerde aan de middelbare school, had Einstein zijn armste laten zien hoe snel hij vragen beantwoordde. De Duitse leraren werden getraind om de kennis in de studenten te boren, en dit was niet hoe het brein van Einstein werkte. Toen hem een ​​vraag werd gesteld, dacht hij een tijdje na om het antwoord te onthouden, dacht hij er nog een keer over om er zeker van te zijn. Dit was alles wat nodig was om verschillende keren in de buurt te falen, maar hij deed het nooit. Zijn leraren beschouwden hem als achterlijk. Een van hen schudde alleen maar zijn hoofd terwijl Einstein zat te denken en zei: "Einstein, u zult nooit iets opleveren!"

De meeste IQ-tests zijn getimed, wat betekent dat je snelheid deel uitmaakt van de score. Zelfs als je elke vraag goed beantwoordt, zal je lage snelheid je IQ een paar punten verlagen, soms zelfs veel. Maar is snelheid belangrijk in het leven? Als u een astronautenberekening bent om uw rottend terugkeertraject te corrigeren voordat u doodbrandt, is tijd meer dan geld, maar hoeveel van ons zullen een dergelijk probleem in het leven ervaren? En trouwens, waarom niet de wiskunde krijgen vlak voordat je weer terugkeert?

3

Einstein-probleem

We weten inmiddels dat de populaire legende van Einstein, de F-student, niet waar is. In zijn leven heeft hij nooit een cursus meegemaakt en op de middelbare school heeft hij goede cijfers gehaald. Maar voor iemand die de hele 20e eeuw opnieuw gedefinieerd heeft, wiens achternaam een ​​synoniem is geworden voor 'genie', zou je het rechte As verwachten en Einstein heeft ze niet gekregen. Zijn rapport voor junior / senior jaar op de middelbare school is goed bekend op internet en toont cijfers van 6, of A, in algebra, geometrie, toegepaste geometrie, fysica en geschiedenis. Hij scoorde 5 in scheikunde, Italiaans en Duits, een 3 in het Frans en 4 in aardrijkskunde en kunst. De meeste van hen zijn redelijk, maar zijn sterkste kleuren liggen voor de hand.

IQ-tests meten de wetenschappelijke en wiskundige disciplines meestal heel goed, omdat u gelijk of ongelijk hebt. Er is geen grijs gebied. In dit opzicht is het logisch waarom Einstein een 186 zou scoren. Hij had veel talent voor wiskunde.Maar terwijl hij op lagere en middelbare scholen zat, scoorde hij een solide 3 tot 4, of ongeveer een C, in de meeste taalkundige vakken, zelfs in zijn eigen taal. Als de test die hij volgde in evenwicht was, met aandacht voor de vrije kunsten, trok zijn score in deze vakken zeker zijn algemene score omlaag, wat betekent dat zijn wiskundige brein waarschijnlijk veel hoger scoorde dan 186. Bovendien faalde Einstein niet zijn toelatingsexamen om in de Zwitserse federale polytechnische school te komen. Hij behaalde wiskunde en exacte vakken, maar faalde in het Frans, Italiaans, geschiedenis en aardrijkskunde. Hij moest een jaar doorbrengen in een modern centrum voor beroepsonderwijs totdat ze hem het examen opnieuw mochten laten afleggen. Dus hoe kunnen we het enkele nummer vertrouwen?

2

Definitie

Als Joe Frazier en Muhammad Ali dezelfde IQ-test zouden hebben gedaan, welke zou dan hoger scoren? Ali lijkt het meer redelijke antwoord, maar dit is vreemd, omdat we heel weinig weten van de intellectuele capaciteiten van de mens. Ze werkten niet in de wiskunde of werktuigbouwkunde. Ze waren boksers. Ze verdienden miljoenen door mensen te verslaan. Ali won twee van hun drie ontmoetingen, maar meet Frazier niet als een voetnoot naar Ali's glorie. Frazier was de enige man die Ali in zijn bloei versloeg. Hij deed het op punten en hij sloeg Ali neer.

Wat denk je dat Frazier zou hebben gescoord op een IQ-test? Een gemiddelde van 100? Maar een hoog IQ stelt een persoon als Einstein niet in staat goed te boksen. Einstein had geen zin om te boksen of heel veel te doen dat fysiek is. Misschien is het eerlijk om te zeggen dat er zoiets bestaat als een "fysiek IQ." Boksen is een sport van motorische vaardigheden. Deze worden gecontroleerd door de hersenen en sommige mensen worden geboren met een ongelooflijke vaardigheid om ze met gemak te verfijnen. Franz Liszt had extreme motorische vaardigheden in zijn handen en voeten.

Als twee boksers op dezelfde manier trainen en een van hen heel snel leert hoe je moet duiken, jaben, dansen en counterpunchen, terwijl de ander het simpelweg niet kan krijgen, zien we het bestaan ​​van 'talent'. IQ-tests worden gebruikt universele waarheden meten in mentale scherpte. Is het eerlijk om te zeggen dat de bokser met meer aanleg voor de sport de meest intelligente is van de twee? IQ-testen roeien dergelijke natuurlijke wonderen niet uit.

1

Intellect Alone?

Natuurlijk is intelligentie nogal belangrijk voor het leven als mens, en hoe hoger de intelligentie, hoe beter, maar alleen als het goed wordt gebruikt. De film Good Will Hunting gaat over deze vereiste om iemands "geschenk" te gebruiken voor de verbetering van de mensheid en de wereld. Iedereen weet dat Einstein een genie was. Maar is hij beroemd vanwege zijn 186 IQ? Of hadden zijn papieren over relativiteit en het foto-elektrisch effect er iets mee te maken? Hij was ook nogal betrokken bij de oprichting van de atoombom. Time Magazine noemt hem de man van de 20e eeuw.

Ooit gehoord van William James Sidis? Hij leefde van 1898 tot 1944 en heeft de reputatie een "ratio IQ" tussen 250 en 300 te hebben gehad. Dit IQ is tot op de dag van vandaag een zeer verhitte discussie, omdat de bronnen het niet eens zijn en ze allemaal horen zeggen. Er is echter geen twijfel dat hij een extreem snelle aanleg had om iets te leren. Tegen zijn twintigste was hij in staat om in meer dan 40 talen te spreken en beweerde hij er één op een dag te kunnen leren. Hij bedacht zijn eigen taal, Vendergood genaamd, die een mengelmoes van het oude Grieks, het Latijn en ongeveer 8 andere Europese talen was. J. R. R. Tolkien deed precies hetzelfde met Elvish en sprak minstens 30 talen. Maar we denken niet dat Tolkien een IQ boven de 250 heeft, en toch schreef hij veel meer dan Sidis, en de literatuur van Tolkien is populair. Sidis vond een rotatiekalender uit die altijd accuraat zou zijn, zelfs voor het schrikkeljaar. Maar waarom is dat belangrijk? We hebben al werkende kalenders. Met een 300 IQ is het jammer dat hij de tijdmachine of een echte lichtzwaard niet heeft uitgevonden.

Rene Descartes, waarschijnlijk een andere hoge IQ-houder, schreef beroemd: "Cogito, ergo sum." "Ik denk dus, dat ben ik." Hoewel deze lister absoluut akkoord gaat, heeft hij deze verklaring altijd als onvolledig beschouwd. William Sidis bewijst het. Hij verspilde zijn natuurlijke talenten aan het triviale. Einstein bereikte de hoogten van zijn grootheid met "slechts" een 186. Wat had Sir Isaac Newton met een 300 gedaan? Misschien zou de zin moeten zijn: "Cogito, ergo sum. Facio, ergo recordaremur. "" Ik denk, daarom ben ik dat. Ik doe het, daarom zal ik herinnerd worden. "