10 Verrassende redenen dat slimme mensen raar zijn

Hermoine Granger. Sheldon Cooper. Lisa Simpson. De slimste karakters in de popcultuur zijn vergelijkbaar met echte nerds: ze zijn een beetje vreemd. Ze kunnen eigenzinnige manieren, eigenaardigheden of vreemde sociale vaardigheden hebben. Ze kunnen zelfs anders spreken. We excuseren de excentriciteiten van de zeer intelligente onder ons omdat we genialiteit vereren, maar kunnen we uitleggen waarom ze anders zijn?

Er zijn veel redenen waarom genieën uniek zijn, van natuur tot opvoeding. Sommigen zeggen dat het gekoppeld is aan genetica en hersengrootte. Anderen houden vol dat het genie in de kindertijd kan worden ontwikkeld met doelbewuste oefening en programmering. Hoe dan ook, hier zijn tien verklaringen voor waarom de slimste mensen soms ook het vreemdst zijn.

10 Ze zijn overgevoelig voor geluiden

Een pen klikken. Het knarsen van een wortel. Luide ademhaling. De kleinste dagelijkse geluiden kunnen vreselijk afleidend zijn voor de hyperintelligente onder ons. Het onvermogen om vreemde geluiden uit te filteren wordt wetenschappelijk 'lekkende' sensorische poorten genoemd. Van veel genieën in de geschiedenis, waaronder Marcel Proust en Charles Darwin, was bekend dat ze deze moeilijkheid hadden. "Lek" sensorische poorten zijn wetenschappelijk gekoppeld aan creativiteit. De theorie is dat de integratie van zowel relevante als irrelevante sensorische informatie kan leiden tot een hogere creatieve kennis.

Er is een daadwerkelijke diagnose voor de extreme versie van deze aandoening: het heet misophonia. Degenen die er last van hebben, hebben anders gevormde hersenen, met name frontale kwabben, dan degenen die dat niet doen. Misophoniacs ervaren meetbare veranderingen in hersenactiviteit wanneer je bijvoorbeeld knabbelt op een aardappelchip ernaast. De ervaring zorgt zelfs voor fysiologische reacties, zoals een verhoogde hartslag en zweten. Dat is iets om in gedachten te houden als je gemene blikken van je buurman krijgt tijdens het eten van popcorn in de bioscoop.

9 Ze zijn angstig

Tal van onderzoekers hebben de relatie tussen angst en intelligentie onderzocht en de meesten hebben ontdekt dat deze twee gecorreleerd zijn. Een werkende theorie om deze trend te verklaren, is dat goed presterende hersenen altijd informatie opnieuw beoordelen, onderzoeken vanuit verschillende gezichtspunten en met nieuwe stukjes informatie naarmate de tijd vordert. Dit gedragspatroon, mogelijk gemaakt door een hoge intelligentie, leidt tot meer bezorgdheid en angst.

Omgekeerd kunnen zorgen en angsten ook helpen bij creativiteit. Stel je voor dat je bang bent voor spinnen. Je brein kan niet anders dan je vreselijke scenario's voorstellen waarin je omringd bent door harige, gemene spinnen. Geloof het of niet, dit soort verbeelding kan in feite helpen angst in de loop van de tijd te verlichten. Angst kan dus creativiteit inspireren en intelligentie kan angst stimuleren: een correlatie zonder duidelijke oorzaak.

8 Ze zijn op alle uren

Studies van traditionele samenlevingen tonen zeer weinig bewijs dat oude mensen nachtdieren waren. Hier zijn duidelijke redenen voor: er was geen kunstlicht en er hoefde je niet wakker te zijn in het donker wanneer belangrijk werk zoals jagen en knutselen gedurende de dag moest worden gedaan. Maar sinds de uitvinding van elektriciteit en onze verschuiving naar een 24-uurs wereld, is de optie veel meer haalbaar.

Eerder onderzoek heeft aangetoond dat meer intelligente mensen kenmerken vertonen die tegen de evolutie ingaan, wat betekent dat hoge intelligentie correleert met een instorting van instinct. Dit is aangetoond waar te zijn met betrekking tot bedtijden: mensen met een hogere intelligentie hebben meer kans op nachtbraker. Het begint ook vroeg. Kinderen die de neiging hebben om nachtdieren te zijn, zullen eerder opgroeien om een ​​hogere intelligentie te hebben.

7 Ze zijn eenlingen

Denk terug aan de oudheid. Traditionele samenlevingen moesten samenwerken en sociaal zijn om te overleven. De oppervlakkige wereld is veranderd, maar we zijn nog steeds dezelfde soort die tot sociale situaties neigt. Onderzoekers noemen dit de 'savanne-theorie van geluk', wat betekent dat ons moderne geluk wordt beïnvloed door onze evolutionaire geschiedenis.

Er is echter een kanttekening: hoewel onderzoek heeft aangetoond dat socialisatie met vrienden correleert met een hogere levenssatisfactie bij de meeste mensen, is het tegenovergestelde het geval voor mensen met 'extreme' intelligentie. Die demografie toont zelfs een lagere tevredenheid van het leven met vaker voorkomende sociale situaties. Dus denk aan de supersmart onder ons als de enige leeuw op de savanne: gelukkiger alleen - en misschien het best op die manier achtergelaten.

6 Ze zijn prima met mislukken

Nou ja, misschien zijn ze niet helemaal in orde. Maar onderzoek toont aan dat de intelligentste mensen net zo veel leren van hun fouten als van hun successen, wat cruciaal is voor voortdurend leren en verbeteren. Omgekeerd leren mensen met lagere intelligentie vooral van hun successen.

De keuze om alleen op succes te focussen wanneer er ook fouten zijn gemaakt, leidt veel minder waarschijnlijk tot blijvende verbetering. Er is minder te leren van opscheppen over een succes dan van het analyseren van de context van gemaakte fouten. Dit is iets dat zeer intelligente hersenen instinctief begrijpen, maar het is een bewuste beslissing die we allemaal kunnen nemen bij het beoordelen van ons werk.

5 Ze zijn donker

Als je lacht om zieke moppen en de tegenslagen van anderen, is de kans groot dat je een hoge intelligentie hebt. (Of je zou gewoon heel gemeen kunnen zijn.) In een psychologische studie die over dit onderwerp werd uitgevoerd, scoorde de groep deelnemers die de meeste waardering voor "zieke humor" vertoonden ook het hoogst op IQ-tests en waren ze beter opgeleid.

Interessant genoeg scoorde deze groep ook het laagst op de agressiebeoordeling die in de studie werd gedaan. De theorie voor deze bevinding is dat humor een kritische manier is om stress te verlichten, dus die onderwerpen met het beste gebruik van humor hebben de neiging om de minste opgekropte woede en agressie te hebben. Joke is op hen - niet!

4 Ze zijn bescheiden tot een fout

Veel zeer bekwame en intelligente mensen ervaren gevoelens van twijfel op hun vaardigheid en verdiende lof. Dit staat bekend als 'imposter syndroom' en wordt vaak ervaren door de slimsten onder ons. Een mogelijke verklaring is dat getalenteerde mensen blijven groeien en zichzelf uitdagen in hun leven en in hun carrière, zodat ze vaker geconfronteerd worden met nieuwe en overweldigende situaties die het gevoel kunnen oproepen een bedrieger te zijn.

Een andere verklaring wordt gegeven door een theorie over het omgekeerde fenomeen, het Dunning-Kruger-effect, dat beschrijft waarom sommige mensen erop staan ​​dat ze superieur zijn als ze dat in feite niet zijn. Hier is een versimpelde uitleg: als het leven moeilijk voor je lijkt, omdat je een lagere intelligentie hebt en taken uitdagend zijn, dan merk je dat je hard hebt gewerkt en superieur moet zijn. Omgekeerd, als het leven makkelijk voor je lijkt, omdat je heel intelligent bent en dingen gemakkelijk komen, dan merk je dat het voor iedereen gemakkelijk moet zijn en dat je een bedrieger moet zijn.

3 Ze hebben de neiging om te overdrijven

Het is een al lang bestaand cliché dat genie correleert met drugsmisbruik. We respecteren artistieke genieën die te jong stierven door hun verslavingen, van Jack Kerouac tot Billie Holliday. De mythologie is geworteld in de wetenschap: mensen met een hoge intelligentie zullen inderdaad meer deelnemen aan alcohol- of drugsgebruik.

Waarom is dit? Een hypothese is dat mensen met hogere IQ's meer openstaan ​​voor nieuwe ervaringen. De onderzoekers wijzen ook op het sociale isolement van mensen met een hogere intelligentie als een factor in het experimenteren met drugs en alcohol. Hoe dan ook, de connectie tussen genie en drugsgebruik is een goed gedocumenteerd fenomeen.

2 Ze kunnen een blauwe streak zweren

Vloeken kan worden geassocieerd met een gebrek aan "intellectuele" woordenschat, om voor de hand liggende redenen, maar recent onderzoek heeft aangetoond dat een kleurrijk repertoire van scheldwoorden feitelijk een verhoogde intelligentie kan aanduiden. De verklaring hiervoor is eigenlijk heel simpel. Onderzoekers stellen dat mensen met een hoge intelligentie hun hele taal beheersen - slechte woorden en alles - om te communiceren met optimale expressie en intensiteit.

Sommige filosofen hebben zelfs tijd en moeite gestoken in het definiëren van de verschillende gebruiken van taboewoorden, om onderscheid te maken tussen de gebruiken voor poëtisch of emotioneel gebruik en die gebruikt voor denigrerende of beledigende middelen. Zeker, een hoge intelligentie is geen excuus voor wreedheid of onverdraagzaamheid, maar vloeken kan soms heel fantasierijk en briljant zijn.

1 Ze zijn heidenen

Intelligente mensen zijn heidenen ... of ze zijn in ieder geval eerder atheïsten. Deze bewering is in de academische gemeenschap bestudeerd, gerapporteerd en ook in twijfel getrokken. Sommige academici beweren dat het onderzoek aantoont dat een hoog IQ gekoppeld is aan lagere religiositeit. Anderen beweren dat er te veel variabelen in het spel zijn om zo'n lineaire verbinding te maken.

De gemeenschap lijkt het er echter wel mee eens te zijn dat een hoog IQ gekoppeld is aan de bereidheid om intuïtie en veronderstellingen ter discussie te stellen. Dit zou iemand eerder sceptisch over religie kunnen maken, naast vele andere menselijke instellingen.