10 onderzoeken waaruit blijkt dat u een domoor bent

In deze tijd blijven de meesten van ons af van het beoordelen van mensen die uitsluitend gebaseerd zijn op zaken zoals ras, geslacht of seksualiteit. Tenminste, dat is wat we graag denken. De realiteit is min of meer precies het tegenovergestelde. Volgens de wetenschap zijn jij, ik en iedereen die dit leest in wezen verborgen Mel Gibsons, en verbergen we onze razende vreemdelingenhaat onder een zwak vernis van de beschaving. En dat fineer kan op elk moment loslaten. Hier zijn 10 studies die bewijzen dat we allemaal zijn manier erger mensen dan we dachten dat we waren.

10 We maken Google Racist

Eerder dit jaar ondervond Google slechte PR wanneer een onderzoek van Harvard bewees dat zijn zoekmachines racistisch waren. Door het invoeren van stereotype 'witte' en 'zwarte' namen in Google, ontdekten onderzoekers dat 'zwarte' namen 25 procent vaker advertenties zouden retourneren voor zoekopdrachten in het strafregister dan hun witte tegenhangers. Kortom, Google denkt dat zwarte mensen criminelen zijn - en dat is allemaal onze schuld.

Google hanteert algoritmen die gegevens verzamelen op basis van zoekopdrachten van gebruikers. Dus als iedereen in de VS meteen begon te zoeken naar bijvoorbeeld 'Lijst' en 'maandverband' op hetzelfde moment, zou iedereen die eenvoudig 'Lijst' zocht, advertenties voor damesproducten zien (doe dit alsjeblieft niet, door de manier). Kortom, het googelen van 'zwarte' namen levert racistische advertenties op omdat we in de eerste plaats racistische zoekopdrachten uitvoeren. Als een soort grote, racistische spiegel, reflecteert Google alleen maar wat een intolerante samenleving we al zijn.

9We zien vrouwen letterlijk als objecten

Oké, dit is een vraag voor de jongens. Zonder te grof te worden, waar denk je aan als je een vrouw in bikini ziet? Als je iets zei in de trant van "een vrouw" (of zelfs "seks"), raad eens? Je hebt het fout. Volgens een Princeton-onderzoek uit 2009 zie je een tool.

Door de hersenactiviteit van mannen te analyseren die foto's van vrouwen van twee en een half deel tonen, zowel gekleed als ongekleed, kwamen onderzoekers erachter dat hersengebieden geassocieerd met het gebruik van hulpmiddelen oplichten als we een ongeklede vrouw zien. Met andere woorden, wanneer wij mannen beachvolleybal kijken, plaatsen we onbewust de vrouwelijke spelers op hetzelfde niveau als onze kruiskopschroevendraaier.

Nog vreemder, een afzonderlijke studie uit 2012, vond dat vrouwen een soortgelijk probleem hebben. Toen onderzoekers een groep geslachtsgebonden afbeeldingen van mannen en vrouwen van beide geslachten in vreemde hoeken toonden, corrigeerden hun hersenen de mannelijke automatisch (gecorrigeerd) (suggererend dat ze hen als mens zagen), maar corrigeerden de vrouwelijke niet. Dit betekent dat onze hersenen, ongeacht wat we in de genitale afdeling inpakken, sexy vrouwen automatisch verwerken als niet-menselijke objecten. Man, de feministen hadden altijd gelijk.

8 We nemen aan dat zwarte mensen geen pijn voelen

Tenzij we als professionele folteraar werken, zijn de meesten van ons zich acuut bewust van de pijn van andere mensen. Het is gewoon wetenschap: wanneer we iemand in pijn zien, hetzelfde deel van onze hersenen dat zich met ons bezighoudt eigen pijn gaat in de war - vandaar de moeilijkheid die mensen hebben bij het kijken naar dingen als Zag. Maar dit bewustzijn is niet willekeurig - in feite lijkt het volledig op de huidskleur van de ander te zijn gebaseerd.

Om dit te bewijzen, hebben onderzoekers in Italië een aantal mensen vastgebonden aan controleapparatuur en video's getoond van zowel zwart-witte mensen als naalden. Ongelooflijk, de hersenen van het subject vertoonden een saaiere pijnreactie voor de neergestoken zwarte kerel dan de witte, zelfs als het onderwerp zwart was. Kortom, onze hersenen weigeren te accepteren dat zwarte mensen pijn voelen als blanke mensen. Een ander onderzoek vroeg medisch personeel om op een schaal van 1-4 te raden hoeveel pijn een denkbeeldig onderwerp had. Verbazingwekkend was dat imaginaire zwarte onderwerpen consequent minder pijn hadden dan witte, zelfs wanneer een zwarte persoon aan het scoren was.

En het is niet alleen waar het pijn doet dat minderheden een ruwe deal krijgen.

7Kids Hate minderheden

Het is geen geheim dat kinderen intolerante kleine grillen zijn, maar we neigen er naar te veronderstellen dat intolerantie stopt voordat het zich uitbreidt tot ronduit racisme. Helaas is die veronderstelling ver weg.

In 2010 verzamelden onderzoekers een stel schoolkinderen en stelden ze een reeks vragen over kwaliteiten die ze zouden toeschrijven aan bepaalde huidtinten. Overweldigend neigden alle kinderen ertoe om 'positieve' kenmerken toe te schrijven aan de witte huid en 'negatieve' aan de zwarte huid, inclusief de zwarte kinderen die meededen. Neem een ​​seconde om die zin opnieuw te lezen. De veronderstelling dat blanken altijd goed zijn en zwarte mensen altijd slecht is zo ingebakken in onze cultuur dat zelfs de kinderen van zwarte ouders het half geloven. Zoals beschuldigingen van hele culturen gaan, ze komen niet des te meer deprimerend of overtuigend dan dat.

6 We gaan ervan uit dat we onweerstaanbaar zijn voor homo's

Er zijn twee scholen met wetenschappelijk denken over wat homofobie veroorzaakt. Men stelt dat homofobe mensen waarschijnlijk eerder heimelijk homo zijn. Het andere, even vreemde idee is dat homofoben gewoon denken dat ze onweerstaanbaar zijn voor homoseksuelen.

In een onderzoek uit Arizona is onlangs een verband gevonden tussen de 'types' van homoseksuelen die idioten haatten en de 'types' waarvan ze dachten dat ze ze zouden overkomen. Dus terwijl heteromannen cool waren met het idee van lesbiennes, walgden ze van de gedachte aan homo's; hetero vrouwen reageerden andersom. Om deze logica tot zijn belachelijke conclusie te brengen, betekent dit dat een aanzienlijk deel van homofoben alleen homoseksuelen vreest, omdat ze ofwel hun eigen verhitheid overmatig overschatten, of aannemen dat alle homoseksuele mensen als wilde dieren zijn en niet in staat zijn om iets dat zich beweegt niet uit te bannen.

5We beoordelen de capaciteiten van vrouwen op basis van kleding

De meesten van ons accepteren dat talent zelden gebonden is aan fysieke verschijning. Immers, als we een boek lezen, maakt het ons niet uit hoe heet of onaangenaam de romanschrijver is. Dus je zou denken dat de manier waarop een aangeklede vrouw geen effect zou hebben op onze perceptie van haar muzikale vaardigheden.

Nee! Een onderzoek uit 2010 wees uit dat ons vermogen om te genieten van de muziek van een vrouwelijke violist volledig afhankelijk was van wat ze droeg. Onderzoekers hebben vier top-rated violisten om te spelen in een concert jurk, jeans of nachtclub jurk. Vervolgens filmden ze ze en plaatsten ze een apart opgenomen muziekstuk, zodat de kijkers elke keer exact dezelfde muziek zouden horen. Vervolgens vroegen ze een aantal orkestprofessionals om de muzikale vaardigheid van de vrouwen te beoordelen. Wilt u de resultaten raden? Dat klopt: deze "experts" prezen consequent de concert-kledingsdrager terwijl ze tegelijkertijd de clubber wreven, ondanks dat hun muziek precies hetzelfde was. Nu, dit is duidelijk zo'n beperkte studie dat het dwaas zou zijn om te extrapoleren naar het echte leven - maar toch, om de implicaties "zorgwekkend" te noemen, zou een understatement zijn.

4We zijn objectief vooroordelen tegen iedereen

Als je met je hoofd een beetje wilt rotzooien, neem dan een wervelwind over Project Implicit - een door Harvard ontworpen test die je onderbewuste vooroordeel meet. Kort gezegd, het werkt als een science-y-woord associatiespel, waarin je wordt gevraagd om "goede" of "slechte" woorden op hoge snelheid toe te passen op verschillende minderheden, en het laat over het algemeen zien dat bijna iedereen die het neemt een onverzorgde ruk is. De meesten van ons hebben bijvoorbeeld een gematigde raciale vooroordelen en tot 80 procent van ons heeft blijkbaar een sterke vooroordeel tegen ouderen.

In de geest van onderzoek nam ik zelfs de test "Bent u homofobisch?" En merkte dat mijn onderbewustzijn blijkbaar niet van homo's houdt, ondanks dat ik de auteur ben van kolommen als deze. Nog erger was een online test van de Universiteit van Chicago waaruit bleek dat de meesten van ons sneller dreigende zwarte mannen "schieten" dan witte. Kortom, we zijn allemaal bevooroordeeld tegen iedereen en er is niets wat we eraan kunnen doen. En dat komt omdat ...

3We negeren feiten die onze vooroordelen uitdagen

De meesten van ons willen graag denken dat onze overtuigingen gebaseerd zijn op feiten en dat we ze graag willen veranderen als het tegendeel wordt bewezen. Wel, raad eens? Waren fout. Volgens de wetenschap worden de meesten van ons die een feit tegenkomen dat onze vooroordelen uitdaagt, eigenlijk meer bevooroordeeld.

Dit wordt nu typisch gebruikt om zaken als geloof in complottheorieën te verklaren, maar het werkt ook voor discriminatie. Als je van ganser harte gelooft dat homoseksuelen vreselijke ouders maken en hun geadopteerde kinderen beschadigen, zul je die mening niet veranderen, ongeacht hoeveel studies het tegendeel beweren. Sterker nog, je zult ze nog veel zekerder lezen dan je was voordat homoseksuele adoptie niet mocht worden toegestaan. Dit maakt het uitroeien van vooroordelen nogal lastig, en het zou verleidelijk kunnen zijn om te denken dat we gewoon achterover moeten leunen en mensen moeten laten geloven wat ze willen. (Maar het blijkt ook dat dit niet werkt.)

2Ignoring Prejudice zorgt ervoor dat we vooroordelen krijgen

Laten we zeggen dat je uit bent met vrienden van vrienden en een van hen maakt opeens een heel on ironische seksistische / racistische / homofobe opmerking. Wat doe jij? Noem ze erop, of blijf stil om de vrede te bewaren? Wel, ik heb slecht nieuws voor jullie diplomaten: als je iemand anders niet op een bevooroordeelde opmerking plaatst, ben je eigenlijk bevooroordeeld.

Eerder dit jaar startten wetenschappers een onderzoek waarbij vrouwen samenwerkten met een undercover mannelijke acteur om helpers te kiezen in een hypothetisch scenario 'gestrand op een onbewoond eiland'. Het werk van de man was om alleen mannen dickishly te helpen, en dan op het laatste moment een vrouw toe te voegen terwijl ze iets opmerkte als "en zij, ze heeft geweldige borsten." De helft van de deelnemers kreeg niet de kans om zijn seksisme aan te vechten vanwege het experiment onmiddellijk einde. De andere helft kreeg 10 seconden om de vent erop te bellen of te laten passeren. Ze werden daarna allemaal ondervraagd, waar iets vreemds gebeurde.

Vrouwen die de kans hadden gekregen om de man uit te dagen maar dat niet deden, waren beide eerder geneigd hoog te denken over deze seksistische douchesoep, en minder geneigd om vooroordelen in de toekomst aan te vechten. Met andere woorden, hun tolerantie voor vooroordelen ging omhoog - en dat allemaal omdat ze een enkele kans om een ​​seksistische mening te confronteren voorbijgingen.

1 We zijn praktisch geboren racistisch

Het argument over de vraag of racisme wordt geleerd of aangeboren is al zo oud als racisme zelf. Wel, ik heb goed nieuws en slecht nieuws. Het goede nieuws is dat we waarschijnlijk niet racistisch zijn vanaf de geboorte. Het slechte nieuws is dat we waarschijnlijk tegen de leeftijd van negen maanden zijn.

Een studie van de Universiteit van Massachusetts onderzocht hoe gemakkelijk baby's gezichten en emoties van verschillende rassen konden identificeren. De onderzoekers ontdekten dat baby's van vijf maanden gelijk presteerden in alle races. Maar hier is de kicker: tegen de tijd dat ze negen maanden waren, waren ze significant beter in het identificeren van hun eigen race.

Oké, dus baby's zijn meer afgestemd op hun eigen ras, dus wat? Het is niet automatisch gelijk aan racisme, toch? Nou nee, maar dan zijn er de andere studies. Zoals die waarbij baby's worden gemaakt om zich te identificeren met een van de twee konijnenpoppetjes en dan te zien hoe ze beide worden "geholpen" of "beschadigd" door een hond. In die studie toonde 83 procent positieve gevoelens jegens de hond die hun konijn "hielpen". Maar maar liefst 88 procent toonde positieve gevoelens jegens de hond die het andere konijn "schaadde".De conclusie is dat baby's dingen haten die ze als "ander" classificeren, zodat ze er actief plezier in scheppen om het pijn te doen. Combineer nu die bevindingen met de "gezichten" -studie daarboven (en in feite met elke studie op deze lijst) en probeer me te vertellen dat onze soort niet ten dode is opgeschreven.