10 meedogenloze personificaties van de dood

10 meedogenloze personificaties van de dood (mensen)

De dood is onvermijdelijk. Waarom moeten we een gezicht geven aan ons onvermijdelijke einde? Het kan niet voor comfort zijn. Omdat de personificaties die mensen voor de dood hebben gemaakt, veel enger zijn dan een koude, genadeloze leegte.

10 De Dullahan

De Dullahan is een ruiter zonder hoofd die doelgericht door het Ierse platteland beweegt. Zijn hoofd, dat hij in één hand draagt, heeft een bleke, gloeiende huid en een verwrongen glimlach die zich uitstrekt van oor tot oor. Wanneer de Dullahan zijn hoofd omhoog houdt, kunnen zijn kraalvormige zwarte ogen zijn doelwit op grote afstand zien. Hij rijdt zo snel op een paard dat struiken vlam vatten als hij passeert. Hoe stevig een poort ook is afgesloten, hij blaast open om de Dullahan binnen te laten. Zodra zijn afgehakte hoofd je naam roept, sterf je meteen.

Zelfs degenen die niet de doelen van Dullahan zijn, moeten hem ontwijken. Hij gooit een emmer bloed op voorbijgangers of slaat hen blind met zijn zweep, die is gemaakt van een menselijke ruggengraat. Deze doodsrijder heeft echter een zwak: hij is op onverklaarbare wijze bang voor goud. Wanneer u op de weg reist, is het het beste om goud in uw zak te dragen. Mocht de Dullahan je ooit naar beneden halen, laat het goud voor hem vallen en hij zal verdwijnen met een angstaanjagend gehuil.

9De wasvrouwen

The Bean Nighe is een spookspook uit de Schotse folklore. Volgens de legende kun je haar vinden aan een stroompje, terwijl je de met bloed bevlekte kleding wast van iemand die op het punt staat te sterven. Een Bean Nighe wordt gemaakt wanneer een vrouw sterft tijdens de bevalling; haar geest wordt een sprookjesvrouw tot de dag dat ze normaal zou zijn gestorven. Ze neemt de vorm aan van een kleine vrouw die zich groen kleed en rode, zwemvliezen heeft.

In tegenstelling tot andere sterfgevallen, is dit er een die je zou willen vinden (hoop maar dat het dat niet is) jouw kleding die ze wast). Als je tussen haar en het water staat, zal ze je drie wensen toestaan ​​en toestaan ​​dat je haar drie vragen stelt waarop ze de waarheid zal beantwoorden. Maar zij zal u ook drie vragen stellen die u ook naar waarheid moet beantwoorden.

De Bean Nighe heeft een Ierse tegenhanger genaamd de Bean Sidhe. Maar in tegenstelling tot hun Schotse zussen, dwalen deze wasvrouwen weg van de rivieroevers en verzamelen zich rond de huizen van de verdoemden. Zodra ze beginnen te jammeren, is het lot van de verdoemden vastgesteld.

Als je een Bean Sidhe kunt vangen, kun je haar de naam laten zien van de persoon die gaat sterven. Pas op voor een oude vrouw met bloeddoorlopen ogen van huilend, lang en warrig haar en grote, hangende borsten.


8De plaag Hag

Foto credit: Norges fiskeri- og kysthistorie

In 1349 landde een schip in Bergen, Noorwegen, met de Zwarte Dood. De graanlading zat vol met pestratten die geïnfecteerde vlooien hosten. Gedurende zes maanden verspreidde de pest zich over Noorwegen en doodde 50 procent van de bevolking.

De Noren personifieerde de Zwarte Dood als een oude vrouw die bekend staat als Pesta, de huft van de pest. Ze droeg een hark of een bezem. Als ze een gebied binnenging en begon te harken, zouden velen sterven. Als ze met haar bezem meeging, zou iedereen doodgaan.

Zweden had ook de pest-heks, maar in hun versie werd ze voorafgegaan door een man. De man droeg een schop en als hij een huis binnenging en begon te scheppen, betekende dat dat sommigen zouden sterven. Als de heks van de pest achter hem aanliep en begon te vegen, zou iedereen sterven. En deze keer raakte ze iedereen in huis met haar bezem om er zeker van te zijn.

Gelukkig kan de huftag worden besproken met, als je bereid bent de dood te accepteren. In één verhaal geeft een bootsman de heks een rit over de rivier. Na het correct raden van haar identiteit, schenkt ze hem een ​​snelle dood in tegenstelling tot dagen van lijden aan de pest. In een ander verhaal slapen een moeder en haar man met hun kind ertussen, verstopt onder de dekens. De moeder wordt wakker en ontdekt dat de heks haar kamer vegen. Ze smeekt: "In de naam van Jezus, trol, hoeven we hier niet meer te nemen." De heks kiest ervoor om haar te geloven, dus doodt ze de vrouw en haar man, maar spaart ze het kind.

7Thanatos

Foto via Wikimedia

In de Griekse mythologie was Thanatos de zoon van Nyx, de godin van de nacht, en Erebos, de god van de duisternis. Zijn tweelingbroer was Hypnos, de god van de slaap; de twee woonden samen in de onderwereld, waar ze in hetzelfde bed sliepen. Thanatos had een engelachtig uiterlijk, met gevederde vleugels en een zwaard om zijn middel. Zijn rol was om de zielen te verzamelen van degenen die vreedzaam stierven. De Griekse dichter Hesiod schreef:

"[Thanatos] heeft een ijzeren hart, en zijn geest in hem is meedogenloos als brons: wie van de mensen die hij ooit heeft gegrepen, houdt vast en hij is zelfs hatelijk voor de onsterfelijke goden."

Thanatos kan verslagen worden, maar het is niet gemakkelijk. Hij werd slechts één keer verslagen door kracht, toen hij de ziel van de vriend van Herakles kwam oogsten. Herakles sprong Thanatos en stuurde hem gekneusd en met lege handen terug naar de onderwereld.

Sisyphus had Thanatos te slim af. Toen Sisyphus aan de beurt was om te sterven, gaf Zeus Thanatos opdracht om Sisyphus in Tartarus op te nemen, maar Sisyphus bedroog Thanatos in zijn eigen boeien. Terwijl Thanatos geketend was in Tartarus, kon niemand sterven. De Olympiërs moesten ingrijpen om de zaken recht te zetten. En om de goden te irriteren, was Sisyphus vervloekt om een ​​rotsblok voor eeuwig bergop te rollen.

6The Netherworld Emissary

De Koreaanse Magere Hein heet Jeoseung Saja. Het is zijn plicht om zielen naar de koning van de onderwereld te leiden om oordeel te ontvangen. Jeoseung Saja kleedt zich in lange, zwarte gewaden en een lange, zwarte hoed. Een bleke huid omringt zijn ingevallen ogen. Zijn zwakheden variëren van provincie tot provincie. In Chilgok vermijdt hij zilver en sinaasappels, die kunnen worden gebruikt om het kwaad af te weren.

Lang geleden, op de berg Geumo, woonde een gepensioneerde generaal die de dood wilde vermijden.Generaal Sineui had sinaasappelbomen rond de muren van zijn landgoed geplant en vormde een barrière om de onderaardse afgezant buiten te houden. Toen Jeoseung Saja voor hem kwam, bracht het dagen door met het cirkelen van zijn landgoed. Eindelijk ontdekte Jeoseung Saja een lafhartige perzikboom - perzik werd als een slechte vrucht beschouwd - en gebruikte die om over de muren te klimmen. Maar dat was niet de enige verdediging van Sineui. Sineui had zijn topknoop met een zilveren pin vastgemaakt. Maar Jeoseung Saja kwam 's nachts binnen en verstopte zich onder de vloer. Toen Sineui die avond naar de badkamer ging, crashte Jeoseung Saja door de vloerplanken en plukte de generaal met een ijzeren hamer.

Sineui was in staat om de onderwereld te ontsnappen. Zijn familie had hem echter begraven na de begrafenis. Toen zijn ziel terugkeerde naar zijn lichaam, stikte hij en stierf opnieuw.


5Shinigami

Foto via Wikimedia

De Japanse Shinigami zijn recentelijk populair geworden vanwege het optreden in manga-stripverhalen Overlijdensbericht, die hen afbeeldt als een ras van demonische wezens. Deze Shinigami breiden hun eigen leven uit door de naam van een mens te schrijven op een magisch stuk papier dat een doodsbrief wordt genoemd. Wanneer een Shinigami een naam opsomt, sterft de mens ogenblikkelijk en de Shinigami steelt de resterende jaren van het leven van de mens en voegt deze toe aan zijn eigen levensduur. Het verhaal begint wanneer een verveelde Shinigami besluit zijn doodsbrief aan een mens te geven.

Maar de Shinigami in de Japanse folklore zijn heel verschillend, hoewel het misschien onoprecht is om te zeggen dat ze deel uitmaken van de folklore, omdat het concept van deze geesten pas in de 19e eeuw ontstond. Ze zijn gebaseerd op de West Grim Reaper en hebben zelfs een vergelijkbare uitstraling. De folklore Shinigami meet de menselijke levensduur met kaarsen. Toen de kaars van een persoon doofde, was het tijd voor die persoon om te sterven. De kaarsen van knappe en rijke mensen verbrandden sneller dan anderen.

Als je ziek bent, zie je een Shinigami aan de voet van je bed zitten wachten tot je ten einde bent. Als je zeker gaat sterven, zal Shinigami over je heen staan.

4De Ankou

In de Bretonse folklore verzamelt de Ankou dode zielen van begraafplaatsen en vervoert ze in een koets naar de onderwereld. In elke parochie wordt de laatste persoon die overlijdt in het kalenderjaar de Ankou voor het volgende jaar. Als er veel sterfgevallen zijn gedurende het jaar, wordt van de Ankou gezegd dat hij bijzonder slecht is.

De Ankou ziet eruit als een lange, magere man gekleed in een lange jas, met een hoed met een brede rand die zijn gezicht overschaduwt. Hij rijdt in een koets getrokken door twee witte paarden: de een jong en gezond, de ander oud en verdord. Wanneer de Ankou op een kerkhof patrouilleert, draait zijn hoofd in een continue cirkel, als een stomme sirene, zodat de zielen van de doden niet aan zijn zicht kunnen ontsnappen. In sommige accounts volgen twee skeletten de Ankou. Deze skeletten ronden de vluchtende zielen af ​​en gooien ze de coach in.

3De engel des doods

In het Jodendom creëerde God de Engel des Doods op de eerste dag van de schepping. God zei later tegen de engel: "Over alle mensen heb Ik u de kracht overgegeven."

De Angel of Death heeft 12 vleugels en zijn lichaam is bedekt met ogen. Op het moment van je dood staat deze engel boven je hoofd met zijn zwaard getrokken. Zodra je hem ziet, zul je worden gegrepen door stuiptrekkingen en zal je kaak opengaan. Gal druppelt van het zwaard van de engel in je mond, je gezicht verrot geel en je dood. Het gezegde "het smaakt naar de dood" wordt verondersteld afkomstig te zijn van dit ritueel.

Zodra je de Engel des Doods ziet, zul je absoluut sterven. Hoewel de engel zelf geen onderscheid maakt tussen goed en kwaad; hij volgt de opdrachten van God. Door zonden te belijden en een welwillend leven te leiden, is het mogelijk om God te overtuigen de Angel of Death op afstand te houden.

2Cu Sith

In de Schotse hooglanden, pas op een hond ter grootte van een jonge stier, met poten als menselijke handen. Zijn ruige vacht is donkergroen, de kleur van elfjes. "Cu" betekent "hond" en "Sith" betekent "fee".

De Cu Sith zal je in een rechte lijn raken. Als je het echogehuil drie keer hoort, val je dood neer. Maar als je je kunt verstoppen voor de derde gehuil, zul je een tijdje gespaard blijven.

Maar deze sprookjeshond is meer dan alleen een voorbode van de dood. Het is ook een verzorger van de feeën. Als de Cu Sith een zogende vrouw vindt, kan ze haar laten leven en haar ontvoeren, en haar terugbrengen naar de sprookjesheuvels om haar te dwingen melk te leveren voor de sprookjeskinderen.

1Grim Reaper

Tot de 14e eeuw had de christelijke kunst de dood gepersonifieerd als een engel of engelen. Maar toen doodde de Zwarte Dood 30-60 procent van de Europese bevolking. Na leven in ziekte, met lichamen op straat gestapeld, veranderden kunstenaars hun visie op de dood. Niet langer een goddelijke engel, de Dood werd nu getrokken als een grimmig skelet. Voorstellingen van de pest hadden de Dood die mensen met kruisbogen of pijltjes plukte. Naarmate de pest verslechterde, gaven kunstenaars de Dood een zeis, een plukgereedschap. Ze lieten hem mensen neermaaien als een boer die door korenvelden snijdt. De dood droeg nu een zwarte mantel, want dat is de kleur geassocieerd met rouw. Hij werd de Magere Hein en dat beeld heeft de eeuwen doorstaan.

Soms rijdt de Magere Hein een vaal paard. In deze incarnatie is hij de vierde ruiter van de Apocalyps die de legers van de doden terug naar de aarde zal leiden.