Delen:
10 Recente ontdekkingen met betrekking tot de prehistorische mens
Onze kennis van de menselijke geschiedenis is op zijn best vlekkerig. Het is moeilijk om een doorlopende tijdlijn van onze evolutie samen te stellen, vooral uit perioden voordat we dingen leerden opschrijven. Maar het wordt beter. Elk jaar voegen we nog een paar stukjes toe aan de puzzel.
10 Prehistorische vrouwen verhoogden de penisgrootte door seksuele selectie
Een gezamenlijk onderzoek door verschillende Australische biologen en zoölogen concludeerde iets dat de meesten van ons al vermoedden: de grootte van de penis is echt van belang voor vrouwen. De studie gepubliceerd in Proceedings van de National Academy of Sciences beweerde dat vrouwen over het algemeen mannen met grotere penissen aantrekkelijker vonden, maar de algehele aantrekkelijkheid steeg op basis van een combinatie van factoren zoals lengte en lichaamstype en geen individuele eigenschap bepaalde mannelijke aantrekkelijkheid.
Interessanter is dat de studie ook verschillende observaties maakte over de reden waarom menselijke penissen evolueerden als "groter dan noodzakelijk." Dit kan een gevolg zijn van prehistorische vrouwen die penisgrootte gebruiken als criteria voor seksuele selectie. Evolutionaire biologen beweren dat dit mogelijk was vanwege de opvallendheid van genitaliën. Primitieve mensen hadden een rechtopstaande houding en uitstekende geslachtsorganen die de penis heel duidelijk maakten, zelfs als ze slap waren. Vrouwtjes die regelmatig begiftigde mannetjes kiezen voor paring, zouden in de loop van de menselijke geschiedenis tot een toename van de penisgrootte hebben geleid.
9Ice Age Humans Shaped European Landscapes
Een internationaal onderzoeksteam van de Universiteit van Leiden heeft ontdekt dat Europa meer dan 20.000 jaar geleden een enorm ontbossingsevenement beleefde tijdens het Last Glacial Maximum (LGM). Bovendien beweren ze dat de oorzaak bestond uit mobiele groepen van Boven-Paleolithische mensen die hele bossen platbrandden om open plekken te creëren die geschikter waren voor bewoning.
Halfopen landschappen maakten het voor mensen gemakkelijker om te bewegen, te foerageren en te jagen. Europese bossen waren al kwetsbaar tijdens de LGM door het koude klimaat en het lage CO2 levels. Bosbranden verhoogden niet alleen hun sterftecijfers, maar verminderden ook aanzienlijk hun vermogen om te regenereren. Ongeveer 30 procent van de bosbedekking was permanent verloren.
8Stone Age Artists waren Avant-Garde
Een ontdekking die eind vorig jaar op een opgraving bij Barcelona werd gedaan, wordt verondersteld de vroegst bekende afbeelding van een menselijke nederzetting te vertegenwoordigen. Op bijna 14.000 jaar oud zou het snijwerk al bijna 6.000 jaar ouder zijn dan de vorige recordhouder.
Hoewel niet iedereen overtuigd is, beweren de archeologen die de ets ontdekten dat het zeven hutten vertegenwoordigt - de eerste artistieke indruk van de menselijke samenleving. De anonieme kunstenaar heeft een vergelijking gemaakt met Picasso omdat hij de artistieke conventies van de dag heeft gebroken en iets anders heeft geschilderd dan de abstracte dierlijke en menselijke afbeeldingen die de kunst uit de kunst van de Stenen Tijd domineerden.
Er is voldoende bewijs dat een jagers-verzamelaars dorp ooit het gebied rond de tijd van het snijwerk bewoonde. Critici beweren dat de etsen in feite unieke, gestileerde dieren kunnen zijn. Terwijl dit het idee van het uitbeelden van een menselijke nederzetting tegenwerkt, laat het nog steeds zien dat Paleolithische Picasso artistieke normen afwees en zijn eigen stijl bedacht.
7 Prehistorische Voorouders waren bestand tegen roken
Het gebruik van vuur is ongetwijfeld een mijlpaal in de evolutie van de mens, maar deskundigen debatteren nog steeds wanneer het precies is ontstaan. Volgens het huidige denken zou het op elk moment kunnen zijn gebeurd van 350.000 tot 2 miljoen jaar geleden.
In een poging een antwoord te geven, hebben wetenschappers van de Universiteit Leiden onze genetische voetafdruk bestudeerd, op zoek naar mogelijke markers in verband met brandgebruik. In het bijzonder waren ze geïnteresseerd in de aanpassingen van mensen om met de giftige verbindingen van rook om te gaan en of ze ook aanwezig waren in prehistorische homininen of niet.
Verrassend genoeg ontdekte het onderzoeksteam dat onze oude voorouders beter geschikt waren om de gifstoffen te verwerken dan wij. Zowel Neanderthalers als Denisovans hadden deze genvarianten, evenals moderne chimpansees en gorilla's.
6Blooddirsty Brains Made Us Smart
Intelligentie is het bepalende kenmerk van mensen en we bestuderen de evolutie van het menselijk brein al tientallen jaren. Een gezamenlijk project tussen onderzoekers uit Australië en Zuid-Afrika daagt de algemeen aanvaarde opvatting uit dat de toename van menselijke intelligentie eenvoudig gecorreleerd is aan een toename in hersengrootte. Ze beweren dat een toename van de bloedtoevoer naar de hersenen de dominante factor is.
Volgens de studie is de hersengrootte in de loop van de menselijke evolutie met 350 procent toegenomen, maar de bloedtoevoer naar de hersenen steeg met 600 procent. Naarmate de hersenen actiever werden, namen de metabole behoeften toe en was het voldoen aan de nieuwe vereisten van cruciaal belang voor de voortgaande evolutie van de hersenen. Daartoe werden de slagaders naar de hersenen groter en groter. Door de slagadergaten in schedelfossielen te bestuderen, konden wetenschappers een goed beeld krijgen van de evolutie van de bloedstroom, die goed in lijn lag met ons begrip van de evolutie van menselijke intelligentie.
5World's First Farmers
Een studie van Harvard Medical School eerder dit jaar gepubliceerd in Natuur gericht op het blootleggen van de eerste mensen in de wereld die 12.000-8.000 jaar geleden naar de landbouw gingen. Hun resultaten wezen op drie verschillende groepen in het Nabije Oosten: een eerder gerapporteerde groep in de Anatolische regio van Turkije en twee nieuw beschreven in de Levant en Iran.
Dit vertegenwoordigde de eerste grootschalige genoomanalyses van prehistorische mensen uit het Nabije Oosten. Het warme klimaat in de regio leverde botten tegen afbraak en microbesmetting op, waardoor het moeilijk was om DNA-monsters van hoge kwaliteit te verkrijgen.Wetenschappers hebben dit obstakel overwonnen door een nieuwe techniek genaamd in-solution hybridisatie, evenals het gebruik van genetisch materiaal uit oorbotten, dat de integriteit van het DNA beter bewaarde dan andere botten.
De studie verwijst ook naar het bestaan van een hypothetische oeroude populatie genaamd Basal Eurazians, een van de eerste mensen die buiten Afrika wonen. Alle groepen in het Nabije Oosten lijken hun voorouders te delen.
4Neanderthaler Inteelt maakte ons minder vruchtbaar
Toen moderne mensen Afrika voor het eerst verlieten naar nieuwe thuislanden, kwamen ze de Neanderthalers tegen. De twee groepen begonnen onderling te kruisen, en daarom hebben niet-Afrikanen, zelfs vandaag, ongeveer 2 procent Neanderthaler DNA.
Een studie gepubliceerd door de Genetics Society of America onthulde dat toen beide groepen nog actief waren, dat aantal dichter bij de 10 procent was. Vanwege inteelt waren de Neanderthalers veel minder geschikt voor reproductieve dan Homo sapiens. Die mutatie werd doorgegeven aan moderne mensen, samen met een groot aantal andere schadelijke genen. De meeste van die mutaties werden binnen generaties uit ons DNA geëlimineerd, maar het onvruchtbaarheidsgen is blijven hangen. Het onderzoek schat dat niet-Afrikanen, historisch gezien, 1 procent minder kans hadden om zich te vermenigvuldigen dankzij hun Neanderthaler erfgoed.
3 Gezichtsmijten evolueerden naast ons
Alle mensen hebben gezichtsmijten. Tot voor kort hadden we echter nooit gedacht om de natuurlijke geschiedenis van deze kleine parasieten te onderzoeken. Een mijlpaal studie uitgevoerd door de California Academy of Sciences gekeken naar mitochondriaal DNA behorend tot Demodex folliculorum en onthulde dat hun evolutie nauw verbonden is met die van mensen.
70 monsters verzameld van over de hele wereld toonden aan dat gezichtsmijten verschillende genetische lijnen hebben op basis van geografie. Mijten uit Afrika zijn verschillend in vergelijking met mijten uit Azië ondanks dat het dezelfde soort is. Niet alleen dat, maar de studie toont ook aan dat gezichtsmijten niet terloops van de ene persoon op de andere worden overgedragen en dat ze zelfs generaties blijven bestaan als je naar een regio ver weg verhuist.
Tot nu toe is de divergentie van de mijten nauw verwant met die van vroege mensen die uit Afrika migreren. De studie zal enkele jaren worden voortgezet in de hoop dat de evolutie van mijten ons meer informatie zal verschaffen over de evolutionaire geschiedenis van mensen.
2Een enkele migratie is verantwoordelijk voor alle niet-Afrikanen
Eerder dit jaar publiceerde de Harvard Medical School een studie waarin honderden nieuwe genomen uit de hele wereld werden onderzocht om de dynamiek tussen de oude populaties beter te begrijpen. Ze presenteerden ook bewijsmateriaal dat alle niet-Afrikanen afstammen van een enkele migratie uit Afrika tussen 50.000 en 100.000 jaar geleden.
Het project analyseerde de genomen van ongeveer 300 mensen uit populaties over de hele wereld. De resultaten werden bevestigd door twee andere onderzoeksgroepen die hun eigen onafhankelijke genoomstudies in Estland en Denemarken uitvoeren.
Hoewel het onderzoek grotendeels in overeenstemming is met de al geaccepteerde 'Out of Africa' migratietheorie, weerlegt het het idee dat inheemse mensen uit Australië en Nieuw-Guinea afstammen van een eerdere migratie. Wetenschappers zijn hoopvol dat het genoomproject nog veel meer openbaringen zal opleveren, waarbij de huidige resultaten "slechts het topje van de ijsberg" worden genoemd.
1 Het oplossen van 's werelds oudste mysterieuze dood
Lucy de Australopithecus is het beroemdste fossiel ter wereld. Sinds haar ontdekking in 1974 heeft ze ons waardevolle informatie verschaft over onze voorhistorische voorouders. Een mysterie waarbij Lucy betrokken is, heeft ons echter ontnomen - hoe stierf ze?
Onderzoekers van de Universiteit van Texas in Austin geloven dat ze het antwoord hebben. Lucy stierf na een val van een hoge boom. Dat is de conclusie die antropologen bereikten na zorgvuldig alle gerecupereerde botten te hebben bestudeerd met behulp van röntgencomputerde tomografie met hoge resolutie. Een compressieve fractuur in de rechter humerus was anders dan typische fossiele schade, maar leek op een blessure die veel voorkomt bij het doorbreken van een val. Vergelijkbare, maar kleinere compressieve fracturen op andere botten waren allemaal consistent met trauma na een val.
Als het waar zou blijken te zijn, zou deze theorie ook een ander al lang bestaand debat over de Australopithecus afarensis kunnen oplossen, of ze nu door bomen bewegen of niet.