10 Psychologische theorieën die bewijzen dat we domme robots zijn

Wij zijn de architecten van onze eigen persoonlijkheden - of dat hebben we tenminste geleid door onze moeders. De waarheid is dat we niet veel controle hebben over ons gedrag en onze perceptie van de wereld. Verschillende psychologische theorieën suggereren dat onze persoonlijkheden, onze gedachten progressies en zelfs onze gevoelens het product zijn van ongecontroleerde lichamelijke processen. Betekent dit dat we eigenlijk dwaze robots bedrogen zijn door te denken dat we controle hebben over ons gedrag? Waarschijnlijk - en hier zijn tien redenen waarom:

10

Expliciet en impliciet geheugen

Wanneer we denken aan ons eigen geheugen, beschouwen we het meestal als bewust geconstrueerd. We zien het als een lijst met ideeën en feiten die we ons hebben herinnerd en die we in een oogwenk kunnen beschrijven. Dit geheugen, waarvan we ons bewust zijn, wordt expliciet geheugen genoemd. Maar aan de andere kant hebben mensen herinneringen aan taken die ze zich niet kunnen herinneren. Het impliciete geheugen is onbewust en vereist geen opzettelijke memorisatie.

Dit type geheugen is anders dan expliciet geheugen omdat we ons er feitelijk totaal niet bewust van zijn - en het speelt een belangrijke rol bij het beheersen van ons gedrag. Als kind heb je bijvoorbeeld de gewoonte om naar de bioscoop te gaan en popcorn te bestellen. Je hebt misschien niet eens van popcorn gehouden, maar omdat naar het theater gaan zo'n aangename ervaring was, vergroot je impliciete herinnering het genot van je popcorngevoel.

Psychologen koppelen deze neiging soms aan impulsief gedrag. Zelfs als je een volwassene bent, ervaar je onbewust een fysiologische link naar je gelukkige jeugd in plaats van alleen maar een plezier te beleven aan de smaak van popcorn.

9

Geslacht

De meeste kinderen hebben het onderscheid tussen geslachten gemaakt op de leeftijd van drie. Maar de vraag van een miljoen dollar is of genderkenmerken worden bepaald door de biologie of worden geconstrueerd via onze sociale omgeving. Het debat over natuur versus opvoeding heeft lang geduurd in de psychologische gemeenschap, maar de consensus lijkt nu dat onze persoonlijkheid afhankelijk is van een combinatie van beide.

We zijn duidelijk beïnvloed door sociaal geconstrueerde genderrollen in een jonge en beïnvloedbare leeftijd. Meisjes worden verteld om met Barbies te spelen, en jongens met Lego. Maar hoewel onze sociale omgeving ons op bepaalde paden aanmoedigt, is het nog steeds duidelijk dat biologie ook een enorme rol speelt.

Wetenschappers hebben ontdekt dat een mogelijke oorzaak voor genderonderscheid hormoonblootstelling is tijdens de prenatale ontwikkeling. Een onderzoek met ratten wees uit dat mannelijke ratten die tijdens de kindertijd werden blootgesteld aan anti-mannelijke hormonen, gedurende hun hele levensduur minder agressief waren dan de gemiddelde mannelijke rat. Deze hormonen zouden een rol kunnen spelen in structureel verschillende hersamenstellingen van mannen en vrouwen. Mannen hebben de neiging om een ​​grotere stimulatie te ervaren in de linker hippocampus en vrouwen in de rechter hemisfeer. Dit resulteert in vrouwen die excelleren in taal en mannen die een groter ruimtelijk bewustzijn hebben.

8

Morele ontwikkeling

We kunnen denken dat we de ontwikkeling van onze moraal beheersen. Maar - in ieder geval volgens de theorieën van Piaget en Kohlberg - is de waarheid dat de moraliteit in fasen toeneemt naarmate men ouder wordt; en als iets de voortgang naar de volgende fase blokkeert, dan komt je morele ontwikkeling effectief tot stilstand.

Kohlberg ontwikkelde een theorie van morele vooruitgang in drie fasen. Hij bestudeerde jongens van tien tot zeventien en bood hen een dilemma aan. Hij vertelde hun een verhaal over een man wiens vrouw stervende was aan kanker. Omdat hij haar medicijnen niet kon betalen, stal hij het. De jongens legden toen uit wat zij dachten dat het goed was om te doen.

Na het bestuderen van hun antwoorden, deed Kohlberg de suggestie dat er drie niveaus van morele ontwikkeling zijn. De eerste is de pre-conventionele fase, waarin kinderen geen empathie voor anderen hebben en hun enige motivatie om goed te doen is door angst voor straf. De tweede is de conventionele fase, wanneer de motivatie van het kind komt van het willen worden beschouwd als goed in de ogen van anderen. De laatste fase is het postconventionele, wanneer de persoon autoriteit begint te vragen, onafhankelijk denkt en begrijpt dat individuele rechten soms voorrang hebben op het collectief.

7

Puberteit

De puberteit - en de precieze periode waarin we er last van hebben - speelt tegenwoordig een grote rol in onze persoonlijkheid. Het begin van de puberteit ontsteekt een vorm van egocentrisme of zelfbewustzijn. Sommige kinderen maken zich zorgen dat ze te snel ontwikkelen en anderen dat ze zich te langzaam ontwikkelen.

Omdat tieners op verschillende leeftijden door de puberteit gaan, wordt ook op verschillende tijdstippen volwassenheid bereikt. Eén studie toonde aan dat jongens die eerder seksueel ouder werden dan hun leeftijdsgenoten vaak ook eerder sociale volwassenheid ontwikkelden - en dat zij vaak door hun groepgenoten als leiders werden gezien. Jongens aan de andere kant van het spectrum neigden meer vijandig te worden, sociaal teruggetrokken te zijn en waarschijnlijk negatief gedrag te vertonen.

De resultaten voor meisjes zijn iets gecompliceerder. Sommige studies hebben aangetoond dat meisjes die eerder seksueel volwassen zijn, eerder worden gezien als iemand met een hogere status in sociale contacten; maar aan de andere kant nemen ze ook meer kans om deel te nemen aan regelbrekende activiteiten zoals stelen, vals spelen en alcoholgebruik.

6

Seksuele oriëntatie

Zijn homoseksuele mannen homo omdat ze ervoor kiezen om te zijn? Of is aanleg voor seksuele geaardheid vatbaar? Hoewel dit een veelbesproken onderwerp is, zijn psychologen het erover eens dat homoseksualiteit op zijn minst gedeeltelijk biologisch bepaald is. In tegenstelling tot geslacht lijken hormonen geen belangrijke rol te spelen in seksuele geaardheid. Studies hebben aangetoond dat homoseksuele mannen hetzelfde niveau van testosteron kunnen hebben als heteroseksuele mannen. Dit is belangrijk omdat het laat zien dat je een homoseksueel niet kunt "repareren" door hem te pompen met voor geslacht geschikte hormonen.

Dus wat bepaalt onze seksuele geaardheid? Helaas is het antwoord dat we nog steeds niet helemaal zeker zijn. Maar interessant is dat homoseksuele mannen eerder een oudere broer hebben dan heteromannen. Deze statistiek telt alleen voor broers die uit dezelfde moeder zijn geboren - en verrassend genoeg, hoe meer oudere broers je van dezelfde moeder hebt, hoe groter de kans dat je homo bent. Een mogelijke verklaring is dat elke keer als een moeder zwanger is van een jongen, haar immuunsysteem gebombardeerd wordt met eiwitten die alleen bij mannen worden gevonden. De extreme blootstelling leidt tot maternale antilichamen tegen deze eiwitten, die de ontwikkeling van de hersenen van de foetus beïnvloeden. Dit kan een controversiële bevinding zijn als het ooit bewezen is, omdat het ertoe kan leiden dat mensen geloven dat homoseksualiteit een syndroom is dat medisch kan worden voorkomen.

5

Agressie

Het is een algemeen bekend idee dat hogere niveaus van testosteron hogere niveaus van agressie veroorzaken, en dit is al geruime tijd geaccepteerd in de medische gemeenschap. Sommige veroordeelde zedendelinquenten zijn zelfs behandeld met antiandrogeentherapie, in de hoop de agressie te verminderen die wordt veroorzaakt door testosteron. Hoewel deze correlatie tot op zekere hoogte is bewezen, hebben psychologen in sommige gevallen ook het tegenovergestelde geconstateerd.

Een onderzoek toonde aan dat de bloedtestosteronspiegels van een groep van vijf mannen, twee weken vastgehouden op een schip, in de loop van de tijd veranderden naarmate de mannen een dominantie-agressie rangorde vaststelden. Hoe hoger de man gerangschikt was, hoe hoger zijn testosteron werd. Dit suggereert dat onze externe omgeving daadwerkelijk de chemische samenstelling van ons lichaam kan veranderen, waardoor we de mensen kunnen worden die we moeten zijn om onze rollen te vervullen.

4

The Dark Triad

Wetenschappers geloven dat onze persoonlijkheidskenmerken grotendeels genetisch zijn en daarom inherent zijn aan onze biologie. De ene groep vergeleek de broederlijke en identieke tweeling op basis van vijf persoonlijkheidskenmerken, waaronder extraversie, emotionele stabiliteit, consciëntieusheid, aanvaardbaarheid en openheid voor ervaring. De resultaten waren grotendeels voorspelbaar: eeneiige tweeling leek veel meer op elkaar dan een een-eiige tweeling. Dit impliceert dat onze persoonlijkheidskenmerken ten minste gedeeltelijk genetisch zijn.

Maar wat gebeurt er als je persoonlijkheid wordt bepaald door een vervelende reeks genen? Psychologen hebben deze uitkomst The Dark Triad beoordeeld. De drie betrokken eigenschappen zijn bekend als machiavellianisme (zijnde een slechte manipulator), psychopathie (blijk gevend van een gebrek aan empathie en een hoge mate van impulsiviteit) en narcisme. Iemand die de pech heeft om extreem extreem thuis te zijn, wordt over het algemeen een genadeloze, sluwe en koelhartige crimineel. In feite vormen individuen die deze persoonlijkheidstrekken vertonen de belangrijkste demografie van veroordeelde misdadigers.

3

Wat Mooi is, is Goed

De meeste mensen zijn het erover eens dat mooie mensen extra voordelen hebben in onze samenleving. Hoewel we aan de oppervlakte weten dat aantrekkelijkheid geen persoonlijkheidskenmerk in het bijzonder suggereert, blijven we meestal voor de gek. In Canada en de VS worden aantrekkelijke mensen over het algemeen gelukkiger, intelligenter en sociaal geschoolder dan de rest van ons.

De meesten van ons willen gewoon niet als oppervlakkig gezien worden, en daarom bagatelliseren we het belang van fysieke aantrekkelijkheid. Natuurlijk is het mogelijk dat onze percepties accuraat zijn, omdat ze vaak zelfvervullend zijn. Aantrekkelijke mensen kunnen inderdaad gelukkiger en sociaal geschoolder zijn, omdat ze de rest van hun leven de voorkeur hebben gehad van de rest van ons. Zou het kunnen dat Kim Kardashian niet zo getalenteerd is als ik dacht dat ze was?

2

Fysiologische opwinding

Hollywoodromans zijn op zijn zachtst gezegd melodramatisch. Liefde lijkt altijd spontaan te ontbranden op de meest onhandige plaatsen, bijvoorbeeld in het midden van een oorlogsgebied. Maar volgens psychologen kunnen deze gespannen situaties feitelijk katalysatoren zijn voor aantrekking. Een recente studie had een aantrekkelijke vrouw interview mannelijke universiteitsstudenten als ze liepen over een gammele en broze brug. Dezelfde vrouw interviewde mannen die over een stevige en stabiele brug liepen. De vrouw gaf elke man haar telefoonnummer en vertelde hen dat ze haar konden bellen als ze vragen hadden over de enquête. De mannen die geïnterviewd werden op The Bridge of Death zouden veel vaker bellen.

Het is mogelijk dat de mannen die over de gammele brug liepen een verhoogde algemene opwinding ervoeren en onbewust deze opwinding aan de vrouw toeschrijven, waardoor hun aantrekkingskracht toenam.

1

Liefde

Hoe weet je dat je verliefd bent? Bepaalde psychologen hebben het vastgepind aan de aanwezigheid van vijf afzonderlijke elementen: een behoefte aan intimiteit met de persoon; een gevoel van passie voor hen; obsessieve gedachten over hen; emotionele afhankelijkheid; en een gevoel van extase als de persoon lijkt te wedervaren. De veertienjarige meisjes onder ons knikken ongetwijfeld heftig.

Dus waarom word je verliefd op iemand? Afgezien van de voor de hand liggende factoren, zoals fysieke verschijning en symmetrie van het gezicht, lijkt het er ook op dat we over het algemeen dol zijn op mensen die op ons lijken. Eén studie toonde aan dat een meerderheid van de langdurige koppels qua uiterlijk, ideologie en intelligentie op elkaar lijken. Blijkbaar trekken tegenstellingen elkaar toch niet aan.