10 moderne dag heremieten

In de non-stop wereld van de 21ste eeuw, met onze 24/7, allesbehalve-je-wilt-cultuur, is het geen verrassing dat sommige mensen de maalstroom van het moderne leven mijden en de wildernis in trekken. Hier zijn tien mensen die precies dat hebben gedaan en hun leven hebben geleid in zelfopgelegde isolatie en relatieve rust en stilte.

10

Valerio Ricetti 1898-1952

Ricetti is mogelijk de meest flamboyante kluizenaar op deze lijst. De Italiaan-Australiër had verschillende banen, waaronder mijnwerker en ambachtsman, in het Australische gebied van New South Wales voordat hij aan de rivierboot ging werken. Volgens de legende was Ricetti op een dag aan het wandelen toen hij werd betrapt door een plotselinge stortbui. Hij zocht onderdak in een nabijgelegen grot; een grot die hij ongeveer 22 jaar niet zou verlaten. Door de jaren heen veranderde Ricetti zijn rotsachtige huis in een grot van wonderen van Aladdin. Hij hakte een kapel en een keuken uit de rots en bouwde stenen muren, stenen trappen, reservoirs voor watervoorziening en zelfs een aangelegde tuin. Na een toevallige ontmoeting met een plaatselijke arts (Ricetti was gevallen en zijn been gebroken) ontwikkelden de twee een hechte vriendschap en Ricetti plantte de tuin van de dokter in, verdiende genoeg geld om zijn broer in Italië te bezoeken. De heremiet keerde echter nooit terug, en vandaag staat Hermit Cave op de lijst van het staatkundig register van New South Wales.

9

Noah John Rondeau 1883-1967

De kluizenaar van het Adirondack-gebergte was in staat om het te vermengen met de wildernis als gevolg van zijn vorig leven als een gids van de verschillende regio (een contrast met zijn laatste baan voor zijn dood, als de kerstman in een New Yorkse staatsmuseum). Rondeau liep weg van wat volgens hem de 'Big Business and Industry Slavery' was van het Amerika van de 20e eeuw. Hij woonde alleen in het Cold River-gebied vanaf 1929 en werd beschouwd als een echte man van de natuur - klimmers die regelmatig de regio bezochten, bijgenaamd een van zijn hutten (Rondeau bouwde verschillende wigwams en tepees door het hele gebied) het 'stadhuis'. Een amateur van de astronomie en een volleerde violist (zijn muziek was soms te horen van wandelaars in de vallei van de rivier), Rondeau was boven alles een uitstekende houthakker met briljante bosbouwvaardigheden, die hij als een jonge man van een lid had geleerd van de Abenaki-indianenstam. Misschien is het meest bizarre deel van het verhaal van Rondeau zijn roem. Gedurende de jaren 1940 en de jaren '50 verscheen hij op tal van sportmannenshows in Noordoost-Amerika om te praten over zijn succes in het jagen en vangen van big-jachten. Bij één gelegenheid werd hij zelfs per helikopter per luchtbrug naar een evenement gebracht. Ongeacht zijn korte tijd in de schijnwerpers, zijn hele leven lang was Rondeau een ongelooflijk gesloten persoon. Al zijn tijdschriften werden in een cijfer geschreven, dat pas 25 jaar na zijn overlijden in 1967 werd gekraakt.

8

Robert Harrill 1893-1972

Harrill was een man die zijn jaren zestig binnenging zonder veel te verliezen. Hij klopte van een doodlopende baan naar een doodlopende baan en onderging verschillende verbroken relaties. Het was geen wonder dat hij het conventionele leven de rug toekeerde en naar een verlaten bunker uit de Tweede Wereldoorlog in North Carolina verhuisde. Het was hier dat hij bekend werd als The Fort Fisher Hermit. Als je in minder dan gunstige omstandigheden leeft, zou je verwachten dat het dieet van Harrill meer is dan een vorm van ongezond leven. Maar de man leefde van oesters die hij uit de zee plukte en groenten die hij met zijn eigen blote handen in het leven had gehaald. In tegenstelling tot veel kluizenaars schuwde Harrill de schijnwerpers niet, integendeel. In de jaren zestig was hij de tweede meest populaire 'toeristische' attractie in de staat North Carolina en zijn bunker had een gastenboek voor zijn verschillende bezoekers om te ondertekenen.

De lokale autoriteiten waren echter geen fan van Harrill en probeerden hem bij talloze gelegenheden te vervolgen met beschuldigingen van landloperij. Wonder boven wonder was Harrill altijd in staat zichzelf met succes voor de rechtbank te verdedigen en de lokale politie gaf uiteindelijk op en liet hem in vrede leven. Harrill stierf in 1972 in mysterieuze omstandigheden. De doodsoorzaak werd vermeld als hartstilstand, maar velen geloven dat Harrill het slachtoffer was van een aanval van een meedogenloze lokale bende.

7

Arthur Leslie Darwin 1879-1977

Darwin, ook bekend als The Hermit of Posseum Key, woonde in het Everglades National Park in Florida. In 1945, op 70-jarige leeftijd, richtte hij daar een hut op, maar zou tot zijn dood in 1977 op het epische tijdperk van 112 in het park blijven. In 1960 overleefde Darwin de orkaan Donna, hoewel hij alleen door zijn zelfverdediging werd beschermd. gebouwd met zand en hutten. Hoewel The National Park Service kluizenaars verbood om in 1947 in de Everglades te wonen, na een lange rechtszaak (waarbij de advocaat van Darwin verklaarde dat een van zijn grootste zorgen Darwin probeerde te overtuigen om schoenen voor de rechter te dragen) mocht de heremiet zo lang blijven terwijl hij eigendommen van het land naar de staat tekende. Darwin, een jager en een timmerman, had geen stromend water of elektriciteit en kookte zijn eten van een kampeerkachel. Hij verbouwde groente en had een veestapel van konijnen waaruit hij zich zou verheugen.

6

Despina Achladioti 1890-1982

Achladioti was een Griekse vrouw geboren op het eiland Kastellorizo ​​in 1890 en woonde daar tot in de late jaren 1930. Kort na de uitbreken van de tweede wereldoorlog verliet Achladioti, samen met haar man en oudere moeder, hun huis en verhuisde naar het verlaten eiland Ro. De familie van drie woonde op het eiland, met geiten en kippen, gedurende een goede paar jaar totdat zowel haar man als haar moeder stierven. Achladioti bleef nog 40 jaar op het eiland en verdiende de bijnaam The Lady of Ro, voordat hij stierf in 1982. Een patriot tot de dag dat ze stierf, Achladioti hief elke dag de Griekse vlag op. Als gevolg daarvan werd ze met volledige militaire eer op het eiland begraven.

5

Manfred Gnädinger 1940-2002

Gnädinger werd in 1940 geboren in Duitsland en werd liefkozend bekend als de enige man toen hij verhuisde naar het kleine dorpje Camelle aan de Costa da Morte in Galicië, Spanje.Sommigen geloven dat de mens op bedevaart naar de regio is verhuisd, maar niemand weet precies waarom hij verbleef. De mens was een zandbeeldhouwer die grote sculpturen zou bouwen op het strand waar hij woonde. Inhoud met het leven in zijn hut van 2 x 3 meter, het eten van voeder, dagelijks joggen en niets dan een lendendoek dragen, zijn stille bestaan ​​zou meer betekenen dan je typische kluizenaar. Omdat hij ervoor koos om aan de rand van het leven te leven, werd hij na de olieramp van 2002 van de Prestige enigszins in de ban van Spaanse aangelegenheden geworpen. De lekkage vernietigde een groot deel van het strand en beschadigde onherroepelijk het ecosysteem in de omgeving. De mens, in verdriet, sloot zichzelf op in zijn hut en werd dagenlang niet gezien. Uiteindelijk brak de lokale gemeenschap, die zich bezig had gehouden met hun talismanische kluizenaar, in de cabine en vond de mens dood. De legende van de mens leefde echter, zoals sommige milieuactivisten beweerden dat de kluizenaar was gestorven aan de schok en het verdriet van de lekkage. Binnen enkele dagen pikte de nationale en internationale pers het verhaal op en de mens werd bekend als de allereerste mens die werd 'gedood' door een olieramp. Tot op de dag van vandaag is de mens een symbool van het tragische verlies van het leven en de vernietiging veroorzaakt door olielozingen over de hele wereld.

4

Richard Proenneke 1916-2003

Ook bekend als de Alaskan Wilderness Hermit, bracht Proenneke vanaf 1968 de resterende jaren van zijn leven door in een hut in volledige afzondering in een van de meest afgelegen gebieden ter wereld - de Twin Peaks-regio van Alaska. Zijn hut alleen was een geweldige prestatie, volledig door Proenneke zelf gebouwd - het interieur zou niet misstaan ​​in een vakantiebrochure. Proenneke was ook een amateur-naturist die een dagboek bijhield en vulde het met zijn observaties van de lokale fauna en flora en zijn reflecties op het leven in de wildernis in het algemeen. Hoewel Proenneke voornamelijk voedsel at dat hij van het land had gehaald, had hij ook een goede vriend die hem eenmaal per jaar leveringen zou leveren, per vliegtuig. One Man's Wilderness: An Alaskan Odyssey van Sam Keith, geschreven in de tijdschriften van Proenneke, won in 1999 een National Outdoor Book Award. Daarin wordt Proenneke geciteerd als: 'Wat een man nooit heeft, mist hij nooit.'

3

Willard Kitchener MacDonald 1916-2004

MacDonald werd geboren in Somerville, Massachusetts, en was een pacifist die weigerde te vechten in de Tweede Wereldoorlog. In plaats daarvan liep hij op een ochtend in de vroege jaren 1940 de wildernis van Nova Scotia binnen en keek nooit achterom. MacDonald woonde het beste deel van 60 jaar in het bos totdat een bosbrand zijn hut in 2002 verwoestte. Terwijl veel autoriteiten kluizenaars proberen te verplaatsen, reageerden de provincieambtenaren van Gully Lake volledig tegenovergesteld, en bouwde MacDonald zijn eigen hut in 2003. MacDonald kon zich echter nooit in zijn nieuwe huis vestigen en vluchtte snel terug het bos in. Zijn lichaam werd ontdekt op 27 juni 2004. MacDonald is een personage van een controverse, aangezien hij de eerste Canadese ooit een staatspensioen ontving zonder ooit een baan te hebben vastgehouden. Om nog maar te zwijgen van het feit dat sommigen hem beschouwen als een deserter van de oorlogsinspanning.

2

Józef 'Fred' Stawinoga 1920-2007

Stawinoga was een populaire figuur voor de mensen in Wolverhampton, Engeland. Maar in werkelijkheid kon je hem bijna niet missen. Fred woonde ruim veertig jaar in zijn tent op een eiland in het midden van de Ringweg tot zijn dood in 2007. Lokale Sikhs en hindoes begonnen hem zelfs als een heilige man te eren en hij kreeg een eredoctoraat van Wolverhampton Polytechnic. De Poolse staatsburger vocht in 1939 tegen de Sovjet-invasie van Polen, voordat hij zijn geboorteland verliet en eind 1940 naar Engeland verhuisde. Hij bekleedde verschillende functies voordat hij uiteindelijk al zijn bezittingen in een kinderwagen stopte en zijn intrek nam op de Ring. Hij stierf in 2007 op de grote oude dag van 86. Wolverhampton City Council betaalde voor zijn begrafenis.

1

Tom Leppard 1934-heden

Lepperd op naam, Leopard van nature; als door niets anders dan uiterlijk. Kort voordat Leppard naar het eiland Skye in Schotland verhuisde, betaalde de 53-jarige voor zijn hele lichaam om te worden bedekt met tatoeages van luipaardvlekken, hadden luipaardogen getatoeëerd over zijn oogleden en implantaten van kattentanden op zijn knagers geplaatst. Volgens het Guinness Book of Records is hij de voormalige meest getatoeëerde ouder op aarde. Geboren in Woodbridge, Suffolk, Engeland Leppard verdroeg een verzengende en wrede tijd zowel in het onderwijs als in de strijdkrachten. Uiteindelijk keerde Leppard de maatschappij de rug toe en verhuisde naar een kleine hut op het eiland. Hij zou eens per week proviand ophalen, evenals zijn staatspensioen, van de plaatselijke stad waar hij met kajak naartoe zou reizen. Leppard woonde bijna twintig jaar op het eiland. Nu, in zijn jaren '70, woont hij in een huisje in Broadford, Skye.

Gareth May

Gareth May is een auteur en de co-editor van de relatie-website His 'n' Hers Handbook. Zijn debuutboek, 150 Things Every Man Should Know, gepubliceerd in november 2009, werd door The Independent op zondag geselecteerd als een van de beste boeken van het jaar. Het is gepubliceerd in de VS, Rusland en China. Zijn tweede boek, Man of the World, werd in juni 2012 gepubliceerd. Hij is geboren en getogen in Devon en woont nu in Londen.