10 invloedrijke manieren dromen gevormd in de vroege wereld

Dromen, de methode van de geest om avonturen door het onderbewustzijn te beginnen, is sinds het oude Mesopotamië een invloedrijk onderdeel geweest van het vormen van de mensheid. Dromen hebben het begrip van de menselijke geest van de geest, het lichaam en de artistieke vaardigheid vergroot, evenals een revolutie in de geneeskunde, geïnspireerde religie en gemanipuleerd menselijk gedrag.

In de vroege wereld was dromen een bron van fascinatie en was het begrijpen van iemands dromen net zo belangrijk als het begrijpen van de wakkere wereld. Tegenwoordig is droominterpretatie van weinig betekenis. Het is echter belangrijk om rekening te houden met de invloed die dromen hadden op de vroege mensheid, die is overgegaan in de huidige maatschappij. Van cultureel belang tot biologische functie, dromen hebben een vitale rol gespeeld in de vorming van de mensheid - een rol die meestal over het hoofd wordt gezien.

10Medicine

Een veelgehoord geloof is dat de geest tijdens het slapen een scan van het lichaam uitvoert en dat alle kwalen die hij ontdekt worden gepresenteerd in geprojecteerde beelden die we dromen noemen. Een van de meest invloedrijke mensen die dit idee populariseerde, was Hippocrates, de grondlegger van de moderne geneeskunde. Hij geloofde dat dromen voorgevoelens waren voor het ontwikkelen van ziektes in het lichaam; door naar je dromen te luisteren, kun je voorkomen dat deze ziekten ooit wortel schieten.

Galen, een oude arts, bracht ook geneeskunde in verband met de droomwereld, met de nadruk op de correlatie tussen temperamenten en dromen, waarvan hij geloofde dat ze onevenwichtigheden in het lichaam zouden vertonen. Met zo'n vertrouwen in dromen en hun diagnostische vermogens, zou hij vaak operaties uitvoeren op basis van droominterpretatie. Door dromen te verbinden met een fysieke realiteit in plaats van de overtuiging te handhaven dat ziekte gegrond was in bijgeloof, waren de theorieën van Hippocrates en Galen enkele van de eerste stappen om geneeskunde erkend te krijgen als een rationele praktijk, een verdere revolutie in de behandeling van ziekten.

9Military

Veel oude heersers zouden advies inwinnen van droomtolken bij het maken van belangrijke politieke en militaire keuzes. Twee opmerkelijke voorbeelden zijn Alexander de Grote, die werd geleid door een droom om de Fenicische stad Tyrus te veroveren, en Hannibal, een Carthaagse militaire bevelhebber uit de tweede eeuw voor Christus, die wordt gecrediteerd als een van de grootste militaire strategen aller tijden. Hannibal geloofde dat zijn dromen militaire tactieken als profetische instructies openbaarden, waarmee hij oorlogsstrategieën revolutioneerde voor toekomstige leiders.

Genghis Khan was een andere heerser die cruciale beslissingen nam over droominterpretatie. In een opmerkelijk geval kwam zijn sjamaan, Teb Tengri, naar Genghis en rapporteerde twee dromen die hij had gekregen. In de eerste droom regeerde Genghis Khan over de Mongoolse natie. In de tweede was het zijn broer, Khasar, die de heerser was. In overeenstemming met het aandringen van Teb Tengri handelde Genghis Khan snel en arresteerde zijn broer. Gelukkig voor Khasar, berispte hun moeder later Genghis om hem vrij te laten.

8Religion

Een belangrijk punt van vereniging tussen de drie Abrahamitische religies van het jodendom, het christendom en de islam is het sterke geloof in dromen die leiding bieden in wijsheid, inspiratie en goddelijke interventie. Dromen speelden een vitale rol in de geboorte en evolutie van deze religies. Dit wordt duidelijk gemaakt door Abraham, de voorvader van de Hebreeuwse natie, die een van de meest productieve dromers in de Hebreeuwse Bijbel is, evenals de profeet Mohammed die zijn eerste openbaring ontving tijdens een droom. Net als de Torah en de Koran is de Bijbel rijk aan droomreferenties, en weerspiegelt het vroege geloof dat dromen een medium zijn voor heilige interventie en openbaring.

Het was een algemeen geloof in het oude Egypte dat de droomstaat de dromer in een goddelijk rijk dreef. Hier werd de interactie met de goden voor profetische visies mogelijk gemaakt door een proces dat 'droomincubatie' wordt genoemd. Tijdens deze incubatie zou de dromer, na dagen van vasten, reinigen en andere rituele praktijken, naar een specifieke tempel gaan die aan de god was gewijd ze wilden communiceren om advies te verkrijgen over wereldse en spirituele zaken. Volgens hun visies zouden droomvertalers de droom verhelderen en inzicht bieden in de toekomst van de dromer zoals die door de goden aan hen is gegeven.

7Literature

Van mythen tot historische teksten tot oude inscripties, dromen zijn in de vroege literatuur een vitaal motief geweest. Terwijl het eerste droomwoordenboek, Oneirocritica, werd opgenomen door Artemidorus Daldianus rond 140 na Christus in Griekenland, het vroegste geschreven voorbeeld van droominterpretatie is te vinden in het Babylonische Het verhaal van Gilgamesj. Hier, in 's werelds eerste opgenomen stuk literatuur, worden dromen in de tekst verwerkt, verwijzend naar metaforische eigenschappen van Gilgamesj's onontdekte zelf.

De Griekse historicus Herodotus van de vijfde eeuw voor Christus, die de vader van de geschiedenis is, schreef ook over dromen. In Boek één van histories, de Lydische koning Croesus droomt dat zijn zoon zal sterven als gevolg van een speerpuntwond. Croesus krijgt een bodyguard om zijn zoon te beschermen tijdens een jacht. Zijn inspanningen zijn echter zinloos en zijn zoon wordt per ongeluk door de lijfwacht zelf bespioneerd. Herodotus beschrijft ook een droom van King Astyages, waar zijn dochter Mandane door heel Azië urineert en het hele continent overstroomt. Astyages droomt dan dat ze het leven schenkt aan een wijnstok die Azië onder een schaduw zet. Dit gebeurde toen de zoon van Mandane, Cyrus de Grote, zijn grootvader onttroonde in de 6e eeuw voor Christus en koning van de Perzen werd.

Vele andere oude en klassieke teksten gebruikten ook droominterpretatie als profetische literatuur, zoals die van Homerus Ilias en Odyssee, Aeschylus's Oresteia, Macrobius's Commentaar op de droom van Scipio, Pausanias's Beschrijving van Griekenlanden Pindar's Olympian Odes. Schrijvers tijdens de Middeleeuwen, zoals Geoffrey Chaucer, presenteerden allegorische verhalen in hun werk via een narratief raamwerk van een droom. Hierdoor kon het schrijven meer personificaties en symboliek bevatten, waardoor veel van de droomvisies in literaire werken uit de Romantiek verder werden geïnspireerd.

6Psychology

De oorsprong van de psychologie is diep geworteld in droominterpretatie. De oude Griekse filosoof Aristoteles kan worden aangemerkt als een van de belangrijkste invloeden bij het leggen van de grondslagen van de psychologie. Hij geloofde dat dromen de geestelijke gezondheid van de dromer voorspelden en inzicht konden geven in de geest als een weerspiegeling van het wakende leven. Volgens Aristoteles kunnen we, terwijl we wakker zijn, gemakkelijk onderscheid maken tussen realiteit en verbeelding, maar terwijl we slapen, is dit vermogen niet langer aanwezig. Daarom lijken dromen zo echt op het moment dat we ze ervaren. Vanwege dit geloof beweerde Aristoteles dat dromen een product waren van ervaringen, gedachten en emoties die we hadden terwijl we wakker waren en de manier was waarop de geest mentale angst onthulde en uitsloot.

In het droominterpretatieboek van Artemidorus, Oneirocritica, verdeelde hij dromen in twee basistypen - de ene direct en de andere allegorisch. Van dit laatste type werd aangenomen dat het betekende wat de ziel probeerde over te brengen aan geest en lichaam. Zowel Aristoteles als Artemidorus's interesse in droominterpretatie om de diepste hoeken van de geest te verkennen in termen van psychologie, zou later de weg vrijmaken voor Freuds stichting van psychoanalyse, waardoor de wereld meer informatie krijgt over de wetenschap en de aard van dromen dan ooit in de geschiedenis was ontvangen .

5Evolution

Terwijl de echte functie van dromen nog steeds ter discussie staat, ontwikkelde de moderne Finse filosoof Antti Revonsuo een theorie dat het oude dromen daadwerkelijk heeft bijgedragen aan de evolutionaire fitheid van de mensheid door bedreigende gebeurtenissen te simuleren en de mens in staat te stellen te repeteren en overlevingsinstincten te ontwikkelen tijdens gevaarlijke en vijandige situaties. Tijdens het droomproces kan onze geest geen onderscheid maken tussen realiteit en mentale beeldspraak. In de oudheid werden dromen ook als realiteit beschouwd, dus dromen van dreigende situaties gaf de mensheid een overlevingsvoordeel en verbeterde de manier waarop bedreigingen werden aangepakt. De droomproductie van onze voorouders zou zeer actief zijn geweest, waardoor ze een beter antwoord konden bieden op constante dreigingen (omgeving, honger, roofdieren, enzovoort). Door dromen konden onze voorouders betere levens- en overlevingsvaardigheden ontwikkelen, wat niet alleen de kans op nakomelingenproductie verhoogde, maar ook de weg bereidde voor het doorgeven van die vaardigheden aan toekomstige generaties.

4Behavior

In een onderzoek aan de Carnegie Mellon University hebben onderzoeken het effect onderzocht dat dromen hebben op het waakgedrag van mensen. Na 182 pendelaars op een treinstation in Boston te hebben onderzocht, concludeerden ze dat mensen meer geneigd zijn een droom van een vliegtuigcrash hun reisplannen te laten beïnvloeden dan na te denken over een crash of een waarschuwing van de regering. De redenering hierachter is dat tijdens de fase van snelle slaap (REM) van slaap, het limbisch systeem en de amygdala - twee delen van de hersenen die verantwoordelijk zijn voor emotionele respons - intens actief zijn, waardoor de dromer een verhoogde emotionele reactie krijgt op ontwaken.

In de moderne tijd beïnvloeden onze dromen ons dagelijks leven op een meer onbewust niveau, terwijl dromen voor onze voorouders een belangrijke gids waren om hun leven en activiteiten aan te passen. Wanneer onze voorouders zouden dromen, zou hun emotionele reactie worden overgedragen naar de volgende dag. Hadden ze bijvoorbeeld een positieve droom over iemand ervaren, dan zou het een emotionele band tussen hen en die persoon kunnen hebben versterkt. Aan de andere kant kan een negatieve droom tegengestelde emoties in een relatie hebben veroorzaakt. Dromen hadden daarom een ​​belangrijke invloed op het vormgeven van oude culturen, zoals mensen hun dromen zouden projecteren op hun wakkere leven, gedrag beïnvloeden, sociale interactie en inspiratie voor nieuwe ideeën.

3 Respect en erkenning

Vroeger waren dromen vaak een manier voor mensen om een ​​hogere status van respect en erkenning te verkrijgen. Als een oude initiatie-ritueel, zouden autochtone Amerikaanse kinderen bij het binnengaan in de puberteit op zoek gaan naar een visie en visie op hun geestelijk en levensgevoel. Alleen in het bos, met dagenlang geen eten of drinken, vastten de adolescenten op hun zoektocht naar eenzaamheid in eenzaamheid totdat ze een droom ontvingen over hun spirituele identiteit en plaats binnen de stam.

Ook tijdens vroege tijden werd het Heb-Sed festival gehouden tijdens het 30e jaar van een farao om zijn waardigheid te bewijzen in het blijven regeren over Egypte. Tijdens deze viering werd van de koning verwacht dat hij boven zijn lichaam en de dood uitstijgt door een droom, afdaalt naar de onderwereld, Osiris (god van het hiernamaals) wordt en geestelijk getransformeerd terugkeert naar het menselijke rijk.

Bovendien moesten sjamanen van de oude wereld - zij die gespecialiseerd waren in het bemiddelen tussen het leven van hun stam en de geestenwereld - deze transcendentie ervaren door een droom voordat ze de titel van sjamaan kregen. Degenen die deze droomvisioenen ontvingen, werden met het grootste respect behandeld, omdat stammen hun sjamanen de macht zouden geven om alle overgangsriten voor te zitten - zoals geboorten, visites, huwelijken en sterfgevallen - en hen ook te belasten met het bestuderen van de mythologie, genealogie, geloofssysteem en taal van hun stam.

2 Geheugenversterking

Volgens sommige theoretici verzamelen mensen en dieren gedurende de dag informatie, die vervolgens wordt herhaald tijdens de REM-fase van de slaap. Dit resulteert in verbeterde prestaties van de hippocampus, een regio van de hersenen die verantwoordelijk is voor geheugenopslag.Met andere woorden, het brein gebruikt dromen om de gedurende de dag ontvangen informatie te verwerken en zich volledig in te zetten voor het onthouden van nieuwe informatie.

Tijdens de vroege evolutie van cultuur en mensheid, kregen onze voorouders voortdurend nieuwe informatie over alles, van overleving tot sociale interactie tot oude technologie tot landbouw. Maar hoe konden deze samenlevingen en culturen bloeien als de geleerde informatie niet toegewijd was aan de geest? Een theorie over waarom mensen het dromen ontwikkelden, is dat dit de mensheid in staat stelde om de kunst van het geheugen te ontwikkelen. De geesten van onze voorouders waren als ongeorganiseerde archiefkasten met feiten. Door het gebruik van dromen konden ze al hun nieuwe informatie opslaan om hen te helpen belangrijke elementen te onthouden voor hun overleving, zoals welke bessen giftig waren of de locatie van de grot die de beste schuilplaats bood.

1Philosophy

Een algemeen idee in de filosofie is dat wat we denken van de echte wereld een illusie of een verzinsel van onze verbeelding kan zijn. De eerste geregistreerde vermelding van dit concept is in de beroemde droom van de oude Chinese filosoof Zhuang Zhou: "The Butterfly Dream." In deze visie is Zhou een vlinder die onwetend is over zijn identiteit als Zhou. Bij het ontwaken uit de droom is hij in de war; is hij eigenlijk Zhou, die er net van gedroomd had een vlinder te zijn, of is hij een vlinder die nu droomt dat hij Zhou is? Concluderend, wat Zhou overbrengt, is dat de mogelijkheid bestaat dat de werkelijkheid een droom is, en door dit idee te accepteren, moeten we absolute voorstellingen scheiden van objecten en mensen die we als 'echt' beschouwen. Door dromen hebben onze voorouders een nieuwsgierigheid ontwikkeld voor wat buiten hun eigen fysieke bestaan ​​was, wat een interesse in filosofie en de aard van de werkelijkheid wekte.

Dit idee vormde later de beroemde zin die werd bedacht door de Franse filosoof van de 17e eeuw, René Descartes: cogito, ergo sum, of: "Ik denk, daarom ben ik dat."