10 belangrijke dingen die je niet zult geloven We hebben het voor altijd gered

Het is geen geheim dat wij mensen slecht zijn in het verzorgen van spullen. Maar het is één ding om een ​​schilderij of een klassieke film te verliezen en een andere om de meest basale dingen te verliezen die onze beschaving bij elkaar houden.

We hebben je al eerder verteld over de onschatbare culturele artefacten en historische locaties die onze soort in de loop der jaren heeft weten te verliezen. Maar die waardevolle verliezen hadden niets op dit lot.

10 Onze meest waardevolle audio-opnamen

Voor de overgrote meerderheid van het menselijk bestaan ​​was het creëren van een archief van geluiden fysiek onmogelijk. Toespraken verdwenen in de ether, samen met uitvoeringen, liedjes en accenten.

Toen, in de late 19e eeuw, hebben we eindelijk een manier bedacht om deze geluiden voor toekomstige generaties te behouden. Het was een keerpunt in de menselijke evolutie ... en menselijke domheid. Zodra we waardevolle geluiden begonnen op te nemen, begonnen we ze te vernietigen.

Als eerste ging muziek. In de begintijd van fonograafbedrijven dacht niemand dat de nummers die ze opnamen op een dag waardevol zouden zijn. Baanbrekende voorbeelden van Amerikaanse gospelmuziek, jazz, folk en blues waren allemaal voor altijd verloren toen platenmaatschappijen de meesters vernietigden die werden gebruikt om wax-discs te persen en ze verkochten als dakshingles. Vandaag de dag denkt men dat meer dan de helft van alle opnames gemaakt tijdens de eerste 23 jaar Amerikaanse muziek ontbreken.

Later werden ook kunstenaars getroffen. We hebben hele stukken verloren van Frank Sinatra, Judy Garland en George Gershwin, samen met honderden unieke auteurslezingen, radio-interviews en historische toespraken. We slaagden er zelfs in om een ​​opname van de crew van de Enola Gay te misplaatsen op het moment dat ze de atoombom hadden laten vallen - een vitaal stuk geschiedenis dat nu voorgoed verloren is.

9 De laatste twee decennia wetenschappelijke gegevens

Wetenschap overleeft op onbewerkte gegevens. Zonder goede gegevens om ze te ondersteunen, zijn onze conclusies in wezen waardeloos. Toch zijn wetenschappers verrassend slecht in het vasthouden van die gegevens. Volgens een studie uit 2013 gepubliceerd in Huidige biologie, de overgrote meerderheid van onbewerkte gegevens van experimenten van de laatste twee decennia is nu volledig ontoegankelijk.

Het team bekeek 516 papers die tussen 1991 en 2011 werden gepubliceerd. Tot hun onverbiddelijke verbazing ontdekten ze dat de hoeveelheid ontbrekende of vernietigde gegevens uit de meest recente kranten 23 procent was. Toen het team de oudste papieren controleerde, ontdekten ze dat 90 procent van de onbewerkte gegevens voor altijd verdwenen was.

Het probleem komt van gegevens die online worden opgeslagen. Wanneer koppelingen worden verbroken, sites worden verwijderd of e-mailadressen donker worden, wordt het voor onderzoekers onmogelijk toegang te krijgen tot die gegevens. Voor 25 procent van de onderzoeken konden geen e-mailadressen worden gevonden voor de betrokkenen. Voor nog eens 38 procent kregen aanvragen voor onbewerkte gegevens geen reactie. Andere belangrijke bestanden werden opgeslagen op de nu overbrugde hardware. Smithsonian magazine beweert dat deze gegevens nu niet meer te achterhalen zijn.

Het slechtste deel is dat deze gegevens vaak de wetenschap kunnen helpen, zelfs decennia later. In de jaren tachtig deed zoöloog Timothy Vines onderzoek naar een paar padden soorten afkomstig uit Oost-Europa. Dankzij ruwe gegevens van een kleine Poolse studie die in 1930 werd gepubliceerd, konden ze een doorbraak bewerkstelligen. Als Vines dat onderzoek nu deed en vertrouwde op studies uit 1991, zou die doorbraak nooit gebeuren.

8 Twee decennia aan uitspraken van het Hooggerechtshof

De uitspraken van het Hooggerechtshof zijn volgens de wet wat ruwe gegevens zijn voor de wetenschap. Het zijn de kleine details die helpen om context te geven aan een wettelijke beslissing van de hoogste autoriteit in het land. Ze vormen de komende decennia een precedent. Een groot deel van hen is nu voor altijd verloren.

Sinds 1996 heeft het Hooggerechtshof 555 keer materiaal op internet geciteerd. Volgens een onderzoek uit 2013 leidt bijna 50 procent van de URL's in deze arresten nu nergens. Dit omvat citaten in gevallen zoals Scott v. Harris.

In 2001 engageerde sheriff's plaatsvervanger Timothy Scott de 19-jarige Victor Harris in een supersnelle achtervolging. De achtervolging eindigde met Harris verlamd, en Harris vervolgde Scott voor buitensporig geweld. Toen de zaak uiteindelijk voor het Supreme Court aankwam, werd hun oordeel sterk beïnvloed door een online video van Scott's dashcam. Links naar die video zijn nu verbroken, dus het is vandaag onmogelijk om de beslissing van de rechtbank te contextualiseren.

Volgens Adam Liptak in The New York Times, deze linkrot betekent dat besluiten van het Hooggerechtshof "in toenemende mate op zand worden gebouwd". In sommige gevallen ondermijnen de aangehaalde materialen nu zelfs het gezag van de rechtbank. Een citaat uit 2011 over gewelddadige videogames leidt nu tot een bericht dat brutaal luidt:

Ben je niet blij dat je niet naar deze webpagina hebt verwezen? Als je dat had gedaan, zoals Justice Alito deed, zou de originele content allang verdwenen zijn en zou er iemand anders langs gekomen zijn om het domein te kopen om een ​​opmerking te maken over de vergankelijkheid van gelinkte informatie in het internettijdperk.

7 De geschiedenis van de televisie in Groot-Brittannië

Voor zo'n klein eiland is de bijdrage van Groot-Brittannië aan de mondiale cultuur enorm geweest. Waarschijnlijk heeft iedereen die dit leest gehoord van Monty Python, Doctor whoen de Beatles. Een groot deel van die bijdrage kwam van televisie, wat lange tijd de BBC betekende. Dankzij enkele spectaculair slechte beslissingen van het bedrijf in de jaren zestig en zeventig is een groot deel van de Britse tv-geschiedenis voorgoed verloren.

Bekend, dit omvat bijna 100 afleveringen uit de vroege dagen van Doctor who. Maar de verliezen gaan veel verder dan een sci-fi-show. Bob Dylan's eerste acteerrol (inclusief zijn eerste televisie-uitvoering van "Blowin 'in the Wind") ontbreekt, evenals werk van Ridley Scott, toneelschrijver Dennis Potter, Peter Cook en Dudley Moore.

De meeste van de baanbrekende sci-fi-serie Het Quatermass-experiment-die een revolutie teweeg heeft gebracht in TV sci-fi-is verdwenen, net als afleveringen van komische edelstenen Dad's Army en Hancock's halfuur. Zoals te zien is in de video hierboven, verschijnt de enige verschijning van de Beatles op live muziek Top of the Pops heeft nu slechts 21 seconden overlevend beeldmateriaal, ironisch genoeg bewaard gebleven in een overlevende aflevering van Doctor who.

De fout ligt bij de BBC zelf, die oude banden heeft geveegd om geld te besparen. Toch had het nog erger kunnen zijn. Op een gegeven moment overwoog het bedrijf serieus alle Monty Python te wissen.

6 Eenderde van alle Bitcoins

Hoewel veel mensen blijven voorspellen dat het gedoemd is, bestaat er geen twijfel over dat bitcoin nu een belangrijke valuta is. Een analyse van The Money Project plaatste het als de best presterende valuta ter wereld voor 2015. Er zijn momenteel miljarden dollars aan munten verpakt in het project. Dit alles is alleen maar bedoeld om de verhalen over zombie-munten zoveel gekker te maken.

In tegenstelling tot banken hebben bitcoins nulregulering. Als je sterft zonder je sleutel door te geven (eigenlijk een wachtwoord), sterven je munten met je mee. Dezelfde deal als je je harde schijf verliest of een catastrofale crash krijgt. Die bitcoins kunnen nooit meer worden gebruikt, ook al blijven ze bestaan ​​binnen het systeem. Deze nutteloze munten staan ​​bekend als zombie-munten. Volgens een onderzoek door NVIDIA-ingenieur John Ratcliff konden ze nu goed zijn voor ongeveer 30 procent van alle bestaande bitcoins.

De waarde van een bitcoin verandert zo veel dat we hier geen nummer op plaatsen. Maar ten tijde van de studie van Ratcliff was de waarde van de zombie-munten gelijk aan bijna $ 1 miljard. Sommige van deze bitcoins zijn opzettelijk ontoegankelijk gemaakt door schimmige groepen via een proces dat bekend staat als 'burning'. Dat is $ 1 miljard dat voorgoed voor altijd verloren is gegaan - het digitale equivalent van een schip met Spaans goud dat zinkt naar de oceaanbodem.

5 Een kwart van 's werelds taalfamilies

De Indo-Europese taalfamilie bestaat uit talen die zo uiteenlopend zijn als Engels, Spaans, Grieks, Russisch, Koerdisch en Nepalees. Het verliezen van deze taalfamilie zou betekenen dat alle poëzie, legendes, romans, liedjes en geschiedenissen van elk van die talen en honderden anderen verloren gaan.

In de loop van de geschiedenis van de mensheid is een verlies als dit niet één, twee of zelfs 20 keer gebeurd. Ten minste 100 taalfamilies zijn verloren gegaan, samen met al hun individuele talen. Dit vertegenwoordigt bijna een kwart van alle taalfamilies die ooit hebben bestaan.

Gezien de lange tijd dat de mensheid heeft bestaan, lijkt dit misschien niet zo'n grote deal. Maar er zijn tekenen dat de snelheid van verlies toeneemt. Van de 100 taalfamilies waarvan bekend is dat ze verloren zijn gegaan, verdwenen er 28 in de vorige eeuw.

De snelheid van uitsterven was zo groot dat er elke drie maanden een taal stierf. Tegen 2100 is naar schatting ongeveer 50 procent van de 6.500 talen in de wereld uitgestorven. Sommigen stellen het cijfer op een alarmerende 90 procent. Dat is heel wat cultuur weggevaagd in een enkele eeuw.

4 Een generatie van gaminggeschiedenis

Leuk vinden of niet, gamen is nu een groot deel van onze cultuur, net zo belangrijk voor onze beschaving als muziek of tv. Het zou dus geen verrassing moeten zijn om te horen dat we al ons best doen om waardevolle brokken ervan kwijt te raken. Terwijl klassiekers houden van Space Invaders zijn veilig voor toekomstige generaties, meer recente games zijn voor altijd verloren. Vooral die alleen op internet bestaan.

Als je ooit een impopulair MMO-achtig spel hebt gespeeld glitch of City of Heroes-je bent waarschijnlijk bekend met dit scenario: Business is slecht, dus sluit het bedrijf uiteindelijk de servers af. Dit is goed voor het bedrijf, maar catastrofaal slecht voor historici.

In een oogwenk kunnen bijna alle sporen van een generatiebepalend spel verdwijnen. Dit is niet zo erg nu, wanneer het in het levend geheugen blijft. Maar het is de taak van een historicus om na te denken over de toekomst. Over 200 jaar graven serieuze historici misschien wel over onze stoffige oude blogposts en vragen zich af wat EVE Online of World of Warcraft was.

Updates creëren soortgelijke problemen. Een spel zoals Boerderij dorp is aantoonbaar van grote historische waarde: voor beter of slechter, het veranderde de manier waarop een generatie denkt aan games. Het is er nog steeds, alleen is het niet meer hetzelfde. Sinds 2009, Boerderij dorp is zo vaak bijgewerkt dat het traceren van de evolutie al effectief onmogelijk is. Gameshistorici waarschuwen al dat dit de komende decennia een enorm probleem zal worden.

3 Bijna al ons voedsel

Massaproductie was een van de grootste dingen die er met de landbouw gebeurde, tenminste als het erom ging mensen te laten eten. Het veroorzaakte ook catastrofale schade aan de soortenrijkdom. Dankzij selectieve kweekmethoden zijn we erin geslaagd om bijna alles weg te vagen dat onze voorouders vroeger aten.

Neem appels. Voor een levensmiddel zijn ze een uiterst belangrijk onderdeel van de Amerikaanse identiteit. Daarom zeggen mensen nog steeds 'zo Amerikaans als appeltaart' en niet 'zo Amerikaans als een grote Mac met extra friet'. Toch hebben die appeltaarten die je oma's oma gewoonlijk bakte weinig gemeen met alles wat je vandaag zou kunnen gooien. In de afgelopen 100 jaar is 86 procent van alle appelvariëteiten in de VS verdwenen.

Dit heeft regionale gerechten hard geraakt. Choctaw-varkens, Midget-witte kalkoenen en Amerikaanse kastanjes waren reguliere kenmerken van regionale menu's. Maar ze zijn nu voor altijd verdwenen. Wereldwijd zijn de vooruitzichten even somber. Vergeleken met vóór 1900 is ongeveer 75 procent van de diversiteit van gekweekte planten verloren gegaan.

Dit gebrek aan genetische diversiteit laat overlevende soorten gevaarlijk open voor ziekten. Op dit moment staat een infectie op het punt de banaan uit te roeien.

2 99 procent soorten

Door de jaren heen heeft de aarde veel soorten verloren. Ieder van ons kan waarschijnlijk een handvol van de top van onze hoofden noemen: dinosaurussen, de dodo, de passagiersduif, de wolharige mammoet, enzovoort. Maar de pure, verbijsterende schaal van deze uitstervingen kan zelfs groter zijn dan je je had voorgesteld. Naar schatting is 99 procent van alle soorten die ooit leefden nu uitgestorven.

Binnenkort kan die verbazingwekkende figuur nog hoger komen te staan. In 2015 publiceerde een groep wetenschappers een paper waarin werd beweerd dat de aarde middenin een zesde massa-uitsterving plaatsvindt. We hebben deze in het verleden gehad en ze zijn nooit mooi. Het beroemdst is degene die de dinosaurussen heeft gedood.

Die massale extinctie heeft echter alleen de grotere dieren op aarde gedood. Het Perm-Trias-uitsterven vernietigde ongeveer 90 procent van de soorten die op dat moment leefden. Als we nog een massa-extinctie van die omvang hebben, ziet ons cijfer van 99 procent er misschien al snel meer uit als 99,9 procent.

Of we nu echt in een andere massa-uitsterving gebeuren, het enorme aantal soorten dat we in het verleden hebben verloren blijft stilletjes tragisch. Misschien het allervreemdste zijn die dieren die zijn uitgestorven zonder een spoor achter te laten in de fossielenbestanden.

1 essentiële vaardigheden

Naarmate de technologie verbetert, worden meer aspecten van het dagelijks leven geautomatiseerd. Zelfrijdende auto's kunnen bijvoorbeeld overal in de toekomst zijn. Uit een recent rapport blijkt ook dat bijna de helft van alle jonge mensen bang is dat hun werk over tien jaar zal worden geautomatiseerd.

In sommige opzichten is automatisering geweldig nieuws. Zelfrijdende auto's zullen waarschijnlijk leiden tot minder ongevallen en minder doden. Op andere manieren is het iets van een ramp. Naarmate meer banen geautomatiseerd worden, vergeten we hoe we de eenvoudigste dingen kunnen doen.

Neem het recente onderzoek naar de Igloolik Inuit-stam. Eeuwenlang vertrouwden jaarlijkse jachten op deskundige bewegwijzervaardigheden die door generaties werden doorgegeven. Toen kwam GPS op het toneel en de behoefte om deze vaardigheden te behouden verdween. Een paar jaar later merkten mensen een scherpe stijging van het aantal catastrofale jachtongevallen op, omdat jagers verloren raakten nadat hun GPS faalde.

Een soortgelijk probleem vindt vandaag plaats met piloten van luchtvaartmaatschappijen. Op een typische passagiersvlucht houdt een piloot de bediening slechts drie minuten vast. Wanneer de stuurautomaat faalt, maken vliegers zonder handmatige ervaring vaak fouten.

In 2009 raakte een Franse piloot die van Rio naar Parijs vloog in paniek toen de stuurautomaat uitschakelde. Hij vertraagde het vliegtuig en bleef het vertragen, zelfs toen het waarschuwingsalarm klonk. Zijn reactie zorgde ervoor dat het vliegtuig in de Atlantische Oceaan viel en alle 228 mensen aan boord doodde. Niet lang daarna waarschuwde veteraan piloot Rory Kay, de voormalige topveiligheidsfunctionaris van de Air Line Pilots Association, dat "we vergeten hoe te vliegen."

Als we zo doorgaan, duurt het niet lang voordat we allemaal op de mensen lijken WALL-E- vervaagd door de technologie om ons heen, zelfs als we erop vertrouwen om alles te doen.