Delen:
10 Hartverwarmende verhalen om je geloof in de mensheid te herstellen
Tegenwoordig hebben de meeste nieuwsverhalen betrekking op criminaliteit en corruptie. Deze verontrustende verhalen lijken nog meer sensationeel vanwege hun constante berichtgeving op sociale media en de 24/7 nieuwscyclus van de mainstream media.
Met zoveel negativiteit in de wereld is het gemakkelijk om je afgemat te voelen. Hoewel superhelden niet echt bestaan, tonen deze 10 verhalen aan dat de buitengewone vriendelijkheid en vrijgevigheid van een persoon enorm veel goeds kunnen doen voor de mensen om hen heen.
Aanbevolen afbeelding tegoed: BBC10 Benny
Jarenlang hebben de inwoners van Salem, Oregon, gezocht naar de verborgen rekeningen van $ 100 die overal verschijnen. Elke rekening is ondertekend "Benny," maar dat is niet de echte naam van de mysterieuze filantroop.
Inwoners van Salem hebben de Benny-rekeningen bijna overal ontdekt - verborgen in kinderwagens, uitgegleden door autoramen of verborgen in de slaapzakken van daklozen. Benny heeft naar schatting $ 50.000 uitgegeven. Voor veel van deze ontvangers verscheen die $ 100 op momenten dat ze het geld hard nodig hadden.
Deze daad van vrijgevigheid inspireerde de hele stad om het vooruit te betalen, waarbij sommige mensen de gewoonte op zichzelf namen. Voor de mensen die het geluk hebben een Benny te ontvangen wanneer ze niet echt in nood verkeren, hebben veel burgers het geld aan het goede doel gegeven of in iemand anders in de zak gestopt. Hoewel de oorspronkelijke donor een mysterie is, werd de praktijk al snel een stadstraditie die nog lang voortleeft.
9 Jalandhar Nayak
In een afgelegen dorp in de Indiase deelstaat Orissa moesten de schoolkinderen door 10 km dikke borstel lopen en drie uur lang heuvels en keien in beide richtingen beklimmen. Het is begrijpelijk waarom veel van deze kinderen hun opleiding hebben opgegeven.
Maar een vader genaamd Jalandhar Nayak was vastbesloten dat zijn zonen een opleiding zouden krijgen. Zijn jongens kwamen dichter bij de school en Nayak begon te werken. Gewapend met alleen een houweel en een koevoet, begon Nayak een weg naar het dorp op te ruimen in 2016. Hij duwde rotsblokken en groef de aarde zodat het een vlak oppervlak zou zijn. Hij werkte van zonsopgang tot zonsondergang, acht uur per dag, twee jaar lang.
Een lokaal nieuwsartikel hoorde over het verhaal van Nayak. De regering was het ermee eens dat het dorp een weg nodig had, dus betaalden ze hem voor zijn tijd en namen de constructie over waar hij was gebleven. Toen hij eenmaal de aandacht van de media kreeg, vroeg hij dat het dorp ook toegang zou krijgen tot stromend water en elektriciteit. Nadat generaties van dit dorp zo ver verwijderd waren van de beschaving, hielpen de acties van één man de hele gemeenschap.
8 Mohamed Bzeek
Mohamed Bzeek emigreerde met zijn vrouw, Dawn, vanuit Libië naar Californië. Ze hadden grote dromen en hadden nooit verwacht dat hun enige zoon geboren zou worden met een ziekte van broze botten en dwerggroei. Dawn koos een paar kinderen bij hen thuis, maar tragisch genoeg stierf ze, waardoor Mohamed alleen voor hun gehandicapte zoon zorgde.
Mohamed wist dat er andere ouders waren met kinderen met een handicap, maar ze werden opgegeven voor adoptie. Op elk moment zijn er 600 weeskinderen met terminale ziektes in Los Angeles County. Meestal sterven ze alleen in een ziekenhuis, zelfs als hun biologische ouders nog in leven zijn.
Mohamed Bzeek heeft het op zich genomen om zoveel mogelijk kinderen met terminale ziekten te helpen. Hij wil ervoor zorgen dat ze geliefd worden en in een echt huis gaan wonen voordat ze sterven.
Toen hij zestig was, ontdekte hij dat hij kanker had en voor operaties naar het ziekenhuis moest. Zonder een vrouw of een familie die daar kon zijn, herstelde hij zich alleen in het ziekenhuis terwijl een verpleegster in het huis voor de kinderen zorgde. Nadat zijn verhaal op het nieuws was, werd een GoFundMe-pagina gemaakt om Mohamed en deze kinderen te helpen. Vanaf het moment dat dit artikel is geschreven, heeft hij meer dan $ 500.000 aan donaties ontvangen.
7 Jim Glaub en Dylan Parker
Toen Jim Glaub en Dylan Parker samen in Manhattan een nieuw appartement betraden, verwachtten ze nooit honderden brieven te ontvangen die aan de Kerstman waren gericht. Eerst dachten ze dat het een grap of een oplichterij was. Naarmate de tijd verstreek, werd het aantal brieven overweldigend.
Ze hebben hun nieuwe adres googled maar konden niets vinden. Om welke reden dan ook dachten deze kinderen dat Santa in New York woonde. Op de een of andere manier wisten ze allemaal dat ze naar Jim en Dylans adres moesten schrijven. Veel kinderen schreven dat hun ouders niet genoeg geld hadden om cadeaus te kopen. De brieven waren hartverscheurend om te lezen, en het zou voor Jim en Dylan onmogelijk zijn geweest om de droom van elk kind uit zichzelf te laten uitkomen.
Ze begonnen een Facebook-groep en begonnen kerstbrieven uit te delen aan vrienden, familie en vrijwilligers die bereid waren de kerstwens van een kind te sponsoren. Een van de vrienden van Jim en Dylan was achterdochtig dat ze vielen voor een soort oplichterij.
Dus nadat ze haar pakket kerstcadeautjes naar een adres in de Bronx had gestuurd, verstopte ze zich buiten toen de UPS-truck arriveerde. En ja hoor, kinderen renden het huis uit en piepten dat de kerstman was gekomen. Hun moeder huilde tranen van vreugde. Het was allemaal echt.
Tegenwoordig hebben Jim en Dylan dit fenomeen volledig omarmd door een stichting op te richten genaamd het Miracle op 22nd Street, waar iedereen vrijwillig de Kerstbrief van een kind kan beantwoorden met Kerstmis. Schrijver en komiek Tina Fey was zo ontroerd door dit verhaal dat ze er al aan werkt.
6 Shyam Lal
In Chhattisgarh, India, woonde een 15-jarige jongen genaamd Shyam Lal in een dorp genaamd Saja Pahad. De dorpelingen leden voortdurend aan droogte en ze kregen geen enkele hulp van de overheid.Er was geen weg om het dorp met de buitenwereld te verbinden, dus hun enige toegang tot water was afkomstig van bronnen die snel droog zouden raken. Het vee stierf, mensen werden ziek en er was gebrek aan voedsel.
Terwijl mensen en dieren bleven sterven, besloot Shyam Lal er iets aan te doen. Hij pakte een schop en begon een gat te graven. De andere dorpelingen lachten hem uit. Maar hij luisterde niet en bleef de komende 27 jaar elke dag graven.
Tegenwoordig is dat gat uitgegroeid tot een vijver die één acre lang en 5 meter (15 ft) diep is. Elke persoon in het dorp heeft geprofiteerd van de vijver, en hun vee en gewassen bloeien.
5 Oom Wiggly Wings
Direct na de Tweede Wereldoorlog werd Duitsland een verdeeld land. De Sovjet-Unie had de controle over Oost-Duitsland en de burgers in West-Berlijn waren dood van de honger. Operatie Vittles was de poging van de Amerikaanse luchtmacht om voedsel en voorraden naar West-Berlijn te brengen.
In 1948 vloog een piloot genaamd Gail Halvorsen het vliegtuig dat verantwoordelijk was voor het laten vallen van benodigdheden zoals voedsel en steenkool. Hij merkte dat een groep Duitse kinderen hem aan het einde van het vliegveld door een hek gadesloeg, dus zei hij hallo. Hij was ontroerd om te zien hoe genereus de kinderen met elkaar waren. Dit inspireerde hem om pakketten gevuld met snoep uit kleine parachutes te laten vallen.
Terwijl hij overvloog, wiebelde hij het vliegtuig heen en weer, zodat de kinderen wisten wanneer het snoepje eraan kwam. Dit leverde hem de bijnaam "Uncle Wiggly Wings" op. Chocolade zou de problemen in hun land niet oplossen, maar getuigen zeggen dat het de broodnodige hoop aan kinderen heeft gegeven om hen te laten weten dat de wereld ze niet vergeten was.
4 Gloria Campos
De meeste ouders die een kind adopteren, geven de voorkeur aan baby's. Het is dus veel moeilijker voor oudere kinderen om permanente huizen te vinden. Gloria Campos was een nieuwslezer voor WFAA in Dallas-Fort Worth toen ze het verhaal vertelde van een jongen genaamd Ke'onte die deel uitmaakte van het programma voor adoptie van kinderen van woensdag.
Zijn eerste adoptie ging niet door. Hij was ook in een pleeggezin geweest waar ze hem te veel medicijnen hadden gegeven die hem in een trage zombie veranderden. Gloria was vastbesloten ervoor te zorgen dat hij een goed thuis vond. Dus liet ze een tweede verhaal uitkomen dat hem kenmerkte.
Die keer zagen Carol en Scott Cook Ke'onte en wisten dat hij de zoon was die ze altijd al hadden gewild. Toen hij ouder werd, besefte Ke'onte dat wat hem in pleeggezin was overkomen een vorm van misbruik was. Hij sprak voor het Congres om de aandacht te vestigen op de omstandigheden van kinderen in pleeggezinnen.
Als tiener verraste Ke'onte Gloria op het nieuws om haar te bedanken dat ze hem samen met zijn nieuwe ouders had gebracht. Ke'onte en Gloria hadden een betraande reunie op camera.
3 Ajay Munot
Ajay Munot, een rijke zakenman in India, reserveerde 80 lakhs (£ 93.000) voor de bruiloft van zijn dochter. Dit klinkt misschien belachelijk voor de meeste mensen, maar van de nieuw rijken in India is bekend dat ze maar liefst 59 miljoen pond uitgeven aan een bruiloft. In een land waar veel armoede heerst, hebben velen kritiek geuit op deze mega-bruiloften als zijnde in een slechte smaak.
Munot besloot echter dat het geld voor de bruiloft van zijn dochter beter zou worden gebruikt door mensen in nood te helpen. Hij kocht twee hectare land en bouwde 90 kleine huizen met elektriciteit en stromend water. Toen vond hij daklozen die een plek nodig hadden om te blijven. De enige vereiste was dat deze mensen geen verslaafden zijn.
Munot's dochter hield van het idee. Ze beschouwde het als het beste huwelijksgeschenk dat ze had kunnen ontvangen. De familie was nog steeds in staat om een mooie bruiloft te hebben voor een fractie van het budget. Toen zijn goede daad in het nieuws werd behandeld, moedigde hij andere vaders aan om een nieuwe traditie van liefdadigheidsdonaties als huwelijksgeschenken te beginnen.
2 Xiong Shuihua
Op 54-jarige leeftijd had Xiong Shuihua meer geld dan hij ooit had gedacht. Hij groeide op in Xiongkeng dorp in China, waar iedereen in kleine hutten leefde en worstelde om te overleven. De mensen in het dorp hadden geholpen hem groot te brengen, en Shuihua wilde hun vriendelijkheid teruggeven. Zodra hij succes in de staalindustrie vond, had hij alles wat hij ooit zou willen. Dus besloot hij om zijn geld te gebruiken voor een goed doel.
Hij besteedde £ 4 miljoen om de dorpshutten te bulldozeren en te vervangen door luxe appartementen en verharde wegen, die hij gratis aan de dorpelingen gaf. Er waren 18 families die zijn gezin het meest hebben geholpen tijdens moeilijke tijden in zijn jeugd. In plaats van appartementen kregen ze luxe villa's. Alle ouderen krijgen drie maaltijden per dag die absoluut gratis zijn om ervoor te zorgen dat geen van hen ooit weer honger krijgt.
1 Sir Nicholas Winton
Het was 1938 in Tsjechoslowakije. Toen hij eind twintig was, was Nicholas Winton een effectenmakelaar uit Engeland tijdens een reis naar het door de nazi's bezette Praag. (Hoewel Nicholas als kind in de Anglicaanse kerk was gedoopt, waren zijn ouders Duitse Joden.)
In Praag merkte hij dat de stad vol zat met Joodse weeskinderen wier ouders waren gedood. Nicholas nam het op zich om families te vinden die deze kinderen wilden adopteren en uit eigen zak betaalden om ze met de trein van Praag naar Londen te vervoeren. Hij slaagde erin om huizen te vinden voor 669 kinderen.
In 1988, het BBC-programma Zo is het leven! gevraagd om Nicholas te interviewen over de ervaring. Hij was zo nederig dat het jaren duurde voordat hij erkenning kreeg. Terwijl de camera's aan het rollen waren, gaf de BBC hem een grote verrassing. "Is er iemand in ons publiek vanavond die zijn leven te danken heeft aan Nicholas Winton? Zo ja, kunt u alstublieft opstaan? '
Meerdere rijen mensen rond Nicholas stonden op. Het hele publiek was gevuld met de mensen die hij had gered en hun gezinnen.In 2003 rouwde de koningin van Engeland hem en gaf hem de welverdiende titel van Sir Nicholas Winton. Hij stierf in juli 2015. Hij was 106 jaar oud.