10 reisgidsen voor de doden

10 reisgidsen voor de doden (mensen)

De dood is het ultieme onbekende. Al duizenden jaren zijn er reisgidsen geschreven om dit mysterie op te lossen. Ze bevatten prachtige parallellen in tijd en cultuur. De meesten spreken van wachten op oordelen, te doorkruisen wateren en mensetende dieren om te vermijden tijdens de reis naar het paradijs.

Niemand is waagde aan de andere kant en keerde terug. Het betekent dat dit eigenlijk gidsen voor de levenden zijn, die kaarten van onze psyche verschaffen en herinneringen aan onze sterfelijkheid.

10 Orphic Gold-tabletten

Foto credit: getty.edu

Een mysterieuze gouden tablet werd gevonden gevouwen in de as van de overledene in een bronzen urn opgegraven in Thessalië. De oude Griekse inscriptie onthulde dat dit een was totenpasse- een paspoort voor de doden.

Het tablet dateert van 300 tot 350 voor Christus en bevatte specifieke instructies om de ongelooflijke dorst van de overledene te lessen. Sommige bronnen leidden tot geheugenverlies, terwijl anderen voor voeding zorgden. De tablet leverde ook een reeks standaardantwoorden op om de rechters uit het hiernamaals tevreden te stellen.

Soortgelijke paspoorten voor de doden zijn gevonden in de oude Griekse wereld. Ze zijn al lang 'Orphic' genoemd naar de religie rond Orpheus, een musicus die op zoek was naar zijn liefde naar de onderwereld reisde. Veel experts zijn echter van mening dat ze niet allemaal bij elkaar kunnen worden gebracht, maar veel mysteriescholen vertegenwoordigen.

9 Bardo Thodol

Fotocredit: The Open Mind

De Tibetan Book of the Dead-of Bardo Thodol- is een gids voor het hiernamaals en reïncarnatie. Daterend tot de achtste eeuw, was het oorspronkelijk gerechtigd The Great Liberating through Hearing in the Intermediate Stages.

Het werk beschrijft het proces na de dood als de overleden reis naar reïncarnatie of buddhahood. Angstaanjagende geesten, demonen en geesten bestormen de doden. Het doel is om niet bang te zijn. Na het verlies van hun lichamelijke vorm hebben de overledenen niets te vrezen van de monsters. Terwijl de doden dit labyrint onderhandelen, moeten ze ervoor zorgen dat hun ziel niet door lagere openingen glijdt.

Carl Jung genoot van het werk en beschouwde de demonen van het hiernamaals als een venster op onze psyche. Het werk is van invloed geweest op de beat-, hippie- en psychedelische bewegingen. De dood gaat nergens heen. De populariteit van het boek blijft gewaarborgd.


8 Ars Moriendi

Fotocredit: Wereld Digitale Bibliotheek

De Ars moriendi ("The Art of Dying") zijn twee gerelateerde teksten uit het midden van de 15e eeuw. De Zwarte Pest en oorlogvoering hadden Europa gedecimeerd. De dood was overal en mensen hadden troost nodig. Een anonieme Dominicaanse monnik creëerde de originele "lange versie" in 1415.

In 1450 kwam de "korte versie", die opmerkelijk is voor zijn paar houtblokprints. De eerste toonde de duivel die de overledene verleidde. De tweede bood een oplossing voor die verleiding.

De afdrukken bevatten krachtige beelden die voor iedereen begrijpelijk waren. Dit was een van de eerste boeken die in beweegbare letters werden gedrukt. Met 100 edities vóór 1500, Ars moriendi was een hit. De belangrijkste metafoor van Ars moriendi is dat het hiernamaals een doolhof van verleidingen is.

7 Het boek van Arda Viraf

Foto credit: blogs.bl.uk

Deze heilige tekst van het zoroastrianisme wordt beschouwd als de 'Iraanse goddelijke komedie'. Het werk volgt Arda Viraf terwijl hij afdaalt naar de onderwereld. Zoals de legende zegt, consumeerde Arda Viraf wijn en bastaard om in trance te raken. Zijn ziel verliet zijn lichaam en reisde naar de andere kant.

Na zeven dagen keerde zijn ziel terug naar zijn lichaam. Hij noteerde zijn visies in wat de Arda Viraf Namag zou worden - of het boek van Arda Viraf. De datum van het werk is onbekend. Het bereikte zijn voltooide vorm tussen de 9e en de 10e eeuw.

De overledenen komen aan bij Chinvat Bridge, waar ze een oordeel krijgen. Als goede daden zwaarder wegen dan de slechte, worden de overledenen naar het paradijs geleid door een mooie vrouw. Als de schalen in de richting van slechtheid tikken, wordt de brug smaller totdat een gemene heks de overledene in de hel stort.

6 Popol Vuh

Foto credit: locogringodirectory.com

De Popol Vuh wordt beschouwd als de Maya-bijbel. Het is ontstaan ​​als een Maya-codex die in 1550 in het Spaans is vertaald. De Popol Vuh volgt de tweelingbroers Hunahpu en Xbalanque, die op weg zijn naar de onderwereld. Ze bedriegen de heren van de dood zodat ze terug kunnen keren. Hun avontuur biedt een gedetailleerde kaart van Xibalba, de Maya-onderwereld.

Het doel van de overledene Maya was om het naar het paradijs te brengen, maar Xibalba was een verraderlijke plek, boordevol angstaanjagende mensetende goden, eeuwige duisternis en etterende rivieren van bloed en pus. De tweeling ontdekte dat het paradijs over Xibalba lag, negen lagen naar beneden in de middelste wereld, en vervolgens nog eens 13 niveaus omlaag.

Een selecte groep Maya hoefde deze uitdagingen niet aan te gaan: gevallen krijgers, vrouwen die stierven tijdens de bevalling, zelfmoordslachtoffers en verliezers van het dodelijke balspel pok-a-tok.


5 Amitabha Sutra

Foto credit: niemphat.com

De Amitabha Sutra is een van de centrale teksten van het Pure Land-boeddhisme. Deze tak van het Mahayana-boeddhisme is alom populair in Oost-Azië, hoewel het oorspronkelijk ontwikkeld is op het Indiase subcontinent. Deze lering bereikte China via de zijderoute. Soms waren ideeën waardevoller dan de goederen die langs deze handelsroute werden vervoerd.

De Amitabha Sutra houdt zich bezig met het hiernamaals. Het beschrijft het Westelijke Paradijs - of Sukhavati - in groot detail. Het is gebruikelijk dat leden van de Zuiver Land-sekte deze soetra naschrijven bij de stervenden. Het dient om te kalmeren en praktische informatie te geven. Het doel is om onze aangeboren angst voor het onbekende te overwinnen en de dood te omarmen met vrede.

4 Holy Dying

Foto credit: ccel.org

Gepubliceerd in 1651, Holy Dying is het tweede deel van een serie met twee boeken die wordt beschouwd als het artistieke hoogtepunt van de literaire beweging die begon Ars moriendi. Het partner stuk, Heilig leven, instrueerde de gelovigen hoe ze een rechtvaardig leven konden leiden. Holy Dying bereid hen voor op het hiernamaals.

De auteur, Jeremy Taylor, wordt beschouwd als de "Shakespeare and Spenser of the preekstoel." De rijke metaforen en poëtische taal in Holy Dying onderscheid het. Velen beschouwden dit werk als een hoogtepunt in de literatuur van de Stuart-tijd.

Jeremy Taylor was een geestelijke voor de Church of England tijdens het bewind van Oliver Cromwell. Taylor bracht zelfs een korte tijd door in de gevangenis vanwege zijn royalistische neigingen. Het werk ontstond als een lichtstraal in een tijdperk van overlijden.

3 Florentijnse Codex

Fotocredit: Wereld Digitale Bibliotheek

De Florentijnse Codex was een 16e-eeuwse verkenning van de Azteekse cultuur. Het werk duurde decennia om te voltooien en zijn schepper, Franciscaner monnik Bernardino de Sahagun, is bestempeld als 'de eerste antropoloog'. Sahagun werkte niet in het voordeel van de Azteken. Zijn doel was om te evangeliseren.

Boek Drie van de Florentijnse Codex beschrijft de reis na de dood. De Azteken geloofden dat iemands positie in de dood gebaseerd was op hun status in het leven en de wijze van sterven, niet op hoe ze leefden.

Door ouderdom en ziekte te gaan, zijn mensen naar Mictlan gestuurd, een donkere onderwereld. Mictlan was onherbergzaam, vol met mensenetende beesten, verraderlijke landschappen en onstuimig weer.

Er was ook Tlalocan, een paradijs van eeuwige lente en overvloed. Dit was gereserveerd voor slachtoffers van bliksem, verdrinking en bepaalde ziektes. Verderop lag een nog rijker paradijs dat gereserveerd was voor offerslachtoffers en gevallen strijders.

2 Hemel en hel

Foto credit: Amazon.com

Emanuel Swedenborg wordt de 'Swedish da Vinci' genoemd. Hij was pionier in wetenschappelijke, filosofische en religieuze ontwikkelingen. Geboren in Zweden in 1681, zijn werk over trance-toestanden en droomanalyse overleefde Freud al meer dan een eeuw.

Swedenborg besteedde een groot deel van zijn tijd aan het bestuderen van alternatieve dimensies die toegankelijk waren via veranderde staten. Het resultaat van zijn verkenningen was een boek genaamd Hemel en hel.

Deze gids voor de overledene bespreekt de engelen, demonen en geesten die men aan de andere kant zal tegenkomen. Het behandelt ook theoretische vragen, zoals "zijn niet-christenen in de hemel?" Swedenborg formuleert ook een formule voor de hemel en een voor de hel.

Op basis van trance-visies zijn de bevindingen van Swedenborg verdacht. Maar aangezien hij de exacte tijd en datum van zijn overlijden voorspelde, hebben we misschien iets te leren van deze intellectuele reus.

1 Book Of The Dead

Foto credit: National Geographic

Voor de oude Egyptenaren, de Book of the Dead was een verzameling spreuken bedoeld om de overledene te helpen het volgende leven te navigeren. De oude Egyptenaren geloofden dat de andere kant een gevaarlijke wereld was vol met mensenetende monsters en tests. Dit werk biedt zelfs specifieke antwoorden voor de poortwachters van de onderwereld.

De Book of the Dead dateert uit het Nieuwe Koninkrijk - ongeveer 1500 v.Chr. tot AD 100. De meeste spreuken volgen terug naar de eerdere piramideteksten en doodskisteksten. De piramideteksten dateren uit het oude koninkrijk en waren strikt voor koninklijk gebruik. De latere Coffin-teksten waren funeraire spreuken die gegraveerd waren op de doodskisten van koninkrijken uit het koninkrijk der koninkrijken.

De Book of the Dead is gemaakt van verschillende honderden papyrusrollen. De grootste is de papyrus van Greenfield. Deze rol van 27 meter (90 voet) werd pas in 2010 publiekelijk getoond. Veel van de originele papyri zijn zo kwetsbaar dat ze binnen enkele maanden na het bekijken uit elkaar vallen.