10 vuurgevechten die gedefinieerd het oude westen

The Old West is een iconische setting, een die werkte als achtergrond voor enkele van de meest epische vuurgevechten in de geschiedenis. Natuurlijk, onze kijk op het Wilde Westen is zwaar geromantiseerd door Hollywood, maar het heeft ook echte legendes gecreëerd die tegenwoordig net zo populair zijn als een eeuw geleden.

10Hickok-Tutt Shoot-Out

Westerns hebben het concept van het duel populair gemaakt - een een-op-een-wedstrijd om te zien wie de snelste remise is. Dit was echter niet echt een veel voorkomende gebeurtenis in het Oude Westen. De meeste vuurgevechten hadden betrekking op meerdere schietsoldaten die op alle mogelijke manieren fotografeerden. Dat wil echter niet zeggen dat deze duels nooit zijn gebeurd. In feite heeft deze specifieke shoot-out het concept gepopulariseerd en een held uit Wild Bill Hickok gemaakt.

Het duel vond plaats op 21 juli 1865 in Springfield, Missouri tussen Wild Bill en rivaliserende gokker David Tutt. Deze twee waren ooit vrienden maar hadden een ruzie, dus nu weigerde Hickok om met Tutt te spelen. Als reactie hierop zou Tutt vaak geld lenen aan andere spelers en hen coachen om Bill te verslaan, maar Bill zou ze allemaal hetzelfde blijven verslaan. Geërgerd, herinnerde Tutt Hickok aan een vroegere schuld van $ 35. Hickok beweerde dat het slechts $ 25 was en weigerde de extra $ 10 te betalen.

Om hem publiekelijk te vernederen, stal Tutt het gouden horloge van Hickok als 'onderpand'. Bill kon dit niet toestaan ​​omdat hij als professionele gokker geen reputatie kon ontwikkelen om zijn schulden niet te betalen. Dus na een paar ronden mislukte onderhandelingen en voortdurende scheldwoorden van Tutt, ontmoetten de twee elkaar buiten voor een duel. Bill won en werd de beroemde scherpschutter die we vandaag kennen. Hier is echter het gedeelte dat je niet ziet in films - daarna werd hij beschuldigd van moord. Hij werd uiteindelijk vrijgesproken door te pleiten voor zelfverdediging.

9Lange Branch Saloon Gunfight

Er was een tijd dat Dodge City, Kansas een van de meest prominente plekken in het Westen was, en de Long Branch Saloon de beruchtste plek in de stad was. Op het hoogtepunt van zijn populariteit kwamen veel opmerkelijke figuren naar de Long Branch Saloon, waaronder de legendarische revolverhelden Wyatt Earp en Doc Holliday. Een van die personages was Levi Richardson, een vrij beroemde schutter in zijn tijd.

Richardson had problemen met een ander patroon, Frank Loving, nadat hij zogenaamd Loving's vrouw had getroffen. In het begin veroorzaakte dit slechts een kleine spanning tussen de twee, waarbij ze beschimpingen tegen elkaar uitschoten. In maart 1879 kregen ze een vuistgevecht. Toen kwamen de dingen uiteindelijk tot een hoogtepunt op 5 april 1879, toen Richardson de saloon binnenging op zoek naar liefdevol, die er niet was. Hij ging pokeren totdat Loving binnenkwam en hetzelfde deed aan een andere tafel. Richardson stond op en ging tegenover Loving zitten. De twee praatten zacht met elkaar tot ze uiteindelijk opstonden en begonnen te schieten.

Volgens getuigen werden vijf of zes schoten afgevuurd. Richardson werd driemaal geraakt, terwijl Loving slechts door één kogel werd begraasd. Liefhebben werd gearresteerd, maar werd later vrijgelaten en claimde zelfverdediging. Vreemd genoeg zou Loving zijn einde halen in een andere beroemde shoot-out genaamd het Trinidad Gunfight, gedood door gokker John Allen - die ook op dezelfde manier zou worden vrijgesproken.

8Power's Cabin Shoot-Out

Dit is een van de laatste echte Westerse vuurgevechten, die plaatsvond in 1918. Om dat in perspectief te plaatsen, stierf de laatste persoon die betrokken was bij de schietpartij in 1976. Het is raar om te denken dat iemand die het leven in het Oude Westen begon lang genoeg leefde om het disco-tijdperk te vangen.

Terwijl de rest van de wereld werd geschokt door de Eerste Wereldoorlog, maakten de Galiuro-bergen in Arizona nog steeds deel uit van de wilde en gewelddadige grens. Daar genoten Jeff Power en zijn zonen John en Tom van een bescheiden leven als boeren en mijnwerkers.

Op 9 februari 1918 ging een groep bestaande uit Sheriff Robert Frank McBride en drie afgevaardigden op weg naar de hut om vier warrants te bedienen. Twee waren voor John en Tom voor het ontwijken van tocht, en twee waren voor Jeff Power en een werker, Tom Sisson. Ze werden gezocht in verband met de verdachte dood van Jeff's dochter Ola May.

Het is moeilijk te zeggen wie het eerst is begonnen met fotograferen. Maar bij zonsopgang de volgende dag begon een shoot-out die vier mannen dood liet en leidde tot een van de grootste manhunts in de geschiedenis van Arizona. Twee van de afgevaardigden werden vrijwel onmiddellijk neergeschoten, evenals Jeff Power, die buiten stond. De sheriff werd ook gedood, en de overgebleven afgevaardigde trok zich terug, waardoor de broers en Sisson er op konden rennen. Verschillende bezittingen werden gevormd om de voortvluchtigen te vangen, die uiteindelijk een maand later werden opgepakt door een legerpatrouille.

7 Vier doden in vijf seconden

Deze shoot-out wordt ook wel 'The El Paso Gunfight' genoemd, maar de meest gedenkwaardige moniker is de zelfverklarende 'Four Dead in Five Seconds Gunfight'. Het betrof Dallas Stoudenmire, een beruchte marshal bekend om zijn kundigheid (en bereidheid) om tegenstanders neer te schieten. In zijn korte carrière als maarschalk vermoordde Stoudenmire 10 mensen, meer dan veel andere iconische figuren uit het Oude Westen.

Op 14 april 1881 vond een Mexicaanse posse twee vermisten vaqueros (Mexicaanse cowboys) die op zoek waren naar veerovers. Dit leidde hen naar El Paso, in het bijzonder naar de boerderij van een Johnny Hale. Er volgde een rechtszaak, waarbij twee medeplichtigen van Hale werden veroordeeld voor de moorden op de vaqueros. Tijdens de rechtszaak fungeerde de agent Gus Krempkau als tolk omdat hij Spaans kende.

Een paar uur later werd Krempkau benaderd door Hale en zijn vriend, voormalig maarschalk George Campbell. Hale was woedend dat Krempkau de kant van de Mexicanen had gekozen. In een vlaag van woede haalde hij Campbell's pistool tevoorschijn en schoot Krempkau neer.

Stoudenmire, aan de overkant van de straat, hoorde het schot en barstte in de kamer kanonnen laaiend. Hij schoot eerst een onschuldige toeschouwer neer. Toen schoot hij Hale tussen de ogen.Krempkau, nauwelijks levend, haalde zijn eigen pistool tevoorschijn en schoot Campbell in de hand. Toen schoot Stamenmire ook Campbell in zijn maag en zowel hij als Krempkau stierven binnen enkele minuten. Technisch gezien stierven er dus niet vier mensen in vijf seconden, maar de naam bleef toch hangen.

6Gunfight bij Blazer's Mill

De Lincoln County-oorlog was een voortdurende vete tussen twee groepen in 1878 om de handel in droge goederen in Lincoln County onder controle te krijgen. De vijandelijkheden escaleerden ernstig met de moord op John Tunstall, de leider van een van de groepen. Dit bracht zijn mannen ertoe een posse te vormen genaamd "The Regulators" om iedereen te doden die betrokken was bij zijn moord. De toezichthouders werden geleid door cowboy Dick Brewer en omvatten veel prominente vuurwapenmoordenaars uit die tijd, met name Billy the Kid.

Het vuurgevecht bij Blazer's Mill vertegenwoordigt de legendarische laatste tribune van Andrew "Buckshot" Roberts tegen een tiental Regulators. Roberts ging naar Blazer's Mill, die ook fungeerde als handelspost, toen hij werd benaderd door een van Brewers mannen die hem wilde overgeven. Verschillende andere gewapende mannen kwamen echter al snel met het nemen van Roberts met geweld. Hij pakte zijn geweer en begon te schieten. Hij heeft verschillende toezichthouders neergeschoten, hoewel er op dit moment niemand werd gedood. Roberts zelf heeft het ergste met een schot recht naar de maag. Toen hij geen kogels had, barricadeerde hij zichzelf in de molen.

Geen van de regelgevers wilde Roberts gaan confronteren. Uiteindelijk cirkelde Brewer om de molen in de hoop Roberts te verrassen. Hij opende het vuur maar miste. Buckshot kwam terug en vuurde Brewer recht in zijn ogen, waardoor hij onmiddellijk werd gedood. Geheel gedemoraliseerd trokken de andere Regulators zich terug, maar Roberts stierf een dag later aan zijn verwondingen.

5Coffeyville Bankoverval

Foto credit: Coffeyville Historical Society

De Daltonbende was een van de meest beruchte criminele operaties die in het Oude Westen actief waren. Geleid door grote broer Gratton "Grat" Dalton, bevatte de troep ook broers Bob en Emmett evenals verscheidene andere leden. Op 5 oktober 1892 probeerden de Daltons hun meest ambitieuze overval nog door twee banken op dezelfde dag te beroven.

Ze gingen naar banken aan de overkant van de straat in Coffeyville, Kansas. Ze zijn echter met succes vastgelopen door een medewerker die hen ervan overtuigde dat de kluis op een timer stond, dus ze moesten wachten voordat ze deze openden. Tijdens deze vertraging leerden Coffeyville-bewoners over de overval, bewapende zichzelf en wachtten tot de criminelen naar buiten zouden komen. Drie bewoners werden neergeschoten tijdens de shoot-out. De maarschalk werd gedood, evenals vier leden van de bende, waaronder Grat en Bob Dalton.

Toch was de raarste wending gebeurtenissen voorbehouden aan de jongere broer Emmett Dalton. Hij overleefde de shoot-out ondanks het aanhouden van meerdere schotwonden. Hij bracht de volgende 14 jaar in de gevangenis door, en daarna ging hij naar Hollywood.

Hij maakte gebruik van zijn bekendheid en schreef in 1918 een roman over de Daltons Voorbij de wet. Datzelfde jaar werd het boek veranderd in een western, en Emmett speelde zichzelf in de film, evenals zijn twee broers. Daarna vestigde hij zich in een gemiddeld leven, trouwde en werd een makelaar in onroerend goed.

4Frisco Shoot-Out

Voor zover er eenzijdige shoot-outs zijn, is er waarschijnlijk niet meer dan het vuurgevecht dat plaatsvond op 1 december 1884 in Reserve, New Mexico. Aan de ene kant hadden we slechts één jurist met de naam Elfego Baca. Aan de andere kant hadden we een groep boze cowboys met een nummer tussen 40 en 80 mensen.

Het begon allemaal toen Baca een dronken persoon met de naam Charlie McCarty arresteerde voor het willekeurig schieten van zijn wapens. McCarty had echter veel gevaarlijke vrienden die al snel zijn vrijlating eisten. Baca slaagde erin om deze aanvankelijke aanval af te weren toen de leider werd gedood door zijn eigen paard dat op hem viel.

Tegen die tijd begon het woord te verspreiden dat er een soort Mexicaanse opstand was, dus een woedende menigte werd gevormd om ermee om te gaan. Toen de menigte in de stad aankwam, was Baca verscholen in een klein huis dat bij een inwoner hoorde. Toen William Hearne, de leider van de menigte, probeerde de deur open te breken, doodde Baca hem met twee schoten, waarmee hij officieel een schietpartij begon die maar liefst 36 uur zou duren.

Vermoedelijk namen 80 mensen deel aan het vuurgevecht en schoten tot 4000 rondjes in het huis. Geen van hen raakte Baca. De reden: het huis had een zandbodem en hij had er een gat in gegraven, waardoor hij dekking bood. Uiteindelijk had de groep geen kogels meer. Toen de juiste autoriteiten arriveerden, gaven ze zich over, waardoor Baca zegevierde.

3Davis-Sydney Ducks Shoot-Out

Als er één man is die je zeker niet wilt zien in een vuurgevecht, dan is het Captain Jonathan R. Davis. Op 19 december 1854 nam hij in zijn eentje een gevaarlijke bende rovers aan en doodde er elf.

Davis was een voormalige legerkapitein die goudzoeker werd. Op de bewuste dag werkte hij samen met zijn twee partners toen ze in een hinderlaag werden gelokt door een groep boeven. Bijna de helft van de mannen was 'Sydney Ducks', criminele immigranten uit Australië. De rest was Mexicanen, Amerikanen, Britten en zelfs een Fransman, 13 in totaal. Ze dachten dat ze verantwoordelijk waren voor 10 moorden, net in de paar dagen daarvoor.

Ze brachten de drie goudzoekers in rekening, vuurwapens vuurden. De partners van Davis werden onmiddellijk neergeschoten. Eén stierf ter plaatse, en de andere zou dagen later bezwijken voor zijn wonden. Davis had tijd om zijn revolvers uit te trekken en te schieten.

Tegen de tijd dat hij geen kogels had, zaten zeven boeven op de grond. Vier overlevenden besloten om Davis te benaderen met bladen - drie met Bowie-messen en één met een zwaard. Jammer genoeg voor hen, Davis had zijn eigen mes en was heel bedreven in het gebruik ervan.Om beurten ontwapende en stak hij elk van zijn aanvallers in, zelfs de neus afsnijdend van een van zijn aanvallers.

De overgebleven overvallers, eindelijk beseffend dat ze geen kans hadden, renden erop af. Zeven van hun kameraden lagen dood aan Davis 'voeten en vier later stierven aan hun verwondingen.

2Gunfight bij The OK Corral

Dit is absoluut het meest beroemde vuurgevecht in het Oude Westen en een die Wyatt Earp in een icoon veranderde. Het betrof echter acht andere mensen die nooit hetzelfde niveau van bekendheid bereikten. In die tijd was oudere broer Virgil eigenlijk de leider van hun groep omdat hij burgemeester was in Tombstone. Toch veroverde Wyatt Earp de verbeelding van Amerikanen, meestal door te verschijnen in populaire romansromans van die tijd.

Aan de ene kant hebben we dus drie Earp-broers: Wyatt, Virgil en Morgan, en hun vriend, Doc Holliday. Aan de andere kant hebben we vijf leden van een beruchte bende genaamd "The Cowboys": Ike en Billy Clanton, Billy Claiborne en Tom en Frank McLaury. Er was veel spanning tussen deze facties en The Cowboys maakte talloze niet-zo-gesluierde bedreigingen bij de Earps. Op 26 oktober 1881 hadden ze er eindelijk genoeg van, en de drie Earp-broers en Holliday benaderden The Cowboys op zoek naar de score.

Volgens de Earps en getuigen gingen ze daar niet op vechten. Ze vertelden The Cowboys om hun wapens over te geven en het vuurgevecht begon toen ze weigerden. Tegen het einde waren drie Cowboys dood, Virgil en Morgan waren gewond en Doc was begraasd door een kogel. Het duurde maar 30 seconden en vond eigenlijk niet plaats in de OK Corral, maar het was genoeg om zijn plaats in de geschiedenis veilig te stellen.

1Earp Vendetta Ride

Niet veel vuurgevechtsverhalen noemen de gevolgen, maar deze is het directe gevolg van de beruchte OK Corral-schietpartij. De cowboysbende was vrij groot, dus andere leden zochten natuurlijk wraak op de Earp-broers voor hun gevallen kameraden. Dit resulteerde in een aanval die Virgil Earp verminkte en een hinderlaag die Morgan doodde. In reactie, Wyatt, nu een Amerikaanse maarschalk, vormde een federale posse en ging achter de boosdoeners in wat bekend zou staan ​​als de Earp Vendetta Ride.

De posse reed van 20 maart tot 15 april 1882 en volgde The Cowboys. In Tucson vermoordden ze Frank Stillwell, een van de verdachten in Morgan's moord. Het hoogtepunt van de rit was echter een grote shoot-out in de buurt van Iron Springs op 24 maart. De posse kwam over negen leden van The Cowboys, waaronder William Brocius (ook bekend als "Curly Bill"), een andere deelnemer aan de moord op Morgan Earp.

Curly Bill zag de posse naderen en was de eerste die zijn geweer op Wyatt afvuurde, maar hij miste. Earp schoot terug en raakte Bill square in zijn borst, waardoor hij hem meteen doodde. Wat volgde was een vuurgevecht tussen de twee facties, maar niemand anders werd gedood behalve een paard van een van de politici, Texas Jack Vermillion.

Uiteindelijk ontsnapten The Cowboys. Tijdens het vuurgevecht werd Earp meerdere keren door zijn kleren geschoten. Eén kogel raakte zijn schoenrad en een andere raakte zijn zadelknop, maar hij ontsnapte anders weer ongedeerd.