Delen:
10 Dark Secrets van Conservative Asian Countries
Azië is het grootste en meest bevolkte continent van de aarde. Hoewel veel Aziatische landen begonnen westerse morele waarden over te nemen en een meer liberale kijk op het leven te nemen, vooral met betrekking tot seksualiteit, blijven veel landen gehuld in conservatisme.
Deze neiging tot conservatisme kan worden toegeschreven aan verschillende factoren, zoals cultuur, geschiedenis en religie. Ondanks het handhaven van enkele van 's werelds strengste morele waarden, verbergen veel conservatieve Aziatische landen duistere geheimen.
Featured image credit: ABC News (Australië) via YouTube10 Cambodjaanse maagden te koop
Met driekwart van de bevolking die onder of net boven de armoedegrens leeft, is Cambodja een van de meest arme landen van Azië. Deze nijpende situatie heeft geleid tot de ontwikkeling van vele vormen van seksuele uitbuiting, waaronder de ongebreidelde maar geheime handel in vrouwelijke maagden.
LICADHO, de leidende mensenrechtenorganisatie in Cambodja, schat dat duizenden jonge maagdelijke meisjes tussen 13 en 18 jaar elk jaar worden verkocht aan rijke Cambodjanen of buitenlandse toeristen.
Het probleem 'maagden te koop' oplossen in Cambodja is moeilijk, omdat 'het zelden in strikte definities van sekshandel past.' In bijna alle gevallen worden de onschuldige meisjes verkocht door hun eigen moeder, vader of familielid. De verkoopprijs kan variëren van $ 800 tot $ 4000, afhankelijk van de fysieke aantrekkingskracht van het meisje en het budget van de koper.
De prevalentie van dit probleem kan worden toegeschreven aan de overtuiging dat seks met maagdelijke meisjes mannen meer dan 50 "magische krachten geeft om jong te blijven en ziekten af te weren." De meeste klanten zijn rijke Cambodjaanse politici of zakenlieden, maar mannen uit andere Aziatische landen, zoals Thailand, China en Singapore komen naar het land om ook maagden te kopen.
9 Het alleen-beleid van Indonesië
In Indonesië zijn vrouwelijke politie en militaire rekruten, die meestal tussen 18 en 20 jaar oud zijn, verplicht om maagdelijkheidstests te doen. Mensenrechtenadvocaten hebben deze onderzoeken bestempeld als onwetenschappelijk en primitief.
Artsen die de tests uitvoeren, gebruiken de tweevinger-methode. In deze procedure dringt de arts met twee vingers de vagina binnen en brengt een andere vinger in de anus. Velen van degenen die hebben deelgenomen aan deze barbaarse en martelende examens werden vernederd of getraumatiseerd gelaten.
Volgens de Indonesische strijdkrachten is de reden voor deze vernederende maagdelijkheidstests ervoor te zorgen dat geen vrouwen "met een slechte gewoonte [zoals het hebben van seks voor het huwelijk] militair personeel zullen worden." Er is een aanname binnen het leger van het land dat vrouwen die hun buitenechtelijke maagdelijkheid is niet geschikt om als soldaat te dienen.
Bovendien gebruiken niet alleen de militaire en nationale politie deze maagdelijkheidstests. Andere instellingen zoals lokale overheden en het ambtenarenapparaat staan erom bekend dat ze ook maagdelijkheidsexamens afnemen.
8 De Japanse traditie van wrede dolfijnjacht
Traditie en moderne waarden botsen vaak. Hoewel de traditie zou zeggen dat iets acceptabel is, zouden moderne waarden het als barbaars of onmenselijk beschouwen. Dat is het geval in Taiji, een klein kustplaatsje van 3.500 mensen in de Japanse prefectuur Wakayama.
Elk jaar nemen de bewoners van Taiji deel aan een wrede, barbaarse jachttraditie. Van maart tot september mogen de vissers door de lokale overheid op jacht gaan naar 2.000 bruinvissen en dolfijnen van zeven verschillende soorten.
In 2009 begonnen internationale activisten het bewustzijn te vergroten en campagne te voeren tegen de dolfijnjacht van Taiji na de release van de film De baai, die de wreedheid van de traditie blootlegde. Natuurbeschermers beweren dat de traditie van het jagen op dolfijnen pas echt begon in de jaren zestig en dat de echte motivatie achter deze wrede praktijk geld is.
Het vlees van een dode dolfijn kan tussen de $ 400 en $ 500 halen, terwijl levende dolfijnen meestal voor $ 100.000 aan aquaria worden verkocht. Sterke supporters van de praktijk beweren echter dat "de jacht op dolfijnen en walvissen een traditionele industrie en economische levensader is sinds de 17e eeuw" en dat het een belangrijk aspect is van de geschiedenis en cultuur van de stad.
7 De oorlog tegen hekserij van Saudi-Arabië
Saoedi-Arabië heeft een vreemde, ongezonde obsessie met het criminaliseren van magie. In 2009 creëerde het Islamitische koninkrijk de speciale Anti-Witchcraft Unit, waarvan de functie is om verdachte heksen te onderzoeken, spreuken te ontwapenen, vervloekte objecten te neutraliseren en het publiek te informeren over de gevaren van de donkere kunsten. Helaas zijn de meeste vermoedelijke magische beoefenaars die door de Anti-Witchcraft Unit worden opgepakt migrerende arbeiders uit Afrika, Indonesië en Sri Lanka.
Saoedi-Arabië verbiedt het naleven van andere religies naast de islam. Arbeidsmigranten die gezien worden als het uitvoeren van bizarre folklore praktijken of het dragen van onbekende religieuze voorwerpen worden typisch verondersteld beoefenaars te zijn van hekserij en tovenarij.
Bovendien wordt deze vreemde obsessie met de donkere kunsten misbruikt door Arabische werkgevers. Wanneer migrerende werknemers klagen over hun arbeidsomstandigheden, zoals niet betaald krijgen of in vreselijke omstandigheden leven, nemen werkgevers soms een tegenvordering van hekserij en tovenarij aan.
Verdachte beoefenaars van magie zijn vaak beroofd van gerechtigheid. De meeste migrerende werknemers kunnen geen advocaten betalen en hebben geen andere keuze dan zichzelf te vertegenwoordigen. Helaas zijn ze meestal niet vloeiend in het Arabisch en in de meeste gevallen zijn vertalingen niet beschikbaar of onbetrouwbaar.
Wat erger is, "het vermogen om zich te verdedigen tegen de aanklachten lijkt af te hangen van de willekeur van de specifieke rechter die aan de zaak is toegewezen." Een rechter kan bijvoorbeeld de verdachte verbieden om de getuigenissen van de getuigen in twijfel te trekken of zijn wettelijke vertegenwoordiger verbieden om deel te nemen de rechtbank.
6 India's Tempel van Sex
India's neiging tot conservatisme kan worden toegeschreven aan verschillende factoren, zoals de invloed van de eigen Brahmaanse priesterlijke kaste, de Britse kolonisten en de islamitische dynastieën die ooit over de regio regeerden. De opvattingen van India over leven en seksualiteit waren echter niet zo conservatief als nu.
Honderden jaren lang hebben de mensen in India seks omhelst en op een meer liberale manier waargenomen. Deze aanvaarding en viering van de menselijke seksualiteit leidde tot het schrijven van 's werelds eerste seksuele verhandeling, de Kama Sutraen de oprichting van 'geslachts tempels' waarvan de seksueel uitgebreide motieven de conservatieve samenleving van India vandaag zouden schokken.
Van alle religieuze structuren in India die seksualiteit verbeelden, kan niets vergelijkbaar zijn met de tempels in Khajuraho, een klein stadje in Madhya Pradesh. Ze werden tussen 950 en 1050 gebouwd door de Chandela-dynastie. Van de 85 originele structuren zijn er slechts 22 over.
In 1986 werd dit religieuze complex tot UNESCO-werelderfgoed verklaard. De tempels van Khajuraho zijn de belichaming van de ooit extreem liberale kijk op seksualiteit in India.
De gravures op de muren beelden activiteiten uit van een schokkend intense erotische aard. Ze laten mannen, vrouwen en dieren zien die betrokken zijn bij bestialiteit, trio's en orgieën. Bovendien zijn sommige van de geportretteerde seksuele posities zo acrobatisch van aard dat ze praktisch onmogelijk in het echte leven kunnen worden nagebootst.
5 Bhutan's Dark Secret To Happiness
Bhutan wordt beschouwd als een van de gelukkigste plaatsen op aarde en heeft een donker maar krachtig geheim voor het bereiken van duurzame vrede - elke dag nadenken over de dood. In de Bhutanese cultuur worden mensen aangemoedigd om vijf keer per dag over de dood na te denken.
Interessant is dat het dodelijke geheim van Bhutan voor geluk wordt ondersteund door de wetenschap. In 2007 voerden psychologen Nathan DeWall en Roy Baumeister van de University of Kentucky een experiment uit dat aantoonde dat "de dood een psychologisch dreigend feit is, maar wanneer mensen erover nadenken, begint blijkbaar het automatische systeem op zoek te gaan naar gelukkige gedachten."
Er zijn twee redenen waarom de burgers van Bhutan de dood niet vrezen en het zelfs beschouwen als het geheim van echt geluk. Ten eerste presenteert dit kleine koninkrijk verschillende manieren waarop een persoon zou kunnen sterven. Bhutanese mensen konden hun ondergang tegemoetkomen op de 'kronkelende, verraderlijke wegen' van het land. Ze konden giftige paddenstoelen eten, door beren worden verscheurd of eenvoudig aan de belichting sterven.
Ten tweede, Bhutanese mensen geloven in het concept van reïncarnatie. Ze omarmen de dood gewoon omdat ze aannemen dat ze nog een kans op het leven zullen krijgen.
Deze sterke nadruk op geluk heeft Bhutan ertoe gebracht de Gross National Happiness (GNH) -index te ontwikkelen. Sinds de jaren zeventig heeft dit afgelegen koninkrijk het idee verworpen dat bruto binnenlands product de enige maatstaf is voor welvaart. In plaats daarvan gebruikt Bhutan GNH om de voortgang en ontwikkeling ervan te evalueren.
4 Het Davao Death Squad van de Filippijnen
Volgens Numbeo.com, een website voor crowdsourcingonderzoek, wordt Davao City beschouwd als de vijfde veiligste stad ter wereld. Dit is nogal verrassend omdat de stad zich op Mindanao Island bevindt, een gebied in de Filippijnen vol met moslim rebellen, islamitische terroristen en communistische opstandelingen.
Hoewel de locatie relatief gevaarlijk is, heeft Davao City dankzij de vigilante-groep die binnen de stadsgrenzen opereert, een hoge veiligheidsindex kunnen genieten.
Het Davao Death Squad (DDS) is door de Human Rights Watch beschuldigd van het doden van meer dan 1.000 drugsdealers, straatkinderen, kleine criminelen en anderen. Afgezien van wetsovertreders, staat de DDS ook bekend om het vermoorden van zijn eigen leden als ze de geheime operaties van de burgerwachtgroep zouden kunnen blootleggen.
Mensenrechtenadvocaten hebben Rodrigo Duterte, die als burgemeester van Davao City diende, ervan beschuldigd de man achter de DDS te zijn. In antwoord op deze beschuldigingen, verklaarde Duterte dat hij 100.000 misdadigers zou doden als hij president van de Filippijnen werd.
Tot grote ergernis van zijn critici won Duterte de recente Filippijnse presidentsverkiezingen. Als hij trouw blijft aan zijn woord, kunnen Filippino's de komende maanden een Filippijns doodseskader verwachten.
3 modern-daagse slavenbedrijven in Zuid-Korea
Zuid-Korea is een van de meest welvarende landen van Azië. Maar ondanks de welvaart, verfijning en ontwikkeling die het doormaakt, wordt dit land geplaagd door een primitief probleem: slavernij.
Ongeveer twee derde van het zeezout van Zuid-Korea wordt geproduceerd op de afgelegen eilanden van Sinan County. Het is in deze landelijke gebieden dat de hedendaagse slavernij hoogtij viert. De meerderheid van de werknemers (van wie de meesten gehandicapt of dakloos zijn) krijgt weinig of geen loon, ondanks dat ze minstens 18 uur per dag hebben gewerkt. Deze 'slaven' worden ook fysiek misbruikt door hun 'meesters'.
Nog alarmerender en deprimerend, weten bijna alle bewoners van deze afgelegen eilanden van het misbruik dat de zoutarbeiders ondergaan. Als de politie het probleem grondig had onderzocht, dan had "vrijwel iedereen op het eiland [...] naar het politiebureau moeten worden gebracht en aangeklaagd."
Uit rapporten blijkt echter dat lokale politiefunctionarissen zich bewust zijn van het bestaan van slavernij binnen hun rechtsgebied, maar ervoor kiezen om het niet te stoppen. In feite zijn velen ervan beschuldigd de eigenaren van de boerderijen te helpen om te voorkomen dat de slaven ontsnappen.
2 massale vrouwelijke sterilisatie in Oezbekistan
In een poging om de groeiende bevolking te beheersen, heeft de regering van Oezbekistan zijn vrouwelijke bevolking in het geheim gesteriliseerd. Elk jaar presenteert de regering een plan met een specifiek quotum voor elke arts in deze Centraal-Aziatische natie.
In stedelijke gebieden moeten artsen ten minste vier vrouwen per maand steriliseren. Op het platteland is de situatie des te nijpender en zijn gynaecologen verplicht om acht vrouwen per week te steriliseren.
In de meeste landen is sterilisatie een keuze, en veel vrouwen kiezen ervoor om het om praktische redenen te ondergaan. In Oezbekistan zijn getrouwde vrouwen echter niet bereid om sterilisatie te ondergaan omdat het baren van veel kinderen als een teken van persoonlijk succes wordt beschouwd. Omdat slechts weinige vrouwen hun expliciete toestemming gaven om sterilisatie te ondergaan, nam de overheid haar toevlucht tot het uitvoeren van de operaties zonder de kennis en toestemming van de vrouw.
De regering van Oezbekistan heeft herhaaldelijk het bestaan van gedwongen sterilisatieprogramma's ontkend en heeft zelfs beweerd dat haar "record" van het beschermen van moeders en baby's uitstekend is en kan worden beschouwd als een model voor landen over de hele wereld. "
1 Bangladesh's Teenage Brothels
In tegenstelling tot hun westerse tegenhangers, geven Bengaalse mannen de voorkeur aan meisjes met bochten. Deze voorkeur voor een gezonde, mollige blik heeft ertoe geleid dat veel tienerprostituees Oradexon gebruiken, een steroïde die wordt gebruikt om koeien vet te maken en allergieën en ontstekingen bij mensen te behandelen.
Prostitutie heerst in Bangladesh, een verarmde natie in Zuid-Azië. Al vanaf $ 0,60 kunnen mannelijke klanten seks hebben met vrouwelijke prostituees. Dit extreem lage tarief zorgt ervoor dat de meisjes maar liefst 15 mannen per dag bedienen.
Helaas zijn de meeste prostituees in Bangladesh tienermeisjes die al 12 jaar oud zijn. Nog meer deprimerend, de meerderheid van deze meisjes werd door hun eigen familie verkocht aan mensenhandelaars voor slechts $ 245.
Om meer klanten aan te trekken, worden deze jonge meisjes gedwongen door hun sardarnis (madams) om Oradexon te nemen. Deze vrij verkrijgbare medicijn verhoogt de eetlust van de meiden, waardoor ze snel aankomen en lijken volwassen en gezond te zijn. (In Bangladesh is de wettelijke leeftijd voor prostitutie 18 jaar oud.)
Helaas is Oradexon zeer verslavend en kan een continue inname leiden tot huiduitslag, hoge bloeddruk, hoofdpijn en diabetes. Afgezien daarvan kan dit gevaarlijke medicijn ook het immuunsysteem verzwakken.
Paul Jongko is een freelance schrijver die graag schrijft over geschiedenis, wetenschap, mysteries en de samenleving. Wanneer hij niet schrijft, besteedt hij zijn tijd aan het beheren van MeBook.com en het verbeteren van zijn vaardigheden als piano, gymnastiek en capoeira.