10 Gemeenschappelijke gezichtsuitdrukkingen verklaard

De vermeende universaliteit van gezichtsuitdrukkingen is besproken sinds Darwin. Sommige lijken universeler, terwijl de meer genuanceerde emoties verloren kunnen gaan in de vertaling tussen culturen. Hieronder analyseer ik de woordenschat van het meest communicatieve deel van ons lichaam: het gezicht.

10 Verwarring

Een uitdrukking van verwarring wordt vaak bepaald door de neus en het voorhoofd gekreukt omhoog, soms met een wenkbrauw hoger dan de andere. Lippen worden meestal ook samen gepoogd, hoewel de uitdrukking van verwarring meestal het meest geaccentueerd is rond de ogen en neus.

De oorsprong van het verwarde gezicht kan parallel lopen met onze naaste levende verwanten, chimpansees. Verwarring vertegenwoordigt een gebrek aan begrip, en de uitdrukking zelf wordt gecreëerd door iemand die zijn inspanningen vergroot om iets te begrijpen. Wanneer een chimpansee, vooral een jongere, voor de eerste keer een nieuw gevoel ervaart, verschijnt er een blik van verbazing of verwarring die erg lijkt op die van de mens. We delen allebei de wens om de wereld om ons heen te begrijpen, hoewel op een ander niveau.

Omdat we versteld staan ​​van nieuwe ideeën, ervaringen, bezienswaardigheden en problemen, zal ons gezicht nog steeds hetzelfde wonder delen als onze voorouders en moderne neven van de grote aap.

9 Schande

Een schijn van schaamte is een gemakkelijk en universeel erkende uitdrukking. Het omvat meestal ogen afgewend naar beneden met een bedroefde of bezorgde verschijning. Het hoofd wordt ook vaak met de voorkant naar beneden geplaatst met een fronsende of neutrale mond. Wanneer vereenvoudigd, is schaamte nauw verbonden met inzending. Bij primaten, nadat de dominante persoon erin is geslaagd de ander tot onderwerping te dwingen, zal de verliezende partij zijn of haar ogen naar beneden gericht houden om verlies te erkennen en het conflict te beëindigen.

In onze complexe samenlevingen kan een nederlaag als persoonlijk of concurrerend worden geclassificeerd. Het kan de nederlaag (en schande) zijn die volgt uit het verliezen van een spel, het niet halen van de verwachtingen die je jezelf hebt gesteld of het niet voldoen aan de normen die anderen voor jou hebben gesteld. Deze algemene termen manifesteren zich op eindeloze manieren, maar keren allemaal terug naar het simpele gevoel van schaamte dat voortkwam uit het toegeven van verlies.

8 Verrassing

Een blik van verrassing is gemakkelijk te herkennen aan zijn wijde ogen en zijn gapende mond. De emotie van verrassing of schok is een naaste verwant van angst. Het verbaasde gezicht is een van de meest instinctieve gezichten die we maken. Meestal maken we niet bewust het gezicht - het is een onmiddellijke reactie op iets. Alle primaten, en veel andere dieren, verruimen trouwens hun ogen in angst of wanneer ze schrikken.

Meer algemeen gesteld, wanneer er iets onverwachts gebeurt, worden onze ogen groter en groeien onze pupillen om onze omgeving vollediger in te nemen en sneller te reageren.

7 Focus

Een gerichte of geconcentreerde gelaatsuitdrukking kan variëren afhankelijk van de situatie. Als de persoon op een bepaalde taak is gericht, zijn hun ogen erop gefixeerd. Als iemand daarentegen is gefocust op een gedachte of idee, kunnen ze naar boven kijken of met ogen afgewend naar de zijkant. Er is ook meestal minder knipperlicht.

Interessant is dat wanneer iemand zich richt op het volbrengen van een taak, hetzij cognitief of fysiek, hun tong zal draaien en van de ene naar de andere kant zal bewegen. De meesten zijn zich niet bewust dat ze dit doen. Dit staat bekend als "motorische ontremming", een fenomeen waarbij meer energie van de hersenen aan de taak wordt besteed en minder gericht is op het stagnerend houden van andere delen van het lichaam. Het fenomeen beperkt zich niet tot de tong - voor sommigen zullen de ogen misschien minder om dezelfde reden knipperen.

6 Uitputting

Een voor de hand liggende factor die aangeeft dat iemand uitgeput is, zijn half open oogleden. Wenkbrauwen worden ook vaak opgewekt in een poging wakker te blijven. Vermoeidheid is een vermoeidheid die wordt veroorzaakt door veel inspanning zonder voldoende rust. Bij primaten, vooral de meer intelligente mensapen, is hun vermoeide uitdrukking net zo prominent. Bij de voorbereiding op of het aangaan van een conflict kunnen apen elkaar op grootte brengen en hun kansen op het winnen van een gevecht inschatten door de houding van de oppositie en hun energieniveau te onderzoeken. Een blik vol vermoeidheid is een voordeel voor de andere partij omdat ze minder bedreigend lijken. Wij mensen geven ook ons ​​niveau van functionaliteit aan met ons gezicht. Door grofweg de hoeveelheid energie aan te geven die we hebben, kunnen anderen zich ook bewust zijn van onze mogelijkheden.

5 verleiding

De kunst van het verleiden is geclassificeerd als iemand die iemand verleidt om deel te nemen aan een of ander gedrag, meestal seksueel. Een verleidelijke gezichtsuitdrukking neigt sterk te variëren, maar er zijn nog steeds een aantal kenmerken die voor iedereen relatief constant blijven: ogen worden met een intensiteit naar de andere persoon gericht, soms iets versmald als om op een bepaald object scherp te stellen. Lippen worden samen of iets uit elkaar geprikt. Het hoofd wordt vaak lichtjes naar één kant gekanteld, waardoor de nek meer wordt blootgesteld.

Deze uitdrukking is meer dan anderen en spreekt voor zich: de iemands ogen zijn de aandachttrekkers in een bepaalde situatie. Het toevoegen van een intensiteit is meestal aantrekkelijk voor de andere partij. Het accentueren van de lippen en nek accentueren gebieden die het meest aantrekkelijk en sensueel vinden. In combinatie met meer knipperlicht en af ​​en toe een zwakke glimlach, wordt een verleidelijke uitstraling en gedrag verkregen.

4 Woede

Woede, meer dan andere emoties, wordt verondersteld universeel te zijn in alle culturen. Het uiterlijk en het gedrag zijn onmiskenbaar: wenkbrauwen worden samengeperst om een ​​vouw te vormen en de oogleden zijn strak en recht. Het hoofd is vaak iets verlaagd als de ogen door een verlaagd voorhoofd kijken.

Woede wordt geassocieerd met onplezierige, irriterende of frustrerende situaties. Het is een zeer primitief gevoel dat zich over veel soorten manifesteert. Onze gezichtsuitdrukking van woede loopt parallel met andere primaten door de gespannen, aangescherpte functies op het gezicht.De spanning van het gezicht is meestal gekoppeld aan dezelfde lichaamstaal om een ​​duidelijke indicator van de emotie naar de omringende mensen te sturen. Als gemeenschappelijke wezens hebben we zelfs het vermogen om de gemoedstoestanden van anderen te beïnvloeden. Het is een onmiskenbaar gevoel wanneer er een boos persoon in de kamer is en iedereen de spanning voelt. De gezichtsuitdrukking zelf, gespannen en gespannen, is gemaakt om parallel te zijn aan de spanning die de persoon intern voelt.

3 Angst

De gezichtsuitdrukking van angst wordt gekenmerkt door wijd openstaande ogen en wenkbrauwen naar boven hellend. De mond is meestal ook in zekere mate open. Angst is, net als verrassing, diep geworteld in instinct en geeft een verlangen aan om iets te vermijden of te ontsnappen.

In 2008 is een wetenschappelijk onderzoek gedaan om het angstige gezicht te bestuderen. Onderzoekers ontdekten dat degenen die angst toonden, meer lucht inademden en sneller doelen konden traceren vanwege hun verwijdde ogen. Over het algemeen verhoogde de gezichtsuitdrukking de sensorische waarneming. Het uiterlijk tonen van angst is eigenlijk heel praktisch en helpt het individu om een ​​situatie te vermijden door het vermogen van de zintuigen te vergroten.

2 Verdriet

Droevige expressies vertonen meestal opwaarts hellende wenkbrauwen en een frons. Verdriet gaat gepaard met gevoelens van verlies en hulpeloosheid. Het gezicht wordt vaak weergegeven door degenen die zijn teruggetrokken. De oorsprong of reden voor deze uitdrukking is vrij eenvoudig: de kenmerken die op verdriet wijzen, zijn verminderde vormen van iemands gelaatstrekken. Alle aspecten hangen naar beneden, niet noodzakelijkerwijs het accentueren van een specifiek gebied. Het is ook een aanwijzing voor een nederlaag, een gevoel van opgeven of een gebrek aan poging om contact te maken met anderen.

1 Geluk

Geluk wordt beschouwd als de meest universele gezichtsuitdrukking met vrijwel dezelfde betekenis in alle culturen. Aangegeven door een glimlach en een halvemaanvormig oog, is dit gezicht zelfs aangeboren bij baby's. Wetenschappers en evolutiedeskundigen hebben veel specifieke oorzaken voor het uitdrukken van geluk geformuleerd, in het bijzonder met betrekking tot de glimlach. In tegenstelling tot de meeste van onze andere uitdrukkingen, heeft onze glimlach niet dezelfde betekenis als de "mondlach" van andere mensapen, die die uitdrukking gebruiken voor intimidatie.

Velen speculeren dat onze glimlach hier op de een of andere manier toe heeft geleid, en dat we door onze tanden te laten zien onze gezondheid aangeven. Hoewel het misschien geen intimidatiepracht met zich meebrengt, geeft het nog steeds aan anderen te kennen dat het goed met je gaat. In onze complexe sociale situaties is de glimlach meestal uitnodigend (misschien omdat deze een bepaald niveau van kracht of zelfredzaamheid vertoont, zowel fysiek als emotioneel) en mensen meer acceptatie krijgen als ze deze oprecht vertonen.