10 geweldige oude beledigingen

10 geweldige oude beledigingen (mensen)

Een goed gemaakte belediging is iets moois. Het samenstellen van precies de juiste woorden om je tegenstander tot de kern te snijden, is een kunstvorm. Meesters van beledigingen zijn gevonden in alle tijden en culturen.

Als je de geschiedenis leest, zul je ontdekken dat persoonlijk misbruik de manier waarop gebeurtenissen zich voordoen soms heeft veranderd. Dus wees voorzichtig voordat je laat vliegen met een aanstootgevende opmerking. Dankzij een reeks onbeschofte gebaren hoef je niet eens je mond te openen om anderen te beledigen.

Hier zijn 10 manieren waarop mensen in het verleden beledigd zijn geweest en sommigen die je misschien niet veel vrienden zullen opleveren in het heden.

10 Ariston vs. Ctesias

Fotocredit: Eric Gaba

Demosthenes wordt vaak beschouwd als de beste openbare spreker die ooit heeft geleefd. In de antieke wereld werd hij opgehouden als model voor alle te volgen redenaars. Hij leverde echter niet alleen zijn eigen toespraken. Voor de juiste vergoeding schreef hij een toespraak voor iemand anders om te geven.

In het oude Athene moesten zowel de aanklager als de beklaagde optreden als hun eigen advocaten. Dankzij de roem van Demosthenes is een van deze toespraken bewaard gebleven en weten we hoe Atheners elkaar hebben beledigd.

De rivaliteit tussen Ariston en Ctesias ging samen terug naar hun militaire dienst. Ctesias zou dronken worden, een ruckus veroorzaken, en urineren op de slaven van Ariston. Ariston besloot te handelen toen Ctesias hem bespotte. Hij zei tegen de generaal die de leiding had. Ctesias nam dit niet goed en versloeg Ariston. Er bleven zaken achter ... totdat ze terugkeerden naar Athene.

Op een avond op de markt passeerde een dronken Ctesias Ariston. Ctesias ging weg en verzamelde zijn vrienden en familie, die kwam en Ariston sloeg. Wat Ariston echt lijkt te hebben gehaast, is hoe Ctesias handelde eens Ariston op de grond was. Volgens Demosthenes: "Hij begon te kraaien en vechthanen na te bootsen die een gevecht gewonnen hadden, en zijn vrienden vroegen hem zijn ellebogen met zijn ellebogen tegen zijn zijden te laten klappen als vleugels."

9 Belediging voor verwonding toevoegen

Foto credit: National Geographic

Stel je voor dat je in het stof van een oud gevecht staat. Je doet je best om de zwaarden en speren van de vijandige strijders af te weren. Uit het niets valt er iets in je lichaam. Als je geluk hebt, word je gered uit de strijd en naar een dokter gebracht.

Met behulp van zijn rudimentaire vaardigheden trekt hij een klein stukje lood uit je. Je bent niet geraakt door een kogel afgevuurd door een anachronistisch geweer maar door een katapult. Wanneer de dokter je laat zien wat je neergeslagen heeft, zie je dat er iets op geschreven staat: "Voor Octavius's Ass."

Slingshots kunnen dodelijk zijn, dus je hebt het geluk dat je het bericht leest nadat je bent geraakt. Maar ze waren ook een goede manier om een ​​gewapende vijand op afstand te beledigen. Archeologische opgravingen hebben veel Romeinse en Griekse katapulten gevonden met inscripties erop zoals: "Vang dit," "Dit is als toetje," en "Kraak op je tanden."

Terwijl zijn troepen werden aangevallen door een loodschot, merkte een Romeinse commandant dat hij werd beledigd met deze woorden geschreven op de vijandelijke munitie: "Lucius Antonius. Jij bent baldy. Je hebt verloren."


8 De vinger geven

Fotocredit: Jean-Leon Gerome

Iemand 'de vinger' geven is misschien wel de eenvoudigste gebarenbelediging die er is. Zonder de noodzaak van woorden, hebt u hen precies verteld wat u van hen vindt. Maar wat zegt 'de vinger' eigenlijk? Om dit te weten te komen, moeten we teruggaan naar de oorsprong van het gebaar.

Oude Griekse bronnen zijn vol voorbeelden van 'de vinger'. Hun naam ervoor, katapygon, was ook de naam van een belediging gericht tegen mannen die anaal waren gepenetreerd. De link tussen de vinger en de fallus was niet louter linguïstisch omdat men dacht dat de rechtopstaande middelvinger op een penis leek.

Het Griekse gebruik van "de vinger" was niet beperkt tot de onwetenden. De filosoof Diogenes (hierboven afgebeeld) maakte er een gewoonte van om politici aan te vallen met wie hij het niet eens was door ze de vinger te wijzen.

De Romeinen vonden ook de middelvinger beledigend. Ze noemden het het digitus impudicus (de "aanvallende vinger"). Ze hebben misschien het gebaar van de Duitsers geleerd, die zogenaamd de binnenvallende legioenen van Rome hebben verwelkomd door ze de vogel om te draaien.

7 Flyting

Foto credit: atlasobscura.com

Vechten met vuisten is zo onbeschaafd. Probeer in plaats daarvan te vliegen.

Flyting is een rituele strijd met beledigende verzen om je tegenstander aan te vallen. Het is gevonden in vele culturen van Noord-Europa en duurde van rond de 5e tot de 16e eeuw. Veel wetenschappers vergelijken het vliegen met hedendaagse rapgevechten omdat originaliteit en inventiviteit van belediging de sleutels tot de overwinning waren.

Een beroemd verslag van het vliegen komt uit het epische gedicht Beowulf, maar het is relatief tam in vergelijking met andere voorbeelden die bewaard zijn gebleven. Impliceren dat iemand een beetje laf is, is niet echt te vergelijken met de god Loki die iemand beschuldigt van incest:

Ik zal het niet langer geheim houden:
Het was met je zus
Je had zo'n zoon
Nauwelijks slechter dan uzelf.

Een Schotse gedichtrecords De vlieg van Dumbar en Kennedie en laat zien hoe ver een vliegje zou kunnen gaan. De concurrenten beschuldigen elkaar van vreselijke misdaden, beledigen elkaars voorouders en zijn niet bang om scatologisch te worden.

Men wordt ervan beschuldigd zo'n 'loopbodem' te hebben dat hij bijna een schip met zijn afval tot zinken bracht. Wanneer Kennedie Dumbar een "sh-t" noemt, is het het eerste geregistreerde gebruik van dat woord als een directe belediging.

6 Vikings

De Vikingen waren een geletterd volk dat scherpzinnig was in hun helden. Het is niet verwonderlijk dat hun taal vol is van termen die kunnen worden gebruikt om hun vijanden te vervloeken.

Je moest echter voorzichtig zijn met je tong. Een belediging van de verkeerde persoon kan leiden tot onmiddellijke dood of een strafrechtelijke rechtszaak. Onder één wet van Viking, om een ​​andere man ervan te beschuldigen ragr, strooinnof soroinn was genoeg om die man het wettelijke recht te geven om je te doden. Alle drie de woorden hebben betrekking op onmanlijk zijn.

Vikingen hielden ook graag van hun sporen door runen in steen te snijden. In een grafkamer in Schotland lieten ze traditionele graffiti achter zoals 'Benedikt dit kruis heeft gemaakt'. Ze bespotten ook bepaalde attitudes van sommige mensen die moesten bukken om in de kamer te komen. 'Er is hier veel vrouwen binnengebogen, hoe pompeus iemand ook was.'


5 Romeinse graffiti

Foto credit: Smithsonian Magazine

Graffiti duikt op muren op in vele tijden en plaatsen, en het oude Rome had zoveel muren die schreeuwden om wat schrijven. In de bewaard gebleven overblijfselen van Pompeii is veel van die graffiti bewaard gebleven.

Ze gebruikten graffiti om advies te geven aan medereizigers in een herberg: "De financieel officier van de keizer Nero zegt dat dit voedsel vergif is." Een andere caféeigenaar kreeg de volgende beoordeling: "Wat een heleboel trucs gebruik je om te bedriegen, waard. Je verkoopt water maar drinkt ongemengde wijn. "

Andere schrijvers kregen meer persoonlijke doelen met hun graffiti. "Secundus houdt ervan om jongens te zijn," heeft één opschrift. "Epafra, je bent kaal!" En "Phileros is een eunuch!" Is ook te vinden onder de klassieke schoonheden van Pompeii.

Uit Rome zelf werd een inscriptie gevonden die veel moderne mensen mogelijk sympathiseren met: Dominus est non gradus anus rodentum! ("De baas is de ezel van een rat niet waard.")

4 Philosopher Brawls

Fotocredit: Mattia Preti

We beschouwen de oude filosofie als een bezadigde activiteit waarbij mannen met lange baarden nog langere woorden gebruikten om abstracte zaken te bespreken. In feite kan filosofie net zo moorddadig zijn als elke andere menselijke activiteit. In de antieke wereld gaven grote denkers enkele van de grootste brandwonden aller tijden. In het oude Athene hadden Plato en Diogenes een strijdlustig woord.

Toen Diogenes - van de middelvinger die we eerder ontmoetten - Plato's idee van het bestaan ​​van een hogere vorm van objecten ridiculiseerde, antwoordde Plato: "Dat is natuurlijk genoeg, want je hebt ogen, waardoor een beker en een tafel worden overwogen; maar je hebt geen intellect, waardoor tableness en beker worden waargenomen. "

Plato noemde Diogenes ook 'Socrates gone mad'. Diogenes loste de gunst terug. Toen hij Plato's dure nieuwe tapijten te zien kreeg veegde Diogenes zijn vuile voeten af. "Zo vertrappel ik op de trots van Plato."

Toen Plato, die juist van het definiëren van woorden hield, de definitie van een mens opvatte als 'een veerloze tweevoeter', onderbrak Diogenes hem. Hij maakte een geplukte kip onder zijn mantel en zei: 'Zie! Plato's man! "Plato moest zijn definitie aanpassen door er" met brede, platte nagels "aan toe te voegen.

3 krijgsgevangenen

Foto via: Wikimedia

Als een man beledigingen in een kunstvorm verandert, is het de Romeinse dichter Martial. In keurige kleine epigrammen vatte hij de ondeugden van die tijd samen en onthulde de diepste schande van de mensen.

Terwijl zijn boeken met geestige gedichten plezier bij echte mensen prikkelden, waren ze enorm populair onder de Romeinen. Hij draaide zelfs zijn pen tegen de mensen die hem hadden gesponsord om te schrijven.

Gemaskerd worden door Martial was een weg naar onsterfelijkheid. Wie herinnert zich de wasachtige Acerra als Martial niet had geschreven: "Wie gelooft dat het de wijn van gisteren is waar Acerra naar ruikt, vergist zich: Acerra drinkt altijd tot de ochtend."

Er is ook de ongelukkige Diaulus: "Diaulus was een chirurg geweest en is nu een begrafenisondernemer. Hij is op de enige manier die hij kon nuttig voor de zieken. "

Sommige andere epigrammen van Martial hebben een meer bruut gevoel voor humor. Voor Manneia schreef hij: "Je schoothondje, Manneia, likt je mond en lippen: het was altijd leuk om te eten." Vele anderen werden als te onbeleefd beschouwd om vele jaren te vertalen. "Lesbia zweert dat ze nog nooit gratis met een man heeft geslapen. Het is waar. Als ze seks wil, betaalt ze er meestal voor. '

2 Cicero

Fotocredit: theimaginativeconservative.org

De Romeinse staatsman Cicero was een groot man, want hij vertelde nooit iemand die wilde luisteren. Jarenlang begon hij te vertellen hoe hij de Romeinse Republiek had gered door een samenzwering onder leiding van Catiline te onthullen.

Hij klaagde Catiline aan met vier toespraken van rollende beledigingen: "Is er een jongeling, wanneer je hem ooit hebt verstrikt in de verleidingen van je corruptie, aan wie je niet een zwaard hebt uitgedeeld voor een dappere misdaad, of een fakkel voor losbandige slechtheid?"

Net als Demosthenes gebruikte Cicero zijn goed opgeleide taal ook voor rechtbanken. Toen Cicero een klant verdedigde, aarzelde hij niet om iets te gebruiken dat in hem opkwam. 'De man van de vrouw, sorry, ik bedoel broer - ik maak altijd die slip - is mijn persoonlijke vijand,' zei hij, gebruik makend van een gerucht van incest dat zich aan de aanklager hield.

Helaas sprak de tong van Cicero zijn hoofd eraf. Nadat hij Marcus Antonius had beledigd, slaagde Cicero er ook in de toekomstige Augustus te dwarsbomen. Cicero zei over de jonge Octavius: "Hij zou geprezen, geëerd en van de hand moeten worden gedaan." Met niemand om hem te beschermen, werd Cicero gedood. Zijn handen en hoofd, waarmee hij zoveel beledigingen had geschreven en gesproken, werden in het openbaar genageld.

1 Aristophanes

Foto credit: Torquemada

Het oude Griekse theater wordt meestal voorgesteld als een groot drama van grote welsprekendheid.Maar na het bekijken van al die drama's met doden, tragedies en zelfmoorden, wilden de Atheners graag lachen. Niemand maakte ze meer aan het lachen dan Aristophanes.

Zelfs in de klassieke wereld stond hij bekend om de schunnige aard van zijn grappen en zijn aanvallen op publieke figuren. Plato zou zelfs Aristophanes 'lampoon van Socrates de schuld geven omdat hij de mensen tegen Socrates had gekeerd en hem uiteindelijk zou executeren.

Aristophanes was niet bang om de leiders van zijn stad te treffen. Hij viel een populaire politicus genaamd Cleon aan door te zeggen: "Jullie demagogen zijn als de vissers voor aal; in stil water vangen ze niets, maar als ze het slijm grondig opwarmen, is hun vissen goed; op dezelfde manier is het alleen in moeilijke tijden dat u uw zakken in lijn brengt. "

Deze Cleon ontving enkele van de sterkste beledigingen van Aristophanes. Hij was een aap met een hondenhoofd, een bedelaar, een afgeslacht varken, een gewone marktreu en een domkopje. Toen Aristophanes niemand kon vinden die dapper genoeg was om zijn tekst te zeggen, ging de auteur het podium op en richtte zijn beledigingen rechtstreeks tot Cleon, die in het publiek zat.

Niet alle doelstellingen van Aristophanes waren echter politiek. Hij zou iedereen, zelfs het publiek, beledigen als het zou lachen.

Twee karakters wegen de waarde van verschillende groepen op. Wat zijn advocaten? "Buggers." Hoe zit het met politici? "Buggers." Komische toneelschrijvers? "Buggers." Nou, wat vind je van hen, vraagt ​​hij terwijl hij naar het publiek wijst. "Gewoon een hoop buggers."