Top 10 bestaande nazi-tijdperkgebouwen

De nazi's wilden serieus de superioriteit van Duitsland en het Arische ras laten zien. En wat een betere manier om dat te doen, zo niet met architectuur. De architecturale stijl van de nazi's imiteerde die van het oude Rome, dat Hitler in ontwikkeling hoopte te overtreffen. Zijn doel was om het landschap van Berlijn volledig te modificeren en het te hernoemen tot Germania, dat de hoofdstad zou zijn van een door Duitsland gedomineerd Europa.

Deze droom, gekoppeld aan de Tweede Wereldoorlog, leidde tot de bouw van een aantal echt indrukwekkende gebouwen. De geallieerden vernietigden verschillende van deze gebouwen tijdens en na de oorlog, maar sommigen hebben het overleefd en zijn er nog steeds. Ze zijn hergebruikt en worden nu gebruikt voor het welzijn van de mens.

10Flak Towers

Luchtafweergeschutstorens waren enorme, kasteelachtige forten, gebouwd om geallieerde luchtaanvallen op Berlijn en Hamburg in Duitsland en Wenen in Oostenrijk te ontmoedigen. Acht torens werden in totaal gebouwd, elk met muren van gewapend beton van tussen de acht en veertien inch (20-35 cm) dik. De muren waren ondoordringbaar voor geallieerde bommen - zelfs als ze directe aanvallen hadden - en geen enkele werd tijdens de oorlog vernietigd.

Elke luchtafweertoren bestond uit twee torens: een G-gevechtstoren met acht 128 mm luchtafweerkanonnen en tweeëndertig 20 mm kanonnen, en een L-commandotoren met een radar en veertig 20 mm kanonnen. De gevechtstoren kon gronddoelen op een afstand van acht en een halve mijl raken of luchtdoelwitten vijftigduizend meter in de lucht met zijn 128 mm kanonnen, die een indrukwekkende vuurkracht hadden van 8.000 ronden per minuut.

Luchtafweergeschut verdubbeld als bomschuilplaatsen met ruimte voor tienduizend mensen, hoewel ruim dertig duizend mensen zich in de torens propten toen het Sovjetleger Berlijn binnenviel. De forten weerstonden Sovjet grondaanvallen, dwongen de Sovjets om hen te omzeilen en later te onderhandelen voor hun overgave.

Vier van de acht forten werden na de oorlog gesloopt. De sloop bleek moeilijk, en een nam vijf maanden van planning en drie slooppogingen voordat het uiteindelijk viel.

Vandaag is een van de torens in Wenen, Oostenrijk, omgebouwd tot een aquarium, terwijl een andere wordt gebruikt door het Oostenrijkse leger. Een derde toren wordt gebruikt om kunstwerken op te slaan. In Hamburg, Duitsland, is men omgebouwd tot nachtclub en een andere wordt omgebouwd tot een hernieuwbare energiecentrale om duizenduizenden woningen van elektriciteit te voorzien en drieduizend mensen te verwarmen.

9Vogelsang Nationaalsocialistisch kasteel

Het nationaalsocialistisch kasteel Vogelsang in de Eifel, Duitsland, werd gebouwd tussen 1934 en 1936. Het werd gebruikt als een school voor het indoctrineren van jonge Duitsers met de nazi-ideologie, maar stopte de operatie nadat de Tweede Wereldoorlog uitbrak in 1939. Het werd omgebouwd tot een militaire barak tijdens de oorlog en een trainingssite voor het Belgische leger daarna. Het is teruggegeven aan de Duitse overheid, die het wil omzetten in een museum.

In tegenstelling tot veel andere nazi-gebouwen bevat het kasteel van Vogelsang nog steeds nazisymbolen, waaronder een hakenkruis die in de grond is geëtst en bedekt met een mat. Verschillende andere nazi-symbolen op de muren waren bedekt met gips. Duitse Joden willen dat het kasteel wordt afgebroken, terwijl andere Duitsers, die hun mening niet delen, willen dat het een bejaardentehuis, een hotel of een park wordt.

8Dachau concentratiekamp

Het concentratiekamp Dachau in Dachau, Duitsland, was de eerste van de beruchte nazi-concentratiekampen. Het werd oorspronkelijk gebouwd om politieke gevangenen te houden, maar al snel huisveste het joden, Jehova's getuigen, Roma-zigeuners, homoseksuelen en criminelen, die werden gebruikt voor medische experimenten en dwangarbeid. Net als andere nazi-concentratiekampen dragen de poorten naar Dachau de woorden Arbeit Macht Frei- werk maakt je vrij.

Het kamp had ook zijn eigen gaskamers, die waarschijnlijk nooit werden gebruikt. In plaats daarvan werden gevangenen in het kamp gesorteerd en werden de ter dood veroordeelden naar andere concentratiekampen gebracht waar ze werden gedood.

Vandaag is het concentratiekamp Dachau een herdenkingsplaats en een museum dat jaarlijks door meer dan achthonderdduizend mensen wordt bezocht. Bij de ingang van zijn crematoria is een kleine Russisch-orthodoxe kapel, gebouwd op grond geïmporteerd uit Rusland. De kapel is te klein om bezoekers te huisvesten; het wordt echter wel gebruikt voor privégebeden en religieuze diensten.

7Prora Holiday Resort

Het Prora-vakantieresort op het eiland Rugen, Duitsland, werd gebouwd als onderdeel van het nazi-feest 'Strength Through Joy', dat bedoeld was om de arbeidersklasse te laten genieten van de luxe van de middenklasse. Naast zijn rol als vakantiebestemming, moest het ook functioneren als een indoctrinatiekamp, ​​waar bezoekers werden onderwezen over de nazi-ideologie.

Het slaapzaalachtige resort had acht gelijkvormige gebouwen, compleet met bioscopen, grote theaters en tienduizend kamers met uitzicht op de oceaan. Een zwembad en een feestzaal werden ook voorgesteld, maar werden uitgesteld vanwege het uitbreken van de Tweede Wereldoorlog.

Tijdens de oorlog huisvestte Prora nieuwe dienstplichtigen, arbeiders, vluchtelingen en gevangenen en na de oorlog huisvestte het de Sovjet- en Oost-Duitse militairen.

Een van de acht gebouwen van het resort werd na de oorlog door de Sovjets vernietigd. Een andere werd omgebouwd tot een hostel, twee zijn in privébezit en de laatste vier worden omgezet in luxe appartementen. De renovatie is nog aan de gang en zal naar verwachting in 2022 voltooid zijn.

6Wolfschanze

De Wolfschanze (Wolf's Lair of Wolf's Fort), in Ketrzyn, Polen, was het commandocentrum van Adolf Hitler voor het grootste deel van de Tweede Wereldoorlog. Het is de plek waar Hitler een moordaanslag overleefde van de nazi-officier, graaf Claus von Stauffenberg, die hem probeerde te vermoorden met een bom die in een koffer was verborgen. Hitler overleefde het alleen omdat de bijeenkomst plaatsvond in een gebouw en niet in een bunker, en de koffer werd vlak voor hem uitgeworpen van hem weggeschoven.

De locatie van het 'hol' is zorgvuldig gekozen.Het was verborgen door dichte bossen en dicht bij een meer gebouwd dat een grondaanval vanaf de oostelijke flank verhinderde. Het had meer dan tachtig gebouwen en bunkers bemand door meer dan tweeduizend arbeiders en soldaten. Het werd ook omringd door meer dan 50.000 landmijnen om een ​​grondaanval te stoppen.

De nazi's zijn in de steek gelaten en probeerden de basis te vernietigen terwijl het Sovjetleger in november 1944 verder ging. De taak bleek echter moeilijk voor hen en ze slaagden er slechts in om het gedeeltelijk te vernietigen.

De gebouwen in de Wolf's Lair blijven ongebruikt en het is momenteel een toeristische attractie. De voormalige Waffen SS-garage is echter omgebouwd tot een hotel en restaurant. De Lair wordt onderhouden door de Poolse bosbouwservice, die hoopt het te leasen aan iedereen die de £ 90.000 ($ 111.000) huur kan betalen.

5Reich Air Ministry

Met 2800 kamers en zeven kilometer aan gangen was het Reich Air Ministry - het hoofdkwartier van de Nazi Air Force, de Luftwaffe - het grootste kantoorcomplex in Europa op het moment van voltooiing in 1936. Verrassend genoeg voor een gebouw van zijn belang, het overleefde de oorlog ongedeerd en werd bewaard voor militair gebruik door de Sovjet-Unie.

Het gebouw huisvestte de Treuhand-commissie die de bezittingen van het voormalige Oost-Duitsland moest privatiseren toen de Koude Oorlog eindigde in 1991. De commissie bleek niet populair bij de Duitsers en de eerste voorzitter, Detlev Rohwedder, werd in hetzelfde jaar vermoord. Dit is de reden waarom het gebouw werd omgedoopt tot het "Detlev Rohwedder Haus."

Het gebouw wordt nog steeds gebruikt als achtergrond in films uit het Nazi-tijdperk, en hoewel het niet toegankelijk is voor het publiek, staat het elke augustus open voor een gratis rondleiding. Het huisvest momenteel het Duitse Ministerie van Financiën.

4Banana Bunker

In 1942 bouwden de nazi's de bananenbunker met 120 kamers als schuilkelder. De Sovjets namen het in 1945 over en veranderden het in een krijgsgevangenenkamp. Later hebben de Oost-Duitse autoriteiten het omgebouwd tot een pakhuis om uit Cuba geïmporteerd fruit op te slaan. Dit is waarom het de Banana Bunker wordt genoemd.

Na de hereniging van Berlijn werd het gebouw omgebouwd tot een uitvoeringszaal en later werd een nachtclub de 'hardste club ter wereld' genoemd vanwege de wilde seksfeesten. De autoriteiten sloten de club later af en de bunker bleef ongebruikt totdat een paar het kocht om hun kunstverzameling in 2003 tentoon te stellen.

3Fichtebunker

De Fichtebunker in Kreuzberg, Berlijn, werd gebouwd tussen 1883 en 1884 om gas op te slaan voor stadslantaarns. Het begon in onbruik te raken aan het begin van de eeuw toen de stad overstapte naar elektriciteit en het bleef ongebruikt tot 1940 toen de nazi's het in een schuilkelder veranderden, ontworpen voor 6000 mensen.

Het gebouw werd zwaar gerenoveerd vanwege zijn nieuwe rol. De buitenmuren werden versterkt tot 1,8 meter dik en het plafond werd versterkt tot het drie meter dik was. Het was ook gesegmenteerd in zes verdiepingen, elk met 120 kamers.

Het gebouw overschreed zijn 6.000 capaciteit tegen het einde van de oorlog toen meer dan 30.000 mensen er hun toevlucht in zochten om geallieerde bombardementen te ontvluchten. Dit aantal omvatte het plaatselijke politiebureau, dat zich met zijn gevangenen vestigde, die in speciaal gebouwde cellen werden gehouden.

De bunker werd na de oorlog heraangelegd als toevluchtsoord. Later diende het als een opvangcentrum voor daklozen en een levensmiddelendepot. Het voedsel dat daar was opgeslagen, waren de zogenaamde 'Senaatsreserves' waar Berlijners op konden rekenen in het geval de Sovjet-Unie een landblokkade in Berlijn zou lanceren.

Het raakte aan het einde van de Koude Oorlog in onbruik en bleef in de steek totdat een particulier bedrijf het in 2006 kocht. Het bedrijf verbouwde zijn kamers tot luxe appartementen, compleet met een daktuin. Het is nu bekend als het Circlehouse.

2Reichssportfeld

Adolf Hitler gaf opdracht tot de bouw van het sportcomplex Reichssportfeld voor de Olympische Spelen van Berlijn van 1936. Tegelijkertijd wilde hij het evenement en stadion gebruiken om de superioriteit van Duitsland en het Arische ras te demonstreren.

Het nazi-radionetwerk was gehuisvest in een bunker onder het stadion tijdens de Tweede Wereldoorlog en na de oorlog werd het stadion het hoofdkwartier van het Britse leger. Zijn naam werd ook veranderd in Olympiastadion om al zijn links naar de nazi's te verwijderen.

Het Olympiastadion behield zijn sportieve en culturele rol nadat de Britten het hadden verlaten en het hield zelfs drie wedstrijden tijdens de FIFA Wereldbeker van 1974, georganiseerd door West-Duitsland. In 2006 werd de finale van de FIFA World Cup, georganiseerd door een verenigd Duitsland, uitgevochten in het stadion. Het blijft vandaag een sportcomplex en het is de thuisbasis van het voetbalteam van Hertha Berlin.

1Templehof Airport

De luchthaven van Templehof was de drukste luchthaven van Europa in de jaren dertig van de vorige eeuw. De nazi's sloten het af toen ze aan de macht kwamen en verving het door een prototype concentratiekamp, ​​dat ze ook afsloten en probeerden te vervangen door een andere luchthaven die ze nooit hadden voltooid.

De VS namen het vliegveld over na de Tweede Wereldoorlog en gebruikten het om in 1948-1949 leveringen naar West-Berlijn te vervoeren. De VS verhuurden ook delen van de luchthaven in 1951. Tegenwoordig noemen verschillende Amerikaanse en particuliere instellingen, waaronder de Duitse politie, een kleuterschool en een dansschool, het thuis.

Tempelhof stopte met het verwerken van commerciële vluchten in oktober 2008 toen er werd begonnen aan een moderner vliegveld voor Berlijn. De verkeerstoren blijft echter onder de controle van het Duitse leger, dat het gebruikt om het luchtverkeer rond Berlijn te volgen.

Vandaag is het vliegveld van Templehof omgebouwd tot een openbaar park, terwijl de gebouwen werden omgebouwd tot een toevluchtsoord voor Syrische en Iraakse vluchtelingen. In 2015 bereidde Berlijn zich voor op het opnemen van 40.000 vluchtelingen, om te worden gehuisvest op de luchthaven en verschillende afgedankte kazernes.