Delen:
Top 10 Recente raadsels en openbaringen uit het oude Egypte
De stille jaren van de Egyptologie lijken voorbij. Meer verblindende vondsten uit de uitgestorven cultuur zijn de afgelopen maanden gestegen dan in de laatste paar decennia. Kleine sokken, een nieuwe sfinx, grote ruïnes en tombes zijn enkele van de meest opwindende ontdekkingen die meer te weten komen over de oude Egyptenaren.
Aanvullende vondsten ontrafelen ook de diepere nuances van de beschaving. Ze bieden een glimp van uitdagingen, onverwachte verbanden en verleidelijke aanwijzingen voor mysteries.
10 De zandstenen sfinx
Dichtbij de stad Aswan staat een oude tempel. Genaamd Kom Ombo, het is al jaren het onderwerp van studie.
In 2018 moesten archeologen het grondwater afvoeren van de faraonische ruïnes. Tijdens het proces kwam een raadselachtig beeld in zicht - een zandstenen sfinx. Vergeleken met de meer bekende in Giza, was het 38 centimeter hoge (15 in) wezen een miniatuur.
Toch was de ontdekking opmerkelijk. Het voegde meer smaak toe aan het verleden van de tempel en was, ondanks duizenden jaren, in perfecte staat. Twee maanden voordat het standbeeld zijn intrede deed, werden twee zandstenen reliëfs die koning Ptolemaeus V vertoonden gevonden in hetzelfde deel van het gebouw. Dit plaatste de sfinx in de Ptolemaische dynastie (305-30 v.Chr.), Hoewel het doel ervan onbekend blijft.
Sfinxen waren belangrijk. Soms werden ze gebruikt als grafbeschermers en ze toonden vaak het gezicht van een echte farao. Archeologen hopen vurig dat de zandstenen sfinx een portret is van een van de koninklijke Ptolemaeën. Als toekomstige studies dit kunnen bevestigen, kunnen de opmerkelijk onbeschadigde gelaatstrekken van het standbeeld een directe glimp opvangen van een verloren farao.
9 Massale rituele structuur
Opgericht rond 3100 voor Christus ligt de oude Egyptische stad Memphis ongeveer 20 kilometer ten zuiden van het moderne Cairo. Het was het huis van koning Menes, die Upper en Lower Egypt samensmolten tot een enkele, krachtige entiteit. Een deel van Memphis is te vinden in de moderne stad Mit Rahina.
In 2018 werkten archeologen bij Mit Rahina toen ze iets opmerkelijks ontdekten. Hoewel de details een beetje verlegen waren, werd de vondst voor de pers beschreven als een gigantisch gebouw dat hoogstwaarschijnlijk een woonblok was tijdens de tijd van Memphis.
Naast het Egyptische gebouw, vond het team ook een ander aan het blok. De tweede structuur was echter niet volledig inheems. Het bevatte een groot Romeins bad en een kamer. Volgens de archeologen werd de kamer hoogstwaarschijnlijk gebruikt voor religieuze plechtigheden.
8 Een priesterkerkhof
De site van Tuna el-Gebel is geen onbekende voor oude ontdekkingen. Dit maakt het uiterlijk van 2018 van een grote begraafplaats nog verbazingwekkender. Het ondergrondse kerkhof was 2300 jaar oud en ten westen van de rivier de Nijl. Deskundigen schatten dat het vijf jaar kan duren om alle begrafenisschachten volledig uit te graven.
Tot dusverre werden 40 sarcofagen of stenen grafkisten teruggevonden en vele bevatten priesters. Deze bepaalde groep aanbad de god Thoth, die naar verluidt de vaardigheid van het schrijven tot de mensheid had gebracht.
De gemummificeerde overblijfselen van één man suggereerden dat hij een hogepriester was. In de rijk ingepakte kist viel één item op. Hij droeg een amulet met schrift. Eenmaal ontcijferd, vertaalden de hiërogliefen zich in een eigenzinnig "Gelukkig Nieuwjaar".
Afgezien van een uitgebreide collectie keramiek, sieraden en charmes, leverde het kerkhof ook meer dan 1.000 Shabti-beelden op. Deze kleine figuren worden verondersteld de helpers van de doden te zijn, en doen de taken van de overledene in het hiernamaals.
7 De Dakhleh-zaken
In Dakhleh Oasis rusten de overblijfselen van 1.087 oude Egyptenaren. Toen onderzoekers de lichamen in 2018 onderzochten, toonden zes gevallen kanker. Ze omvatten een kind met leukemie, een man met rectale tumoren en verschillende anderen die mogelijk het kankerverwekkende menselijke papillomavirus (HPV) hebben opgelopen.
Hoewel kanker niets nieuws is, zelfs HPV ontwikkeld voor mensen, was het interessant om noten te vergelijken. Net als tegenwoordig, komt HPV voor bij jonge volwassenen van in de twintig en dertig. Dit was ook het geval op de oasis begraafplaats.
Hoewel de ziekte niet genetisch kon worden bevestigd, suggereerden de leeftijdsgroep en de botlaesies dat HPV zich hetzelfde gedroeg onder oude populaties. Statistieken suggereerden ook dat de kans om kanker te ontwikkelen in westerse samenlevingen ongeveer 100 keer groter was dan toen deze mensen begraven werden (3.000 - 1.500 jaar geleden).
Niets in de enorme archieven van de cultuur bewijst dat oude Egyptenaren een solide concept van kanker hadden. Ze wisten waarschijnlijk dat er iets vreselijk mis was, maar hadden geen specifieke behandeling anders dan de zorg voor zichtbare symptomen, zoals huidzweren en pijn.
6 De gestreepte sok
Dit oude artefact ziet eruit alsof het een week geleden is gebreid. Deze sok, die is afgewerkt met strepen die tegenwoordig nog steeds populair zijn, behoorde ooit toe aan een Egyptisch kind. Het was geweven rond AD 300, wat ook ongeveer de tijd was dat iemand er geen gebruik meer van had. (De sok werd gevonden in een oude vuilnisbelt.)
Voor het British Museum was het echter ongelooflijk kostbaar. Deskundigen wilden duiken in de kleur- en weeftechnieken die werden gebruikt om het kledingstuk te maken. Alle beschikbare technieken vereisten echter vernietiging van een sectie of de hele sok. Pas in 2018 pionierde het museum een imaging-tool die niet-invasief was.
Met behulp van de scan ontdekten ze dat de kleuren van de strepen afkomstig waren van drie natuurlijke kleurstoffen. Madder werd gebruikt voor het produceren van rood, wede voor blauw en las voor geel. De scan gaf ook een goed voorlopig inzicht in de gebruikte weeftechnieken.
De obsessie met de fabricage geheimen van deze kleine sokken lijkt misschien vreemd, maar er is een reden.Oude Egyptenaren worden beschouwd als degenen die de gebreide sok hebben uitgevonden, en het kledingstuk van de baby kon meer licht werpen op hun vaartuigen.
5 dorp met silo's
Lang voor de farao's en de bouw van de piramides stond een dorp langs de Nijl van Egypte. Ontdekt in 2018, bleek het een van de oudste ooit weer opduiken in de Nijldelta.
De leeftijd van het dorp is slechts een opmerkelijk iets. Afgezien van het verslaan van de uitvinding van Egyptische royalty's en piramides, bestond de naamloze locatie ook meer dan 2.000 jaar voordat iemand de eerste hiërogliefen krabde.
De 7.000 jaar oude nederzetting leverde ook ruïnes op waaronder de overblijfselen van diepe opslagsilo's. Ze bevatten een enorm aantal planten en dierlijke botten. Meer informatie over deze restjes kan leiden tot het begrip van hoe de landbouw zich ontwikkelde in Egypte.
Met dit dorp op ongeveer 140 kilometer ten noorden van het hedendaagse Cairo, omringt een mysterie de reden waarom het terrein uiteindelijk werd verlaten. Het dorp genoot duidelijk bijna 2000 jaar van succesvolle bewoning maar werd geleegd rond twee eeuwen nadat Egypte was verenigd door een onbekende farao.
4 De zwarte sarcofaag
In 2018 raakte een zwarte granieten sarcofaag groot nieuws op het nieuws. Gevonden in Alexandrië, woog het 30 ton en had het Egyptische leger hulp nodig om het deksel te verwijderen. Geleerden dachten dat ze een belangrijk persoon zouden vinden, mogelijk zelfs Alexander de Grote.
Drie mummies binnen dreven echter binnen in een mysterieuze rode rommel. Het laatste bleek modern rioolwater te zijn dat was vernietigd en vermengd met mummiedelen.
De volgende gok suggereerde dat het trio soldaten waren. Eén schedel toonde pijlwonden en er waren geen elite grafgoederen. De theorie van de militaire officier stortte in toen één lichaam een jonge vrouw bleek te zijn. Met uitzondering van koninklijke leiders maakten vrouwen geen deel uit van het oude Egyptische leger.
Alle lichamen dateerden uit de vroege Ptolemeïsche periode, die begon in 323 voor Christus. Ze leken op verschillende tijdstippen begraven te zijn. Eén man vertoonde tekenen van overleefde trepanatie (oude schedeloperatie). Dit is een zeldzaam verschijnsel onder Egyptische overblijfselen. Het mysterie rond de identiteit van de drie mummies is nog niet opgelost.
3 De verloren oase
De site van Bir Umm Tineidba, die werd gevonden in de Egyptische woestijn van Elkab, werd ooit beschouwd als een archeologische leegte. Yale-onderzoekers arriveerden in 2018 met de allernieuwste technologie en het verhaal veranderde.
Bir Umm Tineidba was ooit een oud centrum waar mensen graffiti, kunst, graven en gebouwen achterlieten. De rotsschilderingen dateren uit een tijdperk vóór de hiërogliefen (ongeveer 3300 voor Christus) en toonden uitzonderlijke voorbeelden van vroege Egyptische tekeningen. De afbeeldingen leken op die van de Nijlvallei, wat suggereert dat de twee bevolkingsgroepen gemengd waren. De mogelijke ontdekking van hybride groepen zou kunnen veranderen hoe archeologen de evolutie van Egypte tot een staat beschouwen.
Tussen enkele grafheuvels behoorde het meest opvallende tot een jonge Egyptische vrouw. Haar elite grafgoed toonde aan dat de site ook verbindingen had met de Rode Zee-regio. Ten zuiden van de rotsschilderingen en graven stond een onbekende Romeinse nederzetting. Bestaande uit meer dan een dozijn ruïnes, daterend uit 400-400 AD.
Zijn aanwezigheid vulde ook nog een lege plek in de regio in. Maar deze keer ging het over vergelijkbare Romeinse locaties in de woestijn. Meer studies bij Bir Umm Tineidba beloven ook om meer te onthullen over hoe de regio overging van de late antieke naar de vroege islamitische periode.
2 Mummificatie mysterie ontrafelen
Experts weten veel over de oude Egyptenaren. Maar niemand die vandaag leeft, weet iemand te veranderen in een mummie.
In 2018 namen geleerden een grote doorbraak. Bij de Saqqara-necropolis in de Nijldelta, groeven opgravingen een balsemwerkplaats op. Vijf mummies bevonden zich in de werkplaats en nog eens 35 werden gevonden in een aangrenzende grafschacht. Die in de schacht dateerden van 664-404 v.Chr. Ze onthulden dat mummificatie geen sociale equalizer was. De elite kreeg een betere behandeling.
Maar het waren de tools die achterbleven in de workshop die de meeste opwinding veroorzaakten. Onderzoekers weten al dat het balsemen 70 dagen in beslag nam, beginnend met het wassen van het lichaam, het verwijderen van de organen en het 40 dagen drogen van het lijk in zout. Voordat het in linnen werd gewikkeld, werd het lichaam met olie behandeld.
Het type, de hoeveelheid en de volgorde waarin de oliën werden gebruikt, is waar modern begrip van mummificatie de muur raakt. Ongelooflijk, de werkplaats had maatbekers met de mysterieuze oliën gelabeld. Toekomstige chemische testen zullen precies identificeren welke stoffen werden gebruikt en misschien helpen bij het oplossen van het mysterie van het proces.
1 put met gescheiden handen
Niet elke oude Egyptische vondst is een gouden masker of een prachtig geschilderde muurschildering. Soms zijn ontdekkingen ronduit gruwelijk. In 2017 vonden egyptologen die aan koninklijke ruïnes in Avaris werkten vier putten, waarvan er twee zich bevonden in wat sommigen geloven dat eens de troonzaal was. Samen bevatten de schachten 16 menselijke handen die 3.600 jaar geleden waren afgehakt.
De hele partij bestond uit juiste handen, en hun uitzonderlijk grote maten toonden aan dat de slachtoffers allemaal mannen waren. De enge blik bevestigde een praktijk die al in hiërogliefen werd gezien - het hacken van de hand van een ongewenste partij in ruil voor een beloning. Experts geloven dat Egyptische edellieden "vijandige handen" van hun eigen soldaten met goud kochten en vervolgens de lichaamsdelen ritueel begroeven.
Hoewel het moeilijk te zeggen is aan wie de handen toebehoorden, is een sterk idee het historische niveau waarop ze werden gevonden.Het dateerde uit de tijd dat het Egyptische leger eindelijk de Hyksos verdreef, een vreemde natie die Egypte veroverde in 1650 voor Christus. Als Hyksos dat niet doet, zouden de gruwelijke amputaties een straf kunnen zijn voor Egyptische soldaten die in opstand kwamen tijdens de gevechten met de Hyksos.