Delen:
Top 10 oorsprong van beroemde lettertypen
Hoewel ze letterlijk bij de hand zijn, denken we er zelden aan. De lettertypen van onze tekstverwerkers hebben echter soms een intrigerende, zelfs verrassende oorsprong en ze zijn niet altijd vrij van controverses en kritiek.
Bedrijven hebben een aantal van hen in bedrijf gesteld. Anderen zijn geïnspireerd door cartoon letters, muziek, verkeersborden en puzzels. Weer andere zijn gebaseerd op behoeften van de markt, vereisten die worden opgelegd door technologische apparaten, of innovaties op het gebied van kunst, ontwerp en productie. Wat heeft geleid tot de ontwikkeling van deze lettertypen, de inspiraties erachter zijn soms inspirerend op zichzelf.
10 Wingdings
Oorspronkelijk werd het vreemde lettertype dat bekend werd onder de naam Wingdings, met de hand getekend voordat het werd gedigitaliseerd, gedrukt en tentoongesteld op de 1984 Typographique Internationale-conferentie in Londen, Engeland. Microsoft kocht het lettertype in 1990, noemde het "Wingdings" en herschikte de toetsenbordindeling.
Maar wie zou een verzameling van deze rare symbolen willen en waarom? Op het moment dat het lettertype werd uitgevonden, was het opnemen van afbeeldingen in tekstdocumenten moeilijk en tijdrovend. Grafische bibliotheken waren beperkt en grafische bestanden waren groot en afhankelijk van harde schijven met ernstige ruimtebeperkingen.
Lucida-ontwerpers Charles Bigelow en Kris Holmes boden hun vreemde lettertypen aan als oplossing. Lucida Icons, Lucida Arrows en Lucida Stars zorgden voor kant-en-klare, gebruiksvriendelijke afbeeldingen die gebruikers gemakkelijk in hun documenten konden invoegen om een beetje begin jaren '90 pit te geven.
Het gekste aan Wingdings was echter niet het typen van een "Q" en het produceren van het beeld van een vliegtuig of het krijgen van een vlag in ruil voor een "P." Het was een bizarre controverse die werd gegenereerd door het gebruik ervan.
Conspiracy-theoretici waren ervan overtuigd dat het gebruik van Wingdings een manier was om geheime berichten te typen. Eén zo'n bericht was naar verluidt antisemitisch. Het typen van "NYC" resulteerde in een schedel en gekruiste knekels, gevolgd door een Davidster, gevolgd door een duim-omhoog gebaar. Samenzweringstheoretici suggereerden dat dit aangaf dat het acceptabel was om Joden te vermoorden die in New York City woonden of werkten.
Microsoft stond erop dat er geen samenzwering was. Integendeel, de vervanging van deze specifieke pictogrammen voor die letters was het resultaat van louter toeval. In feite zijn de personages van het originele Lucida-lettertype, waarop Wingdings is gebaseerd, gekozen uit verschillende bronnen, waaronder oude gebaren, middeleeuwse manuscripten, moderne uitvindingen. Ook hielden Bigelow en Holmes van fleurons, bloemmotieven op basis van bloemen uit hun tuin.
9 Comic Sans
Een internetcampagne tegen het gebruik van Comic Sans betoogt dat het lettertype te ongecompliceerd is. Het is kinderachtig, menen critici, grenzend aan infantiel. Erger nog, de gebruikers lijken vastbesloten om hun karakters in heldere, primaire kleuren af te drukken, wat bijdraagt aan de kinderlijke uitstraling.
Wat zulke critici vergeten lijken te zijn, als ze het ooit hebben gekend, is dat Comic Sans ongezien moet lijken. Het is ontworpen om er kinderlijk, zo niet kinderachtig uit te zien.
In 1994 dacht de ontwerper, Vincent Connare, dat het gekozen lettertype voor Microsoft Bob, een nieuwe gebruiksvriendelijke softwaresuite voor kinderen, te rustig was voor het product. Hij wilde iets dynamischers. Connare liet zich inspireren door het opschrift van de tekst die hij in spraakballonnen zag. Met behulp van een programma voor het maken van lettertypen heeft hij de letters afgerond en een eenvoudig, leuk, nieuw lettertype gemaakt.
Zijn lettertype was echter niet geselecteerd voor het Microsoft Bob-pakket, omdat het niet paste in de bestaande rasters van het bedrijf. In plaats daarvan, toen Microsoft later zijn Movie Maker-programma lanceerde, werd het lettertype van Connare gekozen voor de nieuwe software.
Vervolgens werd Comic Sans opgenomen in het Windows 95-besturingssysteem, waardoor het lettertype beschikbaar werd voor de miljoenen klanten van het bedrijf. Hoewel ze beschimpt worden door mensen die het uiterlijk niet waarderen, blijft Comic Sans populair bij velen en is het een favoriet onder mensen die werken met dyslectische kinderen.
8 Centaur
Door de eeuwen heen werden lettertypegewichten toegevoegd aan bestaande lettertypen. Cursieve en vetgedrukte gewichten, die we vandaag als vanzelfsprekend beschouwen, bestonden bijvoorbeeld pas in de late 19e en vroege 20e eeuw. (Het gewicht van een lettertype wordt bepaald door de dikte van een teken ten opzichte van de hoogte van het teken.) In het algemeen geldt: hoe zwaarder het gewicht, hoe donkerder de indruk die wordt gecreëerd door het lettertype.)
De Engelse dichter en schrijver William Morris was zo onder de indruk van het drukken van Franse graveurs Nicolas Jenson uit de late 15e eeuw dat Morris het lettertype dat uit dat lettertype was ontstaan, wilde doen herleven. Dientengevolge, had hij een ander die lettertype voor zijn 19de eeuwwerk wordt geproduceerd dat het vroegere lettertype van Jenson imiteerde.
Morris stond echter voor een raadsel. In de tijd van Jenson waren er geen vetgedrukte en cursieve lettertypen.
Bijgevolg is nog eens 30 jaar verstreken voordat het cursieve lettertypegewicht aan Centaur kon worden toegevoegd. Pauselijke schrijver Ludovico Vicentino degli Arrighi was ook een typeontwerper en hij drukte een aantal van zijn werken, waaronder cursief gedrukt op basis van zijn eigen kalligrafie. Anderen hebben ook bijgedragen aan het maken van cursieve gewichten, maar hij is gecrediteerd voor een van de meest elegante en populaire versies.
Dikke gewichten lijken te zijn geïntroduceerd in 1913 toen een internationaal comité bijeenkwam in Parijs. Tijdens hun conventie stelde de commissie "een tafel met vet zonder schreef en haarlijn-alfabetten in 19e-eeuwse stijl" van verschillende maten en gewichten vast. Het werd algemeen geaccepteerd en wordt vandaag nog steeds gebruikt door kaartenmakers.
7 Koperplaat Gothic
Ondanks de naam is Copperplate Gothic geen echt gotisch lettertype. Gotische stijlen missen serifs (kleine lijnen steken uit de boven- en onderkant van veel letters en van de uiteinden van de bovenste balk van de hoofdstad "T" bijvoorbeeld).
Wat meer ongewoon is aan dit lettertype, is dat Frederic Goudy, de ontwerper ervan, er alleen hoofdletters voor creëerde. Hij deed dat omdat het lettertype oorspronkelijk alleen bedoeld was voor koppen en sleutelwoorden van tekst.
6 keer New Roman
In 1929, De tijden, een Britse krant, gaf typograaf Stanley Morison de opdracht om een nieuw lettertype te ontwerpen. Gemaakt met de hulp van de kunstenaar van de krant, Victor Lardent, werd het smalle lettertype van Morrison populair bij drukkers.
Hoewel het op grote schaal wordt gebruikt op verschillende gebieden, waaronder de advocatuur, is het bezadigde Times New Roman-lettertype niet zonder kritiek. Ze suggereren dat de letters ongeïnspireerd en stug zijn, misschien als gevolg van het eigen gebrek aan verbeeldingskracht van de gebruikers.
Lettertype experts zijn het erover eens dat lettertypeselectie iets zegt over degenen die ervoor kiezen om het te gebruiken in plaats van een alternatief.
5 Gabriola
Muziek inspireerde het elegante Gabriola-lettertype, dat is vernoemd naar een Canadees eiland. De ontwerper, John Hudson, was geïnspireerd door het idee in de muziek dat een melodie in verschillende stijlen kan worden gespeeld zonder zijn unieke karakter te verliezen.
Dit lettertype heeft acht sets, elk in een eigen stijl, waardoor gebruikers het in zoveel variaties kunnen gebruiken. Bovendien maakt het lettertype substituties van karakters in verschillende stijlen mogelijk om ongewenste herhalingen van dezelfde soort letters te voorkomen.
4 Dyslexie
Als dyslecticus ontwikkelde de Nederlandse ontwerper Christian Boer het lettertype Dyslexie om zichzelf gemakkelijker en nauwkeuriger te kunnen lezen. Dyslexie kan lezen en schrijven bemoeilijken omdat dyslectici de neiging hebben om letters in hun hoofd om te zetten of te draaien en ze moeite hebben om ze te herkennen.
De oplossing van Boer was om de verschillen in elke brief duidelijker te maken, zodat de verschillen beter uitkomen. Dit maakt het gemakkelijker om de ene letter van de andere te onderscheiden.
Boer maakte de letters onderaan dikker. Op die manier heeft hij ze niet omgekeerd. Door delen van letters cursief te maken (zoals "j") of de openingen van andere letters (zoals "a") te vergroten, benadrukt hij de verschillen in uiterlijk.
Boer bereikt hetzelfde resultaat door enkele letters (zoals "v") groter te maken dan gelijksoortige letters (zoals "w"). Deze strategieën en soortgelijke hebben bewezen goed te werken voor Boer en voor dyslectici in het algemeen die Dyslexie gebruiken.
3 Trebuchet MS
Nadat hij zijn werk aan het lettertype Verdana van Matthew Carter had voltooid, ging Vincent Connare aan de slag met het maken van het lettertype dat bekend werd onder de naam Trebuchet MS. Hij liet zich inspireren door de stijl van Amerikaanse snelwegborden en een aantal lettertypen. (Hoewel de twee termen vaak door elkaar worden gebruikt, verwijst 'letterbeeld' naar een bepaald type ontwerp, de metalen afgietsels van letters die inktafdrukken maken op papier, terwijl 'lettertype' verwijst naar de aldus afgedrukte indrukken.)
Toen hij klaar was met zijn ontwerp, had Connare een naam nodig voor zijn nieuwe lettertype. Het antwoord op een puzzelvraag leverde het op. De vraag luidde: "Kun je een trebuchet maken die een persoon van de hoofdcampus naar de nieuwe consumentencampus kan lanceren op ongeveer 1,5 km afstand?"
Een trebuchet is een middeleeuws wapen dat raketten kan lanceren. Connare, die voorstelde om met zijn nieuwe font 'woorden over het internet te lanceren', vond het beeld van deze oorlogsmotor geschikt. Dus greep hij zijn naam voor zijn nieuwe lettertype.
2 Westminster
Ongeacht of het ontwerp of het ongeluk is, sommige lettertypen voldoen aan de technologische eisen. Leo Maggs maakte zijn lettertype als een speciaal project voor het tijdschrift Over het huis, dat was gericht op mecenassen van het Covent Garden Opera House.
In 1964 of 1965 werd hem gevraagd een 'futuristische stijl' te bedenken voor een van de artikelen van het tijdschrift. Om deze taak te volbrengen, moest hij maar een paar letters maken. Maar hij voltooide de rest van het alfabet op zijn eigen tijd en baseerde zijn werk op de verhoudingen die werden vastgesteld door Gill Sans, een klassiek lettertype.
Het lettertype van Maggs werd door Letraset, een letterbeeldfabrikant, afgewezen als "commercieel niet levensvatbaar." Een fotozetbedrijf, Photoscript Ltd, accepteerde het ontwerp van Maggs. Het bleek een groot succes te zijn en verdiende zijn uitvinder een reeks royalty's. In 1993 heeft Maggs een Westminster-lettertype in licentie gegeven aan Microsoft voor een nieuw softwarepakket dat het bedrijf aan het ontwikkelen was.
Een reden dat het Westminster-lettertype zo populair was, is omdat het is gemodelleerd naar de accountnummers die door machines op bankcheques kunnen worden gelezen. Daarom konden de machines voor het controleren van de cheque het lezen, wat zou kunnen verklaren waarom het naar de Westminster Bank is genoemd.
1 Bulmer
Bulmer, een van de lettertypen die de overgang markeert tussen de middeleeuwse en moderne lettertypenwereld, werd door William Martin uitdrukkelijk ontworpen met het doel de Boydell Shakespeare-folio-editie af te drukken.
Bulmer werd genoemd naar de drukkerij waar Martin werkte toen hij het lettertype in 1790 verknipte. Het is een update en een verfijning van het eerdere Baskerville-letterbeeld dat nog steeds in gebruik is.