10 rare gezelschapsspellen gespeeld voordat tv bestond

In de moderne samenleving lijkt er een misvatting te bestaan ​​dat onze voorouders ongelooflijk rechtlijnig waren en dat het vermaak voor hen was om rond te zitten met het uitwisselen van overlevingsverhalen van cholera en een rivier proberen te doorwaden zonder hun ossen kwijt te raken. Maar mensen zijn opmerkelijk slim en in plaats van verveeld te zitten wachten op de dood, creëerden ze een hoop belachelijke spelletjes om het proces te versnellen.

10

Bullet Pudding

Bullet Pudding was enorm populair in het Britse tijdperk, omdat het twee van hun favoriete dingen combineerde: mensen vernederden zichzelf en leefden met munitie. In dit spel haalt de gastheer van het feest een groot serveerschaal op - de grootte van het gerecht dat je op Thanksgiving zou serveren. Dan wordt een berg meel verzameld, ongeveer twee voet hoog, en een kogel wordt op zijn top geplaatst, in een onzekere balans gebracht. Net als een primitieve versie van het spel Jenga, stuntelt elke speler om beurten naar het meel, waardoor er kleine bloemlawines ontstaan ​​die er uiteindelijk toe leiden dat de kogel diep in de uitsparingen van de meelberg valt. Hier wordt het leuk!

De speler wiens lawine de kogel heeft laten vallen, moet hun handen achter de rug slaan en hun gezicht in de meelberg slaan, alleen rond hun gezicht en mond graven en de kogel met hun tanden ophalen. Het is te lezen in de dagboeken en brieven van de mensen die deze game toen speelden dat de echte uitdaging van het spel was om dit allemaal te doen zonder te hard te lachen, want als je dat deed, liep je het risico om de bloem in te ademen en jezelf verslikken. Deze game is echt een tijdloze klassieker. Vervul cocaïne voor meel en je hebt een familiereünie die je niet snel zult vergeten ... vraag het maar aan Amy Winehouse.

9

Ben je daar, Moriarty?

Professor Moriarty was de aartsvijand van Sherlock Holmes in de klassieke verhalen die Sir Arthur Conan Doyle schreef tijdens het Victoriaanse tijdperk. Mensen verachtten hem zo erg vanwege zijn fictieve overtredingen tegen een man die rondliep in een safarihelm met een Baskerville pijp, dat hij in schande leeft als het doelwit van angst in een populair spel uit dezelfde periode. Het is een spel voor twee spelers waarbij de spelers elkaar blinddoeken, een hand vasthouden en op hun buik liggen. In de andere hand houden ze een opgerolde krant en roepen ze: "Ben je daar, Moriarty?" De andere speler antwoordt: "Ja!" En dan probeert de speler die de vraag stelde de andere speler in zijn hoofd te slaan met de krant. Dat is het. Iemand wordt met een krant in zijn hoofd geraakt en iedereen lacht manisch totdat het in een ongemakkelijke stilte verdwijnt.

8

Snap-Dragon

Hoewel dit spel alleen populair was vanaf de 16e eeuw tot het midden van de 19e eeuw, heeft dronken worden en het aansteken van dingen nooit zijn glans verloren voor de menselijke soort. De game was simpel: vul een schaal met cognac, leg verschillende rozijnen of pruimen in de kom en laat ze naar de bodem zinken, en steek de brandewijn in brand. Het hele doel van het spel was om de rozijnen terug te halen uit de bodem van het inferno zonder jezelf te erg te verbranden. Het slechtste hieraan is dat je dapper in een brandende kom cognac terechtkomt, het leven en ledematen riskeert en je beloning het ergst gedehydrateerde snackvoedsel is dat bestaat.

7

Hot Cockles

Hot Cockles klinkt als de naam van iets dat je koopt bij een foodtruck die absoluut heerlijk is en je levensverwachting aanzienlijk verkort. Blijkt dat alleen het tweede deel waar is. Dit is een variatie uit het Victoriaanse tijdperk van ieders favoriete klassieker Blind Man's Bluff, omdat het blijkbaar zo'n goed spel was dat het spin-offs nodig had. Eén persoon zit in een stoel terwijl de hoofdspeler zijn hoofd op schoot legt. Een voor een komt iedereen achter hen aan en schopt ze. Het doel van het spel is om de persoon die wordt getrapt te laten raden wie hem heeft geschopt. Als hij het goed doet, is de persoon die hij identificeerde de nieuwe bokszak. Soms zijn de eenvoudigste dingen het meest gedenkwaardig, maar als het je niet lukt om te onthouden, zullen de kneuzingen helpen.

6

Wink Murder

Wink Murder, je zult het graag weten, is ook bekend als Murder Wink, Wink Death, of Wink Wink Murder. Hoeveel slechte, moorddadige namen hebben we echt nodig voor één game? Er zijn veel variaties op het spel, maar de meest standaard manier om te spelen is om één persoon toe te wijzen als "de moordenaar" en één persoon als "de detective". De moordenaar verbergt zijn identiteit zo goed hij kan terwijl iedereen doorgaat met gesprekken over willekeurige dingen. Op een gegeven moment maakt hij oogcontact met iemand en knipoogt naar hen, op welk punt ze een plotselinge dood verbeelden en in elkaar zakken op de grond. De detective moet deductief redeneren gebruiken om te proberen uit te vinden wie de moordenaar is, en de moordenaar moet zo veel mogelijk mensen doden. Gezinsavond!

5

Pruisische oefeningen

Als je altijd al de droom hebt gehad om als een rekruut te worden rondgeleid in basistraining, maar nooit echt de trekker over kunt halen, dan is deze game voor jou. Eén persoon wordt aangesteld als de kapitein en iedereen staat in rang en bestandsvorming en volgt strikt elke bestelling die de kapitein geeft, zonder te lachen. Hij geeft ze een poosje commando's totdat iedereen zich verveelt en dan eindigt het spel en beveelt hij iedereen om op één knie te gaan zitten. Hij loopt dan naar de persoon die het verst naar links of rechts is en duwt ze naar binnen zodat ze tegen de volgende persoon botsen en iedereen als dominostenen omver valt. Klinkt meer als een zware mishandeling tegen mij.

4

Eerwaarde Crawley's Game

Niemand weet wie Reverend Crawley was, maar hij achtervolgt waarschijnlijk iemands huis in Engeland boos over het feit dat het enige waar mensen hem voor herinneren een kindergame is.Hij moet zich echter niet al te slecht voelen, het heeft de tand des tijds doorstaan. Zelfs vandaag wordt dit spel vaak gebruikt als een ijsbreker onder nieuwe groepen mensen, of zelfs gewoon als een oefening om teamwork op te bouwen. Eerst komen acht tot tien mensen in een cirkel en leggen hun handen in het midden. Dan verstrikt iedereen zijn armen en grijpt de hand van iemand anders aan de andere kant van de cirkel. Niemand kan iemands hand loslaten, maar de groep moet zich ontwarren tot een cirkel. Dit vereist meestal veel acrobatiek, flexibiliteit en geduld. Waarom speelde een eerwaarde dit spel eigenlijk?

3

De Bellman

Als je je ooit hebt verkleed als Kerstman en de donatieketel hebt gewerkt voor het Leger des Heils, dan zul je geweldig zijn in dit spel. De ene persoon krijgt een bel, terwijl de rest zichzelf blinddoekt. De portier sluipt door de kamer en blaast regelmatig de bel terwijl iedereen probeert het geluid van de bel te gebruiken om naar hem toe te komen en hem te vangen. Het werd voornamelijk gespeeld in het Victoriaanse tijdperk, waarvan ik denk dat het nog te vroeg was voor mensen om het inherente gevaar te realiseren dat verschillende geblinddoekte mensen allemaal met overtuiging naar dezelfde plek rennen.

2

The Ball of Wool

Deze game zou veel langer populair zijn geweest als het niet voor de tandheelkunde in het Victoriaanse tijdperk was en de adem die daarmee gepaard ging. Iedereen zit rond een tafel met een stukje wol direct in het midden. Wanneer het spel begint, blaast iedereen zo hard als ze kunnen op het stuk wol, proberen te voorkomen dat het van hun kant van de tafel wordt geblazen. Als de wol valt, moet die persoon een boete betalen door een van de verschillende bizarre dingen te doen die vooraf door de groep zijn aangewezen. Als alternatief is er een lijst van goedgekeurde en gesuggereerde straffen die de meeste mensen bijhielden, vreemd genoeg onderschreven door een soort lobby voor gezelschapsspelletjes uit de jaren 1800.

1

Verander van plaats!

Het is geestdodend om rekening te houden met het feit dat van alle gezelschapsspellen die mensen vroeger speelden, dit de enige game is waarvan de instructies je doorgaans vertellen voorzichtig te werk te gaan. De waarschuwing heeft eigenlijk niets met menselijke veiligheid te maken, ze sporen spelers alleen aan om de kamer met kostbare waardevolle spullen te ruimen voor het geval dat het niet goed gaat, dingen gevaarlijk worden. Als Simon zegt dat en muziekstoelen een onwettig liefdeskind hadden, zou deze game het zijn. Eén persoon is 'het'. Ze staan ​​in het midden terwijl iedereen om hen heen zit in een kring van stoelen. De speler in het midden vraagt ​​iemand in de cirkel: "Houd je van je buurman?", Die persoon heeft de optie om "Nee" te zeggen, wat de naastliggende mensen dwingt om rond de cirkel te rennen en een nieuwe stoel probeert te pakken, of ze kunnen zeggen: "Ja, behalve degenen die dragen ..." (bruin, blauw, enz.). Op dat moment moet iedereen die aan de criteria voldoet, klauteren naar een stoel. De persoon in het midden krijgt bijna altijd een stoel omdat ze zo veel dichterbij zijn, dus de overgebleven speler neemt zijn plek in. Er is geen manier om het spel te winnen, het eindigt ook wanneer de spelers de pensioengerechtigde leeftijd bereiken of iemand wordt bewusteloos geslagen door een beeldje van onschatbare waarde.

Stephen West

Stephen is een aspirant-schrijver die probeert een sterke Twitter-gebruikersbasis op te bouwen om zijn blog te promoten.