Delen:
10 manieren waarop piraten het leven beter maakten voor Afrikaanse slaven
Tijdens de Gouden Eeuw van de Piraterij (ongeveer 1650-1730) stormden mannen onder zwarte vlaggen over en plunderden ze schepen over de Caraïben. We herinneren ons hen als gewelddadige mannen, die rampen stichten en verwoesten in Europese levens.
Door een andere lens waren piraten echter iets heel anders. De Nieuwe Wereld die ze kwelden was gevuld met slaven en veel van de schepen die ze aanvielen waren gevuld met gevangengenomen Afrikanen. Voor de Afrikanen op die schepen waren de piraten niet alleen criminelen - ze waren bevrijders, en ze luidden de komst van een beter leven in.
10 De eerste Buccaneers waren ontsnapte slaven
Wanneer we denken aan piraten in het Caribisch gebied, komen meestal witte gezichten voor de geest. We stellen ons mensen voor zoals Blackbeard of Samuel Bellamy-Europeanen, die andere blanke mannen hebben overvallen. De eerste boekaniers in de opgenomen geschiedenis hadden echter een donkere huid. Het betreffende record is het dagboek van een Franse zeeman die aan de kust van Hispaniola twee mannen ontmoette die hij beschrijft als 'een mulat en een neger'.
De mannen vertelden hem dat ze zichzelf hielpen door vee te stropen. Dit was geen belijdenis van schandelijke zonden; de mannen maakten een verkooppraatje. Het leven van matrozen was moeilijk en ze probeerden hem en zijn matrozen te rekruteren om zich bij hen aan te sluiten in hun piratenleven.
Het werkte. Tegen de tijd dat de Fransman terugkeerde naar zijn schip, waren zes van zijn bemanning verdwenen. Zijn witte bemanning had hem verlaten en liet het schip onder twee zwarte piraten dienen.
9 piraten gericht slaaf schepen
Piraten vielen niet alleen een schip aan dat ze zagen. Toen ze een schip overvielen, was het om winst te maken, dus kochten ze degenen die de moeite waard waren. Geen enkel type schip was echter een groter doelwit voor piraten dan slavenschepen.
De piraten waren niet bijzonder bezorgd over Afrikaanse rechten; ze wilden gewoon de schepen. Slavenschepen waren uitermate nuttig voor een piratenbemanning. Ze waren meestal snel en groot, waardoor ze veel ruimte hadden om hun bemanning te houden en te voeden.
De beroemdste piratenschepen in de geschiedenis waren gevangen slavenschepen. Blackbeard's De Wraak van Koningin Anne en Samuel Bellamy's Whydah werden allebei gestolen uit slaven en veranderd in gevreesde piratenschepen.
8 piraten bevrijd slaven
Toen een piratenploeg een slavenschip veroverde, kregen ze een hele nieuwe bemanning. Vaak gingen ze naar de lagere dekken, legden ze de slaven vrij en moedigden ze aan om mee te doen. Dit gebeurde niet altijd. Sommigen zouden de Afrikanen zelf slaven maken en sommigen zouden het nog slechter doen. Zwarte Bart verbrandde bijvoorbeeld 80 slaven levend in een schip.
Zijn wreedheid was echter een uitzondering op de norm. De meeste piraten probeerden niemand te vermoorden als ze dat konden en deden niet de moeite om menselijke vracht te verkopen. Piraten waren criminelen, en het was moeilijk en gevaarlijk voor een crimineel om aan een slavenhandelaar te verkopen, dus lieten ze de Afrikaanse slaven vaak hun ploeg vergezellen.
Ontsnapte slaven zouden ook piraten worden. In de begintijd van de slavernij zijn veel slaven ontsnapt. Sommigen vergezelden de marrons, dat waren gemeenschappen van ontsnapte slaven die het overleefden door zich te verstoppen in de bergen. Anderen echter zouden in plaats daarvan een ontmoeting hebben met piratenploegen en zich aansluiten bij het leven op zee.
7 Bijna elk piratenschip had zwarte bemanningsleden
De records die we hebben van piratenschepen laten zien dat bijna elk schip op zijn minst een paar zwarte piraten in de bemanning had. In de meeste gevallen vormden zwarte piraten meer dan alleen een paar verspreide bemanningsleden. Ze waren enorm aanwezig op piratenschepen. In feite was naar schatting 25 tot 30 procent van de piraten zwart.
Op sommige schepen was de koers veel hoger. Veel schepen hadden een zwarte meerderheid bemanning, waaronder enkele van de meest beroemde en beruchte piraten van allemaal. Blackbeard had bijvoorbeeld 60 zwarte bemanningsleden op een schip van 100 man. Sommige bemanningen waren bijna volledig zwart. Eén record beschrijft een piratenschip met 50 mannen, waarvan slechts één een blanke huid had.
6 piraten gaven stemrecht op Afrikanen eeuwen vóór burgerrechten
Piraat-kapiteins waren geen dictators. De enige keer dat ze absolute leiding hadden over hun bemanning was tijdens een overval. De rest van de tijd werd het schip democratisch bestuurd, waarbij elke persoon op het schip vrij was om een stem te hebben in hoe het werd uitgevoerd.
Kapiteins werden gekozen en elk lid van de bemanning kreeg een stem. Ze zouden ook artikelen opstellen met strikte regels over hoe samen te leven en hoe overtreders te straffen. Dit betekent dat er in de 17e eeuw vrije en gelijke Afro-Amerikanen waren die op hun leiders stemden, maar alleen op piratenschepen.
5 Blackbeard's Lieutenant Was An African Chieftain
Sommige zwarte piraten rezen op tot hoge rangen en leidden bemanningen van blanke mannen. Een van hen is vandaag legendarisch: Black Caesar, de beruchte piraat die in de crew van Blackbeard is beland.
Zwarte Caesar was een leider in Afrika totdat hij werd misleid en naar een slavenschip werd gelokt. Bij toeval werd het slavenschip getroffen door een orkaan, en Black Caesar en een witte bemanningslid waren de enigen die levend ontsnapten. Gestrand op zee besloten de twee mannen om passerende schepen te lokken, te beroven en over te nemen. Al snel leidde Black Caesar zijn eigen piratenploeg.
Na verloop van tijd ging hij bij Blackbeard werken, maar hij behield een hoge rang. Hij was luitenant, een van de belangrijkste mensen op het schip. Hij kreeg de leiding over verschillende witte piraten en Blackbeard vertrouwde hem met zijn leven.
4 zwarte piraten kunnen witte mensen vervloeken
Het inherente racisme dat de Europese cultuur doordrong in de 17e eeuw lijkt niet te hebben bestaan op piratenschepen. Zwarte bemanningsleden hoefden niet beleefd of welgemanierd te zijn rond hun witte bemanningsleden. Ze kunnen zo grof zijn als ze wilden.
Een witte zeeman meldde dat nadat zijn schip was meegenomen door de piraat Stede Bonnet, zijn bemanning gedwongen werd om zich bij hen aan te sluiten. Toen hij weigerde, begon een zwarte piraat hem uit te vervloeken. Hij zei tegen de blanke zeeman dat hij tot slaaf moest worden gedwongen. De zwarte man eindigde zijn tirade en schreeuwde: 'Je moet als een neger worden gebruikt!'
Stede Bonnet nam de kant van de zwarte piraat. Hij hoorde de commotie, kwam over en sloot zich aan bij de zwarte piraat in het vervloeken van de blanke man. Toen deed hij precies wat werd gesuggereerd: hij maakte van de blanke de slaaf van de zwarte man.
3 Sea Shanties begonnen als slavenliedjes
Alle zeeslipjes die we koppelen aan piraten moeten eigenlijk in verband worden gebracht met iets anders: zwarte slaven. Volgens één theorie zouden zeeslipjes nooit hebben bestaan zonder de invloed van Afrikaanse muziek.
Sommige geleerden beweren dat delen van zeemansliederen geleend lijken te zijn van Afrikaanse liederen. Het is meer dan alleen soortgelijke geluiden; sommige vroegere zeeslipjes gebruiken eigenlijk de pidgintaal van vroege Afrikaanse slaven, wat suggereert dat ze misschien door Afrikanen zijn geschreven of van hun muziek zijn aangepast.
De multiraciale bemanning aan boord van deze schepen zou volgens hen met zee-shanties hebben samengewerkt. De Afrikanen aan boord zongen terwijl ze aan het werk waren, en de witte bemanningsleden hoorden hen en begonnen hun liedjes aan te passen in eigen nummers.
2 Gevangen piraten werden terug verkocht in slavernij
Toen een ontsnapte Afrikaanse slaaf er een piratenploeg van maakte, had hij alle reden om te blijven. Piraten gaven hun vrijheid en gelijkheid, en als ze gescheiden waren van hun broers op zee, zouden ze zichzelf in boeien vinden.
Een piraat op de bemanning van Samuel Bellamy was een zwarte Miskito-inwoner genaamd John Julian. Op Bellamy's schip was hij de piloot en een van de belangrijkste en gerespecteerde mensen in de bemanning. Maar toen het schip neerstortte, veranderde dat allemaal. Zodra Julian werd gevangengenomen, werd hij verkocht als slaaf en al snel vond hij zijn weg naar de dienstbaarheid van John Quincy, de grootvader van president John Quincy Adams.
Julian wist te ontsnappen en vermoordde zelfs een premiejager die hem probeerde te vangen. Uiteindelijk is hij echter niet weggekomen. De piloot werd gepakt en geëxecuteerd omdat hij weigerde een slaaf te worden.
1 De slavernij dreunde als de gouden eeuw van piraterij voorbij was
Piraten hebben echt een verschil gemaakt. De slavenhandel economie was verlamd door piraat invallen. Het brengen van slavenschepen naar de Nieuwe Wereld werd ongelooflijk gevaarlijk en duur, en rooftochten door piraten maakten leven als hel voor de slaven. Volgens Marcus Rediker had de slavernij in de Nieuwe Wereld geen kans totdat de piraten verdwenen waren.
De Gouden Eeuw van de Piraterij eindigde, volgens sommigen, toen de piraat Black Bart stierf. Binnen tien jaar was de slavernij booming, en Engeland had meer slaven dan enig ander land in de Westerse wereld. Piraat invallen op slaven en hun schepen waren het enige dat de slavenhandel terughield. Toen ze eenmaal uit de weg waren, kwam de slavernij in volle gang.
Piraten was niet van plan om de wereld een betere plek te maken, maar op een vreemde manier deden ze dat eigenlijk wel.
Mark Oliver levert regelmatig bijdragen aan Listverse. Zijn schrijven verschijnt ook op een aantal andere sites, waaronder StarWipe van The Onion en Cracked.com. Zijn website wordt regelmatig bijgewerkt met alles wat hij schrijft.