10 Volkomen belachelijke journalistieke hoaxes

Lees tussen de regels. Controleer de bronnen. Dit zijn enkele van de dingen die ons zijn geleerd om ons te helpen op te passen voor verhalen met een twijfelachtige aard. Dit klopt met name in de journalistieke wereld, waar sleazy reporters halve waarheden kunnen omzetten in volledig geloofwaardige verhalen voor een even goedgelovig publiek. Soms zijn de verhalen zelf zo ongelofelijk ongelooflijk dat we blijkbaar niet anders kunnen dan geloven dat ze waar zijn, zoals blijkt uit deze meer obscure journalistieke nepbeelden.

10 De Winsted Wildman van Connecticut

Akin voor de Bigfoot-legende, een soortgelijke aapachtige mensachtige die naar verluidt Winsted, Connecticut in 1895 bewoonde. Het bestaan ​​van de Winsted Wildman - zoals het bekend werd - werd naar het openbare bewustzijn gebracht nadat rapporten beschreven hoe een stadsambtenaar per ongeluk het beest in de buitenwijken tegenkwam van de stad. Al snel maakten waarnemingen van een grote, harige naakte man rond Winsted regelmatig het nieuws. Zoektochten naar Boston en New York trokken naar Connecticut om te zoeken naar het ongrijpbare beest. Niemand is erin geslaagd.

Het bleek dat de Winsted Wildman alleen bestond in de vruchtbare geest van één opportunistische verslaggever, Louis Stone genaamd. Geroemd om roem, maakte Stone regelmatig een groot aantal sterke verhalen, waaronder niet alleen de Wildman, maar ook gebakken appels gekweekt uit bomen en een gedomesticeerde eekhoorn die zijn staart kon gebruiken om de schoenen van zijn meester schoon te maken. Vanwege zijn onophoudelijke littekens bereikte Stone roem - als de 'Winsted Liar'.

9The Great Wall Of China Hoax

De Grote Muur van China Hoax van 1899 was het product van een trage nieuwsdag vermengd met een kruik bier. Het ging zo: vier verslaggevers in Denver ontmoetten elkaar op een zaterdagavond, elk met een deadline voor een goed nieuwsitem op zondag. Omdat ze niets hadden gevonden, gingen de vier naar een nabijgelegen hotel, dronken ze rond na een biertje en kwamen ze samen overeen om een ​​verhaal te verzinnen dat buitenlandse zakenlui de Grote Muur van China zouden afbreken en de materialen zouden gebruiken om een weg.

Het volstaat om te zeggen dat de hoax leidde tot een enorme controverse in binnen- en buitenland. Grote kranten over de hele wereld pakten het nieuws op en deden niets om het Chinese wantrouwen jegens buitenlandse mogendheden te verzachten. In een weergave van karmische verdiensten werden de vier journalisten zelf het slachtoffer van een tegen-hoax - hun verhaal zou de bloedige Boxer-opstand hebben aangestoken die resulteerde in de dood van duizenden Chinese en buitenlandse zendelingen.

8 De laatste wolharige mammoet

Hoe voelt het om de laatste wollige mammoet op aarde te vermoorden? Volgens H. Tukeman was het "een gevoel van medelijden en schuld." In een artikel droeg hij bij aan de oktober-editie van McClure's Magazine in 1899 schreef Tukeman hoe hij naar verluidt een wollige mammoet in 1890 had ontdekt en vermoord. Hij had een inwoner uit Alaska ontmoet, Joe, die hem vertelde over het bestaan ​​van het dier en de locatie kende. Samen vertrokken de twee de wildernis van Alaska in om de mammoet op te sporen. Nadat ze het hadden gevonden, legde het paar een valstrik neer en schoot het met succes neer. Daarna begroef de berouwvolle Tukeman het lichaam van de mammoet (en kookte wat van zijn vlees) voordat hij terugging naar San Francisco. Hij vertelde zijn verhaal aan een wetenschapper die aanbood om hem te betalen voor het lichaam van de mammoet en zijn rol in de dood van de mammoet te vergoelijken.

Het artikel werd een veelbesproken kwestie nadat het tijdschrift het publiceerde. Bezorgd en nieuwsgierig lezers peppered het magazine met vragen en eisen voor aanvullende informatie. Helaas voor hen was het allemaal een fantasie - het tijdschrift had duidelijk in de inhoudsopgave gedrukt dat het verhaal puur fictief was.

7The Empire City Massacre

In oktober 1863 verscheen een schokkend nieuwsbericht, waarin werd beschreven hoe een man zijn hele familie brutaal mishandeld en afslachtte in Empire City, Nevada. De man, een zekere P. Hopkins, was gek geworden nadat hij zijn investering in een mijnbedrijf verloor. In woede sloeg hij zijn vrouw open, doodde zeven van hun kinderen en raakte er nog twee zwaar gewond. Daarna sneed hij zijn eigen keel door en reed te paard met de hoofdhuid van zijn vrouw helemaal naar Carson City, waar hij dood neerviel voor een salon. Het nieuws werd meegenomen naar het naburige Californië en het werd de 'Empire City Massacre' genoemd.

Natuurlijk, het hele ding was gewoon een hoax die door niemand minder dan Mark Twain zelf was gekookt. Hij creëerde het verhaal als een vorm van protest tegen de oneerlijke winstbejagende praktijken van mijnbouwbedrijven, waaronder het verhogen van hun aandelenwaarden door hun dividend op valse wijze te verhogen. Dit was niet de eerste keer dat Mark Twain een satirisch stuk schreef - een jaar eerder had hij ook geschreven over de ontdekking van een 'versteende man', die bedoeld was om plezier te maken in de toenmalige fascinatie van de kranten voor verstening.

6The Unparalleled Adventure Of One Hans Pfall

Edgar Allan Poe zal voor altijd worden herinnerd als de man die de kunst van het macabere schrijven beheerste. Maar voordat hij bekend werd als zodanig, gaf Poe zich ook over verzonnen nieuwsverhalen op, zoals toen hij schreef hoe een groep avonturiers in 1844 via een ballon vanuit Groot-Brittannië naar de VS vloog. Negen jaar eerder schreef Poe een nog meer fantastisch verhaal: "The Unparalleled Adventure of One Hans Pfall." Nu beschouwd als een voorloper van de Amerikaanse science fictionliteratuur, werd het verhaal verteld over hoe een Nederlander genaamd Hans Pfall een ballonachtig schip maakte, bestaande uit gebruikte kranten om naar de maan te vliegen, waar hij verschillende levensvormen ontmoet.

Terwijl Poe sluwe verwijzingen maakte die naar de fictieve status van het verhaal wezen, namen de meeste lezers het hele ding als echt.Poe's verhaal werd twee maanden later opgeschrikt door de Grote Maan Hoax van 1835, waarin kranten twijfelachtig een verhaal rapporteerden over een Britse astronoom die het leven op de maan vond met behulp van een op maat gemaakte telescoop.

5The Bigamist Of San Bernardino

Een van de meer sensationele schandalen om conservatief Amerika te raken in de 19e eeuw was het verhaal van de bigamist van San Bernardino. In dit verliefde verhaal veroorzaakte een Engelsman met de naam Henry Oades controverse onder de inwoners van San Bernardino, Californië, toen werd ontdekt dat hij wettelijk getrouwd was met twee vrouwen.

Oades veronderstelde zijn eerste vrouw dood nadat ze waren aangevallen door Maori-stamleden in Nieuw-Zeeland. Wanhopig om verder te gaan, reisde de Engelse autochtone naar San Bernardino, waar hij later zijn tweede vrouw ontmoette. Het paar leefde gelukkig een paar jaar, tot op een dag Oades 'eerste vrouw en kinderen voor de deur verschenen. Het bleek dat ze de aanval overleefde en al die tijd naar hem op zoek was. Omdat alle partijen geen compromis konden bereiken, werd Oades beschuldigd van bigamie, die hij met succes had vernietigd omdat hij dacht dat zijn eerste echtgenote echt dood was gedurende meer dan vijf jaar.

Voor alle controverse die het veroorzaakte, was het verhaal één grote grote list. Een naamloze auteur heeft het verhaal opgeroepen als een manier om de mazen in de Amerikaanse burgerlijke codes in die tijd bloot te leggen. Het was een enorm succes - Amerikaanse advocaten en rechtsscholen hebben de zaak al meer dan 50 jaar gebruikt om de burgerlijke wetten te herzien.

4Indian Rajah Siht El Otspueht

In november 1894 bracht de United Press een schijnbaar onschuldig verhaal in zijn kranten over een opstand in India waarbij één Rajah Siht El Otspueht betrokken was. Helaas voor hen was het verhaal niet echt; het was gewoon een val ontworpen door rivaliserende Associated Press om hen te vangen bij het opheffen van nieuws. De algemeen directeur van AP, Melville Stone, was het onophoudelijke plagiaat van United Press beu geworden en besloot er iets aan te doen.

Terwijl een opstand echt gebeurde in India, veranderde Melville de naam van de Indiase leider in de fictieve Siht El Otspueht. Nadat UP het verhaal had verteld, wees Melville opgewonden de echte naam van het Indiase opperhoofd in verschillende AP-kranten: het las "The UP Stole This", toen het achterstevoren werd gespeld. De hoax bood AP een broodnodige overwinning op zijn bittere rivaal. De twee organisaties zouden nog een aantal jaren met elkaar in botsing komen, tot 1897 - met uiteindelijk AP als het dominante persbureau.

3Chicago Theatre Fire Hoax van 1875

Was het schrijven van een sensationeel nieuwtje echt de juiste manier om het publieke bewustzijn te vergroten? Voor de Chicago Times, ja was het antwoord. Op 13 februari 1875 bracht de krant een verhaal uit over een vreselijke brand die plaatsvond in een niet bij naam genoemd theater in Chicago. Het verhaal bevatte extreem grafische details van ernstig verbrande slachtoffers en verkoolde lijken. Hoewel de krant beweerde dat hun verhaal puur fictief was (aan het eind hadden ze een disclaimer) en dat het een eye-opener was voor de slechte veiligheidsmaatregelen in de theaters op dat moment, was het publiek woedend.

Wat het verhaal buitengewoon geloofwaardig maakte, was de lijst met slachtoffers; de krant gebruikte gewone namen en initialen, waardoor de lezers werden misleid om te geloven dat hun familie of vrienden misschien in het theater waren omgekomen. Rivaliserende kranten bespotten openlijk de Chicago Times. Een van hen, de Chicago Tribune, bracht een satirisch nieuwsbericht uit dat een vrouw afschilderde die gek geworden was en een moeder die stierf nadat beiden vreesden dat hun geliefden in het vuur waren gestorven. Helaas, de Chicago TimesHet verhaal werd drie decennia later werkelijkheid, toen meer dan 600 mensen stierven in het vuur van het Iroquois-theater - een van de dodelijkste in de Amerikaanse geschiedenis.

2The Miscegenation Hoax

Terwijl de Burgeroorlog nog steeds woedde in 1863, brachten twee New Yorkse nieuwsmakers, die de Democraten ondersteunden, een raciaal geladen pamflet uit, bedoeld om de Republikeinen in verlegenheid te brengen. Vermoedelijk geschreven door een Republikein, de titel van het pamflet Miscegenation: The Theory of the Blending of the Races, toegepast op de Amerikaanse blanke man en neger-veroorzaakte ontstekingsverklaringen, wat suggereert dat zowel blanke als zwarte mensen zouden moeten mengen om sterker nageslacht te produceren.

Hoewel het pamflet inclusief was, waren de twee democraten die het hadden geschreven - David Croly en George Wakeman - van plan om het te gebruiken om de publieke gunst tegen de republikeinen te wankelen, net voor de kritieke verkiezingen van 1864. De hoax veroorzaakte grote controverse over de hele wereld en ging zelfs voor zover van invloed op het herverkiezingsbod van Lincoln.

Ironisch genoeg was het een pro-zuidelijke Londense krant die eindelijk de hoax en de echte daders achter de regeling openbaarde. Lincoln en de Republikeinen gingen de verkiezingen winnen. Wat het pamflet betreft, het voorspelde vreemd genoeg de toekomst van een vrij en divers Amerika.

1Russia Veilingen Off Lenin's Body

Is de Russische economie zo laag gedaald dat het een onschatbaar stukje geschiedenis moest verkopen? Volgens Forbes, na het uiteenvallen van de Sovjet-Unie in 1991, wilden de Russen het lichaam van Vladimir Lenin veilen om fondsen te werven voor de nieuwe regering, terwijl ze zich ontdoen van communistische voorkeuren uit het verleden. Legitieme persbureaus zoals USA Today en de AP geloofde dat het verhaal waar was en rapporteerde het als zodanig. Zelfs Peter Jennings van ABC's Wereldnieuws vanavond viel voor de hoax en verklaarde dat de Russen minstens $ 15 miljoen voor het lichaam wilden.

Eindelijk, de misleiding ontrafeld na de Russische minister van Binnenlandse Zaken, Victor Barannikov, noemde het hele ding een "onbeschaamde leugen" en Jennings moest zich verontschuldigen voor het valse rapport.Hoewel het verhaal eindelijk was ingetrokken, bleef de Russische regering naar verluidt gedurende verschillende maanden oproepen van bieders ontvangen.