Delen:
10 Echt walgelijke feiten over het oude Romeinse leven
Het oude Rome heeft een mythische plaats in onze verbeelding. Het is het land van historische heldendichten zoals Ben-Hur en Gladiator, waar mannen in gouden pantsers met wagens en keizers druiven in liggende stoelen krijgen.
Het echte leven in Rome was echter een stuk minder glamoureus. In een tijd vóór moderne hygiëne en medicijnen was het een moeilijke taak om een gemiddelde dag te doorstaan - en veel walgelijker dan je je ooit zou kunnen voorstellen.
10 mensen wasten hun mond met urine
In het oude Rome was plassen zo'n groot bedrijf dat de regering speciale belastingen had ingesteld alleen voor de urineverkoop. Er waren mensen die van de kost leefden, gewoon door urine te verzamelen. Sommigen zouden het verzamelen bij openbare urinoirs. Anderen gingen huis-aan-huis met een groot vat en vroegen mensen om het te vullen.
De manieren waarop ze het gebruikten zijn de laatste die je zou verwachten. Ze zouden bijvoorbeeld hun kleren in plasje poetsen. Werknemers vulden een bak vol kleding en plassen, en vervolgens werd één arme ziel naar binnen gestuurd om over de kleding heen te stampen om het uit te wassen.
Wat niets is vergeleken met hoe ze hun tanden poetsten. In sommige gebieden gebruikten mensen urine als een mondwater, waarvan ze beweerden dat hun tanden wit blonken. In feite is er een Romeins gedicht dat vandaag overleeft, waarin een dichter zijn clean-toothed vijand bespot door te zeggen: "Het feit dat je tanden zo gepolijst zijn, laat zien dat je meer vol zit met pis."
9 Je hebt een spons gedeeld na poepen
Rome is geprezen om zijn vooruitgang in sanitair. Hun steden hadden openbare toiletten en volledige rioleringssystemen, iets wat de samenleving later niet zou delen. Dat klinkt misschien als een tragisch verlies van een geavanceerde technologie, maar naar het blijkt, was er een goede reden dat niemand anders Romeins sanitair gebruikte.
De openbare toiletten waren walgelijk. Archeologen geloven dat ze zelden of nooit schoongemaakt zijn omdat ze zijn bevolkt met parasieten. In feite zouden Romeinen die naar de badkamer gaan speciale kammen dragen die ontworpen zijn om luizen te scheren.
Het slechtste deel kwam toen je klaar was. Elk openbaar toilet, dat werd gedeeld met tientallen andere mensen, zou een enkele spons op een stok hebben die je gebruikte om jezelf af te vegen. De spons werd nooit schoongemaakt - en je hebt het gedeeld met iedereen daar.
8 Toiletten regelmatig geëxplodeerd
Toen je een Romeins toilet binnenging, was je risico heel groot dat je zou sterven.
Het eerste probleem was dat wezens die in het rioleringssysteem woonden, zouden kruipen en mensen bijten terwijl ze hun zaken deden. Erger was echter de methaanopbouw - die soms zo erg werd dat hij zou ontbranden en onder je zou exploderen.
Toiletten waren zo gevaarlijk dat mensen hun toevlucht namen tot magie om te proberen in leven te blijven. Magische spreuken bedoeld om demonen op afstand te houden zijn gevonden op de muren van badkamers. Sommigen kwamen echter vooraf uitgerust met standbeelden van Fortuna, de godin van het geluk, die hen bewaakte. Mensen zouden tot Fortuna bidden voordat ze naar binnen gingen.
7 Gladiatorbloed werd gebruikt als medicijn
De Romeinse geneeskunde had ook een behoorlijk aantal excentriciteiten.
Verschillende Romeinse auteurs melden dat mensen het bloed van dode gladiatoren verzamelen en het als medicijn verkopen. De Romeinen geloofden blijkbaar dat bloed van gladiatoren de kracht had om epilepsie te genezen en als genezende drank te drinken. En dat was gewoon de beschaafde benadering - anderen zouden de levers van de gladiatoren eruit halen en rauw eten.
Dit was zo populair dat mensen, toen ze gladiatorengevechten verboden, de behandeling in stand hielden door het bloed van onthoofde gevangenen te drinken. Vreemd genoeg melden sommige Romeinse artsen dat deze behandeling werkte. Ze beweren dat mensen die menselijk bloed dronken, herstellen van hun epileptische aanvallen.
6 vrouwen wreven dode huidcellen van gladiatoren op hun gezichten
De gladiatoren die verloren gingen, werden medicijnen voor epileptica terwijl de winnaars afrodisiaca werden. In de Romeinse tijd was zeep moeilijk te verkrijgen, dus atleten maakten zichzelf schoon door hun lichamen in olie te bedekken en de dode huidcellen weg te schrapen met een hulpmiddel dat strigil heet.
Meestal werden de dode huidcellen gewoon weggegooid, maar niet als je een gladiator was. Hun zweet en huidafkrabsels werden in een fles gedaan en verkocht aan vrouwen als afrodisiacum. Vaak werd dit verwerkt in een gezichtscrème. Vrouwen wreven de crème over hun gezicht, in de hoop dat de dode huidcellen van een gladiator hen onweerstaanbaar zouden maken voor mannen.
5 Pompeii was gevuld met obscene kunst
De vulkaanuitbarsting die Pompeii begraven heeft, heeft het prachtig bewaard voor archeologen. Toen ze er echter voor het eerst naar keken, vonden de archeologen dingen die zo obsceen waren dat ze ze voor het publiek verborgen hielden.
Pompeii was gevuld met kunst die zo smerig was dat hij honderden jaren opgesloten zat in een geheime kamer voordat iemand ernaar mocht kijken. De stad was vol met de gekste erotische kunstwerken die je ooit zult zien - bijvoorbeeld het standbeeld van Pan die een geit seksueel mishandelt.
Bovendien was de stad gevuld met prostituees, waardoor zelfs de straattegels hun eigen speciale vleugje obsceniteit kregen. Tot op de dag van vandaag kun je door Pompeii lopen en een blik zien die de Romeinen elke dag zouden waarderen: een penis die in de weg was gesneden met de punt die naar het dichtstbijzijnde bordeel wees.
4 gevaarlijke plaatsen hadden tekeningen van penissen voor succes
Penissen waren behoorlijk populair in Rome. Ze hebben onze schichtigheid tegenover het mannelijke lid niet gedeeld. In plaats daarvan hebben ze ze trots getoond. Soms droegen ze ze zelfs om hun nek.
Het was een vrij algemene Romeinse mode-keuze voor jongens om rond te lopen met het dragen van koperen penissen op kettingen. Dit ging over meer dan er goed uitzien. Volgens Romeinse geschriften zouden deze "voorkomen dat schade ontstaat" aan de mensen die ze droegen.
Daar hielden ze ook niet op. Veel geluk penissen werden ook getrokken op gevaarlijke plaatsen om reizigers veilig te houden. Scherpe bochten en gammele bruggen in Rome hadden vaak een penis erop getrokken om geluk te bieden aan elke voorbijganger.
3 Romeinen houden de eerste geregistreerde maan vast
Rome heeft het unieke onderscheid van het opnemen van de eerste maangang in de geschiedenis. Flavius Josephus, een joodse priester, schreef de eerste beschrijving van een mooning terwijl hij een rel in Jeruzalem beschreef.
Tijdens Pesach werden Romeinse soldaten gestuurd om buiten Jeruzalem te gaan staan om de wacht te houden voor het geval de mensen in opstand kwamen. Ze waren bedoeld om de vrede te bewaren, maar een soldaat deed een beetje meer. In Josephus 'eigen woorden hief de soldaat' de achterkant van zijn kleren op, wendde zijn gezicht af, en met zijn billen naar hen toe, hurkte op een schaamteloze manier en gaf een stinkend geluid toen ze offerden. '
De Joden waren woedend. Eerst eisten ze dat de soldaat gestraft werd en toen begonnen ze stenen naar de Romeinse soldaten te rammen. Al snel brak een volledige oproer uit in Jeruzalem - en een gebaar dat duizenden jaren zou voortbestaan werd geboren.
2 Romeinen braakte zodat ze konden blijven eten
Romeinen namen het exces over naar nieuwe niveaus. Volgens Seneca zouden Romeinen op banketten eten totdat ze het niet meer konden - en dan braken zodat ze konden blijven eten.
Sommige mensen gooiden in kommen die ze rond de tafel hielden, maar anderen lieten zich niet zo verstrikt raken in de formaliteiten. In sommige huizen zouden mensen gewoon overgeven op de grond en teruggaan naar eten.
De slaven zijn echter de mensen waar je echt behoefte aan hebt om medelijden met te hebben. Hun banen waren vreselijk. In de woorden van Seneca: "Als we achterover leunen bij een banket, veegt een [slaaf] het speeksel weg; een ander, daaronder gelegen, verzamelt de overblijfselen [braaksel] van de dronkaards. '
1 Charioteers dronken een energiedrank gemaakt van geitenmest
Romeinen hadden geen pleisters, dus vonden ze een andere manier om wonden te herstellen. Volgens Plinius de Oudere herstelden de mensen in Rome hun krassen en wonden met geitenmest. Pliny schreef dat de beste geitenmest in de lente werd verzameld en gedroogd, maar dat verse geitenmest de truc zou zijn "in geval van nood".
Dat is een aantrekkelijk beeld, maar het is nauwelijks de ergste manier waarop Romeinen geitenmest gebruikten. Charioteers dronken het voor energie. Ze kookten geitenmest in azijn of vermalen het tot een kracht en mengden het in hun drankjes. Ze dronken het voor een kleine boost toen ze uitgeput waren.
Dit was niet eens de oplossing van een arme man. Volgens Pliny hield niemand meer van geitenmest dan keizer Nero zelf.
Mark Oliver levert regelmatig bijdragen aan Listverse. Zijn schrijven verschijnt ook op een aantal andere sites, waaronder StarWipe van The Onion en Cracked.com. Zijn website wordt regelmatig bijgewerkt met alles wat hij schrijft.